Άστοχα φαίνεται να είναι τα κονδύλια που διαθέτει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση για την καταπολέμηση του εξτρεμισμού στην Αυστραλία, σύμφωνα με έγκυρη έρευνα.
Οι συγγραφείς της εν λόγω μελέτης, ισχυρίζονται ότι τα περισσότερα από τα δεκάδες εκατομμύρια δολάρια έχουν χάσει τον προορισμό τους και έχουν καταλήξει σε προγράμματα τα οποία προωθούν γενικά τον πολυπολιτισμό.
Σύγχυση μεταξύ προγραμμάτων που στοχεύουν στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και εκείνων ενίσχυσης του ιστού κοινωνικής συνοχής, φαίνεται να δημιουργεί σοβαρά προβλήματα, μεταξύ των οποίων το σοβαρότερο όλων, ο στιγματισμός κοινοτήτων στις οποίες απευθύνεται, υποστηρίζεται στην έρευνα.
«Υπάρχουν ελάχιστα αποδεικτικά στοιχεία ότι προγράμματα που στοχεύουν στη συνοχή του κοινωνικού ιστού, έχουν κάποια επίδραση στη μείωση του βίαιου εξτρεμισμού σε οποιαδήποτε χώρα της Δύσης» αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης.
Οι ίδιοι εκτιμούν ότι το ποσόν των $13,4 εκατομμυρίων που ανακοίνωσε πρόσφατα η κυβέρνηση για προγράμματα που στοχεύουν στην καταπολέμηση του εξτρεμισμού, παρ’ ότι φαίνεται εντυπωσιακό, στην ουσία δεν επαρκεί, και ακόμη δεν υπάρχουν συγκεκριμένες κατευθύνσεις αναφορικά με ποιον τρόπο θα διατεθεί το κονδύλι αυτό.
Μέχρι σήμερα μόνο ένα από τα 87 προγράμματα κατά του βίαιου εξτρεμισμού που εφαρμόζονται από το 2010 έχει απευθυνθεί σε άτομα τα οποία υπήρξαν εξτρεμιστές.
Το πρόγραμμα αυτό το οποίο είχε αναλάβει το Συμβούλιο Ισλαμιστών Βικτώριας και είχε επικεντρωθεί σε έγκλειστους, εκτιμάται ότι στέφθηκε από επιτυχία.
Εμπειρογνώμονες αναφέρονται στο γεγονός ότι άλλοι έγκλειστοι σε φυλακές της Ν.Ν. Ουαλίας, όταν αφέθηκαν ελεύθεροι, άρχισαν να δραστηριοποιούνται σε τρομοκρατικές επιχειρήσεις, αναφέρεται δε ενδεικτικά τον Khaled Sharrouf, ο οποίος πήγε στη Συρία και έγινε μέλος τρομοκρατικής ομάδας.
Εννέα άλλα προγράμματα στόχευαν σε άτομα τα οποία ήταν γνωστά για τις εξτρεμιστικές τους ιδέες.
Τα υπόλοιπα 64 προγράμματα απευθύνονταν σε διάφορες κοινωνικές ομάδες, από τις οποίες οι 33 δεν είχαν καμία σχεδόν σχέση με την καταπολέμηση του εξτρεμισμού και στόχευαν στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.
Εκτιμάται, ότι στοχεύοντας σε ευρείς κοινωνικές ομάδες οι οποίες συνήθως βρίσκονται σε συγκεκριμένες περιοχές και ανήκουν σε συγκεκριμένο κοινωνικο-οικονομικό υπόβαθρο, διατρέχεις πάντα τον κίνδυνο να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα εθνικής ασφάλειας.
