Ο τραγικός θάνατος του 15χρονου Ιθαγενή Cassius Turvey στο Περθ, έχει προκαλέσει πένθος ανά την Αυστραλία, δημιουργώντας ένα κύμα συμπαράστασης στην προσπάθεια για περαιτέρω «αλλαγή» στην αυστραλιανή κοινωνία, αλλά και έντονες αντιδράσεις, ενάντια και του αρχηγού της Αστυνομίας της Δυτικής Αυστραλίας, ο οποίος δήλωσε ότι ο έφηβος βρέθηκε «στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή».
Πιο συγκεκριμένα, σε μία από τις δεκάδες διαδηλώσεις πένθους/αγρυπνίες που έγιναν σε όλη τη χώρα στη μνήμη του νεαρού την Τετάρτη, με τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων, η μητέρα του Cassius, ζήτησε ο θάνατος του παιδιού της να μην είναι μάταιος, αλλά να αποτελέσει αφορμή για «αλλαγή».
Απευθυνόμενη στο συγκεντρωμένο πλήθος στο Περθ η Mechelle Turvey, αναφέρθηκε αρχικά στον χαρακτήρα του παιδιού της, πως βοηθούσε τους φίλους και τους συμμαθητές του και επεσήμανε ότι της «μιλάει κάθε μέρα, μέσα από την καρδιά» της. Ευχαρίστησε για την αμέριστη συμπαράσταση και αγάπη που έχει δεχθεί και κάλεσε όλους να ενωθούν ενάντια σε κάθε μορφή βίας.
Ο Cassius Turvey, της φυλής Noongar-Yamatji, άφησε την τελευταία του πνοή στις 23 Οκτωβρίου, καθώς υπέκυψε στα τραύματά του, δέκα ημέρες αφού φέρεται να δέχθηκε επίθεση ενώ περπατούσε προς το σπίτι του μετά το σχολείο, στο προάστιο Middle Swan βορειοανατολικά του Περθ.
Σχετικά με το περιστατικό, οι Αρχές έχουν απαγγείλει κατηγορίες για φόνο σε έναν 21χρονο. Η Αστυνομία ανέφερε ότι ο 15χρονος, ήταν με μία ομάδα φίλων του όταν τους πλησίασε ο 21χρονος. Βγήκε από ένα μαύρο όχημα Ford Ranger στο οποίο επέβαινε πριν, όπως κατηγορείται, επιτεθεί στον έφηβο κρατώντας έναν σιδερένιο λοστό.
Σύμφωνα με τις Αστυνομία ο κατηγορούμενος υπέστη ζημιά στο όχημά του, μία ημέρα πριν την επίθεση. Έρευνα διεξάγεται αν ξεστόμισε ρατσιστικά σχόλια ενάντια του Cassius. Ο 21χρονος είναι προγραμματισμένο να εμφανιστεί στο Δικαστήριο του Stirling Gardens στις 9 Νοεμβρίου.
Στην προσπάθειά του να ενημερώσει για το περιστατικό και που βρίσκεται η έρευνα, ο αρχηγός της Αστυνομίας της Δυτικής Αυστραλίας, Col Blanch, προκάλεσε επιπλέον αντιδράσεις.
«Δε λειτουργούμε (ερευνούμε) με βάση τις αρχές του ρατσισμού ή κινήτρου σε αυτό το σημείο, παρά μόνο λέμε ότι πιστεύουμε ότι υπήρξε ένα περιστατικό βλάβης που συνέβη και που οδήγησε στην (υποτιθέμενη) δολοφονία ενός πολύ νεαρού αγοριού», δήλωσε.
«Μπορεί να πρόκειται για περίπτωση λανθασμένης ταυτότητας, μπορεί να πρόκειται για περίπτωση που βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή», είπε. «Αλλά, δε θα ήθελα κανείς στην κοινότητα να βγάλει βιαστικά συμπεράσματα…».
Γι’ αυτό το «στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή», δέχθηκε έντονη κριτική, καθώς θεωρήθηκε ότι υπονοεί πως ο 15χρονος φέρει ευθύνη, ενώ απλά περπατούσε από το σχολείο στο σπίτι του και δεν ήταν «απλά» το θύμα ενός εγκλήματος. Κάποιοι σχολίασαν ότι και το «περίπτωση λανθασμένης ταυτότητας» υπονοεί ρατσισμό.
«Αν το να περπατά κάποιος από το σχολείο στο σπίτι με τους φίλους του είναι το ‘λάθος μέρος’, τότε ποιο είναι το σωστό μέρος;» αναρωτήθηκε με άρθρο γνώμης της στην The Syndey Morning Herald η δημοσιογράφος και παρουσιάστρια του Channel Nine, Brooke Boney, που ανήκει στη φυλή των Gamilaroi.
Έγραψε ανάμεσα σε άλλα:
«Σκέφτομαι τον πόνο που νιώθει η οικογένειά του. Σκέφτομαι τα ανήψια μου και πως εγώ θα ένιωθα αν ήταν εδώ τη μία ημέρα και την επόμενη όχι. Σκέφτομαι τον φόβο που ο νεαρός Cassius θα πρέπει να ένιωσε εμπρός στο πρόωρο τέλος του και τον τρόπο με τον οποίο πέθανε. Σκέφτομαι τι θα μπορούσα να πω ή να κάνω για να βοηθήσω.
Αλλά είναι άκαρπος κόπος. Γιατί τι, πραγματικά, υποτίθεται να πω σε αυτήν την περίσταση; Δεν μπορώ να συνεχίζω να παρακαλάω άλλους Αυστραλούς να αναγνωρίσουν την ανθρωπιά μας και τον πόνο μας. Νιώθω ότι είναι αναξιοπρεπές. Πονάει όσο το αρχικό αμάρτημα.
Και τα έχω κάνει όλα αυτά πριν. Έχω γράψει για την αξία της ζωής μας … ζητούσα το ίδιο χρόνια πριν. Ναι, οι άνθρωποι θα πρέπει να βγουν στους δρόμους. Ναι, οι άνθρωποι θα πρέπει να απαιτούν Δικαιοσύνη.
Αλλά όταν ένας ενήλικας φέρεται ότι μπορεί να χτυπήσει ένα μαύρο παιδί μέχρι θανάτου και η απάντηση από τους ανθρώπους που επιβάλουν τον νόμο είναι ότι αυτό το παιδί ήταν «στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή», ενώ αυτό ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ, τότε ποιο είναι το σωστό μέρος; πότε είναι η σωστή στιγμή;
Αν ένα μαύρο παιδί δεν μπορεί να περπατήσει σπίτι από το σχολείο δίχως φόβο τότε αυτή δεν είναι μία πολιτισμένη κοινωνία. Αυτή είναι ανομία. Αυτό είναι βάρβαρο. Αυτό είναι ντροπή … Όταν ένα παιδί μπορεί να σκοτωθεί στο δρόμο από το σπίτι προς το σχολείο τι λέει αυτό για εμάς;…».
Ο ομοσπονδιακός πρωθυπουργός, Anthony Albanese, μιλώντας στο The Project, έκανε λόγο για μία «μεγάλη ανθρώπινη τραγωδία».
«Για τη μητέρα του Cassius, για ανθρώπους που ήξεραν αυτόν τον νέο … βλέπεις το χαμόγελό του και σκέφτεσαι ότι πρόκειται για μία ζωή που θα έπρεπε απλά να ξεκινά … και έλαβε τέλος τόσο σύντομα».
«Εκτιμώ ότι το να εκφράζεται ανησυχία γι’ αυτό το περιστατικό είναι καλό».
«Γνωρίζουμε ότι όσον αφορά στους Ιθαγενείς είναι πολύ πιο πιθανό να υποστούν βία σε αυτήν τη χώρα από ό,τι οι μη Ιθαγενείς».
«Και πρέπει να το παραδεχθούμε αυτό, είναι ανάγκη να κάνουμε περισσότερα».
Στη Μελβούρνη, η διαδήλωση για τον θάνατο του 15χρονου πραγματοποιήθηκε στην Aboriginal Advancement League στο Thornbury, παρουσία πάνω από 1.000 ατόμων.
Ο διοργανωτής, Sam May, των Whadjuck-Ballardong Noongar και μεγάλος ξάδερφος του Cassius, δήλωσε υπερήφανος που η ευρύτερη κοινωνία έδωσε το παρών για να υποβάλει τα σέβη της.
Ωστόσο, πρόσθεσε, «δε θα έπρεπε να είμαστε εδώ, πραγματικά το εύχομαι».
Στο Σίδνεϊ πάνω από 3.000 άνθρωποι εκτιμάται ότι ήταν παρόντες στην αγρυπνία.
Από το Περθ, η διοργανωτής Megan Krakouer, ανέφερε ότι «όλα τα αδέρφια και οι αδερφές συμμετείχαν με αλληλεγγύη, αγάπη, σεβασμό … μη Ιθαγενείς αδέρφια και αδερφές ήρθαν σε επαφή (για να διοργανώσουν αντίστοιχες διαδηλώσεις ανά τη χώρα)».
Το παραδοσιακό didgeridoo αντηχούσε ενώ το πλήθος άκουσε ομιλίες που καλούσαν σε «Δικαιοσύνη για τον Cassius».
«Είμαστε εδώ για να υποστηρίξουμε την οικογένεια, να τους υποστηρίξουμε όλους. Δεν θέλουμε κάτι τέτοιο να συμβεί ξανά … θέλουμε να μπορούμε να περπατάμε ελεύθερα», δήλωσε η Donna Pickett. «Θέλουμε τα koolungas, τα παιδιά μας, να πηγαίνουν όπου θέλουν», δίχως φόβο.
