ΤΙΣ μέρες που η ποδοσφαιρική Αυστραλία πανηγύριζε την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της αγγλικής ομάδας Tottenham, από τον Άγγελο Ποστέκογλου, “διάλεξε” για το μεγάλο, χωρίς επιστροφή ταξίδι, ο Zvonimir Rale Rasic OAM.

Ίσως οι νεότεροι να μην γνωρίζουν ποιος -σε όλο του το “μέγεθος”- ήταν ο Rasic, γι’ αυτό θα συνεχίσω με μια σύντομη αναφορά, έτσι ως εισαγωγή:

# Former Socceroos coach RALE RASIC has been lauded as a “GIANT” of the game after the football pioneer passed away aged 87.

The Bosnian – born Rasic was the first coach to take Australia to the World Cup finals, West Germany in 1974.

Current Socceroos coach Graham Arnold said it was devastating to lose someone who “changed the game” in Australia #

ΕΙΧΑ την χαρά και την τιμή να γνωρίσω τον αείμνηστο Rale, όταν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Ελλάς Μελβούρνης, κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’80.

Δεν ξέρω τι, αλλά κάτι δεν πήγε καλά στη συνεργασία του με την “κυανόλευκη” ομάδα, κάτι που -για μένα τουλάχιστον- επιβεβαιώθηκε όταν ένα πρωί μου τηλεφώνησε ο τότε πρόεδρος της Ελλάς, ο αείμνηστος Λεωνίδας Ανεζάκης. Αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, θυμάμαι σαν να ακούω τώρα τα λόγια του:

“Δικέ μου, αποφάσισα να διώξω τον Rasic”. Γνωρίζοντας την καλή σχέση που είχα με τον Rasic, μου λέει: “Γράψε ό,τι θέλεις, δεν θα με πειράξει…” Προσπάθησα να βρω τι έγραψα, αλλά δεν τα κατάφερα. Εκείνο που θυμάμαι είναι ότι το “διαζύγιο Ελλάς – Rasic, ήταν βελούδινο”, οι φιλικές μου σχέσεις και με τους δύο παρέμειναν αόριστες, ενώ άξιο αναφοράς είναι και το ότι απέκτησα έναν καινούργιο φίλο…

Τον Λεν Μακέντρυ, που αντικατέστησε τον Rasic, οδηγώντας την Ελλάς στην κατάκτηση του πρώτου εθνικού πρωταθλήματος, το 1984…

Αν και έχει περάσει πολύς καιρός από τις ιστορικές (θετικά και αρνητικά) εκείνες μέρες εξακολουθώ να αναρωτιέμαι “μήπως το πρωτάθλημα του 1984, δεν το κέρδισε ο Μακέντρυ, αλλά ο “γίγαντας” Rasic…”

 

ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ ότι θα με συγχωρέσει ο Ange, θα συνεχίσω με Άρνολντ, καθ’ ύλην αρμόδιο, να μιλήσει για τον Rale Rasic:

# THE amount of passion and love that Rale had for football has never drifted too far away from myself and has been a great inspiration for me over the years.

He was such a great man, he loved a chat, and loved a story, and he always kept those stories going and that motivated a lot of people in life #

Ο RASIC ήρθε στην Αυστραλία το 1962, έχοντας διακριθεί ως ποδοσφαιριστής στην πατρίδα του Γιουγκοσλαβία. Άγνωστος μεταξύ αγνώστων στον ποδοσφαιρικό χώρο, όπου βασίλευε το φούτι και το real football, ήταν επικίνδυνο λόγω της παγκοσμιότητάς του, αλλά και έθνικ…, δεν πτοήθηκε. Σε πολύ νεαρή ηλικία υποχρέωσε την ποδοσφαιρική κοινότητα της Αυστραλίας, να μιλάει γι’ αυτόν, όταν το 1970 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία των Socceroos.

Μια εθνική ομάδα που την αποτελούσαν ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές, που όμως κατάφεραν να επιστρέψουν το 1974 από την (τότε) Δυτική Γερμανία, με το κεφάλι ψηλά, χαμογελαστοί και αξιοπρεπείς, και ας είχαν ηττηθεί με 2-0 από την (τότε) Ανατολική Γερμανία, και 3-0 από την Δυτική Γερμανία που κατέκτησε και το Κύπελλο.

Ο βαθμός του 0-0 με την Χιλή, ήταν υπεραρκετός για μια χώρα, που έκανε τα πρώτα της βήματα στον παγκόσμιο χώρο.

Η διεθνής καριέρα του Rasic ολοκληρώθηκε με την προσγείωση στο Σίδνεϊ του αεροσκάφους που μετέφερε την αποστολή των Socceroos.

Η τότε διοίκηση της Ποδοσφαιρικης Ομοσπονδίας και ο πρόεδρός της, Αθανάσιος Τζωρτζάτος, δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν κάποια σχόλια του Rasic μετά το τέλος του Μουντιάλ και τον απέλυσαν με το που πάτησε το πόδι του επί αυστραλιανού εδάφους.

ΕΥΤΥΧΩΣ, ο πρώην τεχνικός της Εθνικής, δεν έμεινε ούτε λεπτό χωρίς δουλειά. Περιζήτητος προπονητής, ανέλαβε το τιμόνι, μεταξύ άλλων, ομάδων όπως οι Melbourne Hungaria, St. George, Marconi Stallions, Panhellenic, Adelaide City, South Melbourne, APIA, Canterbury και Rockdale Canberra Cosmos.

Όταν -λόγω ηλικίας και προβλημάτων υγείας- αποφάσισε να εγκαταλείψει την ενεργό δράση έστρεψε την προσοχή του σε ένα όνειρο ζωής. Στην δημιουργία Ποδοσφαιρικού Μουσείου! Με την υποστήριξη της Football Australia, κρατικών φορέων για την παραχώρηση χώρου και την βοήθεια των καλών του φίλων, Χάρη Μιχαήλ και Στέφαν Καμάζ, το όλο έργο προχωρούσε καλά.

Μένει να δούμε την συνέχεια και αν “πάρει σάρκα και οστά” μια φαεινή ιδέα του Βαλκάνιου γίγαντα, που δίκαια πέρασε στην ποδοσφαιρική μας ιστορία ως…:

# “ΟΝΕ ΟΦ ΑUSTRALIA’S MOST INFLUENTIAL FOOTBALL IDENTITIES”

& Rest in Peace my dear friend…

ΠΑΜΕ και στον Άγγελό μας, ο οποίος, αν οι πληροφορίες μου είναι σωστές, απολαμβάνει τις καλοκαιρινές διακοπές του στην Ελλάδα, μιας και στην Αθήνα ζει και ο μεγάλος γιός του Δημήτρης, με την μητέρα του, πρώην σύζυγο του τεχνικού της Tottenham.

Παράλληλα με τις διακοπές, ο Άγγελος επιτηρεί και αποφασίζει για τους παίκτες, που θα αποκτηθούν από τα “σπιρούνια”

Ο πρώτος που αναμένεται να φορέσει την φανέλα της ομάδας του Άγγελου και θα είναι δική του επιλογή, είναι ο τερματοφύλακας της Μπρέτφορντ, David Raya, ενώ -σύμφωνα με σχετικές πληροφορίες- φαίνεται ότι ναυαγεί η μεταγραφή του Χάρι Κέιν στη Ρεάλ Μαδρίτης, με τους Ισπανούς να θεωρούν υπερβολικό το ποσόν των 200 εκατομμυρίων, με το οποίο κοστολόγησε τον επιθετικό της η ομάδα του Λονδίνου.

ΑΥΤΑ, να είστε καλά!

STAY SAFE