Να τονώσει την εκστρατεία του «Ναι» στο επερχόμενο Δημοψήφισμα για την αναγνώριση των Αυτοχθόνων Αυστραλών στο Σύνταγμα και τη «Φωνή» τους στο Κοινοβούλιο, θέλησε ο ομοσπονδιακός πρωθυπουργός, Anthony Albanese κατά την παρουσία του στο Φεστιβάλ Garma.
Απέρριψε μάλιστα εμφατικά τις εκκλήσεις για καθυστέρηση, αναβολή ή ακύρωση του της διαδικασίας, σε ένα κομβικό σημείο, καθώς το «Ναι» δείχνει να χάνει έδαφος στις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται σε αυστραλιανά ΜΜΕ.
Δε θα υπάρξει άλλη ευκαιρία, προειδοποίησε, όπως συνέβη το 1999 στο Δημοψήφισμα για τη Δημοκρατία. «Πρόκειται για μια ευκαιρία που δίνεται μία φορά στη γενιά», δήλωσε ο κ. Albanese.
«ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΖΙ»
«Ναι, μπορούμε να γράψουμε ιστορία μαζί. Και το πιο σημαντικό, μπορούμε να διαμορφώσουμε το μέλλον μαζί. Μπορούμε να ψηφίσουμε ‘Nαι’ σε πνεύμα ενότητας», επεσήμανε ο πρωθυπουργός κατά την ομιλία του στο Φεστιβάλ Garma στην κορυφαία συγκέντρωση των Πρώτων Εθνών της χώρας και φίλων τους, υπογραμμίζοντας:
«Μπορούμε να ψηφίσουμε ‘Ναι’ με αισιοδοξία και ελπίδα, όχι μόνο για την επιτυχία σε αυτό το Δημοψήφισμα, αλλά και για τη μεγαλύτερη επιτυχία μας ως Έθνος. Μπορούμε να ενώσουμε τη χώρα μας. Μπορούμε να ενώσουμε τους δύο κόσμους μας. Με τις καρδιές μας και, ναι, με το μυαλό μας».
«Περισσότεροι από 17 εκατομμύρια Αυστραλοί … είναι εγγεγραμμένοι για να ψηφίσουν σε αυτό το Δημοψήφισμα. Ο μεγαλύτερος αριθμός ψηφοφόρων στην ιστορία του Έθνους μας…».
«Σε αυτήν την αποφασιστική στιγμή, ο καθένας από εμάς έχει την ίδια ευθύνη και ο καθένας από εμάς έχει την ίδια ευκαιρία».
«Την ημέρα του Δημοψηφίσματος (σ.σ. η ακριβής ημερομηνία δεν έχει γίνει ακόμη γνωστή), η δύναμη να διαμορφώσουμε μια καλύτερη Αυστραλία είναι στα χέρια μας. Ας την αδράξουμε μαζί. Ας ψηφίσουμε ‘Ναι’ στην αναγνώριση. Ας ψηφίσουμε ‘Ναι’ για μια ‘Φωνή’. Και ας ψηφίσουμε ναι για το καλύτερο μέλλον που και τα δύο θα προσφέρουν σε όλους μας».
Αναγνώρισε ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση επιτυχίας, αλλά, όπως τόνισε δε θα κάνει πίσω. «Μπορώ να υποσχεθώ σε όλους εσάς – και σε όλους τους Αυστραλούς – ότι δε θα υπάρξει καμία καθυστέρηση ή αναβολή αυτού του Δημοψηφίσματος».
«Δε θα αρνηθούμε το επείγον αυτής της στιγμής. Δε θα αναβάλουμε την απόφαση».
«Δε θα εγκαταλείψουμε την ουσία για τον συμβολισμό, ούτε θα υποχωρήσουμε σε κοινοτοπίες εις βάρος της προόδου».
«Οι Αβορίγινες και οι κάτοικοι των Νησιών Τόρες Στρέιτ ήταν ξεκάθαροι: Η μορφή της συνταγματικής αναγνώρισης που επιδιώκουν είναι μια ‘Φωνή’», είπε.
«Όχι (απλά) η συμπάθειά μας, όχι ένα σύμβολο (αλλά) ένα ‘όχημα’ για την πρόοδο, ένα πρακτικό εργαλείο για να κάνουν τη ζωή των παιδιών τους καλύτερη».
Η ομιλία του πρωθυπουργού στο Φεστιβάλ Garma στο απομακρυσμένο Arnhem Land έρχεται σε ένα κομβικό σημείο της εκστρατείας.
Η υπόσχεσή του να μην «καθυστερήσει» είναι πολιτικά σημαντική, διότι η υποστήριξη για την ψήφο υπέρ του «Ναι» συνεχίζει να μειώνεται -σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις- με κάποιους να προειδοποιούν τόσο δημόσια, όσο και ιδιωτικά, ότι η ψηφοφορία πρέπει να καθυστερήσει.
«Σε κάθε δημοκρατία, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο όπως ένα δεδομένο συμπέρασμα», απάντησε πάντως ο κ. Albanese.
«Δεν υπάρχουν εγγυήσεις επιτυχίας».
«Αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να καθυστερήσουμε – γι’ αυτό πρέπει να επιμείνουμε στο θάρρος των πεποιθήσεών μας».
Ακόμη, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή Insiders του ABC, στο Arnhem Land, επανέλαβε ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω από τη συνταγματική αναγνώριση των Αυτοχθόνων Αυστραλών και τη «Φωνή» στο Κοινοβούλιο, καθώς αυτό ήταν το συγκεκριμένο αίτημα των Πρώτων Εθνών στη Δήλωση Uluru.
«Πρόκειται για μια ευκαιρία που δίνεται μία φορά στη γενιά», δήλωσε.
«Αυτό που θα έχουν οι Αυστραλοί τους επόμενους μήνες είναι η ευκαιρία να γράψουν το επόμενο κεφάλαιο … που θα είναι πιο περιεκτικό, που θα γιορτάζει τη σύνδεση που έχουμε με το να μοιραζόμαστε αυτή την ήπειρο με τον αρχαιότερο συνεχή πολιτισμό στη γη, αλλά και που θα κάνει πρακτικές αλλαγές για να καλύψει κενά».
«Πολλοί άνθρωποι στο Δημοψήφισμα για τη Δημοκρατία πίστευαν ότι θα ξαναγίνει».
Το 1999, υπενθυμίζεται, η Αυστραλία ψήφισε «Όχι» στη διακοπή των δεσμών με τη μοναρχία, με πολλούς υποστηρικτές της Δημοκρατίας (republicans) να μη συμφωνούν με το πώς αυτό προτεινόταν.
Ο κ. Albanese απέρριψε μια «εναλλακτική μορφή» αναγνώρισης για τους Αυτόχθονες Αυστραλούς σε περίπτωση αποτυχίας του Δημοψηφίσματος για τη «Φωνή».
«Επικεντρώνομαι στην επιτυχία, όχι σε υποθετικές σκέψεις για το τι θα συμβεί αν δεν είναι [πετυχημένο]», είπε.
«Θέλουν συνταγματική αναγνώριση, θέλουν μια ‘Φωνή’. Εάν το Δημοψήφισμα αποτύχει, θα είναι ένα σαφές σημάδι ότι δεν έχει την υποστήριξη του αυστραλιανού λαού».
Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, Peter Dutton, υποστηρίζει ότι μια απλούστερη, πιο «συμβολική» μορφή αναγνώρισης – χωρίς με τη δημιουργία μίας «Φωνής» στο Κοινοβούλιο – θα υποστηριζόταν συντριπτικά από τους πολίτες.
Ο κ. Dutton προωθεί ένα εναλλακτικό μοντέλο, τοπικών και περιφερειακών «Φωνών» (οργάνων) μέσω νομοθέτησης -και όχι του Συντάγματος- θα ήταν ένας πιο αποτελεσματικός «συνήγορος» για τις κοινότητες των Αυτοχθόνων Αυστραλών.
Αλλά ο κ. Albanese έχει απορρίψει αυτό το επιχείρημα.
Υποστηρίζει ότι μια συνταγματικά κατοχυρωμένη «Φωνή» είναι η μόνη «φόρμουλα» για την αναγνώριση των Αυτοχθόνων, τους οποίους, όπως είπε, ο κ. Dutton «δεν ακούει».
«Υπάρχει μια αντίφαση στη θέση του Peter Dutton», σημείωσε. «Λέει ότι υποστηρίζει τη συνταγματική αναγνώριση, άρα και οι δύο πλευρές την υποστηρίζουν. Λέει ότι υποστηρίζει μια νομοθετημένη ‘Φωνή’, άρα και οι δύο πλευρές το κάνουν. Η διαφορά εδώ είναι ότι λέει να μην το βάλουμε στο Σύνταγμα».
«Αυτοί (οι Αυτόχθονες Αυστραλοί) θέλουν μια μορφή συνταγματικής αναγνώρισης που να έχει ουσία, όχι μόνο ‘στυλ’, που να μην μπορεί να απορριφθεί με μια υπογραφή».
ΧΑΝΕΙ ΕΔΑΦΟΣ ΤΟ «ΝΑΙ»
Στο μεταξύ, μία νέα δημοσκόπηση, της RedBridge -διευθυντής της οποίας είναι ο ομογενής Kos Samaras- που διενεργήθηκε για το News Corp. δείχνει διολίσθηση της υποστήριξης για το «Ναι» στο 44%, ενώ το «Όχι» προηγείται με 56% σε εθνικό επίπεδο.
Το προβάδισμα του «Όχι» έφτασε μέχρι και 59% όταν στους 1.000 ψηφοφόρους που ερωτήθηκαν στην έρευνα τέθηκαν τα επιχειρήματα που περιέχονται στα επίσημα φυλλάδια των δύο εκστρατειών.
Η RedBridge διαπίστωσε ότι μετά την ενημέρωση των περιπτώσεων του «Ναι» και του «Όχι», ένας στους τέσσερις από αυτούς που δήλωσαν ότι έτειναν να υποστηρίξουν τη «Φωνή» άλλαξε την ψήφο του σε «Όχι».
Επίσης, με 37%, το ποσοστό αυτών που τείνουν προς το «Όχι» είναι σχεδόν διπλάσιο από το 21% που δηλώνει αποφασισμένο να ψηφίσει «Ναι».
Ανά τη χώρα, το «Όχι» προηγείται με 56-44% στη Νέα Νότια Ουαλία, 55-45% στη Βικτώρια, 63-37% στο Κουίνσλαντ και 54-46% στις άλλες Πολιτείες και Περιοχές.
Η δημοσκόπηση της RedBridge κατέδειξε ακόμη ότι η υποστήριξη της «Φωνής» διχάζει τους Αυστραλούς ανάλογα με το μορφωτικό επίπεδο και το εισόδημα: Οι έχοντες πτυχία και υψηλότερα εισοδήματα τάσσονται υπέρ, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία όλων των υπολοίπων είναι κατά.
Η «Φωνή» είναι επίσης συντριπτικά αντιδημοφιλής στους ψηφοφόρους ηλικίας άνω των 65 ετών και στους Προτεστάντες, τα τρία τέταρτα των οποίων δεν την υποστηρίζουν.
Η μόνη εισοδηματική ομάδα στην οποία το «Ναι» προηγείται είναι εκείνοι των οποίων τα νοικοκυριά κερδίζουν πάνω από 200.000 δολάρια ετησίως, το 51% των οποίων το υποστηρίζει.
Άλλες ομάδες που τάσσονται υπέρ της «Φωνής» είναι οι ηλικίες 18-34 ετών (63%) και όσοι μιλούν στο σπίτι τους μια γλώσσα διαφορετική από τα Αγγλικά (59%).
Ο κ. Samaras σχολίασε ότι η δημοσκόπηση δείχνει ότι ο πρωθυπουργός θα πρέπει να αποσύρει το Δημοψήφισμα πριν την ήττα.
«Το έξυπνο παιχνίδι για τον Anthony Albanese θα είναι να πει ότι θα επικεντρωθεί στην κρίση του κόστους διαβίωσης και στην εφικτότητα της στέγασης και να διεξάγει το Δημοψήφισμα την επόμενη θητεία, ελπίζοντας ότι θα μπορέσει να αυξήσει την πλειοψηφία του στις επόμενες εκλογές με βάση τις βελτιωμένες προοπτικές της εθνικής οικονομίας».
«Το Δημοψήφισμα για τη ‘Φωνή’ των Αυτοχθόνων είναι η σωστή ιδέα, αλλά την λάθος στιγμή στον πολιτικό κύκλο».
