Ένα εντυπωσιακό, αλλά και μοναδικό όπως φαίνεται, απολίθωμα ζώου που ανακάλυψε τη δεκαετία του ’90 ο ομογενής Μιχαήλ Μιχαηλίδης (Mihail Mihailidis) ταυτοποίησαν επιστήμονες του Australian Museum και του UNSW Sydney μετά από σχεδόν 30 χρόνια.
Όπως ανακοινώθηκε επίσημα πρόκειται για ένα άγνωστο μέχρι σήμερα είδος αμφίβιου από την Τριαδική (ή Τριασική) Περίοδο, το οποίο περιπλανιόταν σε ρεύματα γλυκού νερού στην ευρύτερη περιοχή του Σίδνεϊ, πριν από 240 εκατομμύρια χρόνια.
Ο Μ. Μιχαηλίδης, συνταξιούχος πτηνοτρόφος, στα τέλη του ’90 αγόρασε μία πλάκα από ψαμμίτη, βάρους 1,6 τόνων για τον κήπο του.
Κατά τον καθαρισμό της, για να την τοποθετήσει ως τοιχίο υποστήριξης στον κήπο του, στην Umina Beach, στην Central Coast, νότια του Gosford, προέβη σε μία σημαντική ανακάλυψη: Από την πέτρα αναδύθηκαν τα ορυκτοποιημένα υπολείμματα ενός μυστήριου πλάσματος μήκους 1,5 μέτρου, που, όπως διαπιστώθηκε, προηγήθηκε ακόμη και των δεινοσαύρων.
Ως Τριαδική (επίσης Τριασική, από το Τριάς) ορίζεται εκείνη η γεωλογική περίοδος που εκτείνεται περίπου από τα 245 έως τα 175 εκατομμύρια έτη π.Χ. Ως πρώτη περίοδος της μεσοζωικής εποχής η Τριαδική ακολουθεί την Πέρμια του Παλαιοζωικού και ακολουθείται από την Ιουρασική.
Συνοπτικά, τότε εμφανίζονται τα θηλαστικά ζώα και επικρατούν τα σποριόφυτα. Έχουμε την εμφάνιση των πρώτων κοραλλιών και υφάλων, όπως επίσης και γιγάντιων ερπετών, σαν τον ιχθυόσαυρο, με επίσης μεγάλη ανάπτυξη και ποικιλομορφία στα μικρότερου μεγέθους ερπετά, όπως οι σαλαμάνδρες, οι κροκόδειλοι, οι χελώνες και τα φίδια. Ακόμη, έχουμε την ανάπτυξη φυτικών οργανισμών, δηλαδή το φυτοπλαγκτόν.
Η ανακάλυψη του ομογενή… στον κήπο του κρίνεται μοναδική, καθώς σύμφωνα με τους ειδικούς πρόκειται για μία πρώτη καταγραφή αυτού του είδους αμφίβιου από την Τριαδική περίοδο.
«ΑRENAEPETON SUPINATUS»
Ο Μιχαήλ Μιχαηλίδης είχε δωρίσει τότε το σημαντικό εύρημά του στο Australian Museum στο Σίδνεϊ.
Το εν λόγω Μουσείο σε Δελτίο Τύπου, με ημερομηνία 9 Αυγούστου 2023, το οποίο απέστειλε στον «Νέο Κόσμο», επεσήμανε ότι το απολίθωμα ονομάστηκε και περιγράφηκε επίσημα πλέον από τους επιστήμονες του Australian Museum και του UNSW Sydney και η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Palaeontology.
Ο Παλαιοντολόγος Lachlan Hart, περιέγραψε το προϊστορικό πλάσμα, σημειώνοντας ότι το αμφίβιο έχει ονομαστεί «Arenaepeton supinatus», που σημαίνει σε ελεύθερη μετάφραση «αναρριχητής άμμου σε ύπτια θέση».
Κατοικούσε σε γλυκά ύδατα ποταμών, σε περιοχή που είναι σήμερα γνωστή ως «λεκάνη του Σίδνεϊ», πριν από περίπου 240 εκατομμύρια χρόνια.
Πιθανότατα, κυνηγούσε άλλα «ψάρια» της εποχής, όπως το «Cleithrolepis», αλλά πέρα από αυτό, δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία που να μας λένε για τα άλλα ζώα που μοιράζονταν τη γη και τα νερά με το «Arenaepeton».
«Επιφανειακά, το Arenaerpeton μοιάζει πολύ με τη σύγχρονη κινεζική γιγαντιαία σαλαμάνδρα, ειδικά στο σχήμα του κεφαλιού του», ανέφερε ο κ. Hart, ο οποίος κάνει το PhD του υπό τον Δρ Matthew McCurry στο Australian Museum και στο School of Biological, Earth and Environmental Sciences (BEES) του UNSW.
«Ωστόσο, από το μέγεθος των πλευρών και το περίγραμμα των μαλακών ιστών που διατηρείται στο απολίθωμα μπορούμε να δούμε ότι ήταν σημαντικά πιο βαρύς από τους ζωντανούς απογόνους του. Είχε επίσης μερικά αρκετά σκληρά δόντια, συμπεριλαμβανομένου ενός ζεύγους δοντιών που έμοιαζαν με κυνόδοντες στην οροφή του στόματός του».
«Αυτό το απολίθωμα αποτελεί ένα μοναδικό δείγμα ενός εξαφανισμένου είδους ζώων που είναι γνωστά ως τεμνοσπόνδυλα (temnospondyls), τα οποία ζούσαν πριν και κατά τη διάρκεια της εποχής των δεινοσαύρων».
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι «δε βρίσκουμε συχνά σκελετούς με το κεφάλι και το σώμα ακόμα συνδεδεμένα, και η διατήρηση των μαλακών ιστών είναι ακόμη πιο σπάνιο φαινόμενο». Το απολίθωμα, είπε, «απεικονίζει σχεδόν ολόκληρο τον σκελετό και, αξιοσημείωτο, τα περιγράμματα του δέρματός του».
Ο κ. Hart επεσήμανε ότι το συναρπαστικό με την ανακάλυψη είναι ότι το «Arenaerpeton» είναι μεγάλο – υπολογίζεται ότι ήταν περίπου 1,2 μέτρα από το κεφάλι μέχρι την ουρά – όταν τα περισσότερα άλλα στενά συγγενικά ζώα που ζούσαν την ίδια εποχή ήταν μικρά.
«Τα τελευταία από τα τεμνοσπόνδυλα βρίσκονταν στην Αυστραλία 120 εκατομμύρια χρόνια μετά το ‘Arenaerpeton’, και μερικά από αυτά έφτασαν σε τεράστια μεγέθη. Το αρχείο απολιθωμάτων των τεμνοσπόνδυλων εκτείνεται σε δύο γεγονότα μαζικής εξαφάνισης, οπότε ίσως αυτή η εξέλιξη του αυξημένου μεγέθους να βοήθησε στη μακροζωία τους».
Ο Δρ Matthew McCurry, επιμελητής Παλαιοντολογίας στο Australian Museum και Senior Lecturer στο BEES του UNSW δήλωσε ότι το απολίθωμα αποτελεί σημαντικό εύρημα για την Παλαιοϊστορία της Αυστραλίας.
«Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα απολιθώματα που έχουν βρεθεί στη Νέα Νότια Ουαλία τα τελευταία 30 χρόνια, οπότε είναι συναρπαστικό να το περιγράφουμε επίσημα», σημείωσε ο Δρ McCurry, ο οποίος είναι επίσης συν-συγγραφέας της σχετικής μελέτης.
«Αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό μέρος της κληρονομιάς απολιθωμάτων της Αυστραλίας».
Το απολίθωμα του «Arenaepeton supinatus» θα εκτεθεί εκ νέου στο Australian Museum του Σίδνεϊ αργότερα φέτος
Παρά τις προσπάθειές του, ο κ. Hart, δεν κατάφερε να επικοινωνήσει με την οικογένεια του Μιχαήλ Μιχαηλίδη προκειμένου να μοιραστεί τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την ανακάλυψή του.
Ο «Νέος Κόσμος» έχει επίσης προσπαθήσει να έρθει σε επικοινωνία με συγγενείς του. Αν έχετε οποιαδήποτε πληροφορία, παρακαλούμε ενημερώστε μας στο (3) 9482 4433 ή στο email editor@neoskosmos.com.au.
