Έκκληση στον Ελληνισμό της Μελβούρνης να απαιτήσει φέτος απόδοση δικαιοσύνης στην Κύπρο απηύθυνε ο πρόεδρος της Κυπριακής Κοινότητας Μελβούρνης, Φάνος Θεοφάνους.
«Φέτος», είπε ο κ. Θεοφάνους, συμπληρώνονται 50 χρόνια κατοχής του βόρειου τμήματος της Κύπρου. Επιβάλλεται σύσσωμη η ομογένεια να βροντοφωνάξει ότι πρέπει να επέλθει η πολυπόθητη επανένωση του νησιού».
Σημείωσε ότι ο Eλληνισμός θα έχει την ευκαιρία δείξει μαζικά και δυναμικά την υποστήριξή του στην Κύπρο, στις εκδηλώσεις που θα γίνουν τον Ιούλιο.
«Αλλά και την Κυριακή, στην παρέλαση για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου οι κυπριακοί φορείς θα παρελάσουν με ένα πανό που θα ζητά την απόδοση δικαιοσύνης στην Κύπρο» είπε.
Ο πρόεδρος της Κυπριακής Κοινότητας έκανε τις δηλώσεις αυτές, την περασμένη Κυριακή στο οίκημα της Κοινότητας, κατά την διάρκεια της παρουσίασης του παιδικού δίγλωσσου βιβλίου, με τίτλο «Οι Ιστορίες της Άννας: Πέρασαν 50 χρόνια και…».
Στην ίδια εκδήλωση, που έγινε παρουσία πολλών ομογενών, παρευρέθηκε και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Μελβούρνη, Εμμανουήλ Κακαβελάκης, που στην ομιλία του σχολίασε ότι «δεν ήταν απλά μια παρουσίαση βιβλίου αλλά μια υπερπαραγωγή».
Και όντως έτσι ήταν γιατί εκτός από ομιλίες είχαμε και θεατρικά δρώμενα αλλά και εκτελέσεις τραγουδιών που συγκίνησαν.
Όπως γράψαμε στον «Νέο Κόσμο» τρεις ομογενείς εκπαιδευτικοί και συγγραφείς, η Νίκη Φαρφαρά-Πάσχου, η Ουρανία Παπαγεωργίου και η Περιστέρα Παπαγεωργίου, συνεργάστηκαν και πάλι για να φέρουν στο φως την συγκλονιστική ιστορία της Κύπρου μέσα το βιβλίο, με τίτλο «Οι Ιστορίες της Άννας: Πέρασαν 50 χρόνια και…».
Το βιβλίο αποτελεί ένα συγκινητικό αφιέρωμα στα 50 χρόνια από την παράνομη τουρκική εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου, αναδεικνύοντας την ιστορία μέσα από τα μάτια ενός παιδιού.
Ο κεντρικός χαρακτήρας του βιβλίου είναι ο Γιώργος, ένας φίλος της Μικρής Άννας με καταγωγή από την Κύπρο. Μέσα από τα μάτια του Γιώργου, οι αναγνώστες εισέρχονται στον κόσμο της Κύπρου πριν και μετά την τουρκική εισβολή. Το βιβλίο μνημονεύει τον θείο του Γιώργου, τον Ανδρέα, ο οποίος αγνοείται από το 1974, όταν ήταν μόλις 18 ετών. Η αναφορά στον αγνοούμενο Ανδρέα Φαρφαρά, ο οποίος είναι ο αδερφός της μιας εκ των δημιουργών – της κας Φαρφαρά, είναι ένας συγκλονιστικός τρόπος για να αναδειχθεί η αγωνία και ο πόνος που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες των αγνοουμένων.
Στην εκδήλωση, λίγο πριν ξεκινήσει την επίσημη παρουσίαση του προγράμματος, ο νεαρός Γιάννης Καλαμαράς έβαλε το κοινό στο πνεύμα της εκδήλωσης υποδυόμενος τον Γιώργο από την παρέα της μικρής Άννας που έψαχνε τον θείο του.
Μίλησαν κατά σειρά:
*Ο Φάνος Θεοφάνους (Πρόεδρος της Κυπριακής Κοινότητας).
*Ο Σταύρος Νικολάου, αναπληρωτής Ύπατος Αρμοστής της Κύπρου.
*Περιστέρα Παπαγεωργίου, ψηφιακή επιμέλεια/ηλεκτρονική σελιδοποίηση
*Ουρανία Παπαγεωργίου, εικονογράφος
Νίκη Φαρφαρά-Πάσχου, συγγραφέας
Χριστίνα Σουμή, Κατερίνα Πουταχίδου, Αγγελίνα Δημητρακοπούλου, παρουσίαση βιβλίου και θέατρο
Ειρήνη Μπέκα, τραγούδι – Στιγμές της εισβολής
Παύλος Ανδρόνικος, τραγούδι – Θα δεις
Μάρω Νικολάου, Ποίημα – Μηνύματα Ειρήνης
Παύλος Ανδρόνικος και Rhiannon, τραγούδι – Candles
Αγγελική Κωστή, Ποίημα – Dancing on Shards
Λοϊζος Ευριπίδου και Δημήτρης Καρβέλης – τραγούδι – Μπήκαν Στην Πόλη Oι Oχθροί
Ταβιθά Μπουράκη, τραγούδι – Χρυσοπράσινο Φύλλο
Εμμανουήλ Κακαβελάκης (Consul General of Greece)
Μετά την εκδήλωση η συγγραφέας Nίκη Φαρφαρά-Πάσχου, δήλωσε στον «Νέο Κόσμο»:
«Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους παραβρέθηκαν στην παρουσίαση του παιδικού βιβλίου και έδειξαν έμπρακτα τη συμπαράστασή τους στον αγώνα που κάνει η Κύπρος μας για να ελευθερωθεί από την Τουρκική εισβολή και κατοχή για τα τελευταία 50 χρόνια.
Όπως ανάφερα και στην παρουσίαση. μαζί με την Περιστέρα Παπαγεωργίου και την Ουρανία Παπαγεωργίου εκδώσαμε αυτό το βιβλίο που αφορμή στάθηκε η πονεμένη ιστορία του αδερφού μου Ανδρέα Φαρφαρά του Κωνσταντίνου.
Είναι παράλληλα ένα καντήλι που καίει, που στέλνει -πιστεύουμε- ένα μήνυμα αισιοδοξίας και από τη μακρινή Αυστραλία ότι ο αγώνας συνεχίζεται για να γίνει η Κύπρος ελεύθερη, ενιαία, αδέσμευτη και δημοκρατική χώρα, κοινή Πατρίδα για όλους τους κατοίκους της, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους.
Στην έκδοση αυτού του μικρού βιβλίου συνέβαλαν επίσης είτε με διορθώσεις είτε με μετάφραση: Ευτέρπη Τερζούδη, Δρ Χρυσούλα Πάπας και Παύλος Ανδρόνικος.
Η Ουρανία Παπαγεωργίου μας δήλωσε:
Ως εικονογράφος, διαβάζοντας το κείμενο της Νίκης, μου δημιουργήθηκαν εικόνες. Πολύχρωμες σκηνές.
Άνοιξα την παλέτα των χρωμάτων και άρχισα να αποτυπώνω τις εικόνες στο χαρτί.
Κατά την διάρκεια των χρωματιστών σκίτσων, δεν ξέρω πώς, το χέρι μου άρχισε να επιλέγει ασπρόμαυρες αποχρώσεις.
Οι δραματικές σκηνές μου βγήκαν ασπρόμαυρες και με διαφορετική τεχνική.
Όλοι ξέρουμε ότι παίρνοντας ένα εικονογραφημένο βιβλίο περιμένουμε σε κάθε σελίδα να δούμε το ίδιο στυλ.
Σε αυτό το βιβλίο με καθοδηγούσαν τα συναισθήματα και έτσι η εναλλαγή του στυλ ζωγραφικής ήταν αυτόματη.
Σε μένα προσωπικά, οι λέξεις και οι εικόνες της μαρτυρίας που διάβασα, μου άγγιξαν την ψυχή και το ολοκληρωμένο έργο που θα δεί κανείς διαβάζοντας το βιβλίο είναι αποτέλεσμα και της δίκης μου συναισθηματικής έκφρασης.
Γνωρίζοντας ότι είναι ένα βιβλίο για παιδιά – η τραγωδία και η βία που βίωσαν οι Κύπριοι, είναι προσαρμοσμένες σε πιο ήπια μορφή για ευνόητους λόγους.
Ευχαριστώ την Νίκη που μου έδωσε την ευκαιρία να αποτυπώσω τα δικά μου συναισθήματα”.
Στην δική του ομιλία (εκτός από την ερμηνεία τραγουδιών του) ο Παύλος Ανδρόνικος υπογράμμισε:
«Σήμερα, εδώ, θυμόμαστε και τιμούμε όσους υπέφεραν και πέθαναν στον αγώνα, αλλά θα ‘πρεπε επίσης να θυμόμαστε ότι ο αγώνας δεν τέλειωσε. Η απελευθέρωση της Κύπρου, όλης της Κύπρου, μας καλεί. Απαιτεί το παρόν μας.
Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από τότε που το νησί μας κόπηκε άθλια στα δύο. Είναι μια πληγή που την νιώθουμε βαθιά. Είναι μια πληγή που θέλουμε να επουλώσουμε.
Είναι μια πληγή που πρέπει να επουλωθεί για χάρη όλων όσων έχασαν τη ζωή τους στον αγώνα, για να μην γίνουν μάταιες οι θυσίες τους».
