Με την προσέλευση εκατομμυρίων πολιτών στις κάλπες, σήμερα, 14 Οκτωβρίου, ολοκληρώνεται μία πορεία, όχι ανέφελη για την αυστραλιανή κοινωνία, προς ένα δημοψήφισμα το οποίο από την επόμενη κιόλας θα έχει περάσει στην Ιστορία, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά του.
Η πολιτική αντιπαράθεση, εδώ και μήνες, σχετικά με το αν, πότε, γιατί, πρέπει να γίνει η αναγνώριση των Αυτοχθόνων Αυστραλών στο Σύνταγμα της χώρας, αλλά και το πώς (μέσω της «Φωνής στο Κοινοβούλιο ή με άλλο τρόπο) κυριάρχησε.
Η παραπληροφόρηση επίσης -όπως έγραψε ο «Νέος Κόσμος» και στο φύλλο της Πέμπτη- ήταν έντονη.
Εύλογες απορίες που είχαν πολλοί πολίτες -μεταξύ των οποίων και ομογενείς- σχετικά με το τι θα σημαίνει το «Ναι» και τι το «Όχι», συχνά παρασύρθηκαν στον κυκεώνα των θεωριών συνωμοσίας που τα τελευταία χρόνια, όταν πρόκειται για σημαντικά -αλλά και ασήμαντα- ζητήματα κατακλύζουν αρχικά το διαδίκτυο, και από εκεί περνούν στα «πηγαδάκια» των καφενέδων ή στις συζητήσεις που γίνονται γύρω από το οικογενειακό τραπέζι.
Οι εποχές έχουν αλλάξει, αλλά η ουσία ενός δημοψηφίσματος -όπως και κάθε προσφυγής στην κάλπη σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα- παραμένει η ίδια: Οι πολίτες αποφασίζουν για το τι θα γράψει η Ιστορία για τη χώρα τους.
Η ιδιαιτερότητα σήμερα; Σύμφωνα με την κυβέρνηση και την εκστρατεία του «Ναι», καλούμαστε να αποφασίσουμε όλοι οι πολίτες, για το αν συμπολίτες μας, οι Αυτόχθονες Αυστραλοί, με δεκάδες χιλιάδες χρόνια παρουσίας και πολιτισμού σε αυτήν τη γη, θα αναγνωριστούν στο Σύνταγμα και αν θα έχουν λόγο στις κοινοβουλευτικές αποφάσεις που λαμβάνονται και αφορούν αυτούς τους ίδιους.
«ΟΧΙ» ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΟΙ
Το «Όχι», μέχρι και τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, που έγιναν γνωστές μέχρι σήμερα, αναμενόταν να επικρατήσει.
Τα αποτελέσματα, έστω προβλέψεις από αναλυτές και κάποια προκαταρκτικά θα είναι γνωστά, ήδη από αργά το Σάββατο.
Τα επίσημα μπορεί να αργήσουν λίγο περισσότερο, ανάλογα και πόσο κοντά είναι το «Ναι» με το «Όχι», αλλά και το πότε θα ολοκληρωθεί η καταμέτρηση και των επιστολικών ψήφων.
Στην επικαιρότητα βρέθηκε μία έρευνα της βρετανικής Focaldata που ανέφερε ότι στα εκλογικά τμήματα, μόνο 22 από τις 151 ομοσπονδιακές περιφέρειες, προηγείτο το «Ναι».
Κληθείς να τη σχολιάσει από την Αδελαΐδα όπου βρέθηκε προς υποστήριξη της «Φωνής» ο ομοσπονδιακός πρωθυπουργός, Anthony Albanese, τόνισε ότι «δεν ήταν δημοσκόπηση. Αν κοιτάξετε τις λεπτομέρειες, είναι κάτι που δημιουργήθηκε από υπολογιστή από κάποιον σπασίκλα στο Ηνωμένο Βασίλειο».
«[Δεν] μίλησαν με ούτε ένα άτομο. Ένα από τα πράγματα που γνωρίζουμε είναι ότι κάθε άτομο, εσείς και εγώ, παίρνουμε ακριβώς την ίδια ψήφο … Πηγαίνετε στην κάλπη, αποφασίστε μόνοι σας, δείτε ποια είναι η ερώτηση και πάρτε τη δική σας απόφαση…».
Η «Φωνή» επανέλαβεν, «δε θα επηρεάσει τις ζωές του 97% των Αυστραλών – δεν θα έχει καμία απολύτως επίπτωση … Αλλά για το 3% των Αυστραλών, που τυχαίνει να είναι οι απόγονοι των Πρώτων Κατοίκων αυτής της σπουδαίας γης που μοιραζόμαστε μαζί τους, μπορεί να κάνει τη ζωή τους λίγο καλύτερη».
«Κατά την άποψή μου, είναι απλά η δίκαιη κίνηση. Είναι το σωστό και γι’ αυτό ελπίζω ότι οι Αυστραλοί θα ψηφίσουν ‘Ναι’».
«Κάθε άτομο έχει μία ψήφο, μία αξία, για να κάνει τη διαφορά για την πιο μειονεκτούσα ομάδα στην αυστραλιανή κοινωνία μας».
Την ίδια ώρα, ο Guardian Australia, σε ανάλυσή του επί του συνόλου των ερευνών, επεσήμανε ότι η πτωτική τάση του «Ναι» έχει επιβραδυνθεί το τελευταίο διάστημα, αλλά η πλειοψηφία εξακολουθεί να σκοπεύει να ψηφίσει «Όχι».
Το «Ναι» είχε εκτιμώμενη υποστήριξη 41,6% σε εθνικό επίπεδο και υπολειπόταν σε κάθε Πολιτεία εκτός από την Τασμανία, η οποία είχε εξαιρεθεί από το μοντέλο πρόβλεψης λόγω χαμηλού μεγέθους δείγματος.
Η ανάγκη διπλής πλειοψηφίας για να «περάσει» ένα δημοψήφισμα – πλειοψηφία των ψηφοφόρων σε εθνικό επίπεδο, καθώς και πλειοψηφία σε τέσσερις από τις έξι πολιτείες – σημαίνει ότι η ψήφος υπέρ του «Ναι» θα έπρεπε πιθανότατα να είναι πιο κοντά στο 53% για να έχει καλές πιθανότητες η «Φωνή».
Ο κ. Albanese επέμεινε ότι η πρόταση της κυβέρνησης είχε «θετική ανταπόκριση παντού».
Προφανώς, πρόσθεσε, δεν είναι μία «ομόφωνη θέση».
«Βρισκόμαστε σε μια Δημοκρατία … θα σεβαστούμε τα αποτελέσματα και το δικαίωμα των ανθρώπων να καταλήξουν στις δικές τους απόψεις»
Κάλεσε πάντως τους πολίτες να ψηφίσουν «Ναι», σε ένα αίτημα, το οποίο «δεν έχει προέλθει από τους πολιτικούς».
«Το να σκεφτόμαστε τους άλλους δεν κοστίζει τίποτα. Αυτή είναι μια στιγμή όπου οι Αυστραλοί έχουν αυτή την ευκαιρία να δείξουν τη γενναιοδωρία του πνεύματος που βλέπω στον αυστραλιανό χαρακτήρα, όπου στις χειρότερες στιγμές βλέπουμε πάντα το καλύτερο», τόνισε.
Από την πλευρά του, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Peter Dutton, ενθαρρυμένος από τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, μιλώντας στο ABC, τόνισε ότι ο κ. Albanese, έκανε το «καταστροφικό λάθος» να μη δώσει λεπτομέρειες για τη «Φωνή» στους πολίτες.
Με την πρόταση για δημοψήφισμα, «κέρδισε την καρδιά» των Αυστραλών, είπε ο κ. Dutton, αλλά όχι «το μυαλό τους» επειδή οι πολίτες, «θέλουν καλύτερα αποτελέσματα για τους Αυτόχθονες Αυστραλούς».
«Αυτή είναι η πραγματικότητα για τη συντριπτική πλειοψηφία των Αυστραλών, κατά την κρίση μου, και ελπίζω ότι οι άνθρωποι θα ψηφίσουν ‘Όχι’ … όχι για απορρίψουν την πρόταση να βοηθήσουν ή να αναγνωρίσουν τους Αυτόχθονες Αυστραλούς, ακριβώς το αντίθετο … απέρριψαν ολοσχερώς την πρόταση της ‘Φωνής’… ο πρωθυπουργός έγραψε μια επιταγή που δεν μπόρεσε να εξαργυρώσει».
Ερωτηθείς τι πρέπει να γίνει για να βοηθηθούν οι Αυτόχθονες Αυστραλοί μετά το δημοψήφισμα, ο κ. Dutton είπε ότι η κυβέρνηση πρέπει να εξετάσει πώς ξοδεύονται τα χρήματα στις κοινότητες των Πρώτων Κατοίκων.
«ΝΑΙ»
Ο «Νέος Κόσμος» στήριξε εξ αρχής το «Ναι». Τον Μάρτιο, ανάμεσα σε άλλα, γράφαμε σε κύριο άρθρο μας:
«Ως Έλληνες συστήσαμε τη Δημοκρατία στον Κόσμο και γνωρίζουμε τη δύναμη και τη σημασία μίας φωνής, μίας παρουσίας, της παρρησίας, του δικαιώματος να μιλάς, να μπορείς να απευθύνεσαι στον κόσμο».
«Ως Έλληνες και εμείς καταλαβαίνουμε το τραύμα της καταπίεσης, της γενοκτονίας και του αποικισμού -έχοντας αποικιστεί για 400 χρόνια- έχοντας υποστεί εισβολή από τους Ναζί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έχοντας βιώσει αιματηρούς εμφυλίους πολέμους, μπορούμε να ταυτιστούμε με τους αγώνες των Πρώτων Εθνών της Αυστραλίας.»
«Όπως και πολλοί μη Αγγλόφωνοι μετανάστες, έχουμε από πρώτο χέρι βιώσει την εμπειρία του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας και προσβλέπαμε στην κοινότητα, τη φυλή, την οικογένεια και την πίστη για τη συνεχή επιβίωσή μας ως Διασπορά».
«Και πάλι, δε μπορούμε ποτέ να κατανοήσουμε πλήρως το επίπεδο του πόνου, του τραύματος και του ακραίου ρατσισμού που βίωσαν οι Αυστραλοί των Πρώτων Εθνών».
Σε νέο κύριο άρθρο της εφημερίδας μας, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο στην Αγγλική μας έκδοση, αναφέρουμε:
Η στήριξη του «Ναι» δεν ήταν μια απόφαση βάσει ιδεολογίας, ούτε ήταν ευθυγραμμισμένη με κάποια συγκεκριμένη πλευρά της πολιτικής.
Το είδαμε ως «μια ιστορική ευκαιρία για την αποκατάσταση των αδικιών», κάτι στο οποίο όλες οι πλευρές της πολιτικής και οι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα συμφωνούν εδώ και δεκαετίες…
Ο λόγος για τον οποίο ο «Νέος Κόσμος» υποστηρίζει την ψήφο υπέρ του «Ναι» στο σημερινό δημοψήφισμα είναι επειδή η υπάρχουσα κατάσταση στις υποθέσεις των Αυτοχθόνων Αυστραλών πρέπει να αλλάξει.
Πρέπει να καλύψουμε το χάσμα στην υγεία και του προσδόκιμου ζωής μεταξύ των Ιθαγενών και των μη Ιθαγενών Αυστραλών και να τερματίσουμε την κακοδιαχείριση των υποθέσεων των Ιθαγενών από γραφειοκράτες και πολιτικούς.
Καλύτερες λύσεις μπορούν να επιτευχθούν μόνο ακούγοντας τους ίδιους τους ανθρώπους των Πρώτων Εθνών.
Η «Φωνή» στο Σύνταγμα, είναι ακριβώς αυτό, μια φωνή, ένα συμβουλευτικό όργανο του Κοινοβουλίου, δεν θα είναι εκτελεστικό όργανο που θα μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις.
Το Κοινοβούλιο και η εκάστοτε κυβέρνηση θα λαμβάνουν αποφάσεις, όπως ακριβώς κάνουν και τώρα, άλλοτε καλές και άλλοτε όχι τόσο καλές.
Οι πολιτικοί θα μπορούν να λάβουν συμβουλές για να καταλήξουν, ελπίζουμε, σε καλύτερες αποφάσεις, σε αντίθεση με τώρα που συχνά σπαταλάμε χρήματα σε καλοπροαίρετα, αλλά λανθασμένα προγράμματα για τους Αβορίγινες και τους κατοίκους των Νησιών Τόρες Στρέιτ.
Οι άνθρωποι των Πρώτων Εθνών πρέπει επίσης να αναγνωριστούν στις πολιτικές μας δομές.
Τα περισσότερα έθνη σε όλο τον κόσμο το έχουν επιτύχει αυτό, αν και με διαφορετικές μορφές … Τι φοβόμαστε λοιπόν; Είμαστε αρκετά ώριμοι ως Έθνος για να κάνουμε αυτό το βήμα.
Ψηφίστε «Ναι», ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε ως έθνος, βρίσκοντας παράλληλα καλύτερες λύσεις για τους ανθρώπους των Πρώτων Εθνών.
Η «ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ»
Σε κάθε περίπτωση, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, επεσήμανε σε άρθρο του στην Αγγλόφωνη έκδοση του «Νέου Κόσμου», ο καθηγητής James Arvanitakis, «πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να προχωρήσουμε εμπρός ως Έθνος».
«Αρχικά, θα υπάρξουν αλληλοκατηγορίες και κατηγορίες για ‘βρώμικα κόλπα’, υπερβολικές δαπάνες, χαμένες προσπάθειες και κακό σχεδιασμό – αλλά τι θα ακολουθήσει;».
«Η ‘Φωνή’ έχει δημιουργήσει ένα ρήγμα στην αυστραλιανή κοινωνία … Η ‘Φωνή’ ήταν τόσο διχαστική καθώς περιστράφηκε γύρω από έναν τομέα στον οποίο εμείς, ως Αυστραλοί, έχουμε επανειλημμένα αποτύχει να ανταποκριθούμε επαρκώς: τη μειονεκτική θέση των Πρώτων Εθνών της Αυστραλίας».
«Σχεδόν για όλους μας είναι αδύνατο να κατανοήσουμε το βάθος της πολυπλοκότητας και τις συνέπειες του εκτοπισμού, του ρατσισμού και των διώξεων».
«Όπως κάθε άλλος πληθυσμός, η ποικιλομορφία των εσωτερικών πολιτικών και των διαιρέσεων στις κοινότητες των Αβορίγινων μπορεί να προκαλέσει σύγχυση».
«Αλλά το προκαλούμε αυτό στους εαυτούς μας, καθώς δεν περιμένουμε ποτέ να συμφωνήσουν όλοι οι Έλληνες ή οι Ιταλοί, αλλά με κάποιο τρόπο περιμένουμε όλοι οι Αβορίγινες να βρίσκονται στην ‘ίδια σελίδα’».
Η επόμενη μέρα, ανέφερε ο κ. Arvanitakis, θα πρέπει να βρει τους πολιτικούς ηγέτες και τα κόμματά τους στο τραπέζι της συζήτησης για το πώς θα έρθουν πιο κοντά, ειδικά για θέματα που αφορούν τους Αυτόχθονες Αυστραλούς, αλλά και ως προς την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης.
