Την τιμητική της έχει τη Μεγάλη Παρασκευή η Ναύπακτος η οποία εδώ και χρόνια έχει καθιερώσει ένα φαντασμαγορικό θέαμα που προσελκύει επισκέπτες από την Πάτρα και την ευρύτερη περιοχή.
Το έθιμο της Μεγάλης Παρασκευής στην Ναύπακτο, που θέλει τους Επιτάφιους των δύο εκκλησιών της πόλης, του Αγίου Δημητρίου και της Αγίας Παρασκευής, να συναντιούνται στο λιμάνι, κρατάει από τη δεκαετία του ’50.
Από τότε οι ψαράδες στόλιζαν τις πολεμίστρες του λιμανιού με εκατοντάδες αναμμένες δάδες.
Μετά τους ψαλμούς των ύμνων της Μεγάλης Παρασκευής, ξεκινάει η Περιφορά του Επιταφίου από την Αγία Παρασκευή, συνοδευόμενος από τους πένθιμους ήχους της Φιλαρμονικής του Δήμου. Έξω από τον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Δημητρίου, η πομπή του Επιταφίου της Αγίας Παρασκευής σταματάει, περιμένοντας τους πιστούς που έχουν συρρεύσει στον Άγιο Δημήτριο να ενωθούν με αυτούς κι εκεί σμίγουν οι δύο Επιτάφιοι.
Η μεγαλειώδης και τεράστια πομπή των πιστών μαζί με τους προπορευόμενους Επιταφίους, μέσα στο κλίμα κατάνυξης που έχει δημιουργηθεί από τον συνδυασμό των ψαλμών των ιερέων και των ήχων της φιλαρμονικής, κατευθύνεται προς το γραφικό λιμάνι της πόλης, όπου χιλιάδες πιστοί αναμένουν την άφιξη των Επιταφίων και της πομπής στο σκοτάδι. Η μόνη πηγή φωτός είναι οι φωτιές που έχουν ανάψει πάνω στο τείχος και μέσα στη θάλασσα. Εκείνος που ξεχωρίζει είναι ο φλεγόμενος σταυρός που κρέμεται στην είσοδο του λιμανιού.
Από τα ηχεία ακούγονται ύμνοι μέχρι να φτάσουν οι Επιτάφιοι και οι ιερείς στο κατώτερο μέρος του λιμανιού. Στη συνέχεια ακολουθούν ψαλμοί και δοξασίες. Ο λόγος του Μητροπολίτη δίνει το έναυσμα για την αποχώρηση των Επιταφίων και την έναρξη των πυροτεχνημάτων.
Ακολουθεί ένα φαντασμαγορικό θέαμα πάνω από το φλεγόμενο λιμάνι που μένει αξέχαστο σε όσους το έχουν παρακολουθήσει, πολλοί εκ των οποίων επιστρέφουν κάθε χρόνο τέτοια μέρα στη Ναύπακτο.
Το έθιμο συνδέεται με την τουρκοκρατία και την ηρωική προσπάθεια του μπουρλοτιέρη Ανεμογιάννη να πυρπολήσει την τουρκική ναυαρχίδα στο λιμάνι της Ναυπάκτου.
