Με το ποσόν των δυο εκατομμυρίων δολαρίων επικήρυξε η Αστυνομία της Βικτώριας του δολοφόνους δυο ομογενών.
Πρόκειται για τον Δημήτρη Μπέλια και τον Γιώργο Γερμανό. Και οι δυο τους συμπεριλαμβάνονται στις «απώλειες» του θλιβερού απολογισμού του «πολέμου των συμμοριών» που συγκλόνισε τη Μελβούρνη και άφησε πάνω από τριάντα νεκρούς και ανάμεσά τους τουλάχιστον 4 Έλληνες, πολλούς τραυματίες, αρκετούς στη φυλακή και αρκετές κατεστραμμένες ζωές.
Μεταξύ των Ελλήνων που σκοτώθηκαν κατά τον «πόλεμο των συμμοριών» της Μελβούρνης ήταν, ακόμα, ο Δημήτρης Μπελιάς, που έπεσε νεκρός από τις σφαίρες πληρωμένων δολοφόνων το 1999
Εκτελέστηκε εν ψυχρώ με μία σφαίρα στο κεφάλι σε πάρκινγκ. Παθιασμένος λάτρης του τζόγου, φέρεται ότι είχε δημιουργήσει χρέη που ξεπερνούσαν το ένα εκατομμύριο δολάρια και αδυνατούσε να τα ξεπληρώσει.
Η δολοφονία του Γιώργου Γερμανού σε πάρκο είχε όλα τα χαρακτηριστικά μαφιόζικης εκτέλεσης (μία σφαίρα στο κεφάλι και μία στο στήθος). Δολοφονήθηκε το 2001. Ο 41χρονος ομογενής, παλιός αθλητής της άρσης βαρών και με διακρίσεις στην Αυστραλία, εργαζόταν σε νυχτερινά κέντρα. Πλήρωσε τις σχέσεις του με τον νονό της νύχτας, Νικ Ράντεβ, τον αποκαλούμενο «Βούλγαρο», ο οποίος έπεσε και αυτός νεκρός από σφαίρες αγνώστων.
Η αστυνομία πιστεύει ότι οι δυο αυτές δολοφονίες σχετίζονται μεταξύ τους. Προσφέρει ένα εκατομμύριο δολάρια σε όποιον συμβάλει να συλληφθεί ο δολοφόνος του κάθε ομογενή. Σύνολο, δηλαδή, δυο εκατομμύρια δολάρια.
Αν και πέρασαν πολλά χρόνια έκτοτε η αστυνομία εντείνει τις προσπάθειές της να βρει τους δολοφόνους εκείνης της ταραγμένης περιόδου που ακόμα «ταλαιπωρεί» την κοινωνία της Μελβούρνης και απασχολεί τις διωκτικές και δικαστικές Αρχές.
Κορυφαίος «πρωταγωνιστής» εκείνης της περιόδου ήταν ο ομογενής, Ανδρέας Βενιαμίν, ο οποίος, επίσης, έπεσε και ο ίδιος θύμα φόνου, αλλά ήταν ο φόβος και ο τρόμος της Μελβούρνης. Ο Βενιαμίν εθεωρείτο ένας από τους καλύτερους πληρωμένους δολοφόνους, με ταρίφα 100.000 δολαρίων για κάθε φόνο, ενώ η αστυνομία τον θεωρούσε ένοχο για τουλάχιστον 7 δολοφονίες, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να τον συνδέσει με καμία από αυτές.
Άλλος ένας Έλληνας-θύμα ήταν ο Πολ Καλλιπολίτης, που εκτελέστηκε στο σπίτι του, επίσης με τον κλασικό τρόπο της αυστραλιανής μαφίας: μία σφαίρα στο κεφάλι και μία στο στήθος.
Εξάλλου και ένας άλλος ομογενής βρίσκεται στη φυλακή, έχοντας καταδικαστεί για «επαγγελματικές εκτελέσεις».
