Ο διακεκριμένος ομογενής Γιώργος Σαββίδης AM, τιμήθηκε με το Βραβείο Faith & Work Award 2023, το οποίο απονέμεται ετησίως από τον Οργανισμό Ethos σε μία εξέχουσα προσωπικότητα της Αυστραλίας, που έχει συνεισφέρει σημαντικά στην κοινωνία, ενσωματώνοντας τα πιστεύω του στην επαγγελματική του ζωή.
Με μια επιτυχημένη καριέρα στη διοίκηση και τη συμμετοχή του σε Διοικητικά Συμβούλια τα τελευταία 30 χρόνια, ο κ. Σαββίδης, έχει διατελέσει επικεφαλής τριών εταιρειών του χώρου της Υγείας, ενώ αφιέρωσε επίσης 18 χρόνια εθελοντικής υπηρεσίας στις διοικήσεις των World Vision Australia και World Vision International, πριν αναλάβει τον σημερινό του ρόλο ως πρόεδρος της SBS.
Γεννημένος στο Σίδνεϊ, ο ομογενής ελληνοκυπριακής καταγωγής, μετακόμισε στη Μελβούρνη με τη σύζυγό του και τη νεαρή οικογένειά του το 1992, για να αναλάβει τον πρώτο του ρόλο ως διευθύνων σύμβουλος στην παγκόσμια εταιρεία υγειονομικής περίθαλψης Smith & Nephew. Ακολούθησε ο διορισμός του στη Sigma Pharmaceuticals και, τέλος, στη Medibank Private, την οποία εισήγαγε στο Χρηματιστήριο κατά τη διάρκεια της 14ετούς θητείας του.
Με το Faith & Work Award που του απένειμε o Χριστιανικός και Κοινωνικός Οργανισμός Ethos, αναγνωρίζεται η εξαιρετική ακεραιότητά του και οι ιδιαίτερες ηγετικές του ικανότητες με επίκεντρο τον άνθρωπο, η οποία αρμόζει στην προσωπική του πίστη, τον σεβασμό για όλα τα άτομα, τις πεποιθήσεις και τις αξίες τους.
«Ηγεσία σημαίνει υπηρεσία, σημαίνει ταπεινότητα, ο τόνος της είναι ο σεβασμός και η ευγένεια. Η ηγεσία μπορεί επίσης να αποτελέσει δύναμη ανανέωσης και συνάφειας, έχει τη δύναμη να αλλάξει συμπεριφορές και να κάνει το αδύνατο εφικτό», δήλωσε ο Γιώργος Σαββίδης στον «Νέο Κόσμο» σε μια συνέντευξη με αφορμή την πρόσφατη βράβευσή του.
Εκφράζει την άποψη ότι «οι ηγέτες πρέπει να προσεγγίζουν τη θέση τους με έναν τρόπο που να αγγίζει τις καρδιές και το πνεύμα των εργαζομένων, ώστε να συμμετέχουν ενεργά και εκείνοι στη δημιουργία μιας ισχυρής κουλτούρας με υψηλές επιδόσεις».
Η ελληνική κληρονομιά του, βαθιά ριζωμένη στην πίστη, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των αξιών του κατά την παιδική του ηλικία, εξηγεί στον «Νέο Κόσμο». Θαύμαζε τον τρόπο με τον οποίο οι γονείς του, μέλη της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Σίδνεϊ, ζούσαν τις πεποιθήσεις τους, βοηθώντας ανιδιοτελώς τους γείτονες και διατηρώντας τις οικογενειακές αξίες όχι μόνο στην εκκλησία αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία.
Ωστόσο, ένα καθοριστικό περιστατικό που βίωσε στα εφηβικά του χρόνια ήταν αυτό που τον κίνησε να εξερευνήσει περαιτέρω τα διδάγματα της Βίβλου.
Στην ηλικία των 14 ετών, κατά την πρώτη του επίσκεψη στην Κύπρο για να συνδεθεί με τους παππούδες και τα εξαδέλφια του, το 1970, ο πατέρας του τον πήγε στη Μονή Αποστόλου Ανδρέα, ένα μοναστήρι που βρίσκεται στη βορειοανατολική ακτή της Κύπρου.
«Απομακρυνθήκαμε από τις ανασκαφές της Ρωμαϊκής εποχής μέχρι που φτάσαμε σε μια μεταλλική σχάρα στο έδαφος… Κάτω από την σχάρα, ήταν ένα φρεάτιο που έπεφτε σε ένα δωμάτιο που έμοιαζε με σπηλιά. Κατέβηκαμε με μία σκάλα, ο πατέρας μου άναψε τα κεριά και βρεθήκαμε σε μια εκκλησία του πρώτου αιώνα που βρισκόταν λίγα βήματα πιθανόν από τους Ρωμαίους φρουρούς».
Ήταν ο ίδιος τόπος όπου κατέληξαν οι απόστολοι Βαρνάβας και Παύλος στην Σαλαμίνα της Κύπρου, για το οποίο διάβαζε ακριβώς εκείνες τις ημέρες στην Καινή Διαθήκη στην μικρή Βίβλο που είχε λάβει νωρίτερα από το σχολείο του.
Αυτή η εμπειρία τον επηρέασε βαθύτατα.
«Ήταν το πιο υπέροχο δώρο που μου έκανε ποτέ ο πατέρας μου. Ένα δώρο που είχε απολαύσει και ο ίδιος όταν ήταν μικρός σε σχολική εκδρομή».
Όταν επέστρεψε από αυτό το ταξίδι, ο Γιώργος Σαββίδης, εντάχθηκε σε μια τοπική εκκλησία μαζί με άλλους νέους και αργότερα, ολοκλήρωσε το πτυχίο του στη Βιομηχανική Μηχανική στο Πανεπιστήμιο Νέας Νότιας Ουαλίας. Επιθυμία του ήταν να εργαστεί, ως μηχανικός, σ’ έναν χώρο όπου θα μπορούσε να κάνει τα πιστεύω του πράξη, γεγονός που τον οδήγησε στην πρώτη του δουλειά σε εταιρεία που τα εργοστάσια της λειτουργούσαν εργαζόμενοι με σημαντικές αναπηρίες. Εκεί, όπως λέει, έλαβε πολύτιμα μαθήματα για την ενσυναίσθηση, το θάρρος και τη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος.
«Παρά τις προκλήσεις που αντιμετώπιζαν, ήταν ένα εργατικό δυναμικό με μεγάλο πάθος που το μόνο που ήθελε ήταν την ευκαιρία να συνεισφέρει».
Αναλογιζόμενος τις στιγμές που διαμόρφωσαν το ηγετικό του στυλ, ο κ. Σαββίδης θεωρεί ότι αυτό που έπαιξε καθοριστικό ρόλο, ήταν ο χρόνος που πέρασε μέσα στο εργοστάσιο κατά την εκπαίδευσή του ως βιομηχανικός μηχανικός. Προσέγγισή του ήταν να κατανοήσει τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες των εργατών που δούλευαν τα μηχανήματα.
«Στη σύγχρονη θεωρία διοίκησης, αυτή η προσέγγιση ονομάζεται ‘ηγεσία υπηρέτη’ που χαρακτηρίζεται από ενσυναίσθηση και βαθιά δέσμευση προς το εργατικό δυναμικό ότι ο ρόλος, οι ιδέες και οι φιλοδοξίες τους εκτιμώνται. Σε αυτού του είδους ηγεσίας είδα να αντικατοπτρίζονται τα διδάγματα του Ιησού, και ήταν αυτό που με διαβεβαίωσε ότι η Πίστη και η Εργασία μπορούν να είναι καλοί συνεργάτες στον τρόπο διοίκησης».
Ενισχύοντας τα μέλη της ομάδας του, ο κ. Σαββίδης είδε ότι μπορούσε να επηρεάσει θετικά την κουλτούρα της εταιρείας, οδηγώντας την σε υψηλές επιδόσεις και αποδεκτές αποδόσεις για τους μετόχους.
«Έχω φίλους σε όλες τις Αβρααμικές Θρησκείες, όχι μόνο στην Χριστιανική, αλλά και στην Εβραϊκή, την Ισλαμική, ακόμη και την Ινδουιστική και τη Βουδιστική. Δεν λέω ότι όλες οι θρησκείες είναι ίδιες, αλλά υπάρχουν κάποια θέματα που έχουν κοινά. Και ένα από αυτά είναι ότι η ζωή δεν είναι τυχαία, υπάρχει ένας σκοπός σε αυτήν. Κι έτσι αυτό που με απασχόλησε από νωρίς ήταν να κατανοήσω ποιος ήταν ο δικός μου σκοπός ζωής σε αυτό το σύμπαν… Ποιες ήταν οι υποχρεώσεις μου; Με την πάροδο του χρόνου κατάλαβα ότι το “Εγώ” είναι πολύ ισχυρό στη ζωή μας και ότι πρέπει να κοιτάξουμε περισσότερο το “Εμείς” και να εξετάσουμε τις ανάγκες των άλλων. Αυτού του είδους η νοοτροπία μάς βοηθά να βρούμε τον λόγο ύπαρξής μας. Είμαστε εδώ για να ζήσουμε τη ζωή μας με την οικογένειά μας, τους συναδέλφους, τους φίλους, τους γείτονές μας με τρόπο που να στοχεύει στο ευρύτερο κοινό καλό, και όχι μόνο στο δικό μας προσωπικό συμφέρον».
Η Αυστραλία είναι μια από τις πιο πολυπολιτισμικές χώρες στον κόσμο, συνεχίζει ο κ. Σαββίδης, και μεγάλο μέρος αυτής της πολυπολιτισμικότητας βασίζεται σε πολυθρησκευτικές παραδόσεις.
«Η πίστη μας, διαμορφώνει την κοσμοθεωρία και την ταυτότητά μας. Μέσα από τη θέση μου στην SBS έχω δει πόσο σημαντικό είναι να σεβόμαστε αυτή την πολιτισμική ποικιλομορφία, καθώς αυτή δημιουργεί τον δρόμο προς την ενσωμάτωση όλων στην κοινωνία».
Στην SBS εξυπηρετούμε τους Αυστραλούς σε 60 διαφορετικές γλώσσες, προσθέτει ο κ. Σαββίδης. «Αυτό είναι μοναδικό στον κόσμο. Τεράστιο μέρος του πληθυσμού μας έχει καταγωγή από άλλες χώρες. Η δουλειά μας είναι να μεταδόσοτυμε στους ανθρώπους την αίσθηση του ανήκειν. Αυτό έρχεται σε συμφωνία με τις πεποιθήσεις μου ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε όλους ως ίσους. Αντανακλά επίσης το ήθος που ενθαρρύνουν πολλές θρησκείες, όχι μόνο η Χριστιανική».
«Όταν πηγαίνουμε στη δουλειά μας ή στο σχολείο, η κοσμοθεωρία μας ενεργοποιεί τη συνεισφορά μας και καθορίζει τους στόχους μας. Έτσι, αν οι θρησκευτικές σας πεποιθήσεις προωθούν την καλοσύνη και τον σεβασμό προς τους γύρω σας, τη συμπόνια προς τους πάσχοντες ή τους ασθενείς, τη δικαιοσύνη και την ισότητα, τότε πιστεύω ότι πρέπει να εφαρμόζουμε τα πιστεύω μας και στην επαγγελματική μας ζωή».
Σύμφωνα με τον κ. Σαββίδη, η πίστη συχνά επηρεάζει και τις στρατηγικές επιλογές. «Μας ενδυναμώνει να αντιμετωπίσουμε προβλήματα που φαίνονται ανυπέρβλητα στον κόσμο μας σήμερα, όπως η κλιματική αλλαγή, με ελπίδα και ηθική πεποίθηση, προσπαθώντας για το κοινό καλό και το θεϊκό σκοπό, στην προσπάθειά μας να φροντίσουμε τη γη που έχουμε κληθεί να διαχειριστούμε».
