Με αφορμή το άρθρο με τίτλο «Τι τραβάει η Διασπορά για ένα ελληνικό διαβατήριο» του Ελληνοαυστραλού δικηγόρου Γιάννη Τριπιδάκη, το οποίο δημοσίευσε ο «Νέος Κόσμος» στις 19 Νοεμβρίου και στο οποίο ο έμπειρος νομικός σε νομικές υποθέσεις της Ομογένειας στην Ελλάδα, σχολιάζει τις συνέπειες της απόφασης της ελληνικής κυβέρνησης να καταργήσει την αρμοδιότητα του Ειδικού Ληξιαρχείου το 2021 επιφορτίζοντας τα – ήδη πιεσμένα – κατά τόπους Ελληνικά Προξενεία, θέσαμε κάποια ερωτήματα στον κ. Τριπιδάκη προκειμένου να ξεκαθαριστεί το τοπίο και να πληροφορηθούμε τι προτείνει ο ίδιος για την καλύτερη και ταχύτερη εξυπηρέτηση των ομογενών υπό τις παρούσες συνθήκες.
-Το 2022 θέσατε ζήτημα στον υπουργό Επικρατείας, κ. Βορίδη, σχετικά με το θέμα της απόκτησης ελληνικού διαβατηρίου από Έλληνες πολίτες που ζουν στο εξωτερικό.
Το θέμα που έθεσα πέρυσι εγγράφως και αναλυτικά υπόψιν του (τότε) αρμοδίου Υπουργού, κ. Μ. Βορίδη, είναι ότι η απόκτηση του ελληνικού διαβατηρίου από Αυστραλο-γεννημένα παιδιά, εγγόνια κ.ο.κ., δυστυχώς, όσο πάει γίνεται και πιο δύσκολο.
Συγκεκριμένα, ενώ μέχρι το 2022, οι γεννήσεις, γάμοι και θάνατοι Ελλήνων του εξωτερικού καταχωρούντο είτε στο Ειδικό Ληξιαρχείο Αθηνών (ακόμη και μέσω πληρεξουσίου δικηγόρου) , είτε στα κατά τόπους Προξενεία, ο νόμος άλλαξε και πλέον καταργήθηκε η αρμοδιότητα του Ειδικού Ληξιαρχείου που παραμένει μόνο σε πολύ ειδικές περιπτώσεις και πλέον μετατίθενται οι δηλώσεις μόνο στα κατά τόπους Προξενεία.
Δυστυχώς ο νέος αυτός νόμος, παραλείπει να λάβει υπόψη πολλές προβληματικές παραμέτρους, όπως ενδεικτικά:
α) την σημαντική υποστελέχωση ορισμένων Ελληνικών Προξενείων και τις μεγάλες καθυστερήσεις που προκύπτουν εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού.
Ενδεικτικό είναι ότι τα ραντεβού που δίνει αυτή τη στιγμή το Ελληνικό Προξενείο της Μελβούρνης εκτείνονται στο τέλος του 2025!
β) την συνεχή αύξηση της ύλης των Προξενείων παρά την σημαντική έλλειψη προσωπικού.
γ) υποθέσεις που χρήζουν άμεση διεκπεραίωση και δεν μπορούν να περιμένουν τους χρόνους των Προξενείων. (π.χ. νομική υποχρέωση δηλώσεως θανάτου και υποβολής δηλώσεως φόρου κληρονομίας ή αποποιήσεως αυτής εντός ενός έτους, δημοσίευση διαθήκης, έκδοση πιστοποιητικού πλησιεστέρων συγγενών, εγγραφή ακινήτων στο Κτηματολόγιο, απόκρουση χρησικτησίας, δηλώσεις ηλικιωμένων, σοβαρά νοσούντων, κλπ.)
δ) αδυναμία αυτοπρόσωπης παρουσίας και ανάγκη χρήσης πληρεξουσίου, κλπ.
-Τι ακριβώς ζητήσατε από τον κ. Βορίδη;
Επειδή λοιπόν οι τελευταίες τροποποιήσεις του νόμου είναι ασφαλώς καλοδεχούμενες, αλλά δημιουργούν νομικά, οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα στους Ελληνοαυστραλούς, χρήζουν άμεσης τροποποίησης, τουλάχιστον μέχρι όλα ανεξαιρέτως τα Ελληνικά Προξενεία να μπορούν να ανταπεξέλθουν στον όγκο εργασίας τους εντός ευλόγου χρόνου, το οποίο είναι και το ζητούμενο, τόσο για το Υπουργείο όσο και για την ομογένεια.
Τα ίδια επανέλαβα αρμοδίως και στο Υπουργείο Εξωτερικών και στο Υπουργείο Εσωτερικών, σχετικά πρόσφατα.
-Τι είναι αυτό που σας ανησυχεί από τις αλλαγές που δρομολογήθηκαν;
Πολλά:
*Αποθαρρύνονται οι νέοι Ελληνοαυστραλοί να «γίνουν» και επίσημα Έλληνες με τις δυσάρεστες κοινωνικές, νομικές, οικονομικές για τους ίδιους, αλλά και τις διεθνείς συνέπειες που έχει αυτό για την Ελλάδα, που όσο πάει συρρικνώνεται και γερνά ο πληθυσμός της.
*Μειώνεται η τάση των νεότερων γενεών να επενδύσουν, εκπαιδευτούν, ζήσουν ή δραστηριοποιηθούν εμπορικά η οικογενειακά στην Ελλάδα.
*Αναγκάζονται οι συμπάροικοι να «παρανομήσουν» αφού δεν μπορούν να τηρηθούν οι προθεσμίες που προβλέπονται από άλλους νόμους.
*Καταργείται εμμέσως η δυνατότητα εκπροσωπήσεώς τους από δικηγόρο (συλλειτουργό της δικαιοσύνης), σε μια δύσκολη (γλωσσικά, γραφειοκρατικά και ηλικιακά ενδεχομένως, διοικητική διαδικασία.
*Ματαιώνεται πρακτικά το δικαίωμα ψήφου των ομογενών.
Μειώνεται, έως εξαφανίζεται, η δυνατότητα εκπροσωπήσεως των ομογενών στα Ελληνικά συλλογικά όργανα και την Ελληνική Βουλή. Στην Ελληνική Βουλή πρέπει να ακουστούν τα θέματα της Διασποράς.
Και πολλά άλλα….
Και το χειρότερο είναι, ότι στην συνείδηση πολλών ΕλληνοΑυστραλών, «ξεφτίζει» η εικόνα και άποψη που έχουν για το Ελληνικό Κράτος. Είναι άδικο, κύριε Χατζημανώλη, και για τους ίδιους και για την γενέτειρα μας.
-Εσείς τι προτείνετε ώστε να εξυπηρετούνται οι ομογενείς πιο αποτελεσματικά;
Προτείνω, συνεπώς, την τροποποίηση του νόμου, ώστε το Ειδικό Ληξιαρχείο Αθηνών, μια ήδη στελεχωμένη Υπηρεσία και με απόλυτη γνώση του αντικειμένου, να έχει συντρέχουσα αρμοδιότητα με τα Ελληνικά Προξενεία σε όλες τις περιπτώσεις καταχώρισης πράξεων, και όχι απλώς εξαιρετική. Δηλαδή, με απλά λόγια, παράλληλα με τα Προξενεία να μπορεί ο ενδιαφερόμενος να υποβάλλει τα έγγραφά του για την απόκτηση του Ελληνικού διαβατηρίου είτε στο Προξενείο, είτε στο Ειδικό Ληξιαρχείο Αθηνών (που η εξυπηρέτηση είναι σχεδόν άμεση) – μιας και αρκετοί συμπάροικοι ταξιδεύουν κάθε χρόνο στην Ελλάδα – είτε αυτοπροσώπως, είτε μέσω πληρεξουσίου δικηγόρου (που θα διευκολύνει και θα επιταχύνει την διαδικασία). Με τον τρόπο αυτό, αφενός θα δημιουργηθεί δίοδος αποσυμφόρησης των ήδη επιβαρυμένων Προξενείων, όπως αυτό της Μελβούρνης, χωρίς καμία επιπλέον επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού και αφετέρου θα εξασφαλιστεί καλύτερη ποιότητα εξυπηρέτησης για τους Έλληνες κατοίκους του εξωτερικού και ομογενείς.
-Τέλος, οι ομογενείς τι μπορούν να κάνουν προς την κατεύθυνση αυτή;
Αφ’ ενός να πιέσουν εγγράφως μέσω των Συλλόγων, Οργανώσεων, Κοινοτήτων, Ομοσπονδιών, κλπ. το Ελληνικό Υπουργείο Εσωτερικών για την τροποποίηση του νόμου αυτού, αφ’ ετέρου δε, οποτεδήποτε επισκέπτεται Έλληνας πολιτικός την Αυστραλία, ανεξαρτήτως κόμματος, να τίθεται στην ατζέντα επαφών και συζητήσεων ως πρώτο θέμα. Περαιτέρω, να παρακολουθείται στενά, μέχρις επιλύσεως.