ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ – ΒΡΑΖΙΛΙΑ… σημειώσατε 1 (ΕΝΑ)!
Εντάξει, για γυναικείο ποδόσφαιρο μιλάμε, αλλά κάτι είναι κι αυτό.
Το ότι το όνομα τη χώρας κάνει “περίπατο” στον παγκόσμιο αθλητικό χώρο, φτάνει και περισσεύει.
ΟΦΕΙΛΩ να ομολογήσω ότι ποτέ δεν ήμουν οπαδός της ιδέας ότι “τα κορίτσια παίζουν μπάλα”.
Κι αυτό γιατί η εικόνα της γυναίκας, για μένα προσωπικά πάντα, παραμένει διαφορετική.
ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ την πλάκα σου, όμως, βλέποντας παιχνίδια του Μουντιάλ των Γυναικών, που γίνεται αυτόν τον καιρό στον Καναδά και δίκαια ρωτάς:
“Αλήθεια πότε θα μπορούν να παίζουν -και- κορίτσια στις ίδιες ομάδες με τους άνδρες;”.
ΘΥΜΑΣΤΕ τα μεικτά σχολεία;
Όπου αγόρια και κορίτσια, διάβαζαν και μορφωνόταν μαζί…
Ε, έτσι να γίνει και με το ποδόσφαιρο.
ΚΑΙ να μην αργήσει, γιατί κάποια κορίτσια, σουτάρουν, μαρκάρουν, σκοράρουν και… πανηγυρίζουν, πολύ, πολύ, καλύτερα από τα αγόρια μας στο εθνικό πρωτάθλημα.
ΜΠΡΑΒΟ, λοιπόν, στα κορίτσια μας και καλή τους επιτυχία στο νοκ άουτ παιχνίδι με την Ιαπωνία.
Αν κερδίσουν, προκρίνονται για την ημιτελική φάση και από εκεί και πέρα, οι πιθανότητες για να στεφθούν παγκόσμιες πρωταθλήτριες είναι πολλές.
Πάρα πολλές…
ΚΑΙ ενώ συμβαίνουν όλα αυτά τα ωραία στον μακρινό Καναδά, στην μητέρα Ελλάδα, συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό η κάθαρση του ποδοσφαίρου μας.
ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΔΕΣ και εγγυητές της αλλαγής για ένα καλύτερο και “καθαρό” αύριο, είναι οι κ.κ. Δημήτρης Μελισσανίδης (ΑΕΚ), Γιάννης Αλαφούζος (Παναθηναϊκός), Ιβάν Σαββίδης (ΠΑΟΚ)…
ΜΗ μου πείτε ότι δεν αισθάνεστε καλύτερα;
Ότι δεν κοιμάστε ακόμη καλύτερα…
ΑΡΓΗΣΕ η αλλαγή, αλλά έρχεται…
“Νάτη, νάτη, πετιέται” που λέει και ο ποητής!
ΚΑΙ αξίζουν ένα μεγάλο ευχαριστώ οι τρεις κύριοι που αναφέρω πιο πάνω.
Κι αυτό γιατί χωρίς υστεροβουλίες…
Χωρίς προσωπικές αντιπαλότητες…
Χωρίς επαγγελαματικά συμφέροντα…
ΑΝΕΛΑΒΑΝ να ηγηθούν του αγώνα κατά του κατάπτυστου Βαγγέλη Μαρινάκη, που κερδίζει πρωταθλήματα με πληρωμένες σφυρίχτρες, και έχει τρομοκρατήσει και την ποδοσφαιρική Ευρώπη, με αποτέλεσμα να… προσκυνάνε την ομαδούλα του, ακόμη και πρωταθλήτριες κορυφαίων ποδοσφαιρικών χωρών όπως η Ισπανία (Ατλέτικο Μαδρίτης), Ιταλία (Γιουβέντους), Αγγλία (Άρσεναλ)!…
ΕΙΝΑΙ αλήθεια, κάτι αλλάζει στην Ελλάδα…
Ήδη, ο δήμαρχος Βόλου, Αχιλλέας Μπέος, επιφανής πολίτης της χώρας, ανέλαβε την πολιτική κάθαρση, με κατά μέτωπο επίθεση κατά του -επίσης- κατάπτυστου Γεωργίου Παπανδρέου, που με περίσσιο θράσος, πήγε να φάει οικογενειακώς ψαράκι σε ταβέρνα της περιοχής!
ΤΟ θέμα που ακολουθεί, δεν έχει καμία σχέση με όσα γράφτηκαν πιο πάνω.
Είναι ανθρώπινο, είναι ευαίσθητο, είναι και… ποδοσφαιρικό!
Διαβάστε το:
Η ιστορία του Χένρι Πάβιτ, που έχει σύνδρομο Down και γενετική καρδιακή ανεπάρκεια και έτρωγε με ορούς έως τα τρία του χρόνια, συγκλονίζει. Η δύναμη ψυχής του Χένρι είναι «μαγική». Σε μια εποχή που το ποδόσφαιρο καλύπτεται από σκιές και τσακωμούς, η ιστορία του παιδιού αυτού μας «ταρακουνάει» λίγο το μυαλό και μας βγάζει από την πόλωση των ημερών.
Την ιστορία την φέρνει στην επικαιρότητα η βρετανική εφημερίδα “DailyMail”.
Ο Χένρι Πάβιτ είναι μικροσκοπικός για την ηλικία του και χρειάζεται συχνές εγχειρήσεις για την καρδιά του. Αλλά όλα αυτά τα αφήνει πίσω του και παίζει ποδόσφαιρο σε πείσμα όλων όσων αμαυρώνουν οτιδήποτε έχει να κάνει με τον αθλητισμό.
Ο Χένρι πάσχει από σύνδρομο Down. Δεν τρεφόταν κανονικά μέχρι την ηλικία των τριών και δεν περπατούσε μέχρι τα πέντε. Σήμερα είναι επτά ετών είναι μικροσκοπικός για την ηλικία του και χρειάζεται πολύ συχνά εγχειρήσεις για την πάθηση στην καρδιά που έχει. Αυτά είναι τα «προβλήματα» που έχει να αντιμετωπίσει αυτό το αγόρι. Ακούγονται σοβαρά όντως. Όμως ο Χένρι αγαπά το ποδόσφαιρο. Αυτό που σε όλο τον κόσμο έχει μετατραπεί σε κάτι άλλο από το να κλοτσάς μια μπάλα και να είσαι χαρούμενος. Αλλά για τον Χένρι είναι κίνητρο να προσπαθεί, να είναι καλά και να παίζει ποδόσφαιρο με τα άλλα παιδιά. Ο πατέρας του Χένρι, Νταν Πάβιτ, δήλωσε: «Το απολαμβάνει, το αγαπά. Πιστέψαμε ότι είναι σπουδαίο κίνητρο. Λατρεύει να παίζει με άλλα παιδιά».
Η ιστορία ήρθε στη δημοσιότητα γιατί ο Χένρι και ο μπαμπάς του πήραν μέρος σε αγώνες και τραβήχτηκαν κάποιες φωτογραφίες.
«Δεν ξέραμε ότι μας έβγαζαν φωτογραφίες. Είμαστε πολύ χαρούμενοι, είναι όμορφες φωτογραφίες. Φαίνεται ο δεσμός που έχουμε και πόσο κοντά είναι ο ένας στον άλλο.
Παίζουμε ποδόσφαιρο και έχει επίδραση όπως βλέπετε και στο παιδί και σε εμένα. Απλά απολαμβάνουμε ο ένας την παρέα του άλλου».
Ο Χένρι έτρωγε με ορό μέχρι την ηλικία των τριών και έπρεπε να βρεθεί στην Αυστρία για να δεχτεί μια εξειδικευμένη θεραπεία.
«Είναι ένα πρόγραμμα που μαθαίνουν στα παιδιά που έχουν προβλήματα με την σίτιση τους να τρώνε και να πίνουν μόνα τους.
Έπρεπε να σιτίζεται από την γέννησή του γιατί έκανε εγχειρήσεις και ήταν πολύ άρρωστος μεταξύ αυτών και δεν μπορούσε να τραφεί, έτσι συνήθισε να τον ταΐζουν και δεν προσπαθούσε να φάει τίποτα μόνος του».
Ο Χένρι θα γίνει 7 χρόνων τον Αύγουστο και είναι πολύ κάτω από τον μέσο όρο της ηλικίας του σωματικά. Ζυγίζει 13,2 κιλά και σε ύψος δεν ξεπερνά το 1 μέτρο. Περπάτησε πρώτη φορά χωρίς βοήθεια όταν ήταν 5 χρόνων και επικοινωνεί χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό λέξεων, αλλά και τραγούδια. Ενώ έχει και άλλα προβλήματα κυρίως στην καρδιά του, ο Χένρι πρέπει να υποβάλλεται πολύ συχνά σε εγχείρηση για να την αποκαθιστούν καθώς μεγαλώνει.
Ο μπαμπάς του μικρού «μαχητή» δήλωσε: «Είναι πολύ χαρούμενο αγόρι, με πολύ καλούς τρόπους. Είναι ένα αγαπητό και όμορφο αγοράκι. Λατρεύει να διαβάζει την αλφάβητο, αλλά και αριθμούς, είναι σαν ένα μεγάλο σφουγγάρι που «ρουφάει» και μαθαίνει τα πάντα».
Το ποδόσφαιρο για κάποιους ανθρώπους είναι κίνητρο για μια καλύτερη ζωή, είναι ένα παιχνίδι που θέλουν να γίνονται καλύτεροι για να μπορέσουν να παίξουν και να διασκεδάσουν.
