Η δημιουργική κοινότητα της Αυστραλίας θρηνεί την απώλεια ενός εκ των κορυφαίων μελών της, του 51χρονου Ελληνοαυστραλού καλλιτέχνη των νέων μέσων και των οπτικών ψευδαισθήσεων, Νικ Αζίδη (Nick Azidis), ο οποίος πέθανε στον ύπνο του από καρδιακή ανακοπή στο Tocumwal της Νέας Νότιας Ουαλίας, όπου διέμενε ενώ εργαζόταν σε μια εκδήλωση.
Ο Αζίδης απεβίωσε στις 19 Νοεμβρίου.
Ο μεγαλύτερος αδελφός του, Χάρι, δήλωσε ότι ο Νικ έπασχε από καρδιοπάθεια, ενώ προερχόταν από οικογένεια με ιστορικό κληρονομικών καρδιοπαθειών. Όπως σημείωσε ο Χάρι, «ο Νικ είχε πόνο στην πλάτη του, στηθάγχη, και επρόκειτο να πάει στα επείγοντα, αλλά αρχικά αποφάσισε να το αγνοήσει εκείνο το βράδυ. Η αυτοψία αποκάλυψε ότι είχε διογκωμένη καρδιά και σοβαρή στεφανιαία νόσο».
Ως ένας εκ των κορυφαίων καλλιτεχνών προβολής στον κόσμο, εκατομμύρια άνθρωποι στην Αυστραλία και διεθνώς έχουν έρθει σε άμεση επαφή με τη συγκινητική –και εκπληκτική– τέχνη του Αζίδη. Ο εκλιπών Ελληνοαυστραλός έφτασε τον εντυπωσιακό αριθμό των 1800 προβολών φωτός μεγάλης κλίμακας –τόσο με ψηφιακά, όσο και με και αναλογικά μέσα– σε μια καριέρα 30 ετών, καθώς εργαζόταν –και βελτιωνόταν– ασταμάτητα.
«Ήταν μοναδικός στο να μετατρέπει μια άσχημη, απλή περιοχή, σε κάτι πανέμορφο, απλά και μόνο μέσα από τους μεγάλους προβολείς του» σημείωσε ο Χάρι.
Το έργο του Νικ έχει παρουσιαστεί, μεταξύ άλλων, στο Gertrude Projection Festival, στη Λευκή Νύχτα της Μελβούρνης, στη Διεθνή Εβδομάδα Μουσικής της Μελβούρνης, στο Australian Open Tennis Championships, στο Australian Centre for the Moving Image (ACMI), στο The Lume Melbourne και στην πρόσοψη του κτιρίου Australian ANZAC Centenary/NGV.
Μάλιστα, ο Χάρι μοιράστηκε μια ιστορία από τη στιγμή που ο αδελφός ενέπλεξε τους κατοίκους των Commission Towers στην οδό Gertrude, σε μια προβολή, βάζοντάς τους να δημιουργήσουν ένα δικό τους έργο τέχνης, το οποίο στη συνέχεια πρόβαλε στους πύργους όπου ζούσαν.
Όπως σημείωσε ο Χάρι, ένας κάτοικος των εργατικών κατοικιών –ο οποίος ενοχλούσε συνεχώς τον Αζίδη ενώ δούλευε– φώναξε αυθόρμητα «Ουάου, αυτά είναι πανέμορφα» όταν είδε την τελική προβολή των έργων τέχνης των κατοίκων να προβάλονται στους πύργους. «Απλώς μεταμόρφωσε αυτόν τον άνθρωπο, αλλά και όλους τους ανθρώπους γύρω του» είπε χαρακτηριστικά για τον αδελφό του ο Χάρι.
Σε διεθνές επίπεδο, η δουλειά του Αζίδη έχει παρουσιαστεί στο All Together Now Festival (Ιρλανδία), στο Light Odyssey Lightpool Festival Blackpool (Ηνωμένο Βασίλειο), στο Athens International Video Art Festival (Ελλάδα), στο Psy-Fi Festival, στο Love Light Norwich Festival (Ολλανδία), στο Malahide Castle (Ιρλανδία) και στο Noor Riyadh (Σαουδική Αραβία) και αλλού.
Παράλληλα, ο Αζίδης συμμετείχε στο πανδημικό πρόγραμμα Flash Forward της Μελβούρνης, στο οποίο 40 καλλιτέχνες μεταμόρφωσαν οπτικά τις λιγότερο γνωστές παρόδους της πόλης.
«Σε όλα όσα έκανε ήταν αυτοδίδακτος. Ήταν αυτοδημιούργητος» δήλωσε για τον αδελφό του ο Χάρι, σημειώνοντας πως ο Νικ δεν πήγε ποτέ στο πανεπιστήμιο.
Στην ουσία, ο Νικ Αζίδης αποτελεί άλλη μια περίπτωση της κλασικής ιστορίας των Ελλήνων μεταναστών της Μελβούρνης. Γεννήθηκε στο South Caulfield το 1972 και μεγάλωσε στο Chadstone, ο μικρότερος από τρία αδέλφια. Ο πατέρας του μετανάστευσε στην Αυστραλία τη δεκαετία του 1950 και εργαζόταν ως εργοδηγός σε εργοστάσιο, ενώ η μητέρα του έφτασε τη δεκαετία του 1960 και εργαζόταν ως κομμώτρια στο κομμωτήριο που είχε ανοίξει. Ως παιδί, ο Αζίδης είχε ένα άλογο ως κατοικίδιο.
Προτού ξεκινήσει την καριέρα του ως ζωγράφος και γλύπτης, ο Νικ πήγε στην προοδευτική και δημιουργική τεχνική σχολή Huntingdale Technical School τη δεκαετία του 1980, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του ’90, αγόρασε τον πρώτο του βιντεοπροβολέα. Τότε ξεκίνησε να πειραματίζεται ως τεχνικός φωτισμού σε αυτό που ήταν τότε μέρος της πρώιμης rave σκηνής της Μελβούρνης. Έκανε τις προβολές στην πρώτη εκδήλωση Earthcore που πραγματοποιήθηκε στην Αυστραλία, ενώ η φήμη του μεγάλωσε πολύ σύντομα, με τον ίδιο να καταφέρνει να βιοπορίζεται από την τέχνη του, και να ιδρύει την ProjectionTeknik το 1992.
Σε συνέντευξή του στον «Νέο Κόσμο» το 2014, ο Αζίδης είχε δηλώσει ότι στράφηκε στην τέχνη των προβολών για να δημιουργήσει «έργα τέχνης που δεν αφήνουν ίχνη». Ο ίδιος ανέκαθεν απολάμβανε την εφήμερη ομορφιά της παροδικής τέχνης, ενώ με τα χρόνια έγινε πρωτοπόρος στα ψηφιακά έργα τέχνης μεγάλης κλίμακας, το οποίο αποτελεί ένα νέο καλλιτεχνικό μέσο σε παγκόσμιο επίπεδο. Γι’ αυτό τον λόγο, άλλωστε, η φήμη του ξεπέρασε κατά πολύ τα αυστραλιανά σύνορα, εδραιώνοντας τον Αζίδη ως πρωτοπόρο σε παγκόσμια κλίμακα στον καλλιτεχνικό του κλάδο.
«Όλοι ήθελαν να δουλέψουν μαζί του» λέει ο Χάρι.
Το 2016, γνώρισε τη συνάδελφό του –και επίσης ψηφιακή καλλιτέχνιδα– Rose Staff. Αρχικά, συνεργάστηκαν για τη δημιουργία μια εγκατάστασης για τη Λευκή Νύχτα της Μελβούρνης στην Κρατική Βιβλιοθήκη (State LIbrary) της Βικτώριας. Τελικά, αρραβωνιάστηκαν αργότερα την ίδια χρονιά, πριν παντρευτούν το 2019 στη Μήλο στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της συνεργασίας τους σε ένα από τα καλλιτεχνικά τους έργα στην Ευρώπη.
Με τα πνεύματά τους να συναντώνται και να γίνονται ένα, ο Νικ και η Rose δημιούργησαν μια δυναμική, ρομαντική και καλλιτεχνική συνεργασία, καθώς συνεργάστηκαν σε έργα μεγάλης κλίμακας τόσο στην Αυστραλία, όσο και στο εξωτερικό. Ζούσαν στο West Footscray με τους δύο γιους του Αζίδη –από προηγούμενη σχέση– τον Felix, 15, και τον George, 12, ενώ το τελευταίο διάστημα ανακαίνιζαν το σπίτι τους στο Sunshine.
Ο Αζίδης και η Rose είχαν πρόσφατα επιστρέψει από την Κεφαλονιά, όπου πήγαιναν κάθε χρόνο για δουλειά και διακοπές, ενώ ήλπιζαν να ζήσουν εκεί στο μέλλον. Καθώς η είδηση του θανάτου του διαδόθηκε παγκοσμίως στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, συγκλονισμένοι φίλοι και συνάδελφοι απέτισαν φόρο τιμής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε ένα πρόσωπο που όλοιπεριέγραψαν ως πρωτοπόρο, ιδιοφυή, καινοτόμο, ευγενικό, και συμπονετικό.
«Τα φώτα έχουν σβήσει παντού» είπε ο Χάρι.
Ο Νικ άφησε πίσω του τη σύζυγό του, Rose, τους γιους του, Felix και George, τα αδέλφια του, Harry και Chris, και τους γονείς του.
Η κηδεία του Νικ Αζίδη θα πραγματοποιηθεί στις 11:30πμ., αύριο Παρασκευή, 1η Δεκεμβρίου, στον ιερό ναό Αγίων Αναργύρων (85-87 Willesden Rd, Oakleigh).
