Παραλήπτες προγραμμάτων υψηλής αξίας του Εθνικού Συστήματος Ασφάλισης Αναπηρίας (NDIS) «απαγάγονται» και η χρηματοδότησή τους… ξεκοκκαλίζεται από παρόχους που υποτίθεται ότι τους βοηθούν να ζήσουν καλύτερη ζωή, σύμφωνα με μία νέα έκθεση που ανάθεσε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση στο Mental Health Legal Centre (MHLC).
Στο προσχέδιο της έκθεσης αυτής, αναφέρεται επίσης ότι τα άτομα με αναπηρία που ζουν σε υποστηριζόμενες υπηρεσίες διαμονής (SRS) στη Βικτώρια «πείθονται» να αλλάξουν κατάλυμα και παρόχους υπηρεσιών «μέσω προσφορών», όπως fast-food από τα KFC και τα McDonalds.
Οι άνθρωποι αυτοί, επισημαίνεται, έχουν κακοποιηθεί οικονομικά, παραμεληθεί και χειραγωγηθεί απόπαρόχους.
Τονίζεται δε ότι «επί του παρόντος, οι εταιρίες μπορούν να συλλέγουν τους ενοίκους, να τους μεταφέρουν σε άγνωστες τοποθεσίες και να απομυζούν τη χρηματοδότηση από τα πακέτα τους».
Ο ομοσπονδιακός υπουργός για τις Κυβερνητικές Υπηρεσίες και το NDIS, Bill Shorten, δήλωσε ότι η έρευνα ανατέθηκε μετά από συναντήσεις που είχε με πληροφοριοδότες (whistleblowers) και υποψιάστηκε ότι παρόμοιες καταχρήσεις συμβαίνουν σε ολόκληρη τη χώρα.
«Το NDIS είναι εδώ για να μείνει. Αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων», δήλωσε σε δημοσιογράφους στη Μελβούρνη.
«Αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα τελευταία χρόνια, η παραμέληση και η εποπτεία του συστήματος έχει δει ευάλωτους ανθρώπους με προσοδοφόρα πακέτα υποστήριξης να ‘πέφτουν μέσα από τις ρωγμές’ και ουσιαστικά να γίνονται αντικείμενο εμπορίας ανθρώπων».
Ο κ. Shorten έκανε γνωστό ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση παραπέμπει ορισμένους παρόχους στον National Disability Insurance Agency, ο οποίος διαχειρίζεται το NDIS, καθώς και στις Quality & Safeguards Commission και την Fraud Fusion Taskforce
Τα SRS είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις που παρέχουν υποστηριζόμενα καταλύματα σε ηλικιωμένους και άτομα που ζουν με αναπηρία. Από τα 4.000 άτομα που ζουν σε αυτά σε ολόκληρη τη Βικτώρια, περίπου 1.600 είναι συμμετέχοντες στο NDIS. Η πλειονότητα ζει με ψυχοκοινωνικές και διανοητικές αναπηρίες.
Η γενική διευθύντρια του Mental Health Legal Centre, Charlotte Jones, δήλωσε σοκαρισμένη από τα ευρήματα της έκθεσης και είπε ότι γνωρίζει πως περίπου 70 άτομα έχουν «απαχθεί» σε όλο το σύστημα SRS.
«Καθώς ορισμένες εγκαταστάσεις SRS έκλεισαν, οι κάτοικοι είτε εξαφανίστηκαν … είτε απομακρύνθηκαν από τις εγκαταστάσεις, συχνά τη νύχτα, και κατατέθηκαν σε εναλλακτικά καταλύματα».
«Κάποιοι κατέληξαν στο νοσοκομείο, κάποιοι επέστρεψαν στα SRS και κάποιοι κατέληξαν σε άλλα SRS».
«Δεν πιστεύουμε ότι πηγαίνουν καταλαβαίνοντας πού πηγαίνουν».
«Οι άνθρωποι έβλεπαν άλλους ανθρώπους ως ανθρώπινο ‘φορτίο’ για χρήματα».
Η έκθεση αναφέρει ότι υπάρχει «ένα ισχυρό κίνητρο κέρδους» όσον αφορά στα άτομα που ζουν με αναπηρία «χωρίς την απαραίτητη ρύθμιση που να διασφαλίζει την προστασία από τις αρπακτικές επιχειρηματικές πρακτικές».
«Η ‘επιλογή και ο έλεγχος’ για τα άτομα που ζουν με ψυχοκοινωνικές αναπηρίες στα [SRS] είναι μόνο θεωρητική».
«Το ισχύον σύστημα επιτρέπει, και σε πολλές περιπτώσεις διευκολύνει και επιβραβεύει οικονομικά, καταναγκαστικές πρακτικές εκμετάλλευσης».
«Αυτές περιλαμβάνουν τον περιορισμό της πρόσβασης σε υποστήριξη, την παραμέληση, τη συναισθηματική χειραγώγηση, τη δωροδοκία, την οικονομική κακοποίηση και την απαγωγή».
Η κα Jones εξέφρασε την εκτίμηση ότι θα υπάρχουν «πολλοί περισσότεροι» άνθρωποι που ζουν σε SRS και οι οποίοι υφίστανται εκμετάλλευση «που δε γνωρίζουμε ακόμη».
