Φανταστείτε να «ξεκλειδώνετε» τα μυστικά του ωκεανού μέσα από τα μάτια ενός θαλάσσιου λέοντα.
Με επικεφαλής τον ομογενή Νέιθαν Αγγελάκη (Nathan Angelakis), διδακτορικό φοιτητή του Πανεπιστημίου Αδελαΐδας και του Ινστιτούτου Έρευνας και Ανάπτυξης Νότιας Αυστραλίας, μία ομάδα ερευνητών από την Αδελαΐδα αποφάσισαν να υλοποιήσουν αυτή τη σκέψη.
Συγκεκριμένα, εξόπλισαν θηλυκά αυστραλιανά θαλάσσια λιοντάρια με κάμερες προκειμένου να κατανοήσουν καλύτερα τι κρύβεται στα βάθη του ωκεανού.
«Τα θαλάσσια λιοντάρια αποτελούν ένα εξαιρετικό ‘μέσο’ για τη χαρτογράφηση του ωκεανού σε μεγάλο εύρος, το οποίο είναι δύσκολο να γίνει σε απομακρυσμένα και υπεράκτια τμήματα του βυθού», δήλωσε ο Νέιθαν Αγγελάκης στον «Νέο Κόσμο».
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ερευνητές τοποθέτησαν μικρές και ελαφριές κάμερες στις γούνες των θαλάσσιων λιονταριών, καθώς και συσκευές GPS.
Τα ευρήματα από τα πλάνα που κατέγραψαν τα θαλάσσια λιοντάρια αποκάλυψαν άγνωστες πτυχές της ζωής των θαλάσσιων θηλαστικών της Αυστραλίας, ανεξερεύνητες περιοχές του θαλάσσιου πυθμένα αλλά και λεπτομέρειες για την κατανομή διαφόρων βιοτόπων.
Οι θαλάσσιοι «επιστημονικοί συνεργάτες» βοήθησαν τους ερευνητές να εξοικονομήσουν χρόνο και χρήμα, καθώς «τέτοιου είδους μελέτες» συνήθως απαιτούν εξειδικευμένα σκάφη, ακριβό εξοπλισμό και ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, εξήγησε ο Αγγελάκης.
ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΑ… ΡΩΜΑΪΚΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΘΕΟΤΗΤΩΝ
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας «επιστράτευσαν» οκτώ ενήλικα απειλούμενα θηλυκά θαλάσσια λιοντάρια (του είδους Neophoca cinerea) από δύο διαφορετικές αποικίες.
Η Δάφνη, η Φοίβη, η Ίρις και η Πασιθέα ήταν μερικές από τις «υποβρύχιες εικονολήπτριες» που συμμετείχαν στη μελέτη.
Τα ονόματα επιλέχθηκαν με βάση «ρωμαϊκές και ελληνικές θεότητες», από μέλη μιας τουριστικής επιχείρησης στο Seal Bay, όπου βρίσκεται μία από τις αποικίες των ζώων.
«Νομίζω ότι έχουν ένα σύνολο από κάρτες ή ένα βιβλίο που χρησιμοποιούν [για τα ονόματα]. Είναι πολύ ωραίο από μέρος των παιδιών που έρχονται και μας βοηθούν και το ότι συμμετέχουν κατά κάποιο τρόπο στην έρευνά μας», δήλωσε ο Αγγελάκης.
Ο 29χρονος θαλάσσιος βιολόγος επεσήμανε ότι τα θηλυκά αποτελούν σημαντικό «εργαλείο» για τη βιωσιμότητα του πληθυσμού τους, και παρείχαν «μεγαλύτερη αξιοπιστία όσον αφορά την επιστροφή του εξοπλισμού, καθώς επέστρεφαν στην ξηρά λίγες ημέρες αργότερα για να θηλάσουν τα μικρά τους».
ΕΝΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΜΕ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Το πάθος του Αγγελάκη για τον ωκεανό κυλάει στο αίμα του.
Ο πατέρας του διατηρούσε επιχείρηση θαλασσινών, υπό την επωνυμία «The Angelakis Bros» η οποία ιδρύθηκε το 1960 με έδρα την Αδελαΐδα, ενώ ο παππούς και ο προπάππους του ήταν σφουγγαράδες και ψαράδες στην Ελλάδα.
Η οικογένεια Αγγελάκη δημιούργησε ισχυρή παρουσία στη βιομηχανία θαλασσινών στην Αδελαΐδα, ανοίγοντας αρκετά καταστήματα σε διάφορες τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένων του Adelaide Central Market, Golden Grove, Glenunga και Burnside Village.
«Πάντα είχα μια ιδιαίτερη σχέση με τον ωκεανό. Μεγάλωσα κάνοντας σέρφινγκ και κολυμπώντας με αναπνευστήρα, και με την πάροδο του χρόνου, η εμμονή μου με τον ωκεανό και τη θαλάσσια ζωή ενισχύθηκε. Αυτό με οδήγησε στο να θέλω να μάθω περισσότερα γι’ αυτόν και, το πιο σημαντικό, να τον προστατεύω».
Επί του παρόντος βρίσκεται στην Ευρώπη, ενώ δήλωσε ότι φέτος σκοπεύει να επισκεφθεί για πρώτη φορά την Ελλάδα.
«Σχεδιάζω να ταξιδέψω στη Σύμη και να πάω στο σχολείο, αλλά και στο πατρικό του παππού μου, με επόμενη στάση τη Ρόδο από όπου κατάγεται η γιαγιά μου», ανέφερε.
ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ
Ενώ πολλά είναι γνωστά για τις καταδυτικές συμπεριφορές και τα μοτίβα κίνησης των αυστραλιανών θαλάσσιων λεόντων, ο Αγγελάκης διαπίστωσε ότι υπάρχει ένα κενό στις γνώσεις σχετικά με το περιβάλλον που ζουν και αναπαράγονται, τον τρόπο που αναζητούν την τροφή τους και την επιλογή των θηραμάτων τους.
«Επειδή το είδος κινδυνεύει με εξαφάνιση και οι πληθυσμοί τους έχουν μειωθεί κατά περισσότερο από 60% τα τελευταία 40 χρόνια, ο εντοπισμός των βασικών πόρων είναι κρίσιμος για την αποτελεσματική διαχείριση και διατήρηση του είδους τους στο μέλλον».
Η μελέτη αποκάλυψε επίσης ότι τα θαλάσσια λιοντάρια χρησιμοποιούν επτά διαφορετικά είδη περιβάλλοντος που ζουν και αναπαράγονται κατά μήκος της νότιας ακτογραμμής της Αυστραλίας.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το υλικό για να αξιολογήσουν τη βιοποικιλότητα σε αυτές τις περιοχές και να συγκρίνουν τις τοποθεσίες που επισκέπτονταν οι δύο αποικίες.
Επιπλέον, χρησιμοποίησαν τα βίντεο για να ελέγξουν την ακρίβεια ενός μοντέλου, το οποίο είχε σχεδιαστεί για να προβλέπει τον βιότοπο του θαλάσσιου πυθμένα με βάση μεταβλητές όπως η θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας και η απόσταση από την ακτή.
«Συνδυάζοντας όλες αυτές τις πληροφορίες με τα περιβαλλοντικά και ωκεανογραφικά δεδομένα, καταφέραμε να αποκτήσουμε μια εικόνα για το πώς διάφοροι παράγοντες μπορούν να διαμορφώσουν ή να αλλάξουν αυτά τα περιβάλλοντα».
«Αυτού του είδους οι πληροφορίες είναι εξαιρετικά σημαντικές», είπε, εξηγώντας ότι συμβάλουν στην πρόβλεψη του «αντίκτυπου των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στα θαλάσσια περιβάλλοντα παγκοσμίως».
Τα ευρήματα από την μελέτη δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Frontiers in Marine Science.
ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΣΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΩΚΕΑΝΩΝ
Γεννημένος στην Αδελαΐδα, ο Αγγελάκης ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη θαλάσσια βιολογία στο Πανεπιστήμιο Flinders της Νότιας Αυστραλίας.
Μετά από συμμετοχή σε διάφορα θαλάσσια προγράμματα, ο επιβλέπων καθηγητής του από το Ινστιτούτο Έρευνας και Ανάπτυξης Νότιας Αυστραλίας (South Australian Research and Development Institute- SARDI), του πρότεινε μια ιδέα για το διδακτορικό, η οποία τελικά οδήγησε στη μελέτη των θαλάσσιων λιονταριών.
Όσον αφορά το μέλλον, οι στόχοι του Αγγελίδη «είναι αρκετά απλοί»:
«Αν μπορέσω να διατηρήσω οποιοδήποτε μικρό μέρος του ωκεανού ή να βοηθήσω κάποιο είδος να μην κινδυνεύσει ή να εξαφανιστεί, αυτό θα ήταν μια ικανοποιητική καριέρα για μένα. Για μένα, το ζήτημα είναι η διατήρηση – η διατήρηση της υγείας των ωκεανών και η προστασία των ειδών μας».
