Ο συμπάροικος Κώστας Καλπακίδης, γεννήθηκε στην Τασκένδη της Σοβιετικής Ένωσης, που σήμερα ανήκει στο Καζακστάν. Οι γονείς του, Γιώργος και Βαλεντίνα Καλπακίδη, όπως και χιλιάδες άλλων Ελλήνων, κατέληξαν στην Τασκένδη μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού το 1949.
Σε ηλικία 23 ετών, το 1975, μετανάστευσε στην Αυστραλία μαζί με την οικογένειά του. Εδώ βρισκόταν ήδη ο θείος του, Λάμπης Καλπακίδης, ο οποίος αρθρογραφούσε στην “Νέα Ελλάδα”.
Ο Κώστας Καλπακίδης είναι καλός γνώστης της ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας, παρακολουθεί τη διεθνή κατάσταση, ενώ τον τελευταίο καιρό με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθεί τις εξελίξεις στον πόλεμο της Ουκρανίας. Τον συναντήσαμε και μετά χαράς δέχτηκε να μας δώσει τη συνέντευξη που ακολουθεί.
Τα ελληνικά σου είναι πολύ καλά. Πώς τα έμαθες;
Στην Σοβιετική Ένωση εμείς τα παιδιά των πολιτικών προσφύγων μαθαίναμε ελληνικά μέσα στο κρατικό σύστημα εκπαίδευσης, δύο ώρες κάθε μέρα εκτός Κυριακής. Γι’ αυτό μιλώ καλά τα Ελληνικά, παρ’ ότι δεν έζησα στην Ελλάδα- μιλώ τα ρωσικά, αλλά καταλαβαίνω, εννοείται, και τα ποντιακά! Η Σοβιετική Ένωση βοηθούσε προς αυτή την κατεύθυνση και δεν επέβαλε την αφομοίωση. Αλλά και παλαιότερα ίσχυε το ίδιο. Στις πόλεις που γίνονται οι μάχες ζουν δεκάδες χιλιάδες Έλληνες και για εκατοντάδες χρόνια δεν έχασαν την ταυτότητά τους! Στην Αυστραλία οι Έλληνες μετά μόλις 50-60 χρόνια οδεύουμε προς πλήρη αφομοίωση.
Κώστα πώς βλέπεις την κατάσταση με τον πόλεμο στην Ουκρανία;
Θα πρέπει να πάμε πίσω πριν γίνει η ανατροπή στη Σοβιετική Ένωση. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών της ΕΣΣΔ, Έντουαρντ Σερβαντνάτζε, είχε λάβει σαφείς διαβεβαιώσεις από τον ομόλογό του υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, James Baker, ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκτεινόταν στις πρώην Σοσιαλιστικές Χώρες που ήταν μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας.
Είχαν μάλιστα συμφωνήσει οι Αμερικανοί ότι εφόσον θα διαλυόταν το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, θα ακολουθούσε και η διάλυση του ΝΑΤΟ. Μετά το 1996 οι ΗΠΑ έκαναν εντελώς το αντίθετο. Όχι μόνο δεν διέλυσαν το ΝΑΤΟ αλλά απεναντίας προχώρησαν στην ένταξη της Πολωνίας, Βουλγαρίας, Τσεχοσλοβακίας, Ρουμανίας, Λιθουανίας, Εσθονίας και Λεττονίας στους κόλπους του ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα, οι Αγγλοαμερικανοί και το ΝΑΤΟ είχαν βάλει στόχο και την Ουκρανία. Γνωρίζω καλά την Ουκρανία, γιατί την επισκεπτόμουν λόγω εργασίας, σε τακτική βάση από το 1989 μέχρι και το 2012.
Eίχαν διαφορές οι δυο λαοί επί Σοβιετικής Ένωσης;
Όλοι οι Ουκρανοί μιλούσαν τη ρωσική γλώσσα και δεν είχαν κανένα πρόβλημα με τους Ρώσους. Είναι Ορθόδοξοι και πολιτιστικά είναι ίδιοι. Τα προβλήματα εμφανίστηκαν με την ωμή επέμβαση των Αμερικανών από το 2000. Η ανάμειξη των Αμερικανών συνεχίστηκε με την λεγόμενη «Πορτοκαλί Επανάσταση» και κορυφώθηκε με την εξέγερση Μεϊντάν που ανέτρεψαν πραξικοπηματικά τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Γαννουκόβιτς.
Ακολούθησαν επιθέσεις ακροδεξιών και φασιστικών οργανώσεων που έσπειραν τον φόβο και τον τρόμο στον ουκρανικό λαό με απώτερο στόχο να τον καθυποτάξουν και να τον στρέψουν εναντίον της Ρωσίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της Οδησού. Το Τάγμα Αζόφ και άλλες ακροδεξιές οργανώσεις της Ουκρανίας έκαψαν ζωντανούς 48 συνδικαλιστές στο κτίριο του Εργατικού Κέντρου. Τότε ήταν που οι Πολιτείες του Ντονέσκ και του Λουχάνσκ κήρυξαν την ανεξαρτησία τους για να αμυνθούν στις τρομοκρατικές επιθέσεις που δέχονταν από το φασιστικά τάγμα Αζόφ και άλλες ακροδεξιές ομάδες που την εκπαίδευσή τους είχαν αναλάβει οι Αγγλοαμερικανοί και άλλες ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις.
Από το 2014 μέχρι και το Φεβρουάριο φέτος, οι ακροδεξιές ομάδες που είχαν ενσωματωθεί πλέον στα σώματα ασφαλείας της Ουκρανίας, είχαν σκοτώσει -στις δυο περιοχές που προανάφερα- πάνω από 14 χιλιάδες ανθρώπους!
Δικαιολογείται η πολεμική επέμβαση της Ρωσίας;
Ασφαλώς και δικαιολογείται. Γιατί παράλληλα με τα χιλιάδες εγκλήματα, η Ουκρανία παραβίαζε και τις γνωστές Συμφωνίες του Μινσκ. Επίσης, στοιχεία της ρωσικής πλευράς δείχνουν ότι η Ουκρανία, καθοδηγούμενη ουσιαστικά από Ουάσινγκτον και Λονδίνο ετοίμαζαν για μια εβδομάδα αργότερα τη δική τους επέμβαση για να κάνουν ξεκαθάρισμα-γενοκτονία δηλαδή- των Ρωσόφωνων και όσων πολιτών στέκονταν φιλικά προσκείμενοι με τη Ρωσία.
Θέλεις να πεις ότι η Ρωσία τους πρόλαβε;
Αυτό εκ των πραγμάτων είναι φανερό. Στην ουσία αυτός δεν είναι πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Είναι πόλεμος μεταξύ των Αγγλο-Αμερικάνων και των δορυφόρων χωρών του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας που έχουν σαν απώτερο στόχο να βάλουν στο χέρι τη Ρωσία και τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές.
Πώς βλέπεις την εξέλιξη του πολέμου;
Εγώ είμαι ένας απλός παρατηρητής. Δεν είμαι στρατιωτικός αναλυτής. Παρακολουθώ τα αυστραλιανά ΜΜΕ αλλά και αυτά της Ρωσίας. Πιστεύω ότι ο ρωσικός στρατός προχωράει αργά αλλά σταθερά κι αυτό γιατί δεν θέλει να σκοτώνει άμαχο πληθυσμό. Οι Ουκρανοί, του γελοίου πλέον Ζελένσκι, βάζουν τα όπλα που τους τροφοδοτούν οι ΝΑΤΟϊκοί σε κατοικημένες περιοχές και χρησιμοποιούν τον κόσμο σαν ασπίδα. Πολλούς από τους βομβαρδισμούς, στις κατοικημένες περιοχές, τους κάνουν οι ίδιοι οι Ουκρανοί του Ζελένσκι για να ενοχοποιούν στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης τους Ρώσους και να δαιμονοποιούν τον Πούτιν.
Πώς βλέπεις την αποστολή όπλων από την Ελλάδα και την Αυστραλία;
Η στάση της Αυστραλίας θεωρείται δεδομένη. Είναι σε όλους γνωστό ότι ήταν πάντα ανάμεσα στους… πρόθυμους. Πήρε μέρος σε όλους τους πολέμους των Αμερικανών. Τώρα, δυστυχώς και το Εργατικό Κόμμα, σε αυτό τον τομέα, ακολουθεί την ίδια πολιτική με τους Φιλελεύθερους. Τι δουλειά είχε ο Albanese να πάει στο Κίεβο;
Όσο για την Ελλάδα, η στάση της είναι εντελώς αψυχολόγητη. Η Ελλάδα είχε την ευκαιρία να κρατήσει ουδέτερη στάση και να μην συμμετάσχει στην αποστολή όπλων. Τόσο με τη Ρωσία όσο και με την Ουκρανία μας συνδέουν ιστορικοί, θρησκευτικοί και πολιτιστικοί δεσμοί. Θα παίζαμε καλύτερο διαμεσολαβητικό ρόλο απ ότι έπαιξαν οι Τούρκοι που κάθε άλλο παρά φιλειρηνιστές είναι.
Πώς βλέπουν οι Ρώσοι εμάς τους Έλληνες μετά τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης να στείλει όπλα στην Ουκρανία;
Λογικό είναι να είναι ενοχλημένοι γιατί τα ελληνικά όπλα σκοτώνουν Ρώσους. Οι Ρώσοι, όμως, ανέκαθεν ήταν φιλέλληνες. Ένα παράδειγμα: η Ελλάδα, όπως και τα υπόλοιπα κράτη της Δύσης, προχώρησε στην απέλαση Ρώσων διπλωματών. Η Ρωσία ωςαντίποινα προχώρησε κι αυτή σε άμεσες απελάσεις. Για την Ελλάδα, όμως, η απέλαση δεν έγινε αμέσως, αλλά τρεις μήνες αργότερα.
Κώστα το ΚΚΕ θεωρεί τον πόλεμο στην Ουκρανία ιμπεριαλιστικό, πώς το βλέπεις;
Αντώνη, όπως και συ πολύ καλά γνωρίζεις, το ΚΚΕ είναι ένα σοβαρό και έμπειρο κόμμα με διεθνές κύρος και σίγουρα ξέρει τι κάνει. Ωστόσο, να μην μας διαφεύγει ότι το ΚΚΕ αγωνίζεται να κλείσουν οι Βάσεις, να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, είναι ενάντια στην αποστολή όπλων στην Ουκρανία και παράλληλα κάνει καθημερινά αγώνες να μην σταλεί κανένας Έλληνας στρατιώτης στους πολέμους των ιμπεριαλιστών. Αυτή η πολιτική νομίζω βρίσκει θετική ανταπόκριση στον ελληνικό λαό κι αυτό εμένα με ικανοποιεί.
Με ικανοποιεί, επίσης, το ότι πάνω από το 60% του ελληνικού λαού θεωρεί λάθος την αποστολή όπλων στην Ουκρανία. Εγώ μεγάλωσα στη Σοβιετική Ένωση. Ήρθα στην Αυστραλία 23 χρόνων. Δεν έχω συναντήσει Έλληνα στη Μελβούρνη που να εχθρεύεται τη Ρωσία. Ακόμα και δεξιοί συμπάροικοι έχουν φιλικά αισθήματα γιοα τον ρωσικό λαό. Αμοιβαία είναι και τα αισθήματα των Ρώσων για εμάς.
Όπως είναι γνωστό, κάθε χρόνο, κατά χιλιάδες οι Ρώσοι επισκέπτονται την Ελλάδα και την Κύπρο. Φέτος κατευθύνθηκαν στην Τουρκία και σε άλλες χώρες. Σύμφωνα με τον διακεκριμένο δημοσιογράφο, Δημήτρη Λιάτσο, που ζει στην Μόσχα, κάθε μέρα φεύγουν 275 πτήσεις από Ρωσία προς Τουρκία με αεροπλάνα 300 θέσεων. Αυτούς τους τουρίστες τους έχασε η Eλλάδα. Σημειωτέον ότι οι Ρώσοι ξοδεύουν και δεν είναι σαν τους άλλους τουρίστες με τα πακέτα “All Inclusive”.
Πώς βλέπεις την έκβαση του πολέμου;
Το ότι θα πετύχουν οι στόχοι που έθεσε η Ρωσία θεωρείται βέβαιο γεγονός. Το πόσο θα διαρκέσει δεν μπορώ να το γνωρίζω. Αυτό φυσικά θα εξαρτηθεί από τη στάση των ΝΑΤΟϊκών που καθημερινά στέλνουν όπλα και χρήμα αδιαφορώντας για τις ζωές των ανθρώπων που πεθαίνουν καθημερινά στην Ουκρανία και για τους Λαούς των χωρών τους που έχουν να αντιμετωπίσουν την καθημερινή άνοδο των τιμών και την ακρίβεια. Η πεποίθηση για την νίκη των Ρώσων πηγάζει από το γεγονός ότι η Ρωσία είναι και δυνατή και εμπειροπόλεμη. Να μην ξεχνάμε την Μεγαλειώδη Νίκη στον αντιφασιστικό πόλεμο και τη θυσία 25 εκατομμυρίων πολιτών της. Ο Κόκκινος Στρατός ανέβασε την κόκκινη σημαία στο Ράιχσταγκ. Όποιος τολμήσει να κάνει κακό στον ρωσικό λ αό, θα συντριβεί!
