Δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος που έχει δοκιμάσει τον μπακλαβά ή το γαλακτομπούρεκο της κ. Βέρας Κοροσίδη από τη Μελβούρνη και να μην έχει ενθουσιαστεί από τη μοναδική αυτή γευστική εμπειρία. Και είναι πολλοί, πάρα πολλοί αυτοί που τα έχουν δοκιμάσει

Η χρυσοχέρα κ. Βέρα είναι ικανή να γλυκάνει κάθε… «πικραμένο» συμπεριλαμβανομένου και του προσωπικού του «Νέου Κόσμου», με τα γλυκά της. Δεν υπάρχει περίπτωση ο σύζυγός της, κ. Σπύρος Κοροσίδης, ευρύτερα γνωστός για την παροικιακή του δράση στη Μελβούρνη, να έρθει στην εφημερίδα μας για μία εθιμοτυπική επίσκεψη ή να πάει σε κάποια εκδήλωση -και πάει σε πάρα πολλές- που εμπεριέχει φαγητό και να κάνει την είσοδό του χωρίς την συνοδεία ενός, δύο και καμία φορά τριών ταψιών με τα παραδοσιακά γλυκά της κ. Βέρας.

«Είναι η πιο ευχάριστη ενασχόλησή μου» λέει η κ. χρυσοχέρα, που συνεχίζει ακούραστα στα 80 της χρόνια να γλυκαίνει όχι μόνο γνωστούς, φίλους και μέλη συλλόγων, αλλά, με τα γλυκά της πάντα, να συνεχίζει, το φιλανθρωπικό έργο που άρχισε πριν από 12 χρόνια.

Κάθε χρόνο τον Νοέμβρη και για ένα ολόκληρο 24ωρο η κουζίνα της κ. Βέρας παίρνει, «μεταφορικά» πάντα, φωτιά.

«Ετοιμάζω τουλάχιστον 10 ταψιά μπακλαβά, κανταΐφι, μπουγάτσα, καρυδόπιτα για τα very special kids και το χαίρομαι. Είδα από κοντά τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι γι’ αυτά τα παιδιά, είδα αυτά τα παιδιά. Έλιωσε η καρδιά μου και ήθελα να βοηθήσω. Μιας και όλοι λένε καλά λόγια για τα γλυκά μου σκέφτηκα ότι είναι και αυτός ένας τρόπος για να το κάνω. Ό,τι μπορεί ο καθένας μας, καταλαβαίνεις».

Κάτι με τα γλυκά της κ. Βέρας, κάτι με τα υπόλοιπα ελληνικά εδέσματα, η ΑΧΕΠΑ από το περίπτερο της οποίας πωλούνται τα γλυκά της χρυσοχέρας συμπαροίκου φέτος κατάφερε να μαζέψει πάνω από $5,000. Τα χρήματα δόθηκαν στον οργανισμό Very Special Kids που παρέχει στήριξη σε 800 οικογένειες που έχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Όσο για τα μυστικά της γλυκιάς της τέχνης, η κ. Βέρα μας αποκαλύπτει ότι το βασικότερο είναι τα αγνά ελληνικά προϊόντα, η θεία της που την μεγάλωσε και την έμαθε να κάνει γλυκά και βέβαια το μεράκι.

«Αν αγαπάς αυτό που κάνεις, σίγουρα θα το κάνεις καλά. Ποτέ δεν με κουράζει η μαγειρική. Μάλλον με ξεκουράζει» λέει, προσθέτοντας βιαστικά ότι έχει βάλει λίγο κανταΐφι στο φούρνο και δεν θέλει να το κάψει.

«Κάνω τρία ταψιά, να τα πάω στην γιορτή κάποιων φίλων». Δεκέμβρης βλέπετε και οι γιορτές πολλές.

Απορώ με την φυσικότητα που μου ανακοινώνει την «είδηση» και την αποχαιρετώ με θαυμασμό και τη σκέψη ότι αν εγώ έκανα τρία ταψιά κανταΐφι θα χρειαζόταν γενική επιστράτευση όλης της οικογένειας να με βοηθήσει για να τα καταφέρω. Βέβαια… κατά την παροιμία «άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας» και οπωσδήποτε η μαεστρία της κ. Βέρας.