Αν βρεθείς σε γήπεδο που αγωνίζεται η Oakleigh Cannons, αμέσως θα ξεχωρίσεις τον αριστερό μπακ του καλοδουλεμένου και άκρως επιτυχημένου «ελληνικού» κλαμπ.
Μια από τις πιο δύσκολες θέσεις στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, με πολλά τρεξίματα και μπόλικη συμμετοχή στο επιθετικό, αλλά και φυσικά στο αμυντικό παιχνίδι της εκάστοτε ομάδας.
Στο Oakleigh τη θέση αυτή την καλύπτει ένα παιδί με πλούσια προσόντα, ποδοσφαιρική παιδεία, απίστευτη όρεξη για δουλειά και όνειρα χωρίς… ταβάνι. Ο λόγος για τον Αντώνη Πανταζόπουλο.
Ο 20χρονος αμυντικός εμφανίστηκε στις ζωές μας την περσινή σεζόν, όταν πραγματοποίησε τις πρώτες του εμφανίσεις με τα χρώματα των Cannons. Άνθρωποι που παρακολουθούν το πρωτάθλημα του NPL προβλέπουν ότι ο υψηλόσωμος νεαρός ποδοσφαιριστής θα μας απασχολήσει με τα κατορθώματα του πολύ έντονα τα επόμενα χρόνια.
Συναντηθήκαμε στο αγαπημένο του καφέ, το Vanilla στο Oakleigh.
Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό, ρωτώντας τον πώς νιώθει μετά από τον σοβαρό τραυματισμό που τον ταλαιπώρησε για αρκετό καιρό και μόλις ξεπέρασε.
«Είμαι καλά τώρα. Ήταν ο πρώτος μεγάλος τραυματισμός που είχα στην καριέρα μου, προσπάθησα να περνάω όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο με την ομάδα ώστε να μην δημιουργηθεί απόσταση μεταξύ μας όσο ήμουν εκτός. Ένιωσα δυνατός κατευθείαν με το που επέστρεψα στις προπονήσεις. Απλώς έπρεπε να κάνω το πρώτο σουτ, το πρώτο τάκλιν και γενικά να βρω τα πατήματά μου. Ήταν σχετικά ομαλή η επιστροφή μου στις αγωνιστικές υποχρεώσεις».
Τον πάω πίσω, στα παιδικά του χρόνια και τα πρώτα του βήματα στο σπορ με τα χρώματα της Brunswick City.
«Γεννήθηκα, μεγάλωσα και ακόμα ζω στο Brunswick, δευτερόλεπτα μακριά από το γήπεδο της Brunswick City. Το μόνο που είχα στο μυαλό μου ως παιδί ήταν η μπάλα. Δεν ξέρω τι θα έκανα αν δεν ήμουν ποδοσφαιριστής. Ποτέ μου δεν σκέφθηκα τίποτα άλλο εκτός ποδοσφαίρου. Στο σχολείο οι δασκάλες μου έλεγαν ότι δεν είναι καλό να μην έχω άλλους στόχους εκτός αθλητισμού, αλλά πάντα ένιωθα πως αν δεν εστιάσω στο ποδόσφαιρο δεν πρόκειται να τα καταφέρω. Υπήρχε μια δασκάλα όταν ήμουν 6-7 χρόνων που με έκανε να κλάψω γιατί μου έλεγε ότι δεν πρόκειται ποτέ να τα καταφέρω ως ποδοσφαιριστής. Ακόμα την σκέφτομαι όταν πετυχαίνουμε κάποιο στόχο με την ομάδα μου, όταν συμβαίνει κάτι καλό. Ίσως μια μέρα επικοινωνήσω μαζί της».
Στην Brunswick City έμεινε έντεκα ολόκληρα χρόνια. Η μεταγραφή του στην Cannons ήταν το πρώτο μεγάλο βήμα της καριέρας του.
«Έπαιξα στην Brunswick City για πολλά χρόνια. Ήταν δύσκολο να φύγω από το κλαμπ μετά από τόσο καιρό. Αλλά εκείνη την περίοδο χρειαζόμουν πραγματικά μια αλλαγή που θα με ωθούσε στο να γίνω καλύτερος. Ήμουν πολύ αγχωμένος όταν πρωτοέφτασα στο Oakleigh, αλλά με υποδέχτηκαν με πολύ θέρμη και έτσι όλα ήταν όμορφα. Έβλεπα πολλούς αγώνες του NPL1 στην τηλεόραση, άρα, όπως καταλαβαίνεις, ήταν υπέροχο όταν άρχισα να κάνω προπονήσεις με ποδοσφαιριστές που θαύμαζα. Το επίπεδο των προπονήσεων ήταν απίστευτο σε σχέση με όσα είχα συνηθίσει. Ο Chris Taylor έχει τρομερή εμπειρία, το βλέπεις αυτό σε κάθε προπόνηση. Οι συμβουλές του είναι καθαρός χρυσός και τις ακολουθώ πιστά»
Φουσκώνει από περηφάνια όταν τον ρωτάω για την ελληνική του καταγωγή και την οικογένειά του.
«Ο πατέρας μου είναι Έλληνας και η μητέρα μου από την Αυστραλία. Εγώ πήρα τα γονίδια της μητέρας μου και γι’ αυτό είμαι ξανθός ενώ η αδελφή μου τα πήρε όλα από τον πατέρα μου και μοιάζει πιο πολύ σαν Ελληνίδα (γέλια). Αγαπάω το ελληνικό φαγητό. Τρελαινόμουν να τρώω ό,τι μαγείρευε η γιαγιά μου πριν την χάσουμε. Ο παππούς μου ζει και έρχεται και με βλέπει όταν παίζω. Μάλιστα, μου έκανε τρομερή εντύπωση το γεγονός ότι είχε τόσους γνωστούς εδώ στο Oakleigh. Την πρώτη φορά που ήρθε στο γήπεδο, δεν σταμάτησε να μιλάει σε παλιούς φίλους. Έτσι ένιωσα και το πόσο σημαντικό είναι το ποδόσφαιρο για την ελληνική παροικία. Βλέπεις τόσο κόσμο να έρχεται σε κάθε ματς, βλέπεις ηλικιωμένους κυρίους να έρχονται στις προπονήσεις. Υπάρχει μια τεράστια αγκαλιά γύρω από το κλαμπ. Όποιος ασχολείται με το παροικιακό ποδόσφαιρο και το NPL είναι μέλος μιας μεγάλης ελληνικής οικογένειας».
Τον μεγαλύτερο ρόλο στην μέχρι τώρα ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο το έχει παίξει ο πατέρας του.
«Ο πατέρας μου έπαιζε στην Port Melbourne. Ήταν τρομερή βοήθεια για μένα να έχω έναν πατέρα που είχε εμπειρία από ποδόσφαιρο. Με έμαθε πάρα πολλά πράγματα. Μου έμαθε την αξία της προπόνησης και της σκληρής δουλειάς, μου έμαθε ότι δεν είναι καλό να διαλέγει κανείς τον εύκολο δρόμο, αλλά πάνω από όλα μου έμαθε να κλοτσάω με το αριστερό μου πόδι, κάτι το οποίο με έχει βοηθήσει τρομερά στην μέχρι τώρα καριέρα μου. Θυμάμαι με πήγαινε στο πάρκο για μπάλα όταν ήμουν 5-6 χρόνων και μου έλεγε πώς θα κλοτσάω μόνο με το αριστερό και ότι αν ακουμπήσω την μπάλα με το καλό μου πόδι, το δεξί, θα πάμε σπίτι κατευθείαν. Αυτό με έκανε να φτιάξω το αριστερό μου και να το φέρω στο ίδιο επίπεδο με το δεξί. Κάτι το οποίο με κάνει να κινούμαι με περισσότερη άνεση μέσα στο γήπεδο. Είμαι τρομερά ευγνώμων στον πατέρα μου γι’ αυτό».
Μιλάει με αγάπη για την Cannons και είναι απόλυτος όταν τον ρωτάω αν θα έπαιζε σε άλλη ομάδα του NPL και αν τα όνειρά του έχουν ταβάνι.
«Δεν θα πήγαινα σε άλλο NPL κλαμπ. Θέλω το επόμενο βήμα, αν έρθει να είναι κάτι μεγαλύτερο. Δεν έχω συγκεκριμένα όνειρα ούτε ποτέ είπα στον εαυτό μου ότι πρέπει να παίξω σε κάποιο συγκεκριμένο πρωτάθλημα ή ομάδα. Αυτό που πάντα έκανα είναι να δουλεύω σκληρά και να μην βάζω ταβάνι στον εαυτό μου. Πραγματικά, πιστεύω ότι αν δουλέψεις σκληρά, αν τα δώσεις όλα, τότε όλα σου τα όνειρα μπορούν να πραγματοποιηθούν. Φυσικά και θέλω να προσχωρήσω και άλλο στην καριέρα μου και -γιατί όχι;- να παίξω στο εξωτερικό μια μέρα. Θα τα δώσω όλα και όπου με βγάλει».
Τέλος, τον ρωτάμε να μας δώσει μια πρόβλεψη για το ποια ομάδα πρόκειται να σηκώσει την φετινή κούπα του πρωταθλητή.
«Είναι μια δύσκολη σεζόν για εμάς. Είχαμε πολλές αλλαγές σε σχέση με το περσινό ρόστερ και γι’ αυτό βλέπεις την ομάδα να δένει όλο και περισσότερο εβδομάδα με την εβδομάδα. Εμείς, η Ελλάς, η Avondale και η Knights, έχουμε πολύ καλές ομάδες. Και οι τέσσερις μπορούμε να πάρουμε το πρωτάθλημα φέτος. Έχουμε μια πιο νεανική ομάδα, η οποία θεωρώ ότι θα παίξει στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων της προς το τέλος της χρονιάς. Το ρόστερ μας έχει πολύ βάθος και πολύ ποιότητα φέτος και στο τέλος πιστεύω ότι εμείς θα είμαστε οι πρωταθλητές»
