Αρκετοί φίλοι έγραψαν και τηλεφώνησαν κάνοντας εγκωμιαστικά σχόλια για το δημοσίευμα της στήλης για τον Αλκιβιάδη. Θα τολμήσω το εγχείρημα και θα γράψω, αυτή τη φορά, για τον αήττητο στρατηλάτη της Αθήνας, τον Κίμωνα. 

Ας μου επιτραπεί να πω πως, διαβάζοντας το βιβλίο του Βασίλη Γκιώνη, απ’ όπου και το κείμενο, διαπιστώνω πως υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ των Αρχαίων Ελλήνων ηγετών και των μεταγενέστερών τους. Μεγαλοφυή «τυχοδιώκτη» που λάμπρυνε την ιστορία και δεν θα είναι υπερβολή να λεχθεί ότι σ’ αυτόν τον «τυχοδιώκτη» οφείλει ο ελληνισμός την ύπαρξή του και η Ευρώπη τον πολιτισμό της, λένε για τον Θεμιστοκλή. 

Για τον Κίμωνα, που θ’ αναφερθούμε παρακάτω, τον αναφέρουν σαν τον «αήττητο στρατηλάτη της Αθήνας, αφού θεωρείται ο πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης που θεμελίωσε το μεγαλείο της αρχαίας Αθήνας. Γιος του ένδοξου νικητή της μάχης του Μαραθώνα. Ήταν ο πρώτος Έλληνας ο οποίος υποστήριξε, ότι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την αντιμετώπιση του κοινού εχθρού, δηλαδή της Περσίας, είναι η συμφιλίωση των ελληνικών πόλεων και η ένωσή τους σε μία δύναμη. Από αυτή την άποψη, πρέπει ο Κίμων να θεωρηθεί προικισμένος με μεγαλύτερη διορατικότητα από αυτή του Περικλή. 

Ο Κίμων προϋπέθετε, ως απαραίτητη προϋπόθεση, για την απόκρουση των Περσών, την επικράτηση του ελληνικού στοιχείου, στη Μικρά Ασία, την εξασφάλιση της ηγεμονίας της Αθήνας σε όλη την Ελλάδα και την εξουδετέρωση της Σπάρτης. 

Ο Κίμων ήταν γόνος πλούσιας οικογένειας. Πατέρας του ο Μιλτιάδης και μητέρα του η κόρη του βαθύπλουτου Βασιλιά της Θράκης Ολόρου. Πέρασε τα εφηβικά του χρόνια σε ασωτίες και ηδονές. Γρήγορα έδειξε την πραγματική του κλίση, όταν στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, τάχτηκε με το μέρος του Θεμιστοκλή και κατά τη διάρκεια του αγώνα, επέδειξε θάρρος, ετοιμότητα και ανδρεία. Μετά τη μεγάλη νίκη, άρχισε να αναμειγνύεται στην πολιτική, όπου χάρη στη σύνεσή του, την πολιτική του ευστροφία και τη στρατηγική του ιδιοφυΐα, έγινε γρήγορα ο δημοφιλέστερος πολίτης της Αθήνας. 

Το 470, μετά την εξορία του Θεμιστοκλή και του Αριστείδη, ήταν ο αναμφισβήτητος ηγέτης της Αθήνας. Με τη διπλωματική του ικανότητα άρχισε το όνειρό του περί πανελλήνιας συμφιλίωσης να εκπληρώνεται. Ανέλαβε την αρχηγία του ελληνικού στόλου, εξέπλευσε στον Ελλήσποντο, απελευθέρωσε τα στενά και ορισμένες άλλες πόλεις τις οποίες οι Πέρσες χρησιμοποιούσαν ως στρατηγικά κέντρα. Επέστρεψε στην Αθήνα νικητής και έφυγε αμέσως, με 180 πλοία, συνάντησε τον περσικό στόλο, τον νίκησε και όταν ο περσικός στρατός κατάφερε να βγει στην ξηρά, ο Κίμων τον καταδίωξε και τον διέλυσε. 

Οι Φοίνικες, σύμμαχοι των Περσών, σπεύδουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους Πέρσες, να εκστρατεύσουν κατά των Αθηναίων. Ο Κίμων -και παρά την αντίθετη γνώμη των συμβούλων του-, έπλευσε εναντίον του στόλου των Φοινίκων και τον διέλυσε. Μετά από αυτή την περήφανη νίκη, η εξασφάλιση της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο ήταν πλέον γεγονός. Η Αθήνα είχε γίνει πλέον μεγάλη ελληνική δύναμη και τότε ο Κίμων θέλησε να ολοκληρώσει την οριστική ειρήνη μεταξύ όλων των Ελλήνων. 

Δυστυχώς, οι Σπαρτιάτες αντέδρασαν και ο Κίμων σε ένδειξη καλής φιλίας με τη Σπάρτη, τους έστειλε 400 Αθηναίους πολεμιστές να τους βοηθήσουν στον πόλεμο εναντίον των Μεσσηνίων. Όμως οι Σπαρτιάτες τους έδιωξαν, λέγοντας ότι δεν είχαν ανάγκη βοήθειας. Αυτό το δήθεν προβληματικό επεισόδιο εκμεταλλεύτηκαν οι αντίπαλοι του Κίμωνα, μαζί τους και ο Περικλής και πέτυχαν την εξορία του. Όταν όμως οι Σπαρτιάτες μαζί με τους Θηβαίους εκστράτευσαν εναντίον της Αθήνας, ο Κίμων δεν δίστασε να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του και να εκδιώξει τους εισβολείς. 

Ο Περικλής τον επανέφερε στην Αθήνα όπου πήρε όλα του τα αξιώματα. Όταν έμαθε ότι ο περσικός στόλος είχε συγκεντρωθεί στην Κύπρο, πήγε στο νησί με 190 πλοία και τον κατατρόπωσε. Στη συνέχεια θέλησε να πολιορκήσει το Κίτιον, αλλά πριν ολοκληρώσει την επιτυχία του, αρρώστησε βαριά και πέθανε. Προτού πεθάνει συγκάλεσε τους στρατηγούς και τους εξόρκισε να κρατήσουν μυστικό το θάνατό του, για να μην ενθαρρυνθούν οι εχθροί, να λύσουν την πολιορκία και να στραφούν εναντίον του ενωμένου στόλου των Κυλίκων και Φοινίκων που έπλεαν προς τον Αθηναϊκό στόλο. 

Οι στρατηγοί του ακολούθησαν τις συμβουλές του και κατανίκησαν τον εχθρικό στόλο. Έτσι ο Κίμων και την τελευταία στιγμή της ζωής του, υπήρξε πρωτεργάτης μιας ακόμη νίκης της Αθήνας για το μεγαλείο της οποίας αφιέρωσε όλη του τη ζωή.