ΠΕΙΤΕ μου σας παρακαλώ. Είναι απάντηση -ή να το θέσω αλλιώς- η καλύτερη λύση να πουλήσουμε τα σπίτια μας για να ξεπληρώσουμε τα χρέη μας;
ΤΑΔΕ έφη την προπερασμένη Πέμπτη κατά τη διάρκεια φιλανθρωπικής εκδήλωσης στο Σίδνεϊ η αξιοσέβαστη κυρία Michele Bullock, Διοικητής της Αποθεματικής Τράπεζας Αυστραλίας (Reserve Bank of Australia), στα πολλά παράπονα που ακούγονται από τους πολίτες για το κόστος ζωής και τις δυσκολίες αποπληρωμής των λογαριασμών τους. Σημείωσε, μάλιστα, ότι δεν προβλέπεται μείωση των επιτοκίων.
ΔΗΛΩΣΕΙΣ που πολυσυζητήθηκαν αρνητικά, ιδιαίτερα από τα ενδιαφερόμενα στρώματα της κοινωνίας.
ΚΑΙ μετά εμφανίζεται στις φωτογραφίες ο υπουργός Οικονομικών, Jim Chalmers, «σκυθρωπός και συννεφιασμένος». Μάλιστα, κ. υπουργέ μου. Η ακρίβεια επηρεάζει αρνητικά τα νοικοκυριά και, κατ΄ επέκταση, αναγκάζει τους πολίτες να σφίξουν ακόμα πιο πολύ το ζωνάρι. Αλλά όχι να πουλήσουν και τα σπίτια τους.
ΓΙΑΤΙ γι’ αυτή την στέγη είναι που αγωνίστηκε και αγωνίζεται ο καθένας μας να αποκτήσει. Και έρχεσαι εσύ με ελαφρά την καρδιά, να μας δώσεις την εύκολη λύση; Και μετά τί;
Ο ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ καθιερώθηκε από τον 4ο αιώνα ως η αρχή της Ινδίκτου, γνωστότερη σε εμάς ως η αρχή του Εκκλησιαστικού Έτους. Η Ίνδικτος προέρχεται από τη λατινική λέξη indictio, η οποία σημαίνει ορισμός. Αρχίζει με αγιασμό και την εορτή του Γενεθλίου της Θεοτόκου. Είναι ο μήνας που η φύση ετοιμάζεται για το νέο κύκλο εποχών.
ΚΑΙ τούτο, όπως γράφουν οι εκκλησιαστικοί πατέρες, έγινε για πρακτικούς λόγους. Το 462 μ.Χ. και για να συμπίπτει η πρώτη του έτους με την πρώτη του μήνα, η εκκλησιαστική Πρωτοχρονιά μετατέθηκε την 1η Σεπτεμβρίου. Η Πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου, όπως εμείς την γνωρίζουμε, έχει ρωμαϊκή προέλευση και ήρθε στην ορθόδοξη Ανατολή κατά τα νεότερα χρόνια.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ της 29ης Αυγούστου, και της 6ης και 7ης Σεπτεμβρίου 1955, που έχουν μείνει στην Ιστορία ως «Σεπτεμβριανά», δεν συνέβησαν τυχαία. Ήταν το αποτέλεσμα της προβοκάτσιας και της προπαγάνδας της Άγκυρας με στόχο την εξολόθρευση του πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης και της Κύπρου. Ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και απόπειρα εξαφάνισης της Ορθοδοξίας.
Η ΣΦΑΓΗ, το πογκρόμ κατά των Ρωμιών, των Αρμενίων και των Εβραίων, η πυρπόληση 5 χιλιάδων ελληνικών καταστημάτων και σπιτιών και ο διωγμός 80.000 Ελλήνων από τις πατρώες εστίες τους, αποτελεί μία μελανή στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας και φανερώνει το μέγεθος της καταστροφής.
ΓΙΑ την Κύπρο, η 7η Σεπτεμβρίου 1955, είναι ημέρα πένθους και διαμαρτυρίας εναντίον των Αγγλοαμερικανών, του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας, γιατί ήταν η απαρχή της τουρκικής εισβολής που ακολούθησε το 1974 στη μεγαλόνησο.
ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ότι τον Οκτώβρη του 1950, ανέβηκε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο ο Μακάριος Γ’. Στόχος του, ήταν η διεθνοποίηση του Κυπριακού.
ΤΟΝ Φεβρουάριο του 1959, έγινε η συνδιάσκεψη της Συμφωνίας Ζυρίχης-Λονδίνου, που υπογράφτηκε μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας, της Ελλάδας, Τουρκίας, και της ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής κοινότητας, τερματίζοντας έτσι την Βρετανική κυριαρχία επί του νησιού.
ΑΣ ΜΗΝ ξεχνάμε ότι η είσοδος και υπογραφή της Τουρκίας ως εγγυήτριας δύναμης στη Συμφωνία της Λωζάνης, τής είχε δώσει το δικαίωμα να επέμβει στην Κύπρο το 1974, με το πρόσχημα ότι «προστατεύει την τουρκοκυπριακή πλευρά».
ΤΟΝ Αύγουστο του 1960, έγινε η εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εξήντα τέσσερα χρόνια μετά, τα «Σεπτεμβριανά», η συμπεριφορά της τουρκοκυπριακής πλευράς και η ανάμειξη της Τουρκίας στο Κυπριακό, απέχει κατά πολύ από το Διεθνές Δίκαιο, που διέπει τις Ευρωπαϊκές χώρες και τα ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, διεκδικεί και την λεγόμενη «Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» (ΤΔΒΚ). Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης -ο οποίος αυτοαποκαλείται και πρόεδρος- Ερσίν Τατάρ, δεν χάνει ευκαιρία να την προωθεί και να παρουσιάζει την εισβολή ως «ειρηνευτική επιχείρηση με στόχο την προστασία των Τουρκοκυπρίων».
ΔΙΕΘΝΟΛΟΓΟΙ υποστηρίζουν ότι τα «Σεπτεμβριανά του 1955, είναι μια υπενθύμιση, υποχρέωση και καθήκον των αδικημένων να διεκδικήσουν την αποκατάσταση και τη δικαιοσύνη, ως στοιχειώδη προϋπόθεση για την εθνική μας συνέχεια και επιβίωση στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στη Θράκη και σε όλον τον Ελληνισμό».
ΝΑ πάμε σε ένα άλλο ζήτημα. Πρέπει να πω ότι για τα συνδρομητικά κανάλια, που παρακολουθούμε στους τηλεοπτικούς δέκτες στα σπίτια μας, έχω ακούσει και ακούω πολλά παράπονα. Εντάξει. Δεχτήκαμε τη δικαιολογία ότι λόγω κακοκαιρίας -καιρικών αλλαγών μας λένε- επήλθε βλάβη στον δορυφόρο, κάπου στην Ασία, και περιμέναμε εναγωνίως την επαναλειτουργία του.
ΑΞΙΖΕΙ να αναφέρουμε ότι η βλάβη επηρέασε και άλλες μεγάλες ραδιοτηλεοπτικές εταιρείες.
ΕΙΜΑΙ συνδρομήτρια της MySat. Αν και τηλεφώνησα τρεις φορές στα γραφεία τους στο Σίδνεϊ, μίλησα με υπάλληλο και παρακάλεσα να στείλουν μια ανακοίνωση στα ΜΜΕ για να ενημερωθούν οι συνδρομητές τους για το μέλλον της εταιρείας, δεν έγινε κάτι. Μέχρι την περασμένη Πέμπτη.
ΚΑΙ ο λόγος είναι ότι, ναι μεν, επαναλειτούργησαν, αλλά με πολλά και διάφορα προβλήματα. Για παράδειγμα, εμφανίζονται κανάλια που δεν ανήκουν στην MySat – και αντίστροφα. Αν, δε, θελήσεις να παρακολουθήσεις πρόγραμμα απογευματινές ώρες, η οθόνη σκυθρωπάζει. Γεμίζει ανά δευτερόλεπτο με πολύχρωμα σύννεφα και άντε να βρεις συνέχεια. Που μεταφράζεται σε ποιότητα μηδέν.
ΦΥΣΙΚΑ, η πλειοψηφία εξακολουθεί να πληρώνει την συνδρομή της, ελπίζοντας από μέρα σε μέρα ότι θα διορθωθούν τα τεχνικά τους προβλήματα. Ιδιαίτερα οι της κάποιας ηλικίας που θεωρούν τα Ελληνικά κανάλια ως πολύτιμη συντροφιά.
ΣΤΕΚΟΜΑΙ στην τελευταία δήλωση του διευθυντή της MySat, κ. Κιτέρη, ο οποίος ακούγεται αισιόδοξος και καθησυχαστικός: «Μέσα σε μία ή δύο εβδομάδες οι υπηρεσίες θα αποκατασταθούν πλήρως». Αναμένουμε…
ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ: Χιλιάδες άνθρωποι κατέκλυσαν το Καλλιμάρμαρο για τη μεγάλη συναυλία «Όλοι μαζί μπορούμε», που ήταν αφιερωμένη στον σπουδαίο στιχουργό, Λευτέρη Παπαδόπουλο. Η συναυλία, ήταν ένα αφιέρωμα στην πολύχρονη καριέρα του αγαπημένου στιχουργού και την παρακολούθησαν η πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, και πλήθος κόσμου.
ΤΟΝ μέγα δάσκαλο, τον αρχηγό, τον ποιητή, τον στιχουργό και δημοσιογράφο, Λευτέρη Παπαδόπουλο, είχα την τιμή να γνωρίσω λίγο πριν το τέλος της δεκαετίας του 1980. Είχε έλθει στη Μελβούρνη καλεσμένος από το Φεστιβάλ «Αντίποδες», παρέμεινε στην πόλη μας για μια εβδομάδα και λόγω γνωριμίας με τον τότε αρχισυντάκτη μας κ. Νώντα Πεζάρο, περνούσε από τα γραφεία μας, που τότε στεγάζονταν στην Russell Street στο κέντρο της πόλης για τον πρωινό καφέ, πριν αρχίσει τις εξορμήσεις στην πόλη.
ΠΟΛΛΕΣ φορές συλλαμβάνω τον εαυτό μου να σιγοψιθυρίζει τους στίχους του: «Κι εγώ θα κόψω το φεγγάρι, θα σ’ το καρφώσω στα μαλλιά. Και σαν πλαγιάσουμε θα έχω, τον ουρανό στην αγκαλιά. Κι όταν ξυπνήσουμε και πάμε, ξανά στα στέκια τα παλιά, σκέψου τι όμορφη που θάσαι, με το φεγγάρι στα μαλλιά».
ΔΑΣΚΑΛΕ, Έτη Πολλά!
Κ.Γ.
ΟΤΑΝ δολοφονείς έναν εκλεγμένο πολιτικό ηγέτη ενώ διαπραγματεύεσαι μαζί του την κατάπαυση των εχθροπραξιών, τρία τινά επιβεβαιώνεις: Πρώτον, ότι δεν σέβεσαι καμία αρχή και αξία, δεύτερον, ότι οι συνομιλίες με τη Χαμάς είναι υποκριτικές και διεξάγονται για να αποπροσανατολίζουν τους επικριτές σου από τους πραγματικούς σκοπούς σου και, τρίτον, ότι είσαι αποφασισμένος να θυσιάσεις τη ζωή των επιζώντων ομήρων.
ΟΙ ΔΥΟ δολοφονίες, στη Βηρυτό του στρατιωτικού διοικητή της Χεζμπολάχ Φουάντ Σουκρ στις 30 Ιουλίου και του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια την επομένη στην Τεχεράνη, συνέβησαν αμέσως μετά την επιστροφή του Νετανιάχου από τις ΗΠΑ, όπου στις 24 Ιουλίου μίλησε επί 56 λεπτά ενώπιον του Κογκρέσου στο Καπιτώλιο, διακοπτόμενος μάλιστα 50 φορές, χειροκροτούμενος και επευφημούμενος από τους παρόντες παρόλο που τα λόγια του είχαν διαψεύσει κάθε ελπίδα για λήξη του πολέμου στη Γάζα.
Ο ΓΚΙΝΤΕΟΝ Λεβί, δημοσιογράφος της εφημερίδας «Haaretz» από το 1986, σε πρόσφατη συνέντευξή του σε αθηναϊκή εφημερίδα είχε δηλώσει: «Μόνον η Αμερική μπορεί να βάλει τέλος στον πόλεμο». Για να συμπληρώσει: «Οι Αμερικανοί δεν θα έπρεπε να ζητούν τίποτα από το Ισραήλ. Εκείνο που θα έπρεπε να κάνουν είναι να στραφούν από τα λόγια στις πράξεις, αν βέβαια θέλουν να σταματήσει αυτός ο πόλεμος. Και ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν…».
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ της Χαμάς Οσάμα Χαμντάν, χαρακτηρίζοντας τη στάση των Αμερικανών στην ατέλειωτη διελκυστίνδα των διαπραγματεύσεων μεταξύ κυβέρνησης Νετανιάχου και Χαμάς, είχε πει: «Πιστεύουμε ότι οι Αμερικανοί προσπαθούν απλώς να κερδίσουν χρόνο ώστε να επιτρέψουν τη συνέχιση της γενοκτονίας».
ΤΟ 1997 ο γερουσιαστής των ΗΠΑ, Πάτρικ Λίχι, θέσπισε νόμους για τα ανθρώπινα δικαιώματα που απαγορεύουν να παρέχεται στρατιωτική βοήθεια σε ξένες δυνάμεις ασφαλείας οι οποίες τα παραβιάζουν. Όμως, η «Washington Post» αποκάλυψε στις 6 Μαρτίου 2024 ότι οι ΗΠΑ, μυστικά, έχουν πραγματοποιήσει μετά την 7η Οκτωβρίου περισσότερες από 100 πωλήσεις όπλων στο Ισραήλ. Αξιωματούχοι των ΗΠΑ σε απόρρητη έκθεση διευκρίνιζαν ότι οι πωλήσεις όπλων έγιναν χωρίς να προηγηθεί δημόσια διαβούλευση, επειδή κάθε αγορά δεν υπερέβαινε το πλαφόν σε δολάρια πάνω από το οποίο απαιτείται να ενημερώνεται το Κογκρέσο.
ΓΙΑΤΙ όλα αυτά; «Οι ΗΠΑ είναι προσηλωμένες στην ασφάλεια του Ισραήλ και είναι ζωτικό για τα αμερικανικά συμφέροντα εθνικής ασφαλείας να βοηθήσουμε το Ισραήλ να αναπτύξει και να διατηρήσει ισχυρές αμυντικές δυνατότητες», ανέφερε το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών στην εισήγηση προς το Κογκρέσο.
ΠΩΣ μπορεί ένας άνθρωπος να εξοντώνει μαζικά αμάχους και να συνεχίζει να ζει ανεπηρέαστος; Ο Κάρλο Γκίντζμπουργκ, αναφερόμενος στους ολοκληρωτικούς πολέμους που στοχεύουν σε αμάχους, εστίασε στις συνέπειες της απόστασης ως πηγής ηθικής αδιαφορίας. Εγραφε ότι η απόσταση εξαφανίζει τον τρόμο του θανάτου και κάνει τον εγκληματία αδιάφορο εξουδετερώνοντας τις ηθικές αναστολές του διότι ο εχθρός μεταμορφώνεται σε μικροσκοπικό στόχο και οι εκτελεστές των σφαγών γλιτώνουν τη θέα του αίματος. Αυτή είναι, μας λέει, η εφιαλτική πρωτοτυπία της νεωτερικότητας. Έτσι συντελείται η γενοκτονία στη Γάζα. Η κυβέρνηση Μπάιντεν αποφασίζει και αποστέλλει όπλα και το Ισραήλ εκτελεί.
Για την αντιγραφή (Δημήτρης Μακροδημόπουλος, από την αθηναϊκή «Εφημερίδα των Συντακτών»)
Δ.Τ.
