Για πολλούς Έλληνες της Μελβούρνης οι επόμενες μέρες δεν είναι γιορτή.

Υπάρχουν συμπάροικοι που εύχονται οι γιορτές να περάσουν όσο πιο σύντομα γίνεται.

Αυτό λέει στον «Νέο Κόσμο» ο Γιάννης Πηλαλίδης από το Κέντρο Πρόνοιας της Αρχιεπισκοπής.

«Δυστυχώς, ο αλκοολισμός, ο τζόγος και τα ναρκωτικά, πλήττουν και πολλά ελληνικά σπίτια» μας λέει και προσθέτει:

«Το Κέντρο Πρόνοιας προσπαθεί να βοηθήσει τα άτομα αυτά. Κυρίως, όμως, προσπαθούμε να βοηθήσουμε τα θύματά τους. Μπορεί να είναι οι γονείς τους, οι σύντροφοι τους ή άλλοι συγγενείς τους».

Ο κ. Πηλαλίδης λέει ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που παιδιά εξαρτώμενα από τα ναρκωτικά, τον τζόγο και το αλκοόλ κακοποιούν τους γονείς τους και κάνουν χρήση ακόμα και βίας προκειμένου να τους αποσπάσουν λίγα για τις ανάγκες της εξάρτησής τους.

Όπως γράψαμε στον «Νέο Κόσμο» της Δευτέρας, με αφορμή την χριστουγεννιάτικη περίοδο που ήδη διανύουμε, το Ελληνικό Κέντρο Πρόνοιας Βικτώριας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, διοργάνωσε τον καθιερωμένο Έρανο με σκοπό να βοηθηθούν οικογένειες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσχέρειες.

Και όπως τόνισε ο κ. Πηλαλίδης, είναι πολύ σημαντική η βοήθεια των Ελλήνων της Μελβούρνης, που στα 25 χρόνια που διεξάγεται ο έρανος προσφέρουν τρόφιμα, αλλά και την βοήθειά τους από κάθε μετερίζι για την διεκπεραίωση αυτής της ανθρώπινης προσπάθειας.

Αυτές τις μέρες έχουν επικοινωνήσει με τον «Νέο Κόσμο» και άλλοι ομογενείς, όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες για να αναφερθούν και στο θέμα της μοναξιάς που αντιμετωπίζουν πολλοί ομογενείς.

«Υπάρχουν γονείς σε γηροκομεία που ξεχνούν να τα επισκεφθούν ακόμα και τα παιδιά τους αυτές τις μέρες» μας είπε ομογενής λειτουργός.

Ένας άλλος φιλάνθρωπος συμπάροικος κάλεσε τους αναγνώστες μας «να μην ξεχνούν τους μοναχικούς της διπλανής πόρτας, ηλικιωμένους ή μοναχικούς ανθρώπους», όπως τόνισε.

Σύμφωνα με την ίδια κοινωνική λειτουργό, υπάρχουν άνθρωποι που το άρωμα των Χριστουγέννων γίνεται η αιτία να οδηγηθούν στην κατάθλιψη. Για αυτούς οι γιορτές είναι κάτι ξένο και θλιβερό. Ζουν μια θλίψη ντυμένη με το γιορτινό κλίμα.

«Μοναξιά είναι και οι κλειστές πόρτες, όταν νιώθεις ότι κάπου περίσσευες και ότι κανείς δεν θα παρατηρήσει την δική σου απουσία» λέει και προσθέτει:

“Ας κοιτάξουμε δίπλα μας, σίγουρα κάποιος μας χρειάζεται….

Χριστούγεννα δεν είναι ακριβά δώρα, τρελός καταναλωτισμός και ένας αγώνας μεταξύ κομμωτηρίου και καταστημάτων που θα ζητήσουμε την μεταμόρφωση μας για να λάμπουμε.

«Ας δώσουμε λίγο χρόνο σε όποιον μοναχικό άνθρωπο ξέρουμε, δεν θα ψάξουμε, εάν επέλεξε αυτός την μοναξιά του, ή εκείνη τον επέλεξε… Ας τον βοηθήσουμε να διώξει την μοναξιά» υπογράμμισε.

Εξάλλου, ο κ. Πηλαλίδης αναφέρει ότι «οι ηλικιωμένοι άνθρωποι είναι αυτοί που συνήθως υποφέρουν περισσότερο από αυτό το φαινόμενο. Ειδικά αυτοί που πλέον έχουν πάρει σύνταξη και δεν είναι πλέον ενεργοί επαγγελματικά και κοινωνικά, αυτοί που έχουν χάσει το σύντροφό τους και τα παιδιά είναι πια μεγάλα και μακριά, νιώθουν πιο έντονα τη μοναξιά και την ανάγκη για ουσιαστική επαφή αυτές τις γιορτινές μέρες της αγάπης».

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Canadian Social Survey, περισσότερα από 1 στα 10 άτομα είπαν ότι ένιωθαν πάντα ή συχνά μόνοι. Επιπλέον, τα αποτελέσματα της έρευνας αποκάλυψαν ότι όσοι ήταν συχνά μόνοι παρουσίασαν χειρότερη ψυχική υγεία και χαμηλότερα επίπεδα συνολικής ικανοποίησης από τη ζωή, σε σύγκριση με εκείνους που ήταν λιγότερο συχνά μόνοι.

Οι γυναίκες γενικά αισθάνονται μεγαλύτερη μοναξιά από τους άνδρες.

Το αξιοπερίεργο είναι ότι οι νέοι εξέφρασαν τη μοναξιά τους πιο συχνά από τους ηλικιωμένους.

Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι για τους περισσότερους ανθρώπους ημέρες χαράς και συγκέντρωσης με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για αρκετά άτομα, κυρίως της τρίτης ηλικίας, καθώς στην περίοδο των γιορτών αναζωπυρώνουν συναισθήματα αποξένωσης, ιδιαίτερα για τους υπερήλικες που ζουν μόνοι τους ή βρίσκονται σε κάποιο οίκο ευγηρίας.

Έχει διαπιστωθεί ότι ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των ανθρώπων βιώνει την «Κατάθλιψη των Χριστουγέννων», αφού τις μέρες αυτές ενεργοποιούνται αναμνήσεις που σχετίζονται με τα παιδιά τους και αισθάνονται μοναξιά, είτε γιατί τα έχουν χάσει, είτε γιατί δε θέλουν να γίνονται βάρος σε αυτά. Επιπλέον, νιώθουν στεναχώρια και θλίψη, γιατί πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν κινητικά ή άλλα προβλήματα και δε θα είναι σε θέση να βγουν έξω από το σπίτι τους ή από τον ξενώνα στον οποίο φιλοξενούνται.

Ας φροντίσουμε λοιπόν φέτος να είμαστε δίπλα στα άτομα της Τρίτης Ηλικίας και να τους κάνουμε δώρο τη στοργή και τη αγάπη μας…