Ο Πάνος Αρμενάκας, πριν καν συμπληρώσει το 10ο έτος της ηλικίας του, είχε κατορθώσει να απασχολήσει με τα κατορθώματα του δημοσιογραφικούς οργανισμούς, όπως οι “Τimes” του Λονδίνου, η “Daily Telegraph” και το δίκτυο “ITV”.
Τον αποκάλεσαν «wonder-kid» του παγκόσμιου ποδοσφαίρου αναγκάζοντας τους σκάουτερ που τον παρακολουθούσαν να παραμιλούν με τις ικανότητες του.
Ο «Παναλντίνιο», ξεχώριζε σαν τη μύγα μέσα στο γάλα από τους υπόλοιπους συνομήλικους του κάνοντας απίστευτα πράγματα με την μπάλα.
Ο άλλοτε άσος της ΑΕΚ, Τζίμης Πατίκας, ήταν εκείνος που ανέλαβε την ποδοσφαιρική εκπαίδευση του σε ηλικία μόλις 3,5 ετών.
Ο Αρμενάκας προσκλήθηκε στις ακαδημίες των Άγιαξ, Τσέλσι, Μπαρτσελόνα, Μπλάκμπερν, Άρσεναλ, Μάντσεστερ Σίτι αλλά και της Μίλαν.
Επίσης, πέρασε το κατώφλι της Μασιά, σε ηλικία μόλις 6 ετών. Παρέμεινε για τρεις εβδομάδες της Μπαρτσελόνα ως μέλος της U-8 ομάδας, ενώ για τρία χρόνια βρέθηκε στο μικροσκόπιο των ανθρώπων της Μίλαν.
Με τους “ροσονέρι” πήρε μέρος σε αρκετά τουρνουά. Μάλιστα στο Μουντιαλίτο της Πορτογαλίας το 2010 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ!
Τον Νοέμβριο του 2012, μετακόμισε οικογενειακώς στην Αγγλία και εντάχθηκε στην ακαδημία της Γουότφορντ, η οποία ανήκει στην οικογένεια του Τζιαμπάολο Πότσο, που έχει στην ιδιοκτησία της και τις Ουντινέζε και Γρανάδα.
Τον περασμένο Ιούνιο, δύο μήνες προτού κλείσει τα 16 του χρόνια μεταπήδησε στην Ουντινέζε.
Στον σύλλογο του Φρίουλι υπέγραψε τριετές επαγγελματικό συμβόλαιο ενώ εντάχθηκε στην ομάδα primavera U-19 της Ουντινέζε.
«Το να υπογράψω συμβόλαιο σε ηλικία 16 ετών δεν είναι μόνο μία περήφανη στιγμή για, αλλά και τιμή καθώς με αξιολόγησε ένας πετυχημένος σύλλογος όπως είναι η Ουντινέζε προσφέροντας μου την ευκαιρία να βελτιώσω το παιχνίδι μου στη Serie A.
Το ιταλικό ποδόσφαιρο βασίζεται στην τακτική αλλά και την δύναμη. Αυτές είναι οι πρώτες εντυπώσεις μου. Όλες οι ομάδες είναι καλά οργανωμένες, έτσι αποτελεί πρόκληση η βελτίωση μου προκειμένου να παραμείνω ένας δημιουργικός και πετυχημένος επιτελικός μέσος.
Θεωρώ πως αν είσαι πετυχημένος στην Seria A με την παιδεία που σου παρέχουν μπορείς να γίνει πετυχημένος παντού. Η Ουντινέζε είναι επίσης ένας σύλλογος με μακρά και βαθιά παράδοση. Δεν ανακαλύπτει απλά νέα ταλέντα αλλά τα βοηθάει να εξελιχθούν στη σωστή κατεύθυνση προκειμένου να πετύχουμε περισσότερα πράγματα στην καριέρα τους.
Είναι μία ομάδα που νοιάζεται για τους παίκτες της και κάνει τα πάντα για να αισθανθείς πως αποτελείς μέρος της οικογένειας. Οι εντυπώσεις μου μέχρι στιγμής σε όλα τα επίπεδα είναι πολύ θετικές» τονίζει στο gazzetta.gr ο Πάνος Αρμενάκας.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο τεχνικός της ιταλικής ομάδας, Αντρέα Στραματσιόνι ενημερώνεται συνεχώς για τις επιδόσεις του 16χρονου μεσοεπιθετικού.
«Ναι από την πρώτη στιγμή στιγμή που ήρθα στην Ουντινέζε μίλησα με τον κ. Στραματσιόνι. Είχα επίσης το προνόμιο να προπονηθώ με την πρώτη ομάδα, υπό την επίβλεψη του Στραματσιόνι και του βοηθού του Στάνκοβιτς. Όλοι ήταν πολύ καλοί μαζί μου και με συμβούλευσαν να είμαι ο εαυτός μου και να κάνω το παιχνίδι μου. Δεν υπάρχει μαγική φόρμουλα για να γίνεις βασικός και να αγωνιστείς στη Serie A.
Μου μεταδίδουν καθημερινά τις αξίες της σκληρής δουλειάς του επαγγελματισμού εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου μένοντας συνάμα ταπεινός. Αυτά είναι τα βασικά συστατικά για μία μακρά και επιτυχημένη καριέρα».
Στην Ουντινέζε βρήκε δύο ακόμα Έλληνες. Τους Κονέ και Καρνέζη.
«Με τους Κονέ και Καρνέζη πάνω απ’ όλα είμαστε φίλοι. Αποτελούν σπουδαία παραδείγματα για το τι χρειάζεται για να γίνεις πετυχημένος ποδοσφαιριστής σε ένα από τα 5 κορυφαία Ευρωπαϊκά πρωταθλημα, σε ένα σύλλογο που απαιτεί επαγγελματισμό.
Επίσης, με συμβουλεύουν για μικροπράγματα, τα οποία όμως μπορούν να κάνουν την μεγάλη διαφορά στην καριέρα μου. Τρέφω μεγάλο σεβασμό και για τους δύο».
Ο Πάνος Αρμενάκας πληροί τις προϋποθέσεις για να αγωνιστεί στις εθνικές ομάδες τριών χωρών. Της Ελλάδας, της Αυστραλίας ή ακόμη και των ΗΠΑ λόγω της καταγωγής της μητέρας του. Το ντεμπούτο με την Εθνική Ελλάδας U-16 πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2013 σε ματς κόντρα στην Ιταλία.
«Μέχρι στιγμής είχα την τιμή να εκπροσωπήσω Ελλάδα και Αυστραλία σε διεθνή ματς κατηγοριών U16 και U17 ενώ προπονήθηκα και με τις ΗΠΑ.
Η πρόσφατη εμπειρία μου να αγωνιστώ με την U17 της Αυστραλίας στο τουρνουά Nike Friendlies στην Φλόριντα κόντρα σε ΗΠΑ, Αγγλία και Βραζιλία πρέπει να πω πως ήταν τεράστια εμπειρία. Φυσικά αγαπώ την χώρα που μεγάλωσα, την κληρονομιά μου, όμως είναι πολύ νωρίς για να σκέφτομαι για ποια εθνική ομάδα θα επιλέξω.
Έχω μπροστά μου ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό ταξίδι προτού σκεφτώ ποια χώρα θα εκπροσωπήσω σε επίπεδο Ανδρών. Στη ζωή, η αγάπη αποτελεί προϋπόθεση δύο δρόμων, έτσι θα πρέπει να δούμε η πραγματική αγάπη από που θα προέλθει».
Το παιδί-θαύμα του ελληνικού ποδοσφαίρου απολαμβάνει τη νέα ποδοσφαιρική εμπειρία του στην Ουντινέζε, ωστόσο δεν κρύβει το όνειρο του να μιμηθεί τον Νορβηγό Έντεγκααρντ που αποκτήθηκε πρόσφατα από την Ρεάλ Μαδρίτης.
«Πρώτον, θα ήθελα να αναφερθώ στην αξιολόγηση της Ουντινέζε που με επέλεξε να εξελιχθώ ως ποδοσφαιριστής και άνθρωπος υπό την καθοδήγηση της. Γνωρίζω πόσο σπάνιο είναι παρουσιαστεί σε κάποιο νέο ποδοσφαιριστή μία τέτοια ευκαιρία.
Εάν είναι να πραγματοποιήσω μία μεγάλη και πετυχημένη καριέρα στην ομάδα μου θα ήταν υπέροχο. Όλοι ωστόσο ονειρευόμαστε να παίξουμε στο υψηλότερο επίπεδο, στις καλύτερες διοργανώσεις απέναντι σε κορυφαίους ποδοσφαριστές.
Χωρίς αμφιβολία θα έλεγα ψέματα αν δεν ανέφερα πως ένα όνειρο θα γινόταν πραγματικότητα παίζοντας σε σπουδαίους συλλόγους, όπως Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Άρσεναλ, Τσέλσι, Μπάγερν Μονάχου κτλ.».
Η λατρεία του για τον Ροναλντίνιο δεδομένη. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός πως αποκαλείται «Παναλντίνιο».
«Θαυμάζω τον Ροναλντίνιο. Ήταν και παραμένει απολαυστικός στο να τον παρακολουθείς. Συνδυάζει την εκπληκτική τεχνική κατάρτιση του, με δημιουργικότητα και αποφασιστικότητα προκειμένου να κερδίζει και πάντα με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο του.
Κατάφερε να κατακτήσει τα πάντα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και να προσφέρει διασκέδαση σε όσους τον παρακολούθησαν».
Σε ηλικία 16 ετών, ο Πάνος Αρμενάκας βάζει τις βάσεις για μία πολλά υποσχόμενη καριέρα προσπαθώντας να χωρέσει στο απαιτητικό πρόγραμμα του και τα σχολικά μαθήματα του.
«Χωρίς πειθαρχία και συγκέντρωση είναι πάντα δύσκολο να ανταποκριθείς σε πολλαπλές δεσμεύσεις. Θυσιάζω κάθε μέρα προκειμένου κάποια στιγμή στο μέλλον να πω πως έζησα και πραγματοποίησα μία μακρά και πετυχημένη καριέρα ως ποδοσφαιριστής. Ίσως βέβαια η λέξη θυσία να ακούγεται πολύ βαριά. Ζω το όνειρο μου όπως λένε, έτσι ότι και αν κάνω αξίζει».
