Από την 1η Ιανουαρίου 2014 η Ελλάδα ανέλαβε την Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και θα ασκήσει αυτόν το ρόλο μέχρι τα τέλη του Ιουνίου 2014. Αυτή είναι η πέμπτη κατά σειρά Προεδρία που ασκεί η Ελλάδα μετά την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) το 1981.
Από τη θέση του Προέδρου, ο Αντώνης Σαμαράς, έχει την ευκαιρία να συμβάλει στη διαμόρφωση της Ευρωπαϊκής Ατζέντας, η οποία περιέχει μια σειρά προγραμμάτων με άμεσο κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο για την Ελλάδα.

Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της Προεδρίας ο κ. Σαμαράς θα έχει και συχνές επαφές με τους ηγέτες των κρατών-μελών της Ε.Ε., τις οποίες σίγουρα θα αξιοποιήσει για την καλύτερη εκ μέρους τους κατανόηση των αναγκών της Ελλάδας.

Ως εκ τούτου, το πρώτο εξάμηνο του 2014 προδιαγράφεται ως μια περίοδος ιδιαίτερης σημασίας για την Ελλάδα, και ευκαιρία να γίνουν ευρύτερα γνωστές οι προσπάθειες της Ελληνικής Κυβέρνησης να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της έναντι της Ε.Ε., και να εκτιμηθούν οι θυσίες του ελληνικού λαού τα τελευταία 3-4 χρόνια. Επίσης, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας θα αξιοποιήσει στο έπακρο τις ευκαιρίες να κάνει γνωστή στους ομολόγους του των άλλων κρατών-μελών της Ε.Ε. την εκτίμηση του ελληνικού λαού για το πνεύμα της αλληλεγγύης των τελευταίων χρόνων, και την αποφασιστικότητά του να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Μεταξύ άλλων, η Ευρωπαϊκή Ατζέντα περιλαμβάνει και τα ακόλουθα σημαντικά προγράμματα, τα οποία αναφέρω συνοπτικά παρακάτω, κάποια από τα οποία θα συζητήσω πιο διεξοδικά στη συνέχεια.

*Ανάπτυξη – Απασχόληση, με έμφαση στην αξιοποίηση των πόρων του Κοινοτικού Προϋπολογισμού, καθώς και τη συμβολή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων στη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
*Θεσμική θωράκιση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και τη διαφύλαξη της σταθερότητας του ενιαίου νομίσματος.
*Αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης.
*Θαλάσσια Πολιτική (αλιεία, ενέργεια, ασφάλεια, θαλάσσιες ζώνες).

ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ

Ενόψει της μεγάλης ανεργίας, και των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, τα προγράμματα οικονομικής ανάπτυξης και απασχόλησης παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα.

Από το 2009 που η οικονομική κρίση άρχισε να πλήττει την Ελλάδα, 130.000 εμπορικές επιχειρήσεις έκλεισαν, σε σύγκριση με 45.000 νέες επιχειρήσεις που άρχισαν τη λειτουργία τους. Με άλλα λόγια, 85.000 επιχειρήσεις υπήρξαν θύματα της οικονομικής κρίσης.
Αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων ήταν η ανεργία να φτάσει στο 27% του ενεργού πληθυσμού της Ελλάδας, ενώ για τους νέους μέχρι 24 ετών εκτινάχθηκε στο 60%, με αποτέλεσμα να παρατηρηθεί έξοδος μεγάλου αριθμού νέων για αναζήτηση εργασίας.

Δεδομένου ότι μεγάλο ποσοστό των νέων αυτών είναι απόφοιτοι Ανώτατων Εκπαιδευτικών και Τεχνολογικών Ιδρυμάτων, η φοίτηση στα οποία είναι δωρεάν, προκύπτει πως η Ελλάδα αποτελεί φυτώριο από το οποίο οι ευρωπαϊκές χώρες αντλούν για τις εργασιακές τους ανάγκες εκπαιδευμένο προσωπικό, χωρίς κανένα προηγούμενο κόστος γι’ αυτές.

Ως εκ τούτου, η Ε.Ε. θα πρέπει να είναι γενναιόδωρη στην παροχή κονδυλίων στην Ελλάδα για προγράμματα οικονομικής ανάπτυξης και απασχόλησης.
Για την παροχή στην Ελλάδα γενναιόδωρων κονδυλίων για ανάπτυξη και απασχόληση συνηγορεί και ένας άλλος σοβαρός, επιτακτικός θα έλεγα, λόγος: είναι πασιφανές και πανθομολογούμενο, πως τα μέτρα λιτότητας που συνόδευαν τα Μνημόνια της Ε.Ε., συνέβαλαν κατά έναν μεγάλο βαθμό στην δυσπραγία του ελληνικού λαού, και στη μείωση των δημοσίων εσόδων από την ύφεση στην ελληνική οικονομία που προκάλεσαν.

ΘΕΣΜΙΚΗ ΘΩΡΑΚΙΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Ενώ η Ε.Ε., με την καθιέρωση του ευρώ, και την υιοθέτησή του από τα 17 κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, έκανε ένα σημαντικό βήμα προς την νομισματική ένωση, η οικονομική ένωση παραμένει ακόμη στόχος διατυπωμένος στα χαρτιά, αλλά όχι εφαρμοσμένος στην πράξη. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η «αχίλλειος πτέρνα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και αιτία για τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν κάποια κράτη-μέλη της.

Η οικονομική ένωση είναι προαπαιτούμενο της πολιτικής ένωσης, η επίτευξη της οποίας θα δώσει ουσιαστικό νόημα στον όρο Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί, κακά τα ψέματα, στην παρούσα της μορφή η Ε.Ε. αποτελεί συνονθύλευμα κρατών, παρά πραγματική ένωση.

Αν είναι να επιτευχθεί η ευρωπαϊκή ένωση, χωρίς όμως να προϋποθέτει την εξαφάνιση των εθνικών και πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων των κρατών-μελών, πολλά εναπομένουν να γίνουν στον δημοσιονομικό τομέα, για την παράλληλη άνοδο του βιοτικού επιπέδου στα κράτη-μέλη, για να αποφευχθεί η ηγεμόνευση της Ε.Ε από μια χώρα, όπως συμβαίνει με τη Γερμανία στις ημέρες μας.

Μόνο όταν επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την επίτευξη της κοινωνικής και οικονομικής σύγκλισης θα μειωθούν, αν όχι εξαλειφθούν, οι περιφερειακές ανισότητες, και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα καταστεί μια Ομοσπονδία κρατών-μελών, τα οποία κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση, και εξασφαλίζουν στους πολίτες τους συγκρίσιμα βιοτικά επίπεδα.
Μόνο όταν επιτευχθεί ένα τέτοιο μόρφωμα θα καταστεί δυνατή η αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, αντί να αφήνονται κράτη-μέλη να αντιμετωπίζουν από μόνα τους το αυξανόμενο αυτό ανθρωπιστικό πρόβλημα, με κίνδυνο την κατάρρευση του κοινωνικού τους ιστού.

ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα έχει η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον Μάρτιο του 2013, με την οποία αναγνωρίζεται πως η ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) είναι και ευρωπαϊκή.

Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη θεωρείται η θαλάσσια έκταση, εντός της οποίας ένα κράτος έχει δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης θαλάσσιων πόρων, συμπεριλαμβανόμενης και της παραγωγής ενέργειας από το νερό και τον άνεμο.
Το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε την ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και ως ευρωπαϊκή, σημαίνει πως αν στην περίπτωση της Ελλάδας η Τουρκία αμφισβητήσει την ελληνική ΟΑΖ, αυτομάτως αμφισβητεί και την ευρωπαϊκή, οπότε για τις όποιες διεθνείς νομικές διαδικασίες αντιμέτωπη δεν θα έχει μόνο την Ελλάδα, αλλά και την Ε.Ε. Σε περίπτωση δε που η Τουρκία γίνει μέλος της Ε.Ε. αυτομάτως θα δεσμεύεται από τις ισχύουσες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Σημειωτέον ότι η αναγνώριση της ελληνικής ΑΟΖ και ως ευρωπαϊκή δεν σημαίνει πως παραχωρούνται δικαιώματα και στην Ε.Ε., καθότι σύμφωνα με τις διεθνείς διατάξεις αυτά παραμένουν εθνική υπόθεση.

Ενόψει της εντόπισης μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Αιγαίο και στο Ιόνιο Πέλαγος, η Ελλάδα έχει εξασφαλίσει το δικαίωμα εξόρυξής τους.
Στην σχετική απόφαση γίνεται και η ακόλουθη αναφορά:
«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ενεργειακή ασφάλεια της Ε.Ε. μέσω εναλλακτικών πηγών ενέργειας που θα συνοδεύεται από μείωση της εξάρτησης από εισαγωγές, με έμφαση στην αυξανόμενη σημασία αναμενόμενων νέων ανακαλύψεων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο Θάλασσα και στη Μαύρη Θάλασσα. Στο πλαίσιο αυτό υπάρχει ανάγκη ανάπτυξης μιας ενιαίας πολιτικής της Ε.Ε. στον τομέα των θαλάσσιων γεωτρήσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου».
Με τέτοιες προοπτικές η Ελλάδα αναλαμβάνει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες θα δώσουν τη δυνατότητα στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Αντώνη Σαμαρά, να προαγάγει τα εθνικά συμφέροντα, αφού σε μεγάλο βαθμό άπτονται με τα γενικότερα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτά τα προνόμια δεν θα τα απολάμβανε η Ελλάδα αν δεν ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτό, εκείνοι που εισηγούνται την αποχώρηση της Ελλάδας από την Ε.Ε., υπονομεύουν τα εθνικά μας συμφέροντα.