H δήλωση του γερουσιαστή του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, David Leyonhjelm, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη επεξήγηση: «Πάνω από το μισό του πληθυσμού, που φτάνει ίσως και τα δύο τρίτα, λαμβάνει κάποια μορφή κρατικών επιδομάτων και είναι αρκετά εύκολο να εντοπιστούν πού πηγαίνουν τα χρήματα αυτά. Μια πολύ καλύτερη επιλογή θα ήταν να μειωθούν οι δαπάνες και να αφήσουμε τους ανθρώπους να φροντίσουν τον εαυτό τους λίγο περισσότερο, να υπάρξει μείωση των φόρων σε εύθετο χρόνο και να μειωθεί το μέγεθος του δημόσιου τομέα».
Ο γερουσιαστής έφερε στο προσκήνιο ένα μεγάλο θέμα, το οποίο, συχνά-πυκνά, απασχολεί πολλούς αναλυτές: Πόσο μεγάλο κοινωνικά πρέπει να είναι το αυστραλιανό κράτος και σε ποιο βαθμό πρέπει να ενισχύει με χρηματικά ποσά τους πολίτες του. Μάλιστα, πολλές φορές ακούμε -κι από συμπάροικους ακόμα- ότι το κράτος σπαταλά χρήματα πολύ μεγαλύτερα απ’ ό,τι θα έπρεπε και ότι πολλοί ζουν από τον «κορβανά του Δημοσίου και έχουν «βολευτεί» εκεί.
Στον πειρασμό να αναλύσει τα επίσημα στοιχεία μπήκε πρόσφατα ο καθηγητής Δημόσιας Πολιτικής του Australian National University, Peter Whiteford. Το βασικό συμπέρασμά του είναι ότι η ποσόστωση που αναφέρει ο γερουσιαστής Leyonhjelm είναι σαφώς μικρότερη.
ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ
Πλήρη διαθέσιμα στοιχεία υπάρχουν μόνο μέχρι τον Ιούνιο του 2013, δηλαδή κατά το τέλος της επταετούς διακυβέρνησης των Εργατικών και τρεις μήνες πριν την ανάληψη των καθηκόντων από τον Συνασπισμό.
Έτσι, τον Ιούνιο του 2013, υπήρχαν 5.100.000 άτομα που ελάμβαναν κάποιου είδους οικονομική στήριξη από την κυβέρνηση. Από αυτούς, σχεδόν οι μισοί (2.400.000) ελάμβαναν Συντάξεις Γήρατος ή Βετεράνων Πολέμου (Age Pensions ή Veterans Affairs Pensions).
– Επιπλέον, 821.000 ελάμβαναν Αναπηρικές Συντάξεις (Disability Support Pension), 660.000 ήταν δικαιούχοι του επιδόματος Newstart, και οι υπόλοιποι ελάμβαναν διάφορα επιδόματα, όπως το Γονικό (Parenting Payment), των Φροντιστών (Carers Payment) και το Επίδομα Νέων (Youth Allowance).
– 1,7 περίπου εκατομμύρια οικογένειες με 3,2 εκατομμύρια παιδιά, ελάμβαναν είτε τα οικογενειακά επιδόματα Family Tax Benefit Α ή Β. 700.000 περίπου από αυτές τις οικογένειες δικαιούνταν επιπλέον συμπληρωματικά επιδόματα στήριξης των εισοδημάτων τους.
– 930.000 περίπου οικογένειες με περίπου 1.400.000 παιδιά έπαιρναν οικονομική βοήθεια για τη φροντίδα των παιδιών. Αν και η πλειονότητα αυτών θα έπρεπε επίσης να λαμβάνει το επίδομα Family Tax Benefit, ωστόσο, δεν επιλέχθηκαν και, αντ’ αυτού, λαμβάνουν το επίδομα φροντίδας των παιδιών τους.
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Ο καθηγητής Whiteford αναφέρει ότι οι πληρωμές γίνονται συνήθως μόνο σε έναν από τους γονείς, και αναρωτιέται αν θα πρέπει να υπολογίζονται και οι δύο γονείς ως παραλήπτες. Έτσι, αν υπολογίζονται και οι δύο γονείς και τα παιδιά ως παραλήπτες, τότε το επίδομα Family Tax Benefit A θα μπορούσε να έχει τουλάχιστον τρεις παραλήπτες.
Toν Ιούνιο του 2013 ο πληθυσμός της χώρας ήταν περίπου 23.100.000. Αν αφαιρέσουμε τα άτομα ηλικίας κάτω των 16 ετών, τότε ο ενήλικος πληθυσμός ήταν 18.200.000 περίπου. Αν προσθέσουμε τους δικαιούχους που αναφέραμε στην προηγούμενη παράγραφο, τότε ο αριθμός τους φτάνει τα 10.200.000 άτομα. Αν τα παιδιά προσμετρηθούν ως αποδέκτες επιδομάτων κοινωνικής πρόνοιας, τότε το 44% του συνολικού πληθυσμού λαμβάνει κάποια μορφή κρατικής βοήθειας. Αν στον αριθμό αυτό προστεθούν κι εκείνοι που λαμβάνουν το επίδομα φροντίδας παιδιών και όχι το οικογενειακό, τότε το ποσοστό των δικαιούχων δεν ξεπερνά και πάλι το 50% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.
Ο καθηγητής πιστεύει ότι τα παιδιά δεν θα πρέπει να υπολογίζονται ως αποδέκτες επιδομάτων και ότι μόνο ένα μέλος της οικογένειας θα πρέπει να είναι ο ή η δικαιούχος. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχουν 6.000.000 δικαιούχοι από τον ενήλικο πληθυσμό των 18.200.000, ήτοι περίπου 33% του ενήλικου πληθυσμού.
ΚΑΙ Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ
Έτσι, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, το ποσοστό του πληθυσμού που λαμβάνει κάποιου είδους κρατικής βοήθειας, δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια, αλλά είναι πάνω από το 33% και χαμηλότερα από το 45% του συνολικού ενήλικου πληθυσμού. Πιο συγκεκριμένα, οι ενήλικες Αυστραλοί που λαμβάνουν πληρωμές σε μετρητά είναι πολύ κάτω από το 50%. Ωστόσο, το περίπου 50% των αυστραλιανών νοικοκυριών λαμβάνουν κάποιου είδους κυβερνητική παροχή.
Εξαιτίας της γήρανσης του πληθυσμού θα αυξηθεί ο αριθμός των δικαιούχων, και εξαιτίας των αλλαγών στις οικογενειακές πληρωμές θα υπάρξει σημαντική επίδραση (μείωση) στο συνολικό ποσοστό του πληθυσμού που λαμβάνει κυβερνητικές πληρωμές.