H «Kalafatis Cold Stores», στην περιοχή Goulburn Valley της Βικτώριας, είναι η μεγαλύτερη μονάδα παραγωγής αχλαδιών και η μεγαλύτερη εταιρία προμήθειας των καμπυλάτων αυτών φρούτων στην αγορά της Αυστραλίας. Τα «κρυστάλλινα» αχλάδια που φιγουράρουν στα ράφια της αλυσίδας σουπερμάρκετ Woolworths προέρχονται, ως επί το πλείστον, από τους… αχλαδώνες της ομογενειακής μονάδας παραγωγής, ενώ, παράλληλα, η εταιρεία Kalafatis προμηθεύει με τα ζουμερά και κρουστά φρούτα της τις κεντρικές αγορές όλων των μεγαλουπόλεων της Αυστραλίας.

Πάνω από μισό εκατομμύριο δέντρα καλλιεργούνται στους αχλαδώνες των Καλαφαταίων, που η έκτασή τους υπολογίζεται στα 5.000 στρέμματα. Η οικογενειακή επιχείρηση, εκτός από την καλλιέργεια φρούτων, διαθέτει και συσκευαστήριο, και αυτό είναι το μεγαλύτερο της περιοχής. Μία άλλη δραστηριότητα της «Kalafatis Cold Stores» είναι η αγορά φρούτων από άλλους μικρότερους παραγωγούς και στη συνέχεια η μεταπώλησή τους.
Το μόνιμο προσωπικό της ομογενειακής επιχείρησης ξεπερνά τους 80 εργαζομένους, ενώ, όπως μας πληροφορεί ο διευθυντής της παραγωγικής μονάδας, επίσης ομογενής, Τζιμ Βαγγελάτος, την περίοδο της συγκομιδής ο αριθμός των εργαζομένων ξεπερνά τους 300.

Οι αχλαδώνες της Kalafatis Fresh Farm παράγουν κάθε χρόνο χιλιάδες τόνους αχλαδιών έξι διαφορετικών ποικιλιών και ο κ. Βαγγελάτος μας πληροφορεί ότι παρά το γεγονός ότι ο Μάρτης είναι ο μήνας της μεγαλύτερης συγκομιδής, οι αχλαδώνες της οικογένειας Καλαφάτη παράγουν αχλάδια διαφορετικών ποικιλιών όλο το χρόνο.
Η ιστορία αυτού του κολοσσού των αχλαδιών στην Αυστραλία αρχίζει από το Μαυροχώρι, ένα χωριουδάκι της Καστοριάς φορτωμένο αχλαδιές, μηλιές και ανθρώπους με μεγάλα όνειρα.

ΜΕ ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΙΔΡΩΤΑ

Η παραγωγή αχλαδιών είναι μία καθαρά οικογενειακή υπόθεση για την οικογένεια Καλαφάτη. Ο Τζιμ Καλαφάτης, ο αδερφός του Αντώνης, η γυναίκα του Τζιμ, και τα τρία του ανίψια κρατούν την επιχείρηση στα χέρια τους σήμερα.
Όλα αυτά, όμως, χάρη σε κάποιο άλλο Καλαφάτη, τον Βαγγέλη.

Ο Βαγγέλης Καλαφάτης, πατέρας του Τζιμ, άφησε την Καστοριά στις αρχές της δεκαετίας του ’50 και με το που πάτησε το πόδι του στην Αυστραλία αποφάσισε ότι ο δρόμος της αγροτιάς που έμαθε από παιδί να περπατά στο Μαυροχώρι που άφησε πίσω του, ήταν ένας δρόμος που γνώριζε καλά και ήθελε να τον ακολουθήσει και στην μακρινή Αυστραλία. Ήταν μόλις 19 ετών τότε ο Βαγγέλης.

Η απόφασή του, όμως, συμπεριελάμβανε και το να αγοράσει τη δική του γη. Και αυτό για τον φτωχό μετανάστη δεν θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα μόνο με όνειρα και αποφάσεις. Έτσι για να καταφέρει να μαζέψει τα χρήματα που χρειαζόταν δούλεψε μεροκαματιάρης.
«Έκανε τα πάντα. Εγκαταστάθηκε στο Shepparton το 1956 και μάζευε φρούτα στις φάρμες από την ανατολή του ηλίου έως που νύχτωνε» μας λέει ο Τζιμ γιος του Βαγγέλη και γενικός διευθυντής της Kalafatis Cold Stores σήμερα.

Ο Βαγγέλης κατάφερε να αγοράσει μία κτηνοτροφική φάρμα, 80 περίπου στρεμμάτων.
«Ο πατέρας μου δεν ήθελε να μεγαλώσει αγελάδες, δεν ήξερε απ’ αυτά, ήθελε να καλλιεργήσει τη γη γιατί αυτό ήξερε. Και άρχισε μόνος του να φυτεύει δέντρα. Αχλαδιές και μηλιές γιατί αυτά τα φρουτόδεντρα είχε στο χωριό του και αυτό ήξερε να κάνει» προσθέτει ο Τζιμ.
Ατελείωτες οι ώρες και ο ιδρώτας που έχυσε. Τα χέρια του έσκαψαν την σκληρή αυστραλιανή γη για να δεχθεί στα σπλάχνα της τις ρίζες των φρουτόδεντρών του. Ανάμεσά τους ο Βαγγέλης φύτευε και λαχανικά, τα οποία στη συνέχεια τα πουλούσε στις λαϊκές της Μελβούρνης.

«Την ημέρα δούλευε στα χωράφια και μόλις βράδιαζε φόρτωνε το φορτηγάκι του και ταξίδευε στη Μελβούρνη για να πάει ό,τι έβγαζε η γη του στην αγορά. Έτσι μας μεγάλωσε. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έτρεχα από αχλαδιά σε αχλαδιά, κουβαλούσα τελάρα, εκεί κοντά τους. Θυμάμαι τις ενοχές που ένοιωθα όταν γύριζα από το σχολείο και ήθελα να κάτσω στον καναπέ να δω τηλεόραση. Δεν μπορούσα να αντέξω πάνω από πέντε λεπτά. Έβλεπα τη μάνα και τον πατέρα μου να δουλεύουν έξω και έτρεχα να τους βοηθήσω. Δούλεψε πολύ σκληρά ο πατέρας μου. Πάντα έλεγε ‘Τζιμ δεν υπάρχουν λέξεις για να σου περιγράψω πόσο δύσκολα ήταν όταν άρχισα τούτη τη φάρμα. Δεν μπορώ να τις βρω παιδί μου’» λέει ο Τζιμ.

Έτσι μεγάλωσε τα τέσσερα παιδιά του, την Μαρία, τον Τζιμ, τον Αντώνη και τον Νίκο, ο Βαγγέλης και οι κόποι του δεν πήγαν χαμένοι. Η υγεία του δεν είναι σε καλή κατάσταση σήμερα, αλλά τα έργα του χαίρουν άκρας υγείας.
Τα παιδιά του δέθηκαν με τη γη και, όπως αποδεικνύεται, το δέσιμο αυτό συνεχίζει να τους κρατά κοντά στα φρουτόδεντρα του πατέρα τους, εξασφαλίζοντας γι’ αυτούς και τις οικογένειές τους όχι απλά τα προς το ζειν, αλλά πολύ περισσότερα.

Η καταλυτική στιγμή για τη μεγάλη σήμερα, αλλά κάποτε, μικρή παραγωγική μονάδα ήρθε πριν από 45 χρόνια, όταν ο Βαγγέλης πούλησε κάποια από τα αχλάδια του στα σουπερμάρκετ Woolworths. Η συνέπειά του και η ποιότητα των καρπών του κόπου του και της γόνιμης πεδιάδας Goulbourn «υπέγραψαν» στην ουσία ένα συμβόλαιο δεκαετιών με την Woolworths που μέχρι σήμερα βάζει στα ράφια της τα προϊόντα των Καλαφαταίων.

«ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑ»

Η συνέπεια σε συνδυασμό με την ποιότητα και τη συνεχή βελτίωση αποτελούν τα βασικά συστατικά της επιτυχίας αυτής της ομογενειακής επιχείρησης και αποτελούν το σήμα κατατεθέν της.

«Η Woolworths είναι η μόνη εταιρία που προμηθεύουμε. Από τότε που άρχισε η εμπορική σχέση μας με την Woolworths ο πατέρας μου δεν ήθελε να πουλήσει αχλάδια σε κανένα άλλο έμπορο. Είχε την ευκαιρία να το κάνει, αλλά ήταν πάντα της φιλοσοφίας ότι… ‘δεν μπορεί κάποιος να είναι παντρεμένος με δύο γυναίκες ταυτόχρονα’. Έτσι μας έλεγε πάντα» λέει ο Τζιμ και προσθέτει ότι η Kalafatis Cold Stores χαίρει της απόλυτης εκτίμησης του επίσης κολοσσού Woolworths.
Και ο Τζιμ ακολούθησε πιστά τα βήματα του πατέρα του. Θα μπορούσε να πάει πανεπιστήμιο, θα μπορούσε να κάνει καριέρα σε κάποιο άλλο τομέα αλλά… «αποφάσισα να μείνω στη γη που μεγάλωσα. Την πονούσα όπως πονούσα και τη σκληρή δουλειά του πατέρα και της μάνας μου σ’ αυτή».
Το σίγουρο δεν είναι μόνο ότι δεν το μετάνιωσε αλλά και το ότι όσα πανεπιστήμια και αν τελείωνε, όσα πτυχία και αν είχε κανένα δεν θα του έδινε περισσότερες γνώσεις και ικανότητες απ’ αυτές που ο ίδιος απέδειξε ότι έχει λόγω της πολύχρονης εμπειρίας του.

«Ο πατέρας μου μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν ενεργό μέλος της επιχείρησης. Η αλλαγή φρουράς δεν έγινε, όμως, εν μία νυκτί. Πάντα είμαστε μαζί και αυτός τα έλεγχε όλα. Από τότε που ενηλικιωθήκαμε μας έδινε ελευθερία κινήσεων μας έστελνε στους πελάτες μόνους μας για να μάθουμε. Ήθελε να αγαπήσουμε αυτό που αγαπούσε».
Το νέο αίμα του Τζιμ έφερε και έναν άλλο πιο παραγωγικό αέρα στα αχλάδια της Kalafatis Cold Stores. Και μαζί μ’ αυτόν τον αέρα και έξι νέες ποικιλίες αλλά και νέες τεχνικές καλλιέργειας, γεγονός που όπως μας λέει ο Τζιμ είχε ως συνέπεια την αύξηση της παραγωγής.

Εν τω μεταξύ, οι Καλαφαταίοι πρωτοστατούν και σε ένα άλλο μέτωπο. Ο Μάρτης έχει θεσπιστεί ως ο μήνας του αχλαδιού στην Αυστραλία και η Kalafatis Cold Stores μαζί με άλλους μικρότερους παραγωγούς των γευστικών αυτών φρούτων, διοργανώνουν μία σειρά μαγειρικών διαγωνισμών και άλλων εκδηλώσεων με στόχο να προωθήσουν την γευστική και θρεπτική αξία των αχλαδιών σε κάθε γωνιά της χώρας.

«Αυτή είναι η τρίτη χρονιά από τότε που ο Μάρτης καθιερώθηκε ως ο μήνας του αχλαδιού και παρά το γεγονός ότι για όλους εμάς τους παραγωγούς είναι και από τους πιο φορτωμένους όχι μόνο από αχλάδια αλλά και από δουλειά, μήνας, πάντα βρίσκουμε τον χρόνο να αναμιχθούμε στις δραστηριότητες που οργανώνονται με στόχο να προωθήσουμε ένα από τα καλύτερα και πλέον γευστικά φρούτα» λέει ο Τζιμ, αναφερόμενος σε μία ακόμα δραστηριότητα που βοήθησε να γίνει θεσμός για το καλό της επιχείρησής του.

«Ο ανταγωνισμός, είτε εντός είτε εκτός Αυστραλίας, συνεχίζει να είναι μία από τις κύριες προκλήσεις μας αυτή τη στιγμή αλλά η χειρότερη ήταν η ξηρασία. Τότε για να σώσουμε τα δέντρα μας ξοδεύαμε δεκάδες χιλιάδες δολάρια την εβδομάδα. Χάσαμε δέντρα αυτή είναι η αλήθεια, αλλά δεν χαθήκαμε» προσθέτει. Και αξίζει να πούμε εδώ ότι όταν πριν από μερικές εβδομάδες το εργοστάσιο SPC Ardmona ανακοίνωσε ότι είχε προβλήματα και θα έκλεινε, τα «αυτιά» των Καλαφαταίων ούτε καν ίδρωσαν. «Δεν έχουμε καμία εμπορική σχέση με το εργοστάσιο συνεπώς εμάς η οποιαδήποτε απόφαση δεν θα μας επηρέαζε» λέει με ξέχωρη αυτοπεποίθηση ο Τζιμ.

Και το σίγουρο είναι ότι οι Καλαφαταίοι θα συνεχίσουν να είναι οι μεγάλοι παίκτες στην αγορά για πολλά χρόνια ακόμα. Ο Τζιμ έμαθε το παιχνίδι από τον πατέρα του και το έμαθε καλά και από όλες τις απόψεις.

«Κοντά μας δουλεύουν και τρία από τα ανίψια μας, είναι το μέλλον της επιχείρησης» λέει και προσθέτει… «Δεν πρόκειται να πιέσουμε τα παιδιά μας να μείνουν στις καλλιέργειες. Μόνο αν το θέλουν. Δουλειά υπάρχει και το βλέπουν αυτό αλλά πρέπει να το θέλουν πραγματικά γιατί ο καταναγκασμός δεν είναι συστατικό της επιτυχίας. Η συνέπεια, η ποιότητα και η αγάπη γι’ αυτό που κάνει κάποιος είναι».