Μοιάζει με σχήμα οξύμωρο, η ουσία εντούτοις βρίσκεται στο γεγονός, ότι εμείς οι φορολογούμενοι θα πληρώσουμε από την τσέπη μας -με μεσολαβητή, βέβαια, το Δημόσιο- για να αποζημιωθούν οι επαγγελματίες αλιείς και να σταματήσουν να ψαρεύουν στο Port Phillip Bay. Το ποσό της αποζημίωσης ανέρχεται σε $27 εκ.

Όσοι, λοιπόν, από σας λατρεύετε τη συναγρίδα, την τσιπούρα, τη ζαργάνα, το μπαρμπούνι, τη σαρδέλα, το καλαμάρι, το king george whiting -για να αναφερθώ στα κυριότερα-, καλό είναι να αλλάξετε γαστρονομικές συνήθειες ή να εκπαιδευτείτε οι ίδιοι στο ερασιτεχνικό ψάρεμα το οποίο και επιτρέπεται.

Μετά από συζητήσεις μηνών και συγκρούσεις απόψεων, η κυβέρνηση Andrews αποφάσισε με ειδική νομοθεσία να απαγορεύσει το επαγγελματικό ψάρεμα στο Port Philip Bay, προκειμένου να δώσει περισσότερο χώρο στους ερασιτέχνες ψαράδες οι οποίοι ξεκίνησαν πριν μερικές δεκαετίες από το να μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού και σήμερα φτάνουν τις 700.000.

Με γνώσεις απλής αριθμητικής, μπορεί εύκολα να δει κανείς από πού γέρνει η ζυγαριά.

Με τη δική τους πίεση, ισχυρίζονται οι αδειούχοι, οι οποίοι κατέχουν συνολικά 43 άδειες, το Εργατικό Κόμμα υποσχέθηκε προεκλογικά, να αφαιρέσει τα δίχτυα των επαγγελματιών και, κατ’ επέκταση, να βγάλει από το μενού των ψηφοφόρων το φρέσκο ψάρι και σήμερα ως κυβέρνηση, κρατά την υπόσχεσή του.

ΕΧΟΥΝ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ

Η Μαρία Μανιά, διευθύντρια του Οργανισμού Διαχείρισης Αλιείας Βικτώριας, λέει ότι «οι περισσότεροι από τους επαγγελματίες έχουν κουραστεί. Αυτή η αμφιβολία, όσον αφορά το μέλλον τους και των οικογενειών τους, τους έχει πραγματικά γονατίσει».

Μόλις προ ολίγων εβδομάδων σε μια συνάντηση που είχα μαζί της, αλλά και με τον σύζυγό της Γιάννη Μανιά, ομολογώ ότι είχα εισπράξει αυτήν την κούραση για την οποία μιλά σήμερα, από πρώτο χέρι: «Η πραγματικότητα είναι ότι το επάγγελμά μας γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Καθημερινά ζεις με ένα αίσθημα ανασφάλειας. Δεν ξέρεις τι θα ξημερώσει αύριο. Εν τω μεταξύ, οι περιορισμοί γίνονται όλο και πιο επώδυνοι. Όσο περιορίζονται, όμως, με ρυθμιστικά μέτρα οι αλιείς, τόσο περισσότερο πέφτει και η αξία των αδειών» είχε πει ο Γιάννης Μανιάς, επαγγελματίας ψαράς από το 1979.

«Η αξία της άδειάς μου εξαρτάται από το εισόδημά μου. Από τα ψάρια που έχω δικαίωμα να ψαρεύω και αυτό όλο και περιορίζεται. Μάς είπαν ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα γνωρίζουμε τι θα γίνει, θα μας ειδοποιήσουν. Εν τω μεταξύ, ζούμε με την αγωνία. Το επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι τα δίχτυα μας κάνουν ζημιά και οι ερασιτέχνες παραπονούνται ότι παίρνουμε όλα τα ψάρια, κάτι που σύμφωνα με στοιχεία, δεν ευσταθεί. Εκείνο που με λυπεί είναι ότι έχω και το γιο μου τώρα στη δουλειά. Έχει αγαπήσει το επάγγελμα γιατί είναι μαζί μου από πολύ μικρός».

Ακολουθεί μια ανάπαυλα και μετά, σε χαμηλότερο τόνο, είχε πει: «Η αλήθεια είναι ότι όλη αυτή η υπόθεση, μ’ έχει κουράσει. Ας πάρουν μια απόφαση, επιτέλους, να ξέρουμε πού βρισκόμαστε». Αυτά πριν 2 μήνες, όταν είχα γράψει σχετικά στα «Ανοιχτά Χαρτιά», με τίτλο «Όταν ψαρεύουν ψήφους οι πολιτικοί, μάς κλέβουν το ψάρι από το τραπέζι».

Από την πλευρά του, ο δήμαρχος Μελβούρνης, Robert Doyle, φαίνεται να θέλει … και την πίτα σωστή και το σκύλο χορτάτο ή κάτι παρόμοιο τέλος πάντων.

«Θέλουμε να προστατέψουμε αυτό το τόσο σπουδαίο περιβάλλον, την ίδια ώρα, όμως, θα πρέπει να βεβαιωθούμε ότι έχουμε το καλύτερο king george whiting ή garfish στο τραπέζι μας και μάλιστα την ίδια μέρα που τα ψάρεψαν».

Σ’ αυτό το σημείο θα πρέπει να πούμε ότι σύμφωνα με τον επιστημονικό ερευνητή Kirsten Abernethy, τόσο η ομοσπονδιακή όσο και η πολιτειακή κυβέρνηση έχουν αποφανθεί ότι ο χώρος είναι οικολογικά ασφαλής. Δεν κινδυνεύει από τους επαγγελματίες αλιείς.

ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΥΝ

Η κυβέρνηση σήμερα, όπως πληροφορούμαστε, έχει δώσει την ευκαιρία σε όσους αδειούχους αλιείς επιθυμούν να παραδώσουν την άδειά τους μέχρι τον ερχόμενο Απρίλιο και να αποζημιωθούν, ανάλογα με το εισόδημα που έχουν σήμερα ή να εξακολουθήσουν να είναι στο χώρο για άλλα 7 χρόνια, οπότε θα απαγορευτεί οριστικά σε όλους τους επαγγελματίες να ψαρεύουν στο Port Phillip Bay, με δίχτυα.

Εκτιμάται, ότι θα υπάρξουν αλλαγές και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υποθέσουν εκείνοι οι οποίοι θα μείνουν ότι θα τους επιτραπεί να ψαρεύουν μεγαλύτερες ποσότητες, δεδομένου ότι ο τελικός στόχος της κυβέρνησης είναι, οι επαγγελματίες να μαζέψουν τα δίχτυα τους, να πάρουν τα ψαροκάικά τους και να εγκαταλείψουν το χώρο, αφήνοντάς τον ανοιχτό μόνο στους ερασιτέχνες ψαράδες.

Τώρα μένει να δούμε πόσοι θα αντιληφθούν τη σοβαρότητα του θέματος και θα αδράξουν την ευκαιρία της αποζημίωσης -μετρώντας ή μη τις απώλειές τους- και πόσοι θα μείνουν να το παλέψουν μέχρι τέλους.

Σύμφωνα με τη Μαρία Μανιά, «είναι πολλοί εκείνοι οι οποίοι έχουν κουραστεί και αρκετοί αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας. Ίσως θα πρέπει να αδράξουν την ευκαιρία»

Η ώρα φαίνεται να είναι κρίσιμη, όσο ποτέ, το ίδιο και η σωστή πληροφόρηση.