Στο 3,9% παρέμεινε το ποσοστό ανεργίας στην Αυστραλία τον Μάιο, κοντά σε χαμηλά 50ετίας, ενώ η συμμετοχή στην αγορά εργασίας έφτασε σε νέο επίπεδο ρεκόρ (66,7%), σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ABS).
Η υπο-αξιοποίση (under-utilisation, η οποία προσμετρά ανεργία και υποαπασχόληση) βρίσκεται σε χαμηλό 40ετίας, καθώς το έλλειμμα προσωπικού πλήττει κάθε κλάδο της οικονομίας και οι επιχειρήσεις αναζητούν -μάταια ορισμένες φορές- να καλύψουν κενές θέσεις και βάρδιες.
Η υποαπασχόληση (underemployment) βρέθηκε σε χαμηλό 14ετίας, με το ποσοστό να μειώνεται από το 6,1% στο 5,7%.
«Σε αυτό το σημείο του κύκλου (της οικονομίας), με το ποσοστό ανεργίας στο χαμηλότερο επίπεδο εδώ και περίπου 50 χρόνων, είναι ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα», δήλωσε για τα χαμηλά ποσοστά υπο-αξιοποίσης και υποαπασχόλησης στο ABC, o Callam Pickering, οικονομολόγος της Indeed.
«Ειδικά, δεδομένης της ανησυχίας για τον πληθωρισμό και τα υψηλότερα επιτόκια».
«Οι επόμενοι 12 μήνες δε θα είναι εύκολοι, αλλά μπαίνουμε σε αυτήν την περίοδο με προκλήσεις από πολύ ισχυρή θέση, η οποία ευελπιστώ, θα επιτρέψει σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις να πλοηγηθούν στην καταιγίδα».
Ειδικότερα, όπως επεσήμανε η ABS, επιπλέον 60.600 βρήκαν απασχόληση τον Μάιο (από σχεδόν 4.000 τον Απρίλιο), κυρίως θέσεις πλήρους απασχόλησης.
Παράλληλα, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 7.800 (από 540.300 σε 548.100).
Η συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό αυξήθηκε από 66,4% στο 66,7% (66,9% στη Βικτώρια).
«Για πρώτη φορά ποτέ, πάνω από τα 2/3 στην Αυστραλία, 15 ετών και άνω, συμμετείχαν στο εργατικό δυναμικό», δήλωσε το στέλεχος της ABS, Bjorn Jarvis.
«Επίσης, ρεκόρ καταγράφηκε στις ηλικίες 15-64 ετών, όπου ήταν πάνω από 4 στους 5 (80,6%) τον Μάιο».
Στις ηλικίες 15-24 το ποσοστό ήταν 71,9%, το υψηλότερο για τους νέους από τον Οκτώβριο του 1996.
Οι εκτιμήσεις των ειδικών κάνουν λόγο ακόμη και για ποσοστό ανεργίας 3,5% στην Αυστραλία έως το τέλος της χρονιάς.
Στη Βικτώρια το ποσοστό αυτήν τη στιγμή είναι 3,7% μειωμένο κατά 0,5% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα.
Αλλά, όπως προαναφέρθηκε, το να βρει κανείς προσωπικό καθίσταται πολύ δύσκολο, έως ακατόρθωτο, σε αυτήν τη συγκυρία.
Επιχειρήσεις υπολειτουργούν (ή/και μένουν κλειστές), άλλες αναγκάζονται να προσφέρουν υπέρογκους μισθούς σε υπαλλήλους «κόβοντας» από το περιθώριο ανάπτυξης και περαιτέρω παραγωγικότητας και σε συνδυασμό με την αύξηση στις γενικές δαπάνες -από το ρεύμα και τις πρώτες ύλες έως την εξόφληση δανείου- η βιωσιμότητά τους τίθεται εν αμφιβόλω.
Ουκ ολίγοι εργοδότες επισημαίνουν και την «υπερφόρτωση» των υπαρχόντων υπαλλήλων τους για να «βγουν» οι βάρδιες και η δουλειά. Κάτι, που όπως λένε, δεν μπορεί να συνεχιστεί εσαεί και ζητούν αύξηση στη μετανάστευση το συντομότερο δυνατόν.
