Τη «διόρθωση», όπως επισημαίνεται, του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, ώστε να αναφέρεται ρητά στις γενοκτονίες των Ελλήνων του Πόντου, της Μικράς Ασίας και των Αρμενίων, ζητάει η Διεθνής Συνομοσπονδία Ποντίων Ελλήνων (ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ), με επιστολή της προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Χαράλαμπο Αθανασίου.
«Η ψήφιση του νομοσχεδίου με τη συγκεκριμένη μορφή αποδυναμώνει και υπονομεύει τον αγώνα που δίνουμε για πάνω από τριάντα χρόνια για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου» υπογραμμίζει μεταξύ άλλων, η ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ.
ΠΑΣΟΚ: ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ Η ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗ
«Με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο θεσπίζεται η ποινικοποίηση της άρνησης ή του δημόσιου εγκωμιασμού του Ολοκαυτώματος και των Γενοκτονιών, εφόσον η συμπεριφορά αυτή στρέφεται κατά της ομάδας που στο παρελθόν έπεσε θύμα Ολοκαυτώματος ή Γενοκτονίας, με τρόπο που μπορεί να υποκινήσει βία ή μίσος κατά της συγκεκριμένης ομάδας» αναφέρει το ΠΑΣΟΚ σε ανακοίνωση που εξέδωσε σχετικά με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και τις γενοκτονίες.
Σημειώνει δε, απαντώντας στις επικρίσεις που έχει δεχθεί το νομοσχέδιο ακόμη από βουλευτές της συμπολίτευσης, ότι «η συμπερίληψη των Γενοκτονιών, που έχει στο παρελθόν αναγνωρίσει η Βουλή των Ελλήνων, είναι αυτονόητη» και ότι «δεν χρειάζονται όψιμες επισημάνσεις για το προφανές που έχει συμφωνηθεί από την πλειοψηφία κατά την συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής».
Αφού υπενθυμίζει, «για την ιστορία», ότι «η Γενοκτονία των Ελλήνων στον Μικρασιατικό Πόντο αναγνωρίσθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων, το 1994, κατόπιν πρωτοβουλίας και εισήγησης του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, οπότε και ανακηρύχθηκε η 19η Μαΐου ως “Ημέρα Μνήμης”», το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει ότι «με βάση τα παραπάνω δεν έχει νόημα να καταφεύγουν κάποιοι σε ψευτοηρωισμούς, παραβιάζοντας ανοιχτές θύρες».
Το ΠΑΣΟΚ υπογραμμίζει ακόμα ότι το γεγονός ότι το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο έρχεται το επόμενο διάστημα στο Τμήμα της Βουλής προς ψήφιση, «από μόνο του είναι ένα μεγάλο θεσμικό βήμα για τη χώρα, αφού για πρώτη φορά με τρόπο συνεκτικό θωρακίζεται η ελληνική κοινωνία και η ελληνική δημοκρατία απέναντι στο λόγο του μίσους και την ρατσιστική και ξενοφοβική ρητορική».
Τονίζει, τέλος, ότι «το σύνολο του δημοκρατικού τόξου οφείλει να επιδείξει μηδενική ανοχή στο μίσος, την ξενοφοβία και το ρατσισμό».