Η ατάκα με την οποία μπορεί να θυμόμαστε οι περισσότεροι στην Ελλάδα τον Louis Mandylor είναι εκείνη που λέει στον John Corbett, τον πρωταγωνιστή στην ταινία «Γάμος α λα Ελληνικά», όταν ο δεύτερος, από την Αυστραλία, θέλει να καλέσει τους Έλληνες συγγενείς της μέλλουσας συζύγου του μέσα στο σπίτι, προκαλώντας το γέλιο όλων: «Έχω τρία …» .

Ο Louis Mandylor, όμως, έχει γράψει και συνεχίζει να γράφει τη δική του, ξεχωριστή πορεία στην κινηματογραφική βιομηχανία. Γεννημένος στην Αυστραλία από Έλληνες γονείς ξεκίνησε να ασχολείται με τον κινηματογράφο από νεαρή ηλικία και πλέον μετρά συμμετοχές σε πολύ επιτυχημένες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές.

Είναι γνωστός -πέρα από τη συμμετοχή τους στις ταινίες της Nia Vardalos- για τους πρωταγωνιστικούς του ρόλους στις υποψήφιες για βραβείο Emmy σειρές “CSI: Miami” (2002) και “Στον τόπο του εγκλήματος: Νέα Υόρκη” (2004), στα «Friends» (1994) ως «ο δίδυμος του Joey», στη βραβευμένη με ALMA δραματική αθλητική ταινία “Price of Glory” (2000), στην επιτυχημένη σειρά του CBS “Martial Law” (1998) με τον Sammo Kam-Bo Hung και στην ταινία “Can’t Hurry Love” (1995).

Όντας, πλέον, και ο ίδιος παραγωγός και σκηνοθέτης σχεδιάζει μόνος τα storyboard των ταινιών του σε χαρτί και ασχολείται εκτενώς με κάθε του παραγωγή – μιας και όνειρό του ήταν πάντα να σκηνοθετεί. Η δραστηριότητα του ως σκηνοθέτης ενισχύεται ολοένα και περισσότερο αναλαμβάνοντας μεγάλες παραγωγές στο Λος Άντζελες, στην Ασία αλλά και στην Ευρώπη.

Σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία, “3 Days in Malay” το 2023, ενώ σύντομα θα κυκλοφορήσει στις αίθουσες και η δεύτερη σκηνοθετική του απόπειρα με τίτλο “Operation Blood Hunt”.

Φέτος πρωταγωνιστεί στην ταινία “Revival” αλλά και το πολυαναμενόμενο σίκουελ του “Skyline: Warpath”, στο οποίο συμπρωταγωνιστεί με τον θρύλο των ταινιών δράσης Scott Adkins.

Την ίδια ώρα ανακοινώνει τη συνεργασία του με τις αδερφές Ιωάννα και Αρετή Σπανομάρκου, τις διεθνώς αναγνωρισμένες μουσικοσυνθέτριες και παραγωγούς και μέλη της επιτροπής ψηφοφορίας των Grammy, οι οποίες θα γράψουν τη μουσική υπόκρουση σε 3 από τις επερχόμενες ταινίες του. Τα προηγούμενα χρόνια η μουσική τους συμπεριλήφθηκε σε ταινίες και σειρές του Netflix και Apple TV όπως το “Ted Lasso”, της σειράς που κατέκτησε τα Emmy.

Ο αεικίνητος και πολυπράγμων, Louis Mandylor, δηλώνει ευλογημένος για όσα του έχει καταφέρει ως τώρα και μίλησε στο Marie Claire για την καριέρα του, τη σχέση του με την Ελλάδα και τα όνειρά του.

Υπάρχει πολύ ταλέντο. Πιστεύω ότι οι Έλληνες μπορούν να κάνουν περισσότερα και να οργανώσουν τις υποδομές ώστε να προσελκύουν μεγάλα στούντιο.

Παραγωγή, σκηνοθεσία, υποκριτική. Φαίνεται πως τα κάνετε όλα στις ταινίες σας. Υπάρχει κάποιος ρόλος από αυτούς που έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά σας;

Είναι αλήθεια πως παθιάζομαι και εμπλέκομαι πολύ συναισθηματικά όταν το θέμα με προκαλεί. Μερικοί λένε ότι τους αρέσει ο ρεαλισμός στις ταινίες μου, αλλά έτσι ακριβώς βλέπω τα πράγματα. Η πραγματικότητα δεν είναι πάντα γοητευτική, παίρνεις αυτό που βλέπεις, και αυτό είναι τίμιο.

Κάποιοι από τους στενούς μου συνεργάτες με φωνάζουν “Peckinpah” (γελάει), τι τιμή! (σ.σ . Sam Packinpah,αμερικανός σκηνοθέτης γούεστερν).

Μου αρέσει όταν συμμετέχω στην παραγωγή, στη σκηνοθεσία και σε όλα τα στάδια, μου θυμίζει το πώς ξεκίνησε ο κινηματογράφος. Ένας άνθρωπος με μια κάμερα.

Πολλά από τα έργα μου ήταν χαμηλού προϋπολογισμού, με ελάχιστες ημέρες γυρισμάτων, σε απομακρυσμένες και δύσκολες τοποθεσίες, με περιορισμένα μέσα κ.λπ.

Αλλά λατρεύω να κάνω το περισσότερο με το λιγότερο, όπως ένας δημιουργός. Μέσα από μια εμμονική διαδικασία προετοιμασίας και την τέχνη μου, όλα συνδυάζονται καλά. Και εντός προϋπολογισμού, χα! Αλήθεια! Προετοιμάζω όλες τις λεπτομέρειες, δεν αφήνω τίποτα στην τύχη.

Νιώθω τυχερός. Επιτέλους μπορώ να συνδυάσω τα πάθη μου όσον αφορά την τέχνη μου – τα χειρόγραφα storyboards και τις εικονογραφήσεις μου, με την σκηνοθεσία και την υποκριτική.

Δεν είναι τόσο διασκεδαστικό όσο το κάνω να ακούγεται, θέλει σκληρή δουλειά και μια διαδικασία αναμόχλευσης του σεναρίου στο μυαλό μου για εβδομάδες προκειμένου να αποφασίσω πως θα στήσω τις σκηνές μου ξανά και ξανά, τη χορογραφία, τους φακούς κ.λπ. Τα θέλω όλα έτοιμα εβδομάδες πριν το γύρισμα, με λεπτομέρεια.

Στο τέλος της ημέρας είναι μεν διασκεδαστικό αλλά είναι μια τρέλα όλη αυτή η διαδικασία, και αγαπώ αυτό το στοιχείο στην παραγωγή μιας ταινίας, όσο παράξενο κι αν ακούγεται!

Πιστεύω πως τα παιδιά είναι παρατηρητές, είναι ο τρόπος τους να μαθαίνουν. Κι εμένα ως παιδί μου άρεσε να παρακολουθώ ζευγάρια που περπατούσαν στον δρόμο ή να παρατηρώ τους ανθρώπους από μακριά. Όταν ήμουν νεότερος, τις ημέρες που ξέδινα στα κλαμπ, με την παρέα μου, προέβλεπα πολλούς καυγάδες ανάμεσα στους θαμώνες, αρκετή ώρα πριν συμβούν.

Το να διαβάζω τους χαρακτήρες είναι ένα πάθος, αλλά και ένα χάρισμα. Αγαπώ να μελετώ τη συμπεριφορά των ανθρώπων.

Αυτό, καθώς και η μάθηση από τους μεγάλους σκηνοθέτες του παρελθόντος και του παρόντος και τα αριστουργήματά τους, με οδήγησαν να γίνω αυτός ο φιλόδοξος κινηματογραφιστής…

Η Ελλάδα τελευταία προσελκύει πολλές κινηματογραφικές παραγωγές. Τι πιστεύετε για αυτό; Υπάρχει περιθώριο βελτίωσης;

Πράγματι, η Ελλάδα έχει προσελκύσει πολλές παραγωγές. Δυστυχώς, δεν μπορώ να σχολιάσω εκτενώς το θέμα, γιατί έχω την εμπειρία μόνο από την πλευρά του ηθοποιού προς το παρόν. Ελπίζω σύντομα να είμαι σε θέση να πω περισσότερα, όταν θα φέρω μια ολόδική μου παραγωγή στην Ελλάδα.

Το μόνο που μπορώ να σημειώσω είναι ότι οι στιγμές μου εκεί ήταν εξαιρετικές, μια υπέροχη εμπειρία. Στο “My Big Fat Greek Wedding 3”, το συνεργείο ήταν απίστευτο, ευγενικό και ταλαντούχο. Και τα επενδυτικά κίνητρα των οργανισμών φαίνεται να είναι υπέροχα, όπως μαθαίνω, οπότε ναι, καταλαβαίνω γιατί γίνονται τόσες πολλές νέες ταινίες στην Ελλάδα.

Όσον αφορά την τέχνη και την καλλιτεχνική σκοπιά, υπάρχει πολύ ταλέντο, το βλέπουμε και στα βραβεία. Πιστεύω ότι οι Έλληνες μπορούν να κάνουν περισσότερα και να οργανώσουν τις υποδομές ώστε να προσελκύουν μεγάλα στούντιο πιο συχνά.

Η πρώτη ταινία Γάμος α λα Ελληνικά ήταν απλώς εκπληκτική από κάθε άποψη, και η ανταπόκριση από όλες τις φυλές ήταν άμεση.

Γιατί πιστεύετε ότι αυτή η ταινία “My Big Fat Greek Wedding “ έγινε τόσο δημοφιλής; Υπήρχαν τόσες πολλές ομοιότητες με την πραγματική ζωή;

Πράγματι, όλοι έχουμε αυτό τον ξάδελφο, τη μαμά, τον μπαμπά κ.λπ. Η πρώτη ταινία Γάμος Αλά Ελληνικά ήταν απλώς εκπληκτική από κάθε άποψη, και η ανταπόκριση από όλες τις φυλές ήταν άμεση.

Θυμάμαι που ήμουν στο κέντρο της πόλης στο LA και έτρωγα σε ένα εστιατόριο. Δεν υπήρχαν άλλοι λευκοί εκεί, μόνο εγώ, γιατί γυμναζόμουν εκεί κοντά και ήξερα αυτό το εστιατόριο. Καθόμουν και έτρωγα και μια μεγάλη οικογένεια με κοίταζε καθ’ όλη τη διάρκεια του γεύματός μου.

Εκείνη την εποχή ήμουν επίσης σε μια μεγάλη εκπομπή που λεγόταν “Martial Law” με μεγάλο ασιατικό κοινό, οπότε σκέφτηκα ότι με αναγνώρισαν από αυτή την εκπομπή.

Με πλησίασαν για μερικές φωτογραφίες, είχαμε μια καταπληκτική στιγμή και μετά είπα «Martial Law, υπέροχη εκπομπή». Εκείνοι απάντησαν «Όχι! Fat Wedding, Fat Wedding!» με μια έντονη προφορά!! Συγκινήθηκα.. Λατρεύω αυτή τη στιγμή!

Πώς νιώθετε για την Ελλάδα, τη γη των προγόνων σας; Επηρέασαν οι ελληνικές ρίζες σας την επαγγελματική σας πορεία;

Έχει ιδιαίτερη βαρύτητα η ιδέα της Ελλάδας για όλους εμάς τους ομογενείς, νομίζω. Και η ιστορία της είναι υπέροχη. Είναι cool να είσαι Έλληνας. Τη γλώσσα την ξαναμαθαίνω και ελπίζω σύντομα να εκπλήξω την οικογένειά μου και τους φίλους μου!

Συχνά αναζητώ την ενέργεια των προγόνων μου όταν νιώθω την ανάγκη, όπως κάνουμε όλοι οι Έλληνες, από την αρχαιότητα. Και σύντομα θέλω να υλοποιήσω μια από τις ταινίες που πάντα ονειρευόμουν να κάνω, το passion project μου, βασισμένη στην πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας.

Τι μπορείτε να πείτε για την επερχόμενη συνεργασία σας με τις συνθέτριες/παραγωγούς Αρετή και Ιωάννα Σπανομάρκου για τη μουσική της επόμενης ταινίας σας;

Οι αδερφές Σπανομάρκου είναι τόσο ταλαντούχες, πραγματικά εκπληκτικές. Όχι μόνο ταλαντούχες, αλλά και ευγενικές, με σπουδαία επιτεύγματα στην πορεία τους. Τις σέβονται πολύ στον χώρο μας. Επίσης αγαπούν τον κινηματογράφο, όπως κι εγώ. Ξέρετε, ορισμένοι λένε ότι αγαπούν τον κινηματογράφο, αλλά υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα αγάπης, κι εκείνες όταν λένε πως αγαπούν το σινεμά, το εννοούν.

Για μένα ειδικά, ο κινηματογράφος είναι η ζωή μου, τον αγαπώ στον υπέρτατο βαθμό. Έχει καλές και απαιτητικές στιγμές, και αποδέχομαι τη διαδικασία όσο καλύτερα μπορώ. Είναι το τρενάκι του τρόμου, χωρίς αμφιβολία, αλλά είναι και μια ευλογία.

Χαίρομαι που καταφέρνω να διατηρώ την τέχνη ζωντανή μέσα μου με πάθος, και δεν έχω παρασυρθεί. Σύντομα, μαζί με τις αδερφές Σπανομάρκου θα ξεκινήσουμε μια υπέροχη ταινία πυγμαχίας βασισμένη στο ταξίδι ενός πατέρα και ενός γιου για την επιβίωση, την φιλία και την σκληρή δουλειά για την αθλητική επιτυχία.

Πηγή: marieclaire.gr