Ο καλλιτεχνικός διευθυντής, παραγωγός, και μέλος του θιάσου της παράστασης GODZ, Thomas Gorham, δεν έμεινε πολύ ευχαριστημένος από τη συνέντευξή μας, με αποτέλεσμα να μου κλείσει το τηλέφωνο.

«Νόμιζα ότι όλο αυτό θα ήταν διασκεδαστικό. Δεν μπορώ να συνεχίσω», και… αυτό ήταν.

«Παρακαλώ, παρακαλώ;» αποκρίθηκα, χωρίς καμία όμως απάντηση.

Εγώ φταίω. Έχω την τάση να εκνευρίζω τους ανθρώπους, είναι στο DNA μου. Οι Έλληνες ενοχλούν τους πάντες εδώ και 3000 χρόνια. Οπότε γιατί να σταματήσουν τώρα;

Με μια «βουτιά στις ζωές των αρχαίων θεών του Ολύμπου», ετοιμάζεται να ανοίξει την αυλαία της, η «βραβευμένη» ακροβατική παράσταση με τίτλο GODZ, στο Φεστιβάλ Sydney Fringe, την Πέμπτη, 31 Αυγούστου, μετά από μία επιτυχημένη σειρά εμφανίσεων στο Φεστιβάλ Fringe της Αδελαΐδας και του Περθ.

Όπως αναφέρεται στο –γεμάτο «ελληνικά» λογοπαίγνια –Δελτίο Τύπου, η παράσταση αποτελεί μία «σωματοδύσσεια» (σώμα και Οδύσσεια μαζί), μέσω της οποίας αποκαλύπτονται εντυπωσιακά ακροβατικά τα οποία «αψηφούν τη βαρύτητα και εξετάζουν την ηρωική δύναμη».

Οι ακροβάτες της εταιρείας παραστάσεων Head First Acrobats, με έδρα τη Μελβούρνη, δίνουν νέα πνοή στην «Αρχαία Ελλάδα».

Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν έχω δει την παράσταση GODZ, παρά μόνο τα διαφημιστικά βίντεο, και ορισμένα στιγμιότυπα της παράστασης – τα οποία ομολογουμένως φαίνονται διασκεδαστικά.

Ως δημοσιογράφος ελληνοαυστραλιανής εφημερίδας, και απευθυνόμενος σε μη Έλληνες παραγωγούς, σκηνοθέτες και καλλιτέχνες ελληνικής χροιάς έργων, θέτω ερωτήσεις όπως:

«Έχετε διαβάσει το τάδε και το τάδε [ελληνικού περιεχομένου]; Έχετε μιλήσει με Έλληνες ειδικούς; Υπάρχουν Έλληνες στην παράσταση;»

«ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΛΛΑ ΓΕΛΙΟ»

Ο Thomas Gorham, δήλωσε ότι διάβασε το βιβλίο του Stephen Fry με τίτλο Μύθος (Mythos).

Παρότι, όπως είπε, το θεώρησε ένα «καλό βιβλίο», ταυτόχρονα πρόσθεσε ότι δεν θα χρησιμοποιούσε καμία αναφορά από αυτό, καθώς η παράσταση GODZ έχει να κάνει καθαρά με το κομμάτι της διασκέδασης.

«Σκοπός μας δεν είναι να προσφέρουμε εκπαίδευση αλλά γέλιο – αποτελεί μία κωμωδία που έχει δημιουργηθεί με βάση το επίπεδο γνώσεων που συναντά κανείς σε ταινία του Ηρακλή της Disney».

Μέσα από την παράστασή τους, οι δημιουργοί και οι ακροβάτες του GODZ, έχουν επιτύχει περισσότερα στο να μεταδώσουν μηνύματα σε έναν κόσμο ο οποίος «πάσχει» από ελλειμματική προσοχή, από ό,τι έχει καταφέρει η αχανής «θάλασσα» πληροφοριών που μεταφέρουν οι πραγματείες, οι αναλύσεις και οι ιστορικές αναφορές των Ελλήνων – μεγάλο μέρος των οποίων έχει συγγραφεί από αυτούς που βρίσκονται εκτός του πολιτισμού μας, μιλώντας για εμάς αλλά όχι σε εμάς.

Η «καυστική» ερώτηση που έθεσε τις βάσεις για μία «προκατειλημμένη» συνέντευξη ήταν η εξής:

«Θα επιχειρούσατε κάτι αντίστοιχο με θέμα το Dreamtime [μία θρησκευτική και πολιτιστική κοσμοθεωρία που αποδίδεται στις πεποιθήσεις των Αβοριγίνων της Αυστραλίας] των Πρώτων Εθνών;»

Ο Gorham, μη αντιλαμβανόμενος – μάλλον – το πόσοι Έλληνες ζουν στην Αυστραλία, απάντησε:

«Όχι. Γιατί, επιτρέπεται να το κάνουμε; Αν κάποιος από την Ελλάδα έβρισκε προσβλητική την παράσταση, τότε αυτό θα πυροδοτούσε μία συζήτηση».

Μπορεί το ερώτημά μου να είναι άδικο, όμως ο λόγος για τον οποίο το θέτω, είναι για να «τρυπήσω» τη φούσκα της τρέλας που «κουκουλώνει» τους πολιτικούς πολέμους.

Η τέχνη αμφισβητεί τις νόρμες, και καινοτομεί μέσω της πολιτιστικής ανταλλαγής, και συχνά μέσω της υιοθέτησης αισθητικής άλλων πολιτισμών.

Ο Gorham είναι αναζωογονητικά ειλικρινής, και του αξίζουν συγχαρητήρια για το γεγονός ότι τολμάει να «παίξει» με θεματολογίες που αφορούν την Ελλάδα, και μάλιστα όπως ο ίδιος θέλει.

Ωστόσο – δικαίως – θέτει κάποια όρια.

«Όταν υπάρχει καταπίεση και η φυλή ή ο πολιτισμός σου είναι ο καταπιεστής, τότε τα πράγματα είναι διαφορετικά.

«Είμαι λευκός, και ανήκω στους καταπιεστές, καθώς ο πολιτισμός των Ιθαγενών έχει καταπιεστεί από τους Αυστραλούς λευκής φυλής, οι οποίοι έφτασαν εδώ μόλις πριν από 200 χρόνια.

«Η Ελλάδα ήταν μια αυτοκρατορία, και μάλιστα σημαντική, πριν από 3.000 χρόνια…πολύ παλιά», προσθέτει ο Gorham.

Η Ελλάδα όμως, δεν ήταν ποτέ αυτοκρατορία, γιατί οι Έλληνες είμασταν πολύ απασχολημένοι με το να πολεμάμε μεταξύ μας και η – ψυχοπαθούς φύσης – αυτοκρατορική περιπέτεια του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν βραχύβια.

Ωστόσο, εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι έχουμε μια σύνδεση με τον αρχαίο άυλο πολιτισμό μας πριν από 3000 χρόνια, αλλά και παραπάνω.

Από την άλλη, ποιος μπορεί να καταλάβει τη διαφορά ανάμεσα στους Ρωμαίους και σε εμάς; Ο Έρως έχει γίνει ο θεός του Έρωτα (Cupid) στο GODZ, και ο Ηρακλής έχει πάρει την λατινική εκδοχή του ονόματος, Hercules . Όλοι είμαστε Ρωμαίοι, τελικά. Pax Romana.

«Εντάξει, εντάξει.. αν όχι αυτοκρατορία, τότε η ελληνική επιρροή επεκτάθηκε σε πολλά μέρη του κόσμου τότε», λέει εμφανώς – πλέον – ταραγμένος ο καλλιτέχνης του τσίρκου.

Όπως είπα, ήμουν επιλεκτικός.

Ο Gorham, εξηγεί ότι οι ελληνικοί μύθοι και ο αρχαίος πολιτισμός αποτελούν πλέον «κοινά», και έχει δίκιο.

Ανήκουν σε όλους, είναι το δώρο μας σε εσάς, με τα καλά και τα άσχημα.

«Έχουμε ένα σόου με ανθρώπους των σπηλαίων, όλοι προερχόμαστε από τους ανθρώπους των σπηλαίων, ενώ κάναμε επίσης και ένα σόου για τους καουμπόηδες όπου δεν συμμετείχε κανένας Αμερικανός».

«Αυτό είναι ψυχαγωγία. Η κωμωδία.» ισχυρίζεται ο Gorham.

Τα βακχικά ομοερωτικά ακροβατικά φαίνονται τόσο αυθεντικά ελληνικά όσο και το παλαιομοδίτικο συμπόσιο (piss-up).

ΔΙΕΙΣΔΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΑΠΕΡΑΣΤΙΚΟ

Ο Gorham έχει δίκιο- μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι έχουμε διεισδύσει και διαπεράσει όλους τους πολιτισμούς. Ίσως ακόμη και να πυροδοτήσαμε σε μεγάλο βαθμό τον δυτικό πολιτισμό.

Έναν δυτικό πολιτισμό που μας απέρριψε, αφού προσποιήθηκε τον Έλληνα τύπου Etton, όχι τον μελαμψό τύπο της ανατολικής Μεσογείου- Έλληνα μας.

Αυτοί οι νέοι Έλληνες από την Αγγλία και τη Γερμανία, ήταν λευκότεροι από εμάς. Εμείς μοιάζαμε περισσότερο με τους Φοίνικες, τους Πέρσες και τους Ινδούς φίλους και εχθρούς μας.

Όσο για τους ευσεβείς αρχαίους Έλληνες, και τους θεούς τους, ο Gorham σωστά ισχυρίζεται, πως οι Έλληνες δεν ασπάζονται πλέον τις αρχαίες θρησκείες τους, των οποίων η φύση είναι υπερβολικά πολυθεϊστική και φυλετική, κάτι που δεν εναρμονίζεται με ένα σύστημα δικαιοσύνης και συνοχής.

Ο Χριστιανισμός, και η – 1000 ετών – Δεύτερη Αγία Ρωμαιοκαθολική Αυτοκρατορία, ή η Βυζαντινή (ελληνόφωνη) Αυτοκρατορία, μετέτρεψε πολλούς από τους GODZ σε νέους αγίους.

Με μία δόση εκνευρισμού ο Gorham τονίζει ότι η παράσταση «δεν έχει καμία σχέση με τους Έλληνες», αλλά ότι αφορά ένα θεατρικό παιχνίδι, στο οποίο πρωταγωνιστούν οι θεοί των αρχαίων Ελλήνων.

Διαβεβαιώνω τον Gorham ότι οι Έλληνες της Αυστραλίας δεν προσβάλλονται.

Του εξηγώ ότι είμαστε όλοι ο πατέρας από την ταινία Γάμος αλά Ελληνικά (My Big Fat Greek Wedding), ο οποίος καταδεικνύει το ελληνικό στοιχείο σε άλλες γλώσσες , στην αρχιτεκτονική, στις αξίες, στον τρόπο ζωής.

Δεδομένου ότι μιλάω εκ μέρους κάθε Έλληνα στον κόσμο, προσπαθώ να τον καθησυχάσω λέγοντάς του, ότι μας αρέσει να βλέπουμε τους μη Έλληνες, να αισθάνονται ότι τους ανήκει ο πολιτισμός μας.

«Τι εννοείς ότι μου ανήκει;», ανταπαντά ο Gorham.

ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

«Δεν έχει να κάνει με τους Έλληνες..» μου εξηγεί και πάλι ο Gorham.

«Πρόκειται για τέσσερις χαρακτήρες που κάνουν ένα πάρτι, και αυτοί οι χαρακτήρες τυχαίνει να είναι [ελληνικοί] θρύλοι».

Η συνέντευξη καταρρέει.

Στο τέλος είμαστε τόσο άσχετοι, όπως είναι τώρα ο Δίας ή η Αφροδίτη – χαρακτήρες κόμικς.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η παράσταση GODZ, αφορά ένα συναρπαστικό θέαμα γεμάτο ακροβατικά και αστεία. ‘Ένα πάρτι κατάλληλο για θεούς.

Απλά μην πείτε στον Gorham ότι είναι ένα ελληνικό πάρτι.

Πότε: 31 Αυγούστου – 1 Οκτωβρίου

Που: Στο Spiegeltent Festival Garden – The Vault, Entertainment Quarter, 122 Lang Rd, Moore Park, στο Σίδνεϊ

Εισιτήρια είναι διαθέσιμα στον ακόλουθο σύνδεσμο: GODZ | Sydney Fringe