ΜΕΤΑ από δυο εβδομάδες και πάλι μαζί. Τα Χρόνια Πολλά τα είπαμε. Ωστόσο, οι ευχές είναι πάντα καλοδεχούμενες. Ευλογημένο, λοιπόν, το 2023 και με υγεία να το βαδίσουμε.

«ΠΥΡΕΤΟΣ», μου λένε, επικρατεί στις οικογένειες με παιδιά σχολικής ηλικίας, με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Βιβλία, τσάντες, μολύβια, στολές, καπέλα και ο κατάλογος που καλούνται να ετοιμάσουν ατελείωτος. Οι δε τιμές, φωτιά! Χώρια ο προβληματισμός για τα γεύματα του μπόμπιρα στα διαλείμματα.

ΤΩΡΑ προστέθηκαν στα must το iPad και το κινητό τηλέφωνο. Δεν λέω. Καλά και χρήσιμα και τα δυο, φτάνει η χρήση να γίνεται με την επίβλεψη των δασκάλων και των γονέων. Γιατί, ενδεχομένως, οι της κάποιας ηλικίας μπορεί να μη γνωρίζουμε τα πώς, οι γονείς τους όμως ξέρουν και μπορούν να ελέγχουν τις κλήσεις και, κυρίως, τα βίντεο που παρακολουθούν.

ΚΑΙ ΜΗΝ ξεχνάμε και το Ελληνικό Σχολείο. Καλή αρχή, λοιπόν, με θετική διάθεση και όρεξη για μάθηση. Για δική σας ενημέρωση και διευκόλυνση, ο «Νέος Κόσμος» δημοσιεύει σήμερα στα αγγλικά και τη Δευτέρα στα ελληνικά, πολυσέλιδο αφιέρωμα στην Ελληνομάθεια. Μην το καθυστερείτε. Σίγουρα, ένα από τα σχολεία εξυπηρετεί τις δικές σας ανάγκες. Άντε παιδιά. Τα θρανία σάς περιμένουν.

ΚΑΛΗ αρχή λοιπόν και ευχές για δημιουργική χρονιά, στην μαθητιώσα νεολαία μας.

«ΠΥΡΕΤΟΣ», όμως, επικρατεί και στην Κύπρο ενόψει των προεδρικών εκλογών. Πρόκειται για τις 13ες προεδρικές εκλογές, αρχής γενομένης το 1959. Μετά την υποβολή των αιτήσεων των 14 υποψηφίων (!) -δικό μου το θαυμαστικό- για το προεδρικό αξίωμα, η υποψηφιότητα, σύμφωνα με το Σύνταγμα, πρέπει να προτείνεται από ένα άτομο και να υποστηρίζεται από άλλα 100. Ο πρώτος γύρος θα γίνει στις 5 Φεβρουαρίου και, αν χρειαστεί, δεύτερος, στις 12 Φεβρουαρίου.

ΣΥΜΦΩΝΑ με το Κυπριακά δημοσιεύματα, δικαίωμα ψήφου έχουν 558.101 πολίτες ηλικίας 18 έως 70 ετών. Βέβαια, από τους 14 υποψηφίους, τρεις είναι αυτοί που θα δώσουν τη μάχη για τον προεδρικό θώκο. Ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος υποστηρίζεται από τον Δημοκρατικό Συναγερμό, ο κ. Ανδρέας Μαυρομμάτης, ο οποίος υποστηρίζεται από το ΑΚΕΛ και ο κ. Νίκος Χριστοδουλίδης, ο οποίος κατεβαίνει ως ανεξάρτητος.

ΓΙΑ ΤΗΝ ώρα, γίνεται το «έλα να δεις», στο κυνήγι των ψήφων. Σε μια μίνι-έρευνα με τους θαμώνες του κυλικείου της Κυπριακής Κοινότητας, φαίνεται ότι δεν είναι ικανοποιημένοι με τις δηλώσεις της πλειοψηφίας των 14, για τις οποίες, εδώ που τα λέμε διαβάζοντάς τις, δεν χρειάζεται να έχεις σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες για να καταλάβεις τις θέσεις και προθέσεις τους στη διεκδίκηση της προεδρικής καρέκλας.

ΝΑ ΤΟ κάνω πιο λιανά; Οι περισσότερες είναι «περσινά ξινά σταφύλια».

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ο κατοχικός στρατός, με τις ευλογίες της Τουρκίας, φτιάχνει παράνομη βάση στο υπό κατοχή αεροδρόμιο του Λευκόνοικου για μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα drones, με στόχο τη δημιουργία αεροπορικής βάσης και μιας ναυτικής στο λιμάνι της Αμμοχώστου.

ΟΠΟΤΕ, κύριοι υποψήφιοι, όπως βλέπετε, το εθνικό πρόβλημα της μεγαλονήσου παίρνει άλλη κατεύθυνση. Σοβαρότητα, λοιπόν, η οποία -συμπληρώνω εγώ- πρέπει να συνοδεύεται και από υπευθυνότητα.

ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, πάντως, εκτιμάται, ότι όποιος κι αν εκλεγεί, πολύ δύσκολα θα διαφοροποιηθεί από τις πολιτικές που υπηρέτησε επί δέκα χρόνια ο αποχωρών πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης.

ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ «επένδυση στις γνωριμίες μας», την ακούω συχνά από το φίλο Χρήστο Βιολάρη, ο οποίος παραπονιέται ότι η οργανωμένη παροικία της Αυστραλίας, «δεν χρησιμοποιεί τα «μέσα και τις γνωριμίες» που διαθέτει, για προβολή του εθνικού προβλήματος της Κύπρου. Δεν έχει άδικο.

ΓΙΑ ΝΑ αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις του μέλλοντος, είναι ανάγκη η επανεκκίνηση του ελληνισμού της Αυστραλίας, γράφει σε άρθρο του στον «Ν.Κ.», στις 12/1/2023, ο Δρ. Αναστάσιος Τάμης. Θεωρώ ότι τα ερωτήματα που θέτει έως ένα σημείο προβληματίζουν τους υγιώς σκεπτόμενους παράγοντες -και όχι μόνο- αλλά μέχρι εκεί. Όταν έρχεται η ώρα της Ετήσιας Γενικής Συνέλευσης που θα θέσουμε το θέμα σύμπτυξης -ας πούμε, με τον Σύλλογο του διπλανού χωριού ή να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με την Ομοσπονδία της περιοχής μας, αναδύονται από το μηδέν χίλια μύρια προσκόμματα.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ εν έτει 2023, μείναμε μεν με ένα μεγάλο αριθμό φορέων, όμως, δυστυχώς πολλοί είναι μόνο σφραγίδα. Αν φυσικά υπάρχει ακόμα και αυτή. Ξέχασα και το «κομπόδεμα» των Συλλόγων στην τράπεζα, το οποίο σε πλείστες περιπτώσεις δεν θεωρείται ευκαταφρόνητο. Ενδεχομένως, έχουν αποκτήσει και μια στέγη. Εξυπηρετεί όμως τις ανάγκες των μελών;

ΜΙΛΑΜΕ για τη δεύτερη και τρίτη γενιά Αυστραλοελλήνων, οι οποίοι -πρέπει να παραδεχτούμε- έχουν άλλους στόχους, άλλες φιλοδοξίες και άλλες τακτικές προσέγγισης και συμμετοχής στα παροικιακά δρώμενα. Και, το κυριότερο, έχουν τα προσόντα και τη γνώση και μπορούν να πρωτοστατήσουν στην εξέλιξη των Οργανισμών μας.

ΠΡΟΣΘΕΤΩ, λοιπόν, ότι επιβάλλεται εδώ και τώρα η αλλαγή της νοοτροπίας και του εφησυχασμού ότι «είμαστε καλά». Δεν είμαστε και το γνωρίζουμε. Όμως μπορούμε αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας και αφήσουμε τους «επαΐοντες», όπως έκανε ο Περικλής τον 5ο αιώνα π.Χ. στην Αθήνα να το αναλάβουν, να το πετύχουμε.

ΕΤΟΙΜΟΙ για καρναβάλια και φεστιβάλ; Μετά από δύο χρόνια η παροικία βρίσκει σιγά-σιγά τους ρυθμούς της. Νά ‘μαστε καλά και να συμμετέχουμε. Σημειώστε σας παρακαλώ ότι η παρέλαση για την 25η Μαρτίου θα γίνει την Κυριακή, 19 Μαρτίου, στο Lakeside Stadium. Θα τα πούμε ξανά.

ΤΕΛΟΣ, η ΣΕΚΑ (Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα) συνεδριάζει την Πέμπτη, 9 Φεβρουαρίου στις 7.30μμ. στο οίκημα της Κυπριακής Κοινότητας, 495 Lygon Street, στο East Brunswick. Συμμετοχή μπορούν να έχουν όλοι οι παροικιακοί Σύλλογοι και Οργανώσεις διά αντιπρόσωπου τους, αλλά, και μεμονωμένα άτομα, που αγωνίζονται για την ειρήνη και την επανένωση όλων των κατοίκων του νησιού.

Καλό Σαββατοκύριακο.

Κ.Γ.

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ένα από τα κύρια άρθρα για ένα από τα θέματα που ταλανίζουν από γεννησιμιού της την Αυστραλία, σε παροικιακή εφημερίδα, δεν μπόρεσα να μην μείνω με το στόμα ανοιχτό.

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, τίθεται το ερώτημα εάν η Ημέρα της Αυστραλίας (Australia Day) συνιστά εορτασμό ή πένθος (;) …

ΣΙΓΟΥΡΑ, η 26η Ιανουαρίου αποτελεί εορτασμό για κάποιους. Ποιους; Αυτούς που εξακολουθούν να πολιτεύονται και να διοικούν με βάση τις ξεπερασμένες και εν πολλοίς αποκρουστικές αρχές της αποικιοκρατίας. Γνωστά αυτά, να μην τα επαναλαμβάνουμε, αν και οι συντάκτες φαίνεται ότι δεν τα γνωρίζουν.

ΩΣΤΟΣΟ, δεν έχω δει ποτέ οι ιθαγενείς, οι αυτόχθονες, οι λαοί των Πρώτων Εθνών της χώρας να χρησιμοποιούν τον όρο Mourning Day – γιατί αυτό σημαίνει πένθος. Τις οργανώσεις των αυτοχθόνων που εγώ γνωρίζω δεν τις έχω δει να … πενθούν, αλλά να αγωνίζονται.

ΑΝΤΙΘΕΤΑ, όλος ο κόσμος ξέρει ότι ανέκαθεν η 26η Ιανουαρίου έχει χαρακτηρισθεί από το σύνολο των αυτοχθόνων εδώ και δεκαετίες ολόκληρες ως Invasion Day – δηλαδή Ημέρα Εισβολής.

Ο ΟΡΟΣ ‘Ημέρα Εισβολής’ έχει επιθετικό πρόσημο και, ως εκ τούτου, οργανώνονται για να αποκρούσουν την εισβολή και τα ολέθρια -για τον πολιτισμό τους- αποτελέσματα από το 1788 έως σήμερα. Άλλο πένθος και άλλο εισβολή, έτσι;

ΓΙ’ ΑΥΤΟ και κάθε 26η Ιανουαρίου, σε όλη την Αυστραλία, οι αυτόχθονες οργανώνουν μαζικές συγκεντρώσεις, πορείες και διαμαρτυρίες. Για να επαναφέρουν ξανά τα δεινά που υπέστησαν -και συνεχίζουν- και για να διατρανώσουν ξανά την επιθυμία τους για το οριστικό τέλος όλων των επακόλουθων της αποικιοκρατίας.

ΚΑΙ μιας και το έφερε η κουβέντα και το ζήτημα αυτό έχει ήδη επανέλθει -και, μάλιστα, επιτακτικά- εσείς ποια στάση θα τηρήσετε όταν τεθεί το ζήτημα της αναγνώρισης των αυτοχθόνων από το Σύνταγμα ή όχι;

ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ότι πρέπει να επιτευχθεί πρώτα μια Συμφωνία (Treaty) μεταξύ των ιθαγενών και του αυστραλιανού Κράτους ή να πάμε κατευθείαν σε Δημοψήφισμα χωρίς τη Συμφωνία;

ΤΕΛΟΣ, πόσοι και πόσες από όλους και όλες αυτούς και αυτές που υπέγραψαν την Διακήρυξη των Ελληνοαυστραλών («Ν.Κ.», 26/1/2023 και στην ιστοσελίδα της εφημερίδας) κατέβηκαν προχθές Πέμπτη στις συγκεντρώσεις και πορείες;

Δ.Τ.