Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι η κ. Μαρία, στην ηλικία των 77 χρόνων θα γινόταν χρήστης μαριχουάνας. Όπως και δεν θα μου περνούσε ποτέ από το μυαλό ότι η κ. Μαρία κάθε πρωί θα ζητούσε επιτακτικά από την κόρη της να της δώσει το… «μπισκοτάκι» της. Αυτό το «μπισκοτάκι» που αποζητά η ηλικιωμένη γυναίκα δεν είναι σαν όλα τ’ άλλα μπισκότα. Αυτό το «μπισκοτάκι» περιέχει μαριχουάνα.

Και όμως η κ. Μαρία, μία νοικοκυρά από τη Μελβούρνη που μεγάλωσε τέσσερα παιδιά και ούτε αυτή ούτε ο σύζυγός της ούτε τα παιδιά της είχαν ποτέ σχέση με τα ναρκωτικά, σήμερα λόγω της ιδιαίτερα άσχημης κατάστασης της υγείας της, πάσχει από καρκίνο στο πάγκρεας η άτυχη γυναίκα, βρίσκει σ’ αυτά τα «μπισκότα» μαριχουάνας ανακούφιση από τους πόνους που της δίνει η… -όπως οι γιατροί της έχουν ξεκαθαρίσει- θανατηφόρα μορφή καρκίνου.
Την ίδια στιγμή, όμως, κάποιοι άλλοι συνομήλικοί της δεν κάνουν απλώς χρήση μαριχουάνας. Αυτοί την εμπορεύονται. Και όλο και περισσότεροι ηλικιωμένοι που έχουν καταλήξει στα χέρια της αστυνομίας λόγω αυτής της παράνομης δραστηριότητας αναφέρουν, ότι έγιναν «βαποράκια» για να αναπληρώσουν το πενιχρό επίδομα σύνταξης που λαμβάνουν ώστε να μπορούν να ζήσουν μία πιο αξιοπρεπή ζωή.

Και ενώ η χρήση ή η εμπορία ναρκωτικών στις νεότερες ηλικιακά ομάδες του πληθυσμού είναι σίγουρα πιο συχνό φαινόμενο, τα τελευταία χρόνια η διακίνηση αλλά και η χρήση ναρκωτικών στα οποία συμπεριλαμβάνονται και αυτά που τους χορηγούνται με συνταγή γιατρού στους ηλικιωμένους μας εξελίσσεται σε ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό φαινόμενο.

«ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΟΥΜΕ»

Η ιστορία της κ. Μαρίας, ίσως να ακούγεται παράξενη στα αυτιά πολλών και έτσι κάπως θα ακουγόταν ακόμα και στα αυτιά της κόρης της πριν από δύο χρόνια.
«Ποτέ δεν είχα σχέση με τα ναρκωτικά. Είχα διαβάσει και ακούσει, όπως όλοι, ότι η μαριχουάνα ανακούφιζε από τον πόνο, αλλά δεν το είχα ψάξει. Ούτε που μου είχε περάσει από το μυαλό να το ψάξω. Πριν από δύο χρόνια, ο πατέρας μου αρρώστησε από καρκίνο. Δεν είναι μαζί μας πια. Τον βλέπαμε κάθε μέρα να σφαδάζει από τον πόνο. Είχε καρκίνο στα οστά. Παρά τα φάρμακα που έπαιρνε, η κατάστασή του και οι πόνοι του χειροτέρευαν» λέει η Αναστασία.
Μία μέρα, καθώς η Αναστασία συζητούσε την κατάσταση υγείας του πατέρα της με μία φίλη της, μία άλλη κοπέλα στην παρέα της τόλμησε να της πει ότι η μαριχουάνα θα μπορούσε τον βοηθήσει.

«Ο πατέρας μου δεν κάπνιζε και εγώ σίγουρα δεν θα μπορούσα να βρω μαριχουάνα. Πού να την βρω;» λέει και συνεχίζει: «Η κοπέλα αυτή είχε τη μητέρα της άρρωστη από καρκίνο, όπως μου εξήγησε, και είχε καταφέρει να βρει μπισκότα μαριχουάνας τα οποία τουλάχιστον την ανακούφιζαν από τους πόνους».
Με μεγάλη επιφύλαξη μίλησε στα αδέρφια της. Πήραν την απόφαση να βρουν τα μπισκότα και να δουν τι επίδραση θα είχαν στον πατέρα της. «Ντραπήκαμε να το πούμε στον γιατρό. Μας το είχαν ξεκαθαρίσει όμως ότι ο πατέρας μου δεν είχε πολλή ζωή μπροστά του».
Ο πατέρας της Αναστασίας έφυγε από τη ζωή περίπου εννιά μήνες μετά. Η μαριχουάνα τον ανακούφιζε από αυτούς τους πόνους τους τελευταίους μήνες της ζωής του. Λίγο καιρό αργότερα δυστυχώς αρρώστησε και η μητέρα της. Ομόφωνα τα παιδιά της αποφάσισαν να δώσουν και στην κ. Μαρία «μπισκοτάκια». Η κ. Μαρία τα λέει φάρμακο σήμερα.

«Δεν επιτρέπεται η χρήση της και παρ’ ότι ακούμε πολλά το γεγονός ότι η μαριχουάνα παραμένει παράνομο ναρκωτικό σημαίνει ότι δεν έχουν γίνει αρκετές έρευνες για να αποδειχθεί επιστημονικά ότι, όντως, η χρήση της μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους που πάσχουν από χρόνιες επώδυνες παθήσεις» αναφέρει ο ομογενής γενικός παθολόγος Κώστας Περκουλίδης από τη Μελβούρνη.

Προσθέτει, όμως, ότι ως ψυχοτροπικό ναρκωτικό, η μαριχουάνα μπορεί να χαλαρώνει και να φτιάχνει τη διάθεση σε ανθρώπους που πάσχουν από κάποια σοβαρή αρρώστια.
«Δεν μου έχει τύχει να έρθει κάποιος ασθενής να με ρωτήσει αν ενδείκνυται να πάρει μαριχουάνα ή κάποιος συγγενείς ενός βαριά ασθενούς να μου υποβάλει παρόμοια ερώτηση. Αλλά αυτό είναι άσχετο. Η δική μου απάντηση και σύσταση είναι κατηγορηματικά όχι, γιατί δεν έχουμε μέχρι σήμερα μία ολική επιστημονική εικόνα για τις παρενέργειες που προκαλεί το συγκεκριμένο ναρκωτικό. Εκείνο που γνωρίζουμε είναι ότι υπάρχουν παρενέργειες και είναι διαφορετικές για κάθε άνθρωπο» αναφέρει ο κ. Περκουλίδης.

Η χρήση ναρκωτικών ουσιών από ηλικιωμένους μας είτε πρόκειται για ναρκωτικά όπως η μαριχουάνα που δεν πωλούνται νόμιμα είτε πρόκειται για ουσίες που δίνονται με συνταγή γιατρού αυξάνεται όμως.

Η έκταση της χρήσης «παράνομων» ναρκωτικών από ανθρώπους της τρίτης ηλικίας είναι δύσκολο να μετρηθεί. Η έκταση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών που χορηγούνται με συνταγή γιατρού όμως έχει μετρηθεί και έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στους ιατρικούς κύκλους της χώρας. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι οι συνταγές οπιούχων φαρμάκων που χορηγούνται από γιατρό και, πιο συγκεκριμένα, του φαρμάκου OxyContin, ενώ το 2002 το χορηγούνταν στο 35.3% ανά 1.000 άτομα, το 2008 χορηγούνταν στο 89,2% ανά 1.000 άτομα. Και τα στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Έρευνας για τη χρήση Ναρκωτικών και Αλκοόλ, αναφέρουν ότι η πλειοψηφία αυτών που παίρνουν αυτά τα φάρμακα δηλαδή 400 άτομα ανά 1.000 είναι άνω των 65 ετών.

Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

Πριν από λίγες μέρες ένας 78χρονος Αυστραλός από τη Μελβούρνη συνελήφθη στο Χονγκ Κονγκ επειδή στην κατοχή του βρέθηκαν 2,31 κιλά του ναρκωτικού ice. Και να ήταν ο μόνος. Τουλάχιστον 15 άνθρωποι, ηλικίας 70 χρόνων και άνω έχουν καταλήξει τα τελευταία χρόνια στα δικαστήρια και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και στη φυλακή για διακίνηση ναρκωτικών. Και οι περισσότεροι απ’ αυτούς μπήκαν στο… επάγγελμα αφού βγήκαν στη σύνταξη ενώ κανένας τους δεν έχει μέχρι στιγμής γίνει «εκατομμυριούχος».

Μάλιστα, όπως προκύπτει από τα όσα ανέφεραν οι παραπάνω «έμποροι» στο δικαστήριο, δεν ήταν η απληστία που τους οδήγησε σ’ αυτή την απόφαση αλλά η ανέχεια.
«Μα πώς να ζήσει κανείς με $400 την εβδομάδα» είπε στο δικαστήριο πριν από λίγους μήνες ο 80χρονος Ahma Bin Haji Noor από τη Δυτική Αυστραλία. Η αστυνομία τον έπιασε στα… πράσα, στην εξώπορτα να πουλά τρεις σακούλες μαριχουάνα. Ο ίδιος δεν είχε ποτέ του κάνει χρήση μαριχουάνας ή άλλων ναρκωτικών, αλλά είχε ανάγκη τα χρήματα εξ ου και ο λόγος που μπήκε στον κόπο να τα εμπορευθεί.

Και δεν είναι μόνο η μαριχουάνα ή οι μεθαμφεταμίνες που εμπορεύονται όλο και περισσότεροι ομολογουμένως τολμηροί ηλικιωμένοι.
Κάποιοι άλλοι εμπορεύονται και τα χάπια που παίρνουν με συνταγή γιατρού.
Στις αρχές Ιουνίου ένα κέντρο αποτοξίνωσης στο Queensland, βγήκε δημόσια και έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου όσον αφορά το εμπόριο συνταγογραφούμενων οπιούχων αναλγητικών από ηλικιωμένους.

«Την περασμένη χρονιά είχαμε δεκάδες περιπτώσεις χρηστών που κατέληξαν στο κέντρο και μας πληροφορούσαν ότι έβρισκαν τα χάπια τους από ηλικιωμένους» ανέφερε χαρακτηριστικά η νοσοκόμα του κέντρου, κ. Τζένη Άτκινσον.
Ένα κουτί OxyContin κοστίζει στον ηλικιωμένο περίπου $7.00 γιατί αυτά τα φάρμακα επιδοτούνται από το κράτος όμως αν αυτά τα χάπια πουληθούν στη μαύρη αγορά, τότε…

«Πουλιούνται $20 το ένα. Φανταστείτε πόσα χρήματα κερδίζει ένας ηλικιωμένος που πουλά και τα 20 χάπια που έχει το κάθε πακέτο» έλεγε η κ. Άτκινσον προσθέτοντας, μάλιστα, ότι οι ηλικιωμένοι μπαίνουν σ’ αυτά τα… σκοτεινά μονοπάτια διακίνησης ναρκωτικών μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην.
Η άλλη όψη όσον αφορά τα ναρκωτικά και τα άτομα τρίτης ηλικίας από τα λεγόμενα της κ. Άτκινσον αλλά και άλλους ειδικούς στο χώρο είναι όντως η όψη του νομίσματος.

Και εδώ αρχίζει ένας άλλος φαύλος κύκλος. Η διακίνηση ναρκωτικών από άτομα τρίτης ηλικίας σημαίνει ότι αυτοί έρχονται σε πιο στενή επαφή μ’ αυτά γεγονός που έχει ως συνέπεια και την αύξηση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών από ηλικιωμένους. Έρευνα του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Υγιεινής και Ευζωίας, ανέφερε πριν από δύο εβδομάδες ότι σε σχέση με τον αριθμό ατόμων άνω των 60 που έκαναν χρήση μεθαμφεταμινών το 2003, το 2012 αυτοί αυξήθηκαν κατά 321% ενώ αύξηση της τάξης του 231% παρατηρήθηκε κατά την ίδια περίοδο και σ’ αυτούς που άρχισαν να κάνουν χρήση μαριχουάνας.

Το γεγονός ότι πολλοί ηλικιωμένοι του σήμερα υπήρξαν τα… «παιδιά των λουλουδιών» της δεκαετίας του ’60 σίγουρα συμβάλλει στη συγκεκριμένη αύξηση της χρήσης ναρκωτικών σ’ αυτές τις ηλικιακές ομάδες. Όσο, όμως, αυξάνεται η χρήση ναρκωτικών από ηλικιωμένους, που σήμερα όχι μόνο ζουν περισσότερο αλλά είναι και πολύ περισσότεροι τόσο αυξάνονται και οι πιέσεις στο εθνικό σύστημα υγείας που καλείται να αντεπεξέλθει με τα προβλήματα που η χρήση ναρκωτικών δημιουργεί.
Και ενώ η κ. Μαρία αποζητά το «μπισκοτάκι» της κάθε πρωί, οι μέρες της όπως λένε οι γιατροί της, είναι δυστυχώς μετρημένες. Για τους υπόλοιπους όμως ηλικιωμένους μας που επιλέγουν να κάνουν χρήση ναρκωτικών ή τα εμπορεύονται τι μέλλει γενέσθαι;