Φτωχότερη από την περασμένη Παρασκευή είναι η Κυπριακή πατριά και η παροικία γενικότερα. Περιτριγυρισμένος από μέλη της οικογενείας του, άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο και άρχισε το μεγάλο ταξίδι για να συναντήσει την πολυαγαπημένη του σύζυγο, Κατίνα. Ο Πέτρος Γιαλλούρης δεν είναι μαζί μας πια.
Ο Πέτρος Γιαλλούρης γεννήθηκε στην Αγία Νάπα Λεμεσού και μετανάστευσε στην Αυστραλία το 1950. Μια δύσκολη εποχή, εφόσον όσοι δεν γνώριζαν Αγγλικά ένοιωθαν αποξενωμένοι και καταφρονημένοι από τους Αγγλοσάξονες. Αφού, λοιπόν, τακτοποιήθηκε οικογενειακά, έγινε μέλος της Κυπριακής Κοινότητας.
«Οι αγώνες του Πέτρου Γιαλλούρη δεν μπορούν να καταγραφούν σε ένα άρθρο, γιατί η ζωή του, ήταν ένας ατέλειωτος αγώνας. Ήξερε από πρώτο χέρι τι θα πει μιζέρια και βάσανα, γι’ αυτό άρχισε από τα πρώτα χρόνια τους αγώνες για καλύτερες συνθήκες των συμπατριωτών μας» θα πει η οργανωτική γραμματέας της ΣΕΚΑ και επί σειράν ετών φίλη της οικογένειας, Καίτη Γεωργίου.
«Ο αείμνηστος είχε τάξει τη ζωή του να βοηθά, στην αρχή την Κυπριακή πατριά και τους τότε νεομετανάστες συμπατριώτες μας και, στη συνέχεια, δραστηριοποιήθηκε και με τους Ελλαδίτες αδελφούς μας. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο το γεγονός, ότι του απονεμήθηκαν τόσο από την πολιτειακή όσο και την ομοσπονδιακή κυβέρνηση (βραβείο ΟΑΜ) αλλά και την κυβέρνηση της Κύπρου και Κυπριακούς και Ελλαδικούς Οργανισμούς, πάμπολλες διακρίσεις» προσθέτει η Καίτη.
Σε αυτό τον ύστατο χαιρετισμό, επιβάλλεται να αναφέρουμε και τη συμμετοχή του Πέτρου Γιαλλούρη, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο -συνελήφθη αιχμάλωτος-, και επίσης στην ίδρυση της Ένωσης Ελληνικών Συλλόγων Ηλικιωμένων και την ανάμειξή του στην Αυστραλοελληνική Κοινωνική Πρόνοια (ήταν ισόβιο μέλος), έτσι για να αναφέρουμε μερικές από τις ασχολίες του. Μάλιστα, ο πρώην πρωθυπουργός, κ. John Howard, αναγνώρισε την πολύπλευρη προσφορά του στους ηλικιωμένους και τού απένειμε σε ειδική τελετή το μετάλλιο Courtenay.
Στο τιμόνι της Κυπριακής Κοινότητας βρέθηκε πολλές φορές και την υπηρέτησε από διάφορα πόστα. Πάντα χαμογελαστός και με ήπιο ύφος, ήταν έτοιμος να ακούσει τους συνεργάτες του.
1974. Όσοι ήμασταν στα κοινά, θυμόμαστε, βέβαια, την προσφορά του Πέτρου και της Κατίνας Γιαλλούρη στη γενέτειρα μας, όταν το «καυτό» εκείνο καλοκαίρι του Ιούλη, η θάλασσα της Κερύνειας πλημμύρισε από τουρκικά πολεμικά και η μπότα του «Αττίλα» πάτησε στο νησί μας. Η προσφορά τους στην οικονομική και υλική βοήθεια των δεινοπαθούντων συμπατριωτών μας υπήρξε ανεκτίμητη. Και το σπίτι τους ήταν πάντα ανοικτό στους πρόσφυγες που έφτασαν στην Αυστραλία.
«Ο Πέτρος Γιαλλούρης, αφιέρωσε τη ζωή του στα κοινά. Είχα την τύχη και την ευτυχία να είμαι φίλη του και να ζήσω τις τελευταίες του στιγμές. Πραγματικά, η παροικία μας έχασε έναν άξιο και σεβάσμιο ηγέτη. Εύχομαι αυτοί που θα αναλάβουν παροικιακές υποχρεώσεις να ακολουθήσουν το παράδειγμά του» εκτιμά η Καίτη Γεωργίου.
Ωστόσο, εκείνο για το οποίο η παροικία θα τον μακαρίζει, είναι οι επαφές και οι αγώνες του για τη δικαίωση των αιτημάτων των ηλικιωμένων μας.
Ας δώσουμε, όμως, το λόγο σε παροικιακούς παράγοντες να μιλήσουν για τον Πέτρο Γιαλλούρη όπως τον έζησαν.
Τζιμ Wood – πρόεδρος Κυπριακής Κοινότητας: Η δράση του Πέτρου Γιαλλούρη είναι γνωστή. Υπηρέτησε την Κυπριακή Κοινότητα από διάφορα πόστα. Όταν το 1997 εκλέχθηκα για πρώτη φορά πρόεδρος, η συνεργασία μας ήταν άψογη. Η προσφορά του, όμως, είναι σημαντική τόσο στην Αυστραλοελληνική Κοινωνική Πρόνοια, την οποία υπηρέτησε για αρκετά χρόνια, όσο και στην ίδρυση της Ένωσης Συλλόγων Ηλικιωμένων.
Η Κυπριακή Κοινότητα αναγνωρίζει την πολύπλευρη προσφορά τόσο του αείμνηστου όσο και της συζύγου Κατίνας, ιδιαίτερα τις δύσκολες μέρες που πέρασε η Κύπρος μας τις ημέρες της μαύρης εισβολής του 1974.
Η πορεία του Πέτρου Γιαλλούρη είναι ένα φωτεινό παράδειγμα σε όλους εμάς που ενδιαφερόμαστε για τα κοινά. Για την Κοινότητα, το εθνικό μας θέμα και την ευρύτερη παροικία γενικότερα.
Στα παιδιά και εγγόνια του, απευθύνουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.
Κωνσταντίνος Προκοπίου – πρόεδρος ΠΑΣΕΚΑ και ΣΕΚΑ Βικτώριας: Με μεγάλη θλίψη, η Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα πληροφορήθηκε το θάνατο του αγωνιστή για τα δίκαια της Κύπρου, Πέτρου Γιαλλούρη.
Ο αείμνηστος Πέτρος Γιαλλούρης, ευαισθητοποιημένος από το δράμα της Κύπρου, μαζί με την αείμνηστη σύζυγό του, την ηγεσία και τα απλά μέλη της Κοινότητάς μας, ως και με την αρωγή όλου του Ελληνισμού της πόλης μας, συμπαραστάθηκε στο βασανισμένο και ταλαιπωρημένο από την εισβολή και όλα τα δεινά που αυτή επέφερε λαό μας. Επειδή προέβλεψε ότι ο αγώνας για την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής και αποκατάσταση των ελευθεριών του λαού μας θα ήταν μακροχρόνιος, πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Συντονιστικής μας Επιτροπής και για πολλά χρόνια ήταν μπροστάρης στον αγώνα της.
Η δράση του, όμως, δεν περιορίστηκε στον αγώνα για τη λευτεριά της Κύπρου μας από τον ξένο εισβολέα. Από τη θέση του προέδρου της Κυπριακής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας, εργάστηκε ακούραστα για την πρόοδό της και για την πρόοδο των μελών της και τη διάδοση του κυπριακού πολιτισμού. Η δράση του ήταν πολύπλευρη, έγινε όμως περισσότερος γνωστός για τους αγώνες του υπέρ των δικαίων των παλαιμάχων από τον αγώνα της ζωής ηλικιωμένων μας, όπου διεκδίκησε τα δίκαιά τους από τη θέση του προέδρου όλων των Ελλήνων ηλικιωμένων της Μελβούρνης.
Η δράση του αυτή, ως και η δράση του κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου που δεν τον άφησε ασυγκίνητο και κατετάγη ως εθελοντής, αναγνωρίστηκε και από τις επίσημες Αρχές της θετής μας πατρίδας που του απένεμε πολλές τιμητικές διακρίσεις. Αιωνία του η μνήμη.
Παναγιώτης Γιαννούδης – πρώην πρόεδρος Κυπριακής Κοινότητας, Ομοσπονδίας Κυπριακών Κοινοτήτων και ΣΕΚΑ Βικτωρίας: Με πραγματική οδύνη και με βαριά καρδιά, η παροικία μας έχασε έναν ακόμα δραστήριο και εργατικό πατριώτη, τον Πέτρο Γιαλλούρη.
Ο Πέτρος Γιαλλούρης, μαζί με την αείμνηστη σύζυγό του Κατίνα, εργάστηκαν ακούραστα μετά την τουρκική εισβολή. Άνοιξαν το σπίτι τους και φιλοξένησαν εκατοντάδες συμπατριώτες μας. Η προσφορά του, όχι μόνο στην Κυπριακή Κοινότητα αλλά και στην ευρύτερη παροικία, είναι ανεκτίμητη. Την υπηρέτησε πάνω από 30 χρόνια και διέθεσε άλλα τόσα στην προώθηση των αιτημάτων για να δώσει λίγη χαρά στους Ηλικιωμένους μας. Όλη του η ζωή ήταν στην εμπροσθοφυλακή της παροικίας.
Κώστας Ελισσέος – πρώην πρόεδρος Κυπριακής Κοινότητας και αντιπρόεδρος ΣΕΚΑ: Η παροικία θρηνεί τον Πέτρο Γιαλλούρη. Έναν άνθρωπο που μοιράστηκε τις χαρές και τις λύπες της Κυπριακής πατριάς και της παροικίας γενικότερα και που την φρόντισε με σεβασμό και περισσή αγάπη.
Συνεργαστήκαμε από το 1993 όταν ήταν πρόεδρος της Κυπριακής Κοινότητα που στεγαζόταν στο Heffernan Line στο σίτι. Προσγειωμένος, ήταν πάντα έτοιμος να ακούσει με σεβασμό τον συνομιλητή του. Ήταν ο ιδρυτής του Ομίλου Ηλικιωμένων της Κοινότητας τον οποίο υπηρέτησε από τη θέση του προέδρου για πολλά χρόνια, ενώ λίγο αργότερα, ανέλαβε το τιμόνι της Ένωσης Ελληνικών Συλλόγων Ηλικιωμένων.
Τον θυμάμαι να δίνει το παρών σε πολλά συνέδρια της Ομοσπονδίας Κυπριακών Κοινοτήτων και, παράλληλα, να υποστηρίζει με πάθος τον αγώνα της Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα. Μαζί με την αείμνηστη σύζυγό του Κατίνα, ήταν πρώτοι στις επάλξεις.
Ο Πέτρος Γιαλλούρης υπήρξε για μένα ένας σοφός δάσκαλος. Θα τον θυμάμαι με αγάπη.
Στέλιος Αγγελοδήμου – πρώην πρόεδρος Κυπριακής Κοινότητας: Ο Πέτρος Γιαλλούρης ήταν ένα από τα πιο αξιοσέβαστα πρόσωπα της Κυπριακής πατριάς. Μεγάλη η χαρά και διπλή η περηφάνια σε όλους εμάς που είχαμε την τιμή να εργαστούμε μαζί του. Ξεχώριζε για το ήθος και τον αδαμάντινο χαρακτήρα του, την ωριμότητα της σκέψης και τα σοφά του λόγια.
Ως καλός και στοργικός πατέρας, εργάστηκε με πάθος για το καλό όχι μόνο της Κοινότητάς μας, αλλά και της Ελληνικής παροικίας γενικότερα. Η πορεία του έχει να μας διδάξει πολλά. Ο πατριώτης, ο πρόεδρος, ο σύμβουλος, ο συνεργάτης, ο εθελοντής, ο άνθρωπος που ήταν παρών όταν το καλούσε η ανάγκη μαζί με αείμνηστη σύζυγό του, Κατίνα, είναι στο δρόμο προς την αιωνιότητα.
Στους οικείους του θερμά συλλυπητήρια.
Χριστάκης Χριστοφόρου – πρόεδρος Κυπριακής Κοινότητας Απ. Ανδρέα Σανσάην: Η συνεργασία μας με τον Πέτρο Γιαλλούρη ήταν άψογη. Πάντα είχε ένα καλό λόγο να πει, έτοιμος να ακούσει και να μας συμβουλέψει με την ωριμότητα της σκέψης του και τη σοφή του γνώση. Πρωτοστάτης τόσο στο εθνικό όσο και στα κοινοτικά, είναι ένα φωτεινό παράδειγμα σε όλους εμάς που ταχθήκαμε να υπηρετούμε τα κοινά. Τίμησε την Κύπρο μας στους αντίποδες με το παραπάνω.
Σάκης Ζαφειρόπουλος – πρόεδρος Οργανισμού «Φροντίδα»: Εκ μέρους του Οργανισμού και εμού προσωπικά, αν και ο αείμνηστος δεν ασχολήθηκε άμεσα με τη «Φροντίδα», είχε συνδράμει ώστε να έχουν οι ηλικιωμένοι μας την ισχύ που τους ταιριάζει μέσα στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Εδραίωσε την Ένωση Συλλόγων Ηλικιωμένων -νυν Ομοσπονδία- και πρόσφερε επί πολλά χρόνια τις υπηρεσίες του με αξιοζήλευτο τρόπο, σπάνιο για άτομα της δικής του ηλικίας. Ο Πέτρος Γιαλλούρης ήταν ένας γνήσιος ηγέτης. Αισθανόταν περηφάνια για τον τρόπο που ενεργούσε, πλησίαζε τους πολιτικούς και με τρομερή επιρροή απαιτούσε οι ανάγκες τους αυτών των ατόμων να εξυπηρετηθούν. Στην οικογένειά του θερμά συλλυπητήρια.
*Ο «Νέος Κόσμος» απευθύνει θερμά συλλυπητήρια στα παιδιά και τα εγγόνια του.
