Ένα από τα θέματα που απασχολούν έντονα τα τελευταία χρόνια τους παροικιακούς συλλόγους είναι το τι θα απογίνουν όχι μόνο οι εγκαταστάσεις και εν γένει τα περιουσιακά στοιχεία τους, αλλά κυρίως η ιστορική τους κληρονομιά. Οι παλιοί αποσύρονται λόγω ηλικίας, κάποιοι «φεύγουν», άλλοι είναι πολύ κουρασμένοι πια για να ασχοληθούν και οι νεότεροι, δυστυχώς, δεν ενδιαφέρονται να αναλάβουν τα ηνία.
Αν αναλογιστούμε ότι για την πρώτη γενιά μεταναστών αυτοί οι σύλλογοι ήταν, ουσιαστικά, το σπίτι τους, η οικογένεια, οι φίλοι που δεν είχαν εδώ, τα σημεία συνάντησης, η ανάπαυλά τους μετά από μια μακριά μέρα στο δύσκολο μεροκάματο, μπορούμε να καταλάβουμε πόσο πονάει η σκέψη πως φεύγοντας και οι τελευταίοι, όλα τούτα θα χαθούν μαζί τους και θα απομείνουν μόνο ερημωμένα κτίρια χωρίς ζωή μα με τόση ψυχή…
Το παρήγορο είναι ότι αρκετά Διοικητικά Συμβούλια εθνικοτοπικών συλλόγων της παροικίας μας δεν μοιρολατρούν, αλλά αντιδρούν και, μάλιστα, πολύ δυναμικά, προσπαθώντας να προσελκύσουν νέο αίμα μεταξύ των μελών τους.
Τρανό παράδειγμα αυτό των Καστοριανών της Αυστραλίας, οι οποίοι την περασμένη Κυριακή, 5 Μαρτίου, διοργάνωσαν κοκτέιλ πάρτι, προσκαλώντας τα νέα παιδιά δεύτερης και τρίτης γενιάς.
«Στην εκδήλωση η ανταπόκριση των νέων ξεπέρασε κάθε προσδοκία μας», δήλωσε στον «Νέο Κόσμο» η πρόεδρος του Συλλόγου Καστοριανών “Η Καστοριά”, κα Ελευθερία Λαλοπούλου.
Όπως μας πληροφόρησε, οι νέοι διασκέδασαν και το χάρηκαν τόσο πολύ που ζήτησαν άμεσα επανάληψη παρόμοιων εκδηλώσεων, ενώ έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για να εγγραφούν ως μέλη του Συλλόγου.
«Αυτό μας γέμισε από χαρά και υπερηφάνεια για τα παιδιά μας και είμαστε σίγουροι ότι το Αρχοντικό Σπίτι της Καστοριάς που θα τους αφήσουμε ως παρακαταθήκη θα μείνει στις επερχόμενες γενιές για να θυμίζει για πάντα, εδώ στο νότιο ημισφαίριο, την Καστοριά, την Αρχόντισσα της Δυτικής Μακεδονίας», κατέληξε συγκινημένη η κα Λαλοπούλου.
