Η αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους «θα μπορούσε να συμβεί ως μέρος μιας ειρηνευτικής διαδικασίας» μεταξύ των Παλαιστινίων και των Ισραηλινών και όχι μόνο μετά το τέλος αυτής, δήλωσε η υπουργός Εξωτερικών, Penny Wong, στον απόηχο ψηφίσματος της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών -που πέρασε με συντριπτική πλειοψηφία- ότι η Παλαιστίνη πληροί τις προϋποθέσεις να έχει καθεστώς πλήρους μέλους στον ΟΗΕ.
Το ψήφισμα δεν καθιστά την Παλαιστίνη πλήρες μέλος του ΟΗΕ, ούτε της δίνει δικαίωμα ψήφου στη Γενική Συνέλευση, ούτε το δικαίωμα να θέσει υποψηφιότητα για μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά αποτελεί μία ηχηρή συμβολική κίνηση που αντανακλά την αυξανόμενη αλληλεγγύη διεθνώς προς τους Παλαιστίνιους, ενώ αποτελεί μομφή προς το Ισραήλ για την τραγική κατάσταση στη Γάζα.
Παρέχονται πάντως νέα διπλωματικά προνόμια στους Παλαιστίνιους, καθώς μπορούν πλέον να κάθονται μεταξύ των κρατών-μελών των ΟΗΕ με αλφαβητική σειρά, να τοποθετούνται στις συνεδριάσεις της Γενικής Συνέλευσης, να υποβάλλουν προτάσεις και τροπολογίες- και να συμμετέχουν σε συνέδρια και διεθνείς συναντήσεις του ΟΗΕ.
Συνολικά 143 χώρες ψήφισαν υπέρ της συμμετοχής της Παλαιστίνης με ειδικά δικαιώματα (enhanced partnership) στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, μεταξύ των οποίων η Αυστραλία, η Ελλάδα, η Κύπρος και η Νέα Ζηλανδία.
Εννέα χώρες ήταν κατά, μεταξύ αυτών το Ισραήλ και οι ΗΠΑ, ενώ 25 «απείχαν», μεταξύ των οποίων του Ηνωμένο Βασίλειο και ο Καναδάς.
Ο καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ ορίζει ότι η Γενική Συνέλευση μπορεί να χορηγήσει πλήρη ιδιότητα μέλους σε ένα έθνος-κράτος μόνο μετά την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Παραδείγματα αυτού περιλαμβάνουν τη δημιουργία των κρατών του Ισραήλ και του Νότιου Σουδάν.
Το ψήφισμα που εγκρίθηκε την Παρασκευή στη Νέα Υόρκη αναφέρει ρητά ότι το παλαιστινιακό ζήτημα αποτελεί εξαίρεση και δε θα δημιουργήσει προηγούμενο. Κάτι που προστέθηκε κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για το τελικό κείμενο, όταν ορισμένες χώρες εξέφρασαν την ανησυχία τους ότι η Ταϊβάν και το Κοσσυφοπέδιο θα μπορούσαν να ακολουθήσουν παρόμοιο δρόμο για να επιδιώξουν κρατική υπόσταση.
Η κα Wong εξήγησε ότι η ψηφοφορία, που διεξήχθη τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου, ώρα Αυστραλίας, δεν αφορούσε το «αν η Αυστραλία αναγνωρίζει την Παλαιστίνη» ως κράτος.
«Θα το κάνουμε αυτό όταν θεωρήσουμε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή», δήλωσε.
«Αυτό που θα λέγαμε, και αυτό που λέω, είναι ότι η Αυστραλία δεν πιστεύει πλέον ότι η αναγνώριση μπορεί να έρθει μόνο στο τέλος μιας ειρηνευτικής διαδικασίας».
«Θα μπορούσε να συμβεί ως μέρος μιας ειρηνευτικής διαδικασίας».
«Μεγάλο μέρος της περιοχής μας και πολλοί από τους εταίρους μας ψήφισαν επίσης ‘ναι’ (στο ψήφισμα του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη), συμπεριλαμβανομένης της συμμάχου μας Νέας Ζηλανδίας, του ειδικού και στρατηγικού μας εταίρου, Ιαπωνίας, των … στρατηγικών εταίρων μας Ινδονησίας, Σιγκαπούρης και Δημοκρατίας της Κορέας», πρόσθεσε η υπουργός Εξωτερικών.
«Τούτου λεχθέντος, αυτός δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο θα κάναμε τα πράγματα ή το ψήφισμα που θα πρότεινε η Αυστραλία» (το ψήφισμα προετοιμάστηκε από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που είναι επικεφαλής αυτήν την περίοδο της Αραβικής Ομάδας του ΟΗΕ).
«Αλλά πρέπει να ασχοληθούμε με την ψηφοφορία που έχουμε μπροστά μας».
Ο «σκιώδης υπουργός» Εξωτερικών, Simon Birmingham, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι αγνοεί τους στενότερους συμμάχους της και δήλωσε ότι θα έπρεπε είτε να είχε καταψηφίσει το ψήφισμα είτε να απέχει.
«Το να μη συμβαδίζουμε με την πλειοψηφία των εταίρων μας στα ‘Five Eyes’ (συμμαχία ανταλλαγής πληροφοριών στην οποία συμμετέχουν Αυστραλία, ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδάς, Νέα Ζηλανδία), με τους δύο εταίρους μας στο AUKUS (ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο), θα στείλει μηνύματα και [θα] έχουν ερωτήσεις, χωρίς αμφιβολία», είπε.
«Αυτό είναι ένα βήμα που η κυβέρνηση Albanese δεν έπρεπε να κάνει».
H ομοσπονδιακή κυβέρνηση, πρόσθεσε ο κ. Birmingham έχει «βάλει το κάρο για τα καλά μπροστά από το άλογο» (για το πότε πρέπει να προχωρήσει η αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους, πριν ή μετά την ειρηνευτική διαδικασία).
«Πρόκειται για μια πλήρη αναδίπλωση της κυβέρνησης Albanese σε μια μακροχρόνια, διακομματική θέση ότι η λύση των δύο κρατών (Ισραήλ-Παλαιστίνης) απαιτεί διαπραγμάτευση, ότι η αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους απαιτεί συμφωνία σε δύσκολα ζητήματα όπως τα σύνορα».
Ο πρώην ομοσπονδιακός πρωθυπουργός, Scott Morrison, σχολίασε ότι η στάση της Αυστραλίας στο ψήφισμα του ΟΗΕ, αποτελεί «την πιο εχθρική πολιτική πράξη μιας αυστραλιανής κυβέρνησης προς το κράτος του Ισραήλ στην ιστορία μας. Μια τέτοια αναγνώριση πρέπει να γίνει μόνο όταν υπάρχει συμφωνία και όταν η Παλαιστίνη μπορεί να είναι ένα λειτουργικό κράτος. Αυτή τη στιγμή κυβερνάται από τρομοκράτες. Έγινε σε μια εποχή που οι Εβραίοι της Αυστραλίας αντιμετωπίζουν ένα επαίσχυντο κύμα αντισημιτισμού και το Ισραήλ μάχεται σε αυτοάμυνα για την ίδια του την ύπαρξη, ενάντια στη Χαμάς – μια αναγνωρισμένη τρομοκρατική οργάνωση στην Αυστραλία – … Είμαι τρομερά λυπημένος και απογοητευμένος».
Ο εβραϊκής καταγωγής βουλευτής των Εργατικών, Josh Burns, επέκρινε επίσης την απόφαση της κυβέρνησης να υποστηρίξει το ψήφισμα στα Ηνωμένα Έθνη.
«Η άποψή μου είναι ότι η Αυστραλία θα έπρεπε να απέχει», ανέφερε.
«Η αποχή θα είχε σηματοδοτήσει ότι είμαστε ανοιχτοί σε περαιτέρω αναγνώριση, αλλά ότι αναγνωρίζουμε τα βραχυπρόθεσμα εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν για να επιτευχθεί διαρκής ειρήνη».
«Η Χαμάς εξακολουθεί να κρατάει πάνω από 130 ομήρους και παραμένει ως η κυβερνητική αρχή στη Γάζα».
Η εβραϊκή κοινότητα της Αυστραλίας, υποστήριξε ο ίδιος, «δικαίως θα αμφισβητήσει τη χρονική στιγμή αυτής της ψηφοφορίας».
Η κα Wong τόνισε ότι οποιαδήποτε λύση δύο κρατών δε θα περιλαμβάνει τη Χαμάς, η οποία, πρόσθεσε η Υπουργός, εστιάζει στην καταστροφή του ισραηλινού κράτους.
«Καταλαβαίνω ότι η [εβραϊκή] κοινότητα αισθάνεται θλίψη και απομόνωση», δήλωσε.
«Θέλω να σας πω ότι είστε πολύτιμα μέλη της κοινότητάς μας, έχετε δικαίωμα να είστε ασφαλείς, έχετε δικαίωμα να αισθάνεστε ασφαλείς και ο αντισημιτισμός δεν έχει θέση πουθενά. Στέκομαι απέναντί του (στον αντισημιτισμό), όλοι πρέπει να σταθούμε απέναντί του».
«Αυτό το ψήφισμα που υποστηρίξαμε αφορά τη μακροπρόθεσμη ειρήνη και την ασφάλεια τόσο για τους Ισραηλινούς όσο και για τους Παλαιστίνιους – πιστεύω πραγματικά ότι ο μόνος δρόμος για τη διασφάλιση της ειρήνης και της ασφάλειας για το Ισραήλ είναι η ίδρυση δύο κρατών».
