Κάθε άλλο παρά εύκολο είναι ξεκινήσεις από το μηδέν, και να χτίσεις μία επιτυχημένη επιχείρηση.

Ωστόσο, ο Νικόλας Κορφιάς (Nikolas Korfias) ήταν ένας από τους λίγους που τα κατάφεραν, πριν αφήσει την τελευταία του πνοή σε ηλικία 42 ετών, χάνοντας τη μάχη με το Πολλαπλούν Μυέλωμα.

«Ήταν απλά ένας εξαιρετικός φίλος, αδελφός… Τα κατάφερε όλα μόνος του χωρίς τη βοήθεια κανενός, κάτι που νομίζω ότι αποτελεί απόδειξη του χαρακτήρα του», δήλωσε στον «Νέο Κόσμο» ο αδελφός του Νικόλα, Γιώργος Κορφιάς.

ΟΤΑΝ Η ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΚΑΡΠΟΥΣ

Ο Νικόλας γεννήθηκε στην Κάλυμνο, όπου πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του μαζί με τα τέσσερα αδέλφια του.

Ο πατέρας του αναχώρησε για το μακρινό ταξίδι της ξενιτιάς στην Αυστραλία το 1972, παντρεύτηκε τη μητέρα του και εργάστηκε στην Βόρεια Περιοχή (Northern Territory).

Ως νεαρός έφηβος, ο Νικόλας έφθασε στην Αυστραλία με περιορισμένη γνώση της Αγγλικής γλώσσας και άρχισε να πηγαίνει στο σχολείο στα μέσα της τάξης Year 9.

Χάρη στον εργατικό του χαρακτήρα, την ευφυΐα και την αφοσίωσή του στους στόχους του, «έμαθε γρήγορα τη γλώσσα», δήλωσε ο Γιώργος.

«Ο αδελφός μου μελετούσε ολημερίς και ολονυχτίς. Θυμάμαι, έμενε ξύπνιος και διάβαζε βιβλία μέχρι τις 12:00 τα μεσάνυχτα. Μελετούσε εντατικά για τις εξετάσεις του, επειδή ήθελε να εισαχθεί σε σχολή στο Πανεπιστήμιο», αναπολεί ο Γιώργος.

Παρά το γεγονός ότι το νήμα της ζωής του Νικόλα κόπηκε «πολύ νωρίς», ο Γιώργος μοιράζεται ότι ο αδελφός του ήταν πραγματικά «μοναδικός» – ένας σπάνιος άνθρωπος που αντιμετώπιζε τις προκλήσεις της ζωής με αξιοσημείωτα αποθέματα ψυχικής δύναμης

Ανασύρει επίσης από τη μνήμη του τις συμβουλές που του έδινε ο Νικόλας, αναλογιζόμενος πόσο διαφορετικός ήταν ο ίδιος από τον μεγάλο του αδελφό.

«Κύριο μέλημά μου ήταν να βγαίνω με τους φίλους μου, ενώ ο Νικόλας μου έλεγε πάντα: “Γιώργο, πρέπει να μελετήσεις. Πρέπει να αξιοποιήσεις τις ικανότητές σου ώστε να πετύχεις κάτι στη ζωή σου”».

Σε αντίθεση με πολλούς, ο Νικόλας ακολούθησε τη συμβουλή του και πέρασε ως εισακτέος στο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό ίδρυμα Sunshine Coast, TAFE, όπου και σπούδασε Διεθνείς Επιχειρήσεις.

Στη συνέχεια ανέβαλε για ένα χρόνο τη φοίτησή του στο TAFE, για να παρακολουθήσει μαθήματα στο Πανεπιστήμιο Griffith στο Gold Coast, από όπου και αποφοίτησε «με άριστα και διακρίσεις».

ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ»

Αφού μετακόμισε στη Μελβούρνη, ο Νικόλας εργάστηκε σε μια εταιρεία μεταφορών για να αποκτήσει εμπειρία στον τομέα διεθνών επιχειρήσεων.

Στη συνέχεια, ξεκίνησε τη δική του εταιρεία μεταφορών, «από το μηδέν».

Παρά το γεγονός ότι ήταν νέος και «χωρίς καμία βοήθεια», έχτισε μια «μικρή αυτοκρατορία» και εδραιώθηκε ως μια σεβαστή παρουσία στον κλάδο των μεταφορών.

«Δεν είναι εύκολο, δηλαδή κανείς δεν μπορεί να ξεκινήσει έτσι απλά (τη δική του επιχείρηση) χωρίς καμία βοήθεια, σωστά; Συνήθως γεννιέσαι σε ένα περιβάλλον πλούτου, ή τα παιδιά αποκτούν όλα αυτά τα προνόμια χωρίς σκληρή δουλειά. Ο αδελφός μου όμως δούλεψε σκληρά, και ως αποτέλεσμα διατήρησε την δική του επιχείρηση για περίπου 10 χρόνια».

Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ

Ένα βαθύ αίσθημα θαυμασμού απορρέει από τη φωνή του Γιώργου καθώς μιλάει για τον αδελφό του.

Περιγράφει τον Νικόλα ως έναν άνθρωπο ο οποίος πρόσφερε αγάπη, ενώ ταυτόχρονα συμπεριφερόταν με ευγένεια και στοργικότητα ως μεγάλος αδελφός.

Ως γνωστή και σεβαστή προσωπικότητα στην ευρύτερη κοινότητα του Port Melbourne, ο Νικόλας είχε «μεγάλο αντίκτυπο στις ζωές των ανθρώπων», αναφέρει ο Γιώργος.

Η αυτοδημιούργητη επιτυχία του ενέπνευσε πολλούς ανθρώπους, τόσο από τον οικογενειακό όσο και από τον ευρύτερο κύκλο του, ιδιαίτερα τον μικρότερο αδελφό του Γιώργο, ο οποίος παραδέχεται ότι πάντα τον θαύμαζε.

«Ήταν απλώς ένας άνθρωπος που εξέπεμπε τόσο εξωτερική όσο και εσωτερική ομορφιά, και όλοι όσοι τον συναντούσαν τον θαύμαζαν. Όπως κι εγώ, ως μικρότερος, πάντα ήθελα να γίνω σαν τον αδελφό μου».

«ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ»

Με την καθοδήγηση του Νικόλα, ο Γιώργος αποφάσισε να εξερευνήσει νέες επαγγελματικές ευκαιρίες κατά τη διάρκεια μίας περιόδου που δεν αντλούσε ιδιαίτερη ικανοποίηση από τις επιλογές εργασίας του.

«Ο αδελφός μου με ώθησε να βελτιώσω τον εαυτό μου. Με πίεσε πραγματικά, να μην δουλεύω για άλλους, αλλά να ΄δημιουργήσω το δικό μου πεπρωμένο’ καθώς και κάτι για το οποίο ‘μπορώ να είμαι υπερήφανος’».

Το 2019, ο Νικόλας έλαβε τη διάγνωση της νόσου του, ενώ παράλληλα διαπίστωσε από πρώτο χέρι πόσο σημαντική είναι η υποστήριξη για τους ανθρώπους που νοσηλεύονται.

Αφού τα δύο αδέλφια μελέτησαν ενδελεχώς τον τομέα του National Disability Insurance Scheme (NDIS) για έξι περίπου μήνες, αποφάσισαν αμφότεροι να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση στον τομέα της παροχής υπηρεσιών NDIS, υπό την επωνυμία «Partner N Care».

Με σκληρή δουλειά, τα αδέλφια Κορφιά κατάφεραν να δημιουργήσουν μια επιχείρηση που έχει πλέον έχει επεκταθεί σε ολόκληρη τη Βικτώρια.

«Ήταν πολύ υπερήφανος για όσα καταφέραμε και ήθελε να συνεχίσουμε μαζί να επιτυγχάνουμε στη ζωή μας».

Αλλά η ζωή είχε διαφορετικά σχέδια.

Ο Νικόλας πέρασε από περιόδους ύφεσης και υποτροπές της νόσου.

Ωστόσο «πάλεψε μέχρι το τέλος, γι’ αυτό τον αποκαλώ πολεμιστή», δήλωσε υπερήφανος για τον αδελφό του ο Γιώργος.

«ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ, ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ»

Παρά το γεγονός το νήμα της ζωής του Νικόλα κόπηκε «πολύ νωρίς» και σε νεαρή ηλικία, ο Γιώργος μοιράζεται ότι ο αδελφός του ήταν πραγματικά «μοναδικός» – ένας σπάνιος άνθρωπος που αντιμετώπιζε τις προκλήσεις της ζωής με αξιοσημείωτα αποθέματα ψυχικής δύναμης.

Ο Νικόλας μπορεί να έφυγε από τη ζωή αλλά άφησε πίσω του μια κληρονομιά και μια επιχείρηση που ο Γιώργος σκοπεύει να συνεχίσει προς τιμήν του αδελφού του.

«Θα συνεχίσω την επιχείρησή του και θα δω πού μπορούμε να φτάσουμε. Γιατί αυτό ήθελε».

Ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα που έλαβε ο Γιώργος από τον μεγάλο του αδελφό ήταν η αξία των ισχυρών οικογενειακών δεσμών.

«Ήθελε όλοι να είναι δεμένοι μεταξύ τους και βοηθούσε τους ανθρώπους…Το σημαντικό είναι να είμαστε μαζί, να αγαπάμε ο ένας τον άλλον και να μην αφήνουμε τα προβλήματα να μπαίνουν ανάμεσά μας».