Οι Αβορίγινες και οι κάτοικοι των Νησιών του Τόρες Στρέιτ «βρίσκονται σε κατάσταση σοκ και θρηνούν για το αποτέλεσμα» του δημοψηφίσματος αναφέρουν σε ανοιχτή επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό, Anthony Albanese, βουλευτές και γερουσιαστές, ηγέτες των Αυτοχθόνων Αυστραλών.
«Αισθανόμαστε έντονα την απόρριψη των λαών μας και την απόρριψη των προσπαθειών μας να επιδιώξουμε συμφιλίωσης με καλή πίστη», έγραψαν, καθώς πάνω από το 60% των πολιτών απέρριψαν την πρόταση της κυβέρνησης για τροποποίηση του Συντάγματος, ώστε να αναγνωριστούν οι Αυτόχθονες Αυστραλοί μέσω της δημιουργίας μίας «Φωνής».
«Ότι οι άνθρωποι που ήρθαν στη χώρα μας μόλις τα τελευταία 235 χρόνια θα απέρριπταν την αναγνώριση των Πρώτων Λαών αυτής της ηπείρου – στην ιερή γη μας την οποία φροντίζουμε και καλλιεργούμε για περισσότερα από 65.000 χρόνια – είναι τόσο τρομερό και κακοπροαίρετο … Θα παραμείνει απίστευτο και τρομερό για τις επόμενες δεκαετίες», σημειώνουν.
«Είναι σαφές ότι καμία τροποποίηση του Συντάγματος που να περιλαμβάνει τους λαούς μας δε θα πετύχει ποτέ», προσθέτουν, επικαλούμενοι «συλλογικές γνώσεις και απόψεις ηγετών Αβορίγινων και των κατοίκων των Νησιών του Τόρες Στρέιτ, των μελών της κοινότητας και των οργανώσεων που υποστήριξαν την εκστρατεία του ‘Ναι’».
Μέχρι την Κυριακή το βράδυ, οι ηγέτες των Πρώτων Λαών που υποστήριζαν το «Ναι», όπως είχαν προαναγγείλει, τήρησαν μια εβδομάδα σιωπής, στον απόηχο της ήττας στο δημοψήφισμα.
Το ABC ανέφερε ότι ορισμένοι είχαν αποστασιοποιηθεί από ένα προηγούμενο σχέδιο της επιστολής και δεν ήθελαν να συνδεθούν τα ονόματά τους με αυτήν.
Αυτοί που ενέκριναν την επιστολή απέδωσαν την επικράτηση του «Όχι» στην έλλειψη διακομματικής στήριξης καθώς και σε «ψέματα στην πολιτική διαφήμιση και επικοινωνία», αλλά και στον ρατσισμό.
«Αυτό περιελάμβανε την αναβίωση της τρομολαγνείας εκστρατείες τρόμου που είδαμε κατά τη δεκαετία του 1990 ενάντια στα δικαιώματα γης, αλλά η κλίμακα της σκόπιμης παραπληροφόρησης … ήταν πρωτοφανής και πολλαπλασιάστηκε ανεξέλεγκτα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επαναλήφθηκε στα ‘κυρίαρχα’ μέσα ενημέρωσης και εξαπέλυσε ένα τσουνάμι ρατσισμού εναντίον του λαού μας».
«Η υποστήριξη για το δημοψήφισμα κατέρρευσε από τη στιγμή που οι ηγέτες του Φιλελεύθερου και του Εθνικού Κόμματος, ο κ. Dutton και ο κ. Littleproud, επέλεξαν να αντιταχθούν στην πρόταση για τη Φωνή στο Κοινοβούλιο μετά από περισσότερο από μια δεκαετία διακομματικής υποστήριξης», σημειώνεται ακόμα.
«Η πρόταση είχε 60% υποστήριξη έναντι 40% αντίθεσης σε αυτή για αρκετά χρόνια, μέχρι που το Εθνικό και το Φιλελεύθερο κόμμα προτίμησαν την άσκοπη πολιτική ζημιά από την υποστήριξη ορισμένων από τους πιο μειονεκτούντες ανθρώπους αυτής της χώρας. Η εκστρατεία του ‘Ναι’ δεν μπορούσε να κάνει πολλά για να αντισταθμίσει αυτό το γεγονός».
«Η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία των Αυστραλών διέπραξε μια επαίσχυντη πράξη, είτε εν γνώσει της είτε όχι, και δεν υπάρχει τίποτα θετικό που να μπορεί να ερμηνευτεί από αυτήν».
«Η Αυστραλία είναι η χώρα μας. Αποδεχόμαστε ότι η πλειοψηφία των μη Ιθαγενών Αυστραλών που έχουν δικαίωμα ψήφου έχει απορρίψει την αναγνώριση (μας) στο αυστραλιανό Σύνταγμα. Ούτε για ένα στιγμή δε δεχόμαστε ότι αυτή η χώρα δεν είναι δική μας. Πάντα ήταν. Πάντα θα είναι…».
«Αρνούμενη το δικαίωμα των λαών μας να ακουστούν για θέματα που μας αφορούν, η Αυστραλία επέλεξε να γίνει λιγότερο φιλελεύθερη και λιγότερο δημοκρατική. Το δικαίωμά μας να ακουστούμε συνεχίζει να υφίσταται τόσο ως δημοκρατική επιταγή για αυτό το έθνος, όσο και ως εγγενές δικαίωμά μας στον αυτοπροσδιορισμό».
Στην επιστολή αναφέρεται ακόμα ότι ορισμένοι ηγέτες επιθυμούν τώρα τη δημιουργία μιας «Φωνής» χωρίς συνταγματική αλλαγή ή κατάθεση νέας νομοθεσίας, «για να αναλάβει την υπόθεση της δικαιοσύνης για τον λαό μας».
«Αυτή η απόρριψη δε θα μας αποτρέψει από το να μιλάμε με τη ‘Φωνή’ μας στις κυβερνήσεις, στα κοινοβούλια και στον αυστραλιανό λαό», τονίζεται.
«Είναι προφανές ότι πολλοί Αυστραλοί αγνοούν τους πολιτισμούς μας, την ιστορία μας ή τον ρατσισμό που εμπεριέχεται στο αυστραλιανό Σύνταγμα … Οι αλήθειες μας έχουν αποσιωπηθεί για πολύ καιρό».
«Θα ξανασυναντηθούμε εν ευθέτω χρόνω και θα αναπτύξουμε ένα σχέδιο για τη μελλοντική μας κατεύθυνση. Ενώ αυτό στιγμή θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην ιστορία της Αυστραλίας, σήμερα σκεφτόμαστε τα παιδιά μας, και τα παιδιά των παιδιών μας. Το έργο μας συνεχίζεται όπως συνέβαινε πάντα. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε διεκδικώντας δικαιοσύνη για τους λαούς μας…».
