Όλοι περιμένουν τα… Xmas parties και τα συναφή

ΕΚΑΝΑ κάποιες… ψιλοπροτάσεις την προηγούμενη εβδομάδα με αφορμή την πρόσφατη Έκθεση Βιβλίου στο Ελληνικό Κέντρο και νόμιζα ότι θα… εισακουόμουν. Αλλά πού… Μια ολόκληρη εβδομάδα πέρασε και φωνή βοώντος εν τη παροικιακή ερήμω…

ΑΝ και δεν έτρεφα τέτοιες ψευδαισθήσεις, τι να λέμε τώρα… Όλοι περιμένουν τα… Xmas parties και τα συναφή, με βιβλία θα ασχολούμαστε τώρα; Κάτσε να περάσουν οι γιορτές και άμα μας φύγει το βαρυστομάχιασμα ίσως το κάνουμε και αυτό…

ΘΑ πάμε να… Make Merry, όπως τονίζει και ο Μπ. Στ. στα προχθεσινά «Υστερόγραφα» («ΝΚ», 7/12/2023). Γιατί το ζήτημα, αγαπητοί μου, αν δεν το έχετε καταλάβει, είναι να κάνουμε κέφι…

ΚΑΙ αυτή είναι η πιο politically correct στάση που μπορούμε να τηρήσουμε την σήμερον ημέραν. Σιγά τώρα μην χολοσκάσουμε μέρες που ‘ναι… Make Merry, ζαμάν φου κι απάνω τούρλα… Τι πιο πολιτικό δηλαδή;

ΠΑΝΤΩΣ, όπως και να το δει ο καθένας, ο κόσμος δεν πάει καθόλου καλά. Όλο και κάποιες βίδες θα πρέπει να έχουν στρίψει, όλο και κάποια γραναζάκια θα πρέπει να έχουν λασκάρει…

ΑΦΟΥ μας έπρηξαν με τις πολυδιαφημιζόμενες διαπραγματεύσεις ειρήνευσης στη Γάζα, βγαίνει ο κύριος Νετανιάχου και μας λέει «αμ, δε, η δουλειά πρέπει να τελειώσει αγόρια μου…»

Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ άνοδος, ειδικά, σε χώρες της Ευρώπης -βλέπε τη νίκη του Βίλντερς στην Ολλανδία- αλλά και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής -βλέπε Αργεντινή- συνεχίζεται…

ΣΤΗΝ Ολλανδία είχαμε τη νίκη της ακροδεξιάς, το εύρος της οποίας προκάλεσε έκπληξη και εκτός συνόρων. Ωστόσο, δύσκολο έργο περιμένει το Κόμμα της Ελευθερίας (τώρα ποια σχέση μπορεί να έχει η ελευθερία με την ακροδεξιά ποτέ δεν κατάλαβα…) τον ισλαμοφοβικό ηγέτη της, Χέερτ Βίλντερς: να πείσει τους πολιτικούς αντιπάλους του να συνασπιστούν μαζί του για να σχηματίσουν κυβέρνηση.

ΣΤΗΝ Αργεντινή, εξελέγη ο εκκεντρικός Χαβιέρ Μιλέι (Javier Gerardo Milei), που έχει χαρακτηριστεί ως «ασταθής ακροδεξιός-φιλελεύθερος» και κινδυνεύει να οδηγήσει τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Νότιας Αμερικής σε ένα απρόβλεπτο και δυνητικά ταραχώδες μέλλον. Να σημειωθεί ότι ο Μιλέι, αρέσκεται στο να αυτοχαρακτηρίζεται ως «αναρχοκαπιταλιστής» (ε;) ή και «αντιεξουσιαστής» (ουάου).

ΣΤΑ καθ’ ημάς, καμιά τριανταριά νεοναζιστές, όλοι ντυμένοι στα μαύρα, με μάσκες -πού είναι ο νόμος για τη μη χρήση μάσκας σε διαδηλώσεις των εδώ κυβερνήσεων;- και σε παράταξη τριάδων, παρήλασαν στους κεντρικούς δρόμους του Ballarat, επαναδιεκδικώντας το κατ’ αυτούς αληθινό πνεύμα της εξέγερσης του Eureka, η επέτειος της οποίας ήταν αυτές τις ημέρες (3 Δεκεμβρίου).

ΑΝ το κάνουν αυτό επειδή μερίδα των εξεγερμένων την… έπεσε σε Κινέζους χρυσοθήρες, στην εξέγερση του 1854 (τη μοναδική στην αυστραλιανή ιστορία), επειδή οι περισσότεροι φυγάδευαν τον χρυσό που εξόρυσσαν στην Κίνα, πλανώνται πλάνην οικτράν, μιας και οι ιστορικές αναφορές περί τούτου ακόμα διίστανται…

ΤΕΛΟΣ, δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι, αλλά η ενδεκάδα των βουλευτών που πήρε των ομματιών της από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ -του Κασσελάκη πλέον- συγκρότησε έναν νέο κομματικό σχηματισμό με το όνομα Νέα Αριστερά. Δεν ξέρω τι νέο… αριστερό κομίζει η νέα ενδεκάδα, αλλά σας διαβεβαιώ ότι δεν έχει καμία απολύτως σχέση -ιδεολογική τουλάχιστον- με τη λεγόμενη New Left στις Δυτικές μητροπόλεις τη δεκαετία του 1960.

ΚΑΤΑ τα άλλα, τι έμβλημα είναι αυτό ρε παιδιά; Παραπέμπει στο έμβλημα της πάλαι ποτέ Τράπεζας Πίστεως… Δεν νομίζετε;

Δ.Τ.

ΔΕΝ γνωρίζω αν η απόφαση της κυρίας Tina Ayyad, βουλευτή Νέας Νότιας Ουαλίας του Φιλελεύθερου Κόμματος, που πήγε σε εκδήλωση όπου γιορτάστηκε η 40ή επέτειος της «Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου», ήταν συνειδητή, ή πήγε για να ικανοποιήσει τους ψηφοφόρους της εκλογικής της περιφέρειας, ή ενάντια στη θέση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.

Η ΟΠΟΙΑ ομοσπονδιακή κυβέρνηση, όπως γνωρίζουμε, δεν αναγνωρίζει καμιά «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου. Τελεία και παύλα. Και για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, η μόνη χώρα που την αναγνωρίζει, είναι η Τουρκία.

ΓΙΑ τη διοργάνωση και υποδοχή της στην εκδήλωση, η κα Ayyad, εκφράστηκε στο Κοινοβούλιο της NSW. με τα πλέον κολακευτικά λόγια. Τα «μελιστάλακτα σχόλιά της», όπως αναμενόταν, προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων. «Η Ύπατη Αρμοστεία της Κύπρου στην Αυστραλία προσβλήθηκε βαθύτατα και ανησυχεί πολύ», είχε δηλώσει ως πρώτο βήμα ο Ύπατος Αρμοστής της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Καμπέρα κ. Αντώνης Σαμμούτης. Και ακολούθησαν επιστολές.

Η ΙΔΙΑ, πάντως, για να ξεφύγει την κατακραυγή, είπε ότι «η επίσκεψη δεν είχε έγκριση οποιασδήποτε εξωτερικής πολιτικής».

ΑΔΕΛΦΙΑ, «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου», δεν υπάρχει. Πρόκειται για ένα δημιούργημα του πρώην ηγέτη της τουρκοκυπριακής πλευράς, Ραούφ Ντενκτάς, με τις ευλογίες της Τουρκίας, ο οποίος στις 15 Νοεμβρίου 1983 και κατά παράβαση κάθε έννοιας δικαίου, ανακήρυξε το βόρειο τμήμα της μεγαλονήσου, που τελεί υπό τουρκική κατοχή σε «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου».

ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ να πείτε εντάξει. Παρέστη μια βουλευτής ανάμεσα στους τόσους. Δήλωσε ότι δεν αντιπροσώπευσε τις θέση της αυστραλιανής κυβέρνησης, οπότε γιατί τόση αναστάτωση. Και, όμως, αγαπητοί μου. Άλλο να «πανηγυρίζουν» οι Τουρκοκύπριοι στα κατεχόμενα και άλλο οι της Αυστραλίας με την παρουσία βουλευτή της, τη στιγμή που ως χώρα δεν αναγνωρίζει το ψευδοκράτος.

ΓΙΑ να κλείσουμε τη συζήτηση: Ας διαβάσουν για να ενημερωθούν και μετά να ξύνουν πληγές. Η Αυστραλία, κυρία Ayyad, αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, ως τη «μόνη νόμιμη Αρχή στο νησί».

ΑΝ γνωρίζω τον διατελέσαντα και αποδημήσαντα πλέον πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ; Μα αυτού τα «σπασμένα» είναι που πληρώνει η Κύπρος έως την σήμερον. Για να είμαι ειλικρινής, ήθελα δεν ήθελα, ήταν στα καθημερινά σχόλια του συγχωρεμένου του πατέρα μου, για τη θέση που πήρε, όταν η Τουρκία έκανε την βάρβαρη εισβολή στην Κύπρο μας το 1974.

ΤΟΤΕ ζητούσε από την Ελλάδα, που λόγω χούντας ήταν ένα καζάνι που κόχλαζε, να κάνει τα «στραβά μάτια». Γι’ αυτό , δεν έκανε καμιά προσπάθεια να αποτρέψει την εισβολή που ακολούθησε το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, ενάντια στον τότε πρόεδρο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Τουναντίον, αδιαφόρησε, μεταφέροντας στους Έλληνες την απαίτηση της Τουρκίας «να μην προβάλουν αντίσταση στην εισβολή».

ΦΥΣΙΚΑ, μεσολάβησαν κάποιες αναμεταξύ τους «συμφωνίες», ότι τουρκική παρέμβαση θα γίνει μόνο εάν η νέα «κυβέρνηση» της Κύπρου (σ.σ. οι πραξικοπηματίες του Νίκου Σαμψών) κηρύξει την Ένωση με την Ελλάδα.

ΕΤΣΙ, ενώ η CIA εκτιμούσε ότι θα υπήρχε παρέμβαση της Τουρκίας με στόχο «να εγκαθιδρύσουν μια ανεξάρτητη τουρκοκυπριακή δημοκρατία σε τμήμα του νησιού, διχοτομώντας ουσιαστικά την Κύπρο», ο μακαρίτης, είχε έτοιμο εναλλακτικό σχέδιο: εάν δε δεχθούν τον Γλαύκο Κληρίδη ως το πρόσωπο που θα αντικαταστήσει τον Σαμψών, εξουδετερώνοντας έτσι και τον Μακάριο, τότε θα πρότεινε την Διπλή Ένωση!

ΑΚΟΥΣΟΝ-άκουσον. Αυτός ήταν ο Χένρι Κίσινγκερ, αυτά έγιναν εν έτει 1974 και αυτά πληρώνει 50 χρόνια μετά ο Κυπριακός λαός.

Ο ΤΙΤΛΟΣ «Εθνική συγγνώμη για τα θύματα της θαλιδομίδης» («ΝΚ», 30/11/2023) δεν μου είπε πολλά. Όταν όμως προχώρησα … Ναι, το 1967 που μετανάστευσα, γινόταν μεγάλος λόγος για τα 3χρονα, 4χρονα, 5χρονα… που γεννήθηκαν με δυσμορφίες στα άκρα και άλλες γενετικές ανωμαλίες. Θυμάμαι μάλιστα και μια φωτογραφία στον Τύπο με ομάδα από αυτά να σέρνονται στο πάτωμα.

ΚΡΑΤΩ τη δήλωση ενός εκ των παραβρεθέντων στο τσάι που παρέθεσε ο πρωθυπουργός κ. Albanese: «Το φάρμακο εξακολουθεί να με επηρεάζει ολοκληρωτικά. Δεν μπορώ να ξεφύγω από αυτό, καθώς ζει μαζί μου κάθε μέρα».

ΣΙΓΟΥΡΑ μια δημόσια συγγνώμη από τις Αρχές, μετά από τόσα χρόνια και μια πληρωμή εφάπαξ, δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον πόνο και την ταλαιπωρία των γυναικών που κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης τους έπαιρναν «θαλιδομίδη» ως θεραπεία για την πρωινή ναυτία, με τη διαβεβαίωση ότι το φάρμακο ήταν απολύτως ασφαλές για τις ίδιες και το μωρό που κυοφορούσαν.

ΩΣΤΟΣΟ, έστω και καθυστερημένα, καλοδέχτηκαν το πρόγραμμα της κρατικής οικονομικής υποστήριξης.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ έχω παραβρεθεί σε πολλές χριστουγεννιάτικες γιορτές, Συλλόγων Ηλικιωμένων και σχολείων όπου διδάσκεται η ελληνική γλώσσα και στοιχεία της πλούσιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

ΣΤΕΚΟΜΑΙ στις χαριτωμένες φατσούλες των μικρών καλών μου φίλων, που κάνουν την τεράστια προσπάθεια να φτάσουν στο μικρόφωνο, να αποστηθίσουν το ποίημά τους, αλλά να σκάσουν κι ένα χαμόγελο στο φακό του μπαμπά και της γιαγιάς, που περιμένουν με περηφάνεια να τους απαθανατίσουν.

ΜΙΚΡΕΣ στιγμές, μεγάλες χαρές!

ΑΚΟΜΑ μια «ξεχωριστή» συμπάροικος, η Ευθυμία (Μήτση) σύζυγος του αείμνηστου Αλφρέδου Κουρή, εγκατέλειψε τα εγκόσμια σε ηλικία 88 ετών. Την θυμάμαι να συνοδεύει τον σύζυγό της σε κάθε κοινοτική εκδήλωση και να υποστηρίζει σθεναρά τις θέσεις του. Μιλάμε για τις δεκαετίες που το εκκλησιαστικό μαχόταν το κοινοτικό ή και αντίστροφα και τελειωμό δεν είχε…

Η ΑΕΙΜΝΗΣΤΗ αναδείχθηκε και σε καλή επιχειρηματίας. Οι κάποιας ηλικίας συμπάροικοι, πρέπει να τη θυμούνται, γιατί οι περισσότερες (10.000 αναφέρει ο «ΝΚ» 7/12/2023), μαθήτευσαν στην Σχολή Ραπτικής, Greek Machinist School, που διατηρούσε σε κτίριο στον πρώτο όροφο επί της Elizabeth Street στο σίτι. Εκεί λοιπόν οι πρώτες μετανάστριες έμαθαν να δουλεύουν τις μηχανές. Γάζωμα, στρίφωμα, κουμπότρυπες και να ράβουν πουκάμισα.

ΚΑΙ με το δίπλωμα στο χέρι μπορούσαν άνετα να βρουν δουλειά στα εργοστάσια της ελαφράς βιομηχανίας ενδυμάτων, που τότε, είχε αρχίσει να αναπτύσσεται δειλά και αργότερα σταθερά, στην αγορά της Βικτώριας. Θυμάμαι χρόνια πριν, σε συνέντευξή της είχε πει ότι η Σχολή Ραπτικής κατείχε ένα μεγάλο κομμάτι στην καρδιά της. «Ήταν από τις πιο επιτυχημένες επιχειρήσεις που … επιχείρησε». Καλό παράδεισο Μήτση.

ΣΤΟΥΣ εορτάσαντες την ονομαστική τους γιορτή την περασμένη εβδομάδα και στους εορταζόμενους αυτήν την εβδομάδα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ.

Κ.Γ.