Οι Λίμπεραλς απογυμνώθηκαν ηθικά από τις αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών στην Ανεξάρτητη Επιτροπή Κατά της Διαφθοράς στη Νέα Νότια Ουαλία (ICAC) και τις αποκαλύψεις του βοηθού του πρώην προέδρου της εθνικής βουλής, James Ashby, την παρελθούσα Κυριακή στο τηλεοπτικό πρόγραμμα «60 minutes”.
Η Επιτροπή κατά της Διαφθοράς εμβόλισε το μύθο περί «ηθικής ακεραιότητας» των Λίμπεραλς, που καλλιέργησε και εξακολουθεί να καλλιεργεί δόλια η μερίδα των αυστραλιανών μέσων ενημέρωσης με τα ανάλογα ανταλλάγματα.

Μην παρασύρεστε, λοιπόν. Τα κόμματα εξουσίας, Λίμπεραλς και Εργατικοί, δεν έχουν ηθικό έρμα. Δεν γνωρίζουν ηθικούς φραγμούς. Δεν δεσμεύονται από αρχές και αξίες, όταν πρόκειται για το κομματικό και το προσωπικό συμφέρον τους. Πετάνε τα άγιά τους στους σκύλους με την ίδια ευκολία που τα πετούν οι αμοραλιστές άλλων χώρων. Κοντολογίς, η Επιτροπή Κατά της Διαφθοράς αποκάλυψε, ότι δεν υπάρχουν άγγελοι στην πολιτική – όπως δεν υπάρχουν και σε άλλα επαγγέλματα.

Θα διαβάσετε στη διπλανή σελίδα λεπτομέρειες για τις «καλές πράξεις» μελών των Φιλελεύθερων κυβερνήσεων της Νέας Νότιας Ουαλίας και στελεχών του κόμματος. «Βρώμα και δυσωδία» απέπνευσαν οι ανακρίσεις, όμοια με εκείνη που απέπνευσαν οι έρευνες για τις παράνομες δραστηριότητες μελών των πρώην Εργατικών κυβερνήσεων της Πολιτείας και κομματικών παρατρεχάμενων.

Η είδηση, όμως, βγήκε από τη συνέντευξη του James Ashby στο πρόγραμμα 60 Minutes, την Κυριακή το βράδυ. Ο βοηθός του πρώην προέδρου της εθνικής βουλής, Peter Slipper, αποφάσισε -πολύ όψιμα- να παραδώσει στην κρίση του λαού τα στελέχη του Λίμπεραλ Πάρτι, που τον ενεθάρρυναν «ξεσκεπάσει» τον πρώην προϊστάμενό του, τον υπουργό Παιδείας και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του Συνασπισμού στη βουλή, Christopher Pyne, και το βουλευτή του Λίμπεραλ Πάρτι, Mal Brough, υπουργό των πρώην κυβερνήσεων John Howard που έχασε την έδρα του στις εθνικές εκλογές του 2007.

Να υπενθυμίσουμε, ότι ο Peter Slipper υπήρξε βουλευτής του Λίμπεραλ Πάρτι και εκλεγόταν στην κοινοπολιτειακή έδρα Fisher της Κουηνσλάνδης. Ανεξαρτητοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2011, που η τότε Εργατική πρωθυπουργόςν Julia Gillard -στην προσπάθειά της να μειώσει την αριθμητική δύναμη του αντιπολιτευόμενου Συνασπισμού- τον δελέασε για την προεδρία της Βουλής.

Η άνοδος του κ. Slipper στον προεδρικό θώκο, στις 24 Νοεμβρίου 2011, έδωσε το έναυσμα ενός ανελέητου πολέμου εξόντωσής του από τους μανιασμένους πρώην ομογάλακτούς του. Το σχέδιο της ηγεσίας του Συνασπισμού προέβλεπε την εξόντωση του «προδότη» Slipper με κάθε μέσο.
Βρέθηκε τότε ο «Εφιάλτης», ο στενός συνεργάτης του James Ashby, που, σύμφωνα με τις καθυστερημένες αποκαλύψεις του, ενθαρρύνθηκε από τον Mal Brough, επίδοξο διεκδικητή της έδρας του Slipper, να αντιγράψει από το ημερολόγιο του προϊσταμένου του πληροφορίες για τη χρήση ταξί για ιδιωτικές μετακινήσεις του, τις οποίες «βάπτιζε» υπηρεσιακές και τις πλήρωνε με χρήματα των φορολογουμένων.

Ο Ashby τόλμησε να κατηγορήσει τον προϊστάμενό του και για σεξουαλικές παρενοχλήσεις, κατηγορία που υπονόμευσε, προσωρινά, το κύρος του κ. Slipper, ως ατόμου, και του θεσμού του προέδρου. Τον Απρίλιο του 2011 ο Slipper παραιτήθηκε προσωρινά για να διευκολύνει το ανακριτικό έργο της αστυνομίας.
Η κατηγορία για σεξουαλική παρενόχληση του Ashby απερρίφθη, αλλά στοιχειοθετήθηκε κατηγορία σε βάρος του για απάτη του δημοσίου. Ο Tony Abbott και οι στενοί συνεργάτες του κατάφεραν το τελειωτικό χτύπημα στον Slipper τον Απρίλιο του 2012 με την κατάθεση ψήφου μη εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του. Η πρόταση καταψηφίστηκε από το σώμα, αλλά ο κ. Slipper υπέβαλε την παραίτησή του για λόγους ευθιξίας.

Ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, ο Mal Brough οργάνωνε την προεκλογική εκστρατεία του στην έδρα του Peter Slipper. Δηλαδή, η συντηρητική παράταξη είχε μεθοδεύσει την προσωπική και την πολιτική εξόντωση του Peter Slipper, «πληρωμή» για το βαρύ αμάρτημα της κομματικής «προδοσίας».
Το άλλο πρωτοκλασάτο στέλεχος της κυβέρνησης και γνωστό πρωτοπαλίκαρο του Tony Abbott, ο υπουργός Παιδείας Christopher Pyne, υποσχέθηκε στον Ashby «δουλειά» και «δικηγόρο» για τους δικαστικούς αγώνες του, ως αντάλλαγμα για τις «καλές» υπηρεσίες του στο Συνασπισμό. Ο αφελής Ashby πίστεψε τις υποσχέσεις και παρέδωσε τον προϊστάμενό του στην αστυνομία.

Οι αποκαλύψεις του Ashby επιβεβαιώθηκαν ωμά από τον Mal Brough και συγκαλυμμένα από τον Christopher Pyne. Ερωτηθείς, αν προέτρεψε τον Ashby να κλέψει πληροφορίες από το ημερολόγιο του Slipper o κ. Brough απάντησε “Ναι το έκανα {…} διότι πίστευα ότι ο κ. Slipper διέπραξε αδίκημα, πίστευα ότι εξαπατούσε την κοινοπολιτεία, τα δικαστήρια επιβεβαίωσαν το αδίκημα».

Ο κ. Pyne απέρριψε τα περί παροχής δικηγόρου, αλλά ομολόγησε πλαγίως ότι έκανε νύξη στον Ashby για αφθονία ευκαιριών να βρει δουλειά, αν οι Λίμπεραλς κέρδιζαν τις εκλογές στην Κουηνσλάνδη το 2012 και τις εθνικές εκλογές του 2013.

Δεν είμαι νομικός, αλλά νομικοί με συμβουλεύουν ότι, η ωμή ομολογία του κ. Brough αποτελεί εκ πρώτης όψεως (prima facie) περίπτωση ηθικής αυτουργίας στη διάπραξη ποινικού αδικήματος από τον Ashby, την κλοπή πληροφοριών από το ημερολόγιο του Slipper, που δικαιολογεί την παρέμβαση της Κοινοπολιτειακής Αστυνομίας. Αναμένουμε την αντίδραση της Αστυνομίας, μετά την ανακοίνωση της ποινής του Peter Slipper σε έντεκα ημέρες από σήμερα.

Αδιάφορα από το τι θα πράξει η αστυνομία, οι Ashby, Brough, Pyne και Αbbott έχουν καταδικαστεί στις συνειδήσεις των πολιτών. Ο πρώτος για την ανοησία του, οι άλλοι δύο για τη δολιότητά τους και ο πρωθυπουργός για την προσπάθειά του να τους καλύψει.