Με δύο σημαντικά πρόσωπα ασχολήθηκε η Μελβούρνη πριν από μερικές ημέρες. Δύο άτομα με ιδιαίτερη ακτινοβολία, δημοφιλή και αγαπημένα πρόσωπα των τηλεοπτικών καμερών και των δημοσιογραφικών πενών.

Η Helen Kapalos και ο Γιάνης Βαρουφάκης μίλησαν στη Μελβούρνη με δυο μέρες διαφορά. Η δημοσιότητα για την ομιλία της πρώτης ήταν σχεδόν μηδενική, σε αντίθεση με την τεράστια για εκείνη του δεύτερου.

Τo κοινό που παρακολούθησε τις δύο ομιλίες ήταν διαφορετικό: Tο κοινό της κ. Kapalos ήταν μέλη εθνοτικών ομάδων, που αγωνιούν για την παρουσία τους στη χώρα, σε μία περίοδο κατά την οποία θέματα όπως το μεταναστευτικό, το προσφυγικό και οι πράξεις ρατσισμού είναι στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Από την άλλη, το κοινό του κ. Βαρουφάκη ήταν πιο νεανικό, που αγωνιά για το μέλλον του, τη στιγμή που η Ευρώπη καταρρέει (οικονομικά και πολιτικά), η Αμερική ασθενεί σε πολλά επίπεδα και ο οικονομικός “καλπασμός” της Κίνας φαίνεται να… φρενάρει!

ΤΟ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ “ΟΡΑΜΑ”

Τους τελευταίους μήνες, η νέα επικεφαλής της Επιτροπής Πολυπολιτισμού της Βικτώριας (Victorian Multicultural Commission – VMC), Helen Kapalos, έχει εμφανιστεί σε δεκάδες εκδηλώσεις. Από τον περασμένο Αύγουστο, που ανέλαβε τα καθήκοντά της, προσπαθεί να φέρει κάτι διαφορετικό στον μέχρι σήμερα τρόπο λειτουργίας της VMC.

Βγαίνει στους δρόμους, συναντιέται με άτομα από διάφορες εθνοτικές κοινότητες της Μελβούρνης, τιμά διάφορα πανηγύρια, χορούς και δεξιώσεις με την παρουσία της και μιλά για τον πολυπολιτισμό στη Βικτώρια.

Φωτογραφίες της με άτομα από διάφορες εθνοτικές κοινότητες της Μελβούρνης κάνουν το γύρο του διαδικτύου μέσα από τα social media. Προηγουμένως, είχε διατελέσει για δύο θητείες μέλος Επιτροπής Federation Square που αναλάμβανε την οργάνωση εκδηλώσεων στην σημαντικότερη πλατεία της Μελβούρνης.

Όλα έδειχναν ότι κάτι νέο θα υπάρξει στον οργανισμό.

Ενθουσιασμένος, αποφάσισα να ακούσω από κοντά μια διάσημη και δημοφιλή συνάδελφο. “Είναι η πιο συγκλονιστική εργασιακή εμπειρία της καριέρας μου μέχρι στιγμής” δήλωσε στο Multicultural Hub απέναντι από το Queen Victoria Market στο κέντρο της Μελβούρνης μπροστά σε 200 περίπου άτομα. Μόνο τόσοι μαζεύτηκαν για να ακούσουν για πρώτη φορά και επίσημα τα μελλοντικά σχέδια του VMC από την νέα πρόεδρό του.

Με καθυστέρηση 45 λεπτών, και ώσπου, δηλαδή, να μισογεμίσει ο χώρος, και για 45 λεπτά, η κ. Kapalos προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να εμφυσήσει νέα πνοή στον κυβερνητικό οργανισμό. Mε αποσπάσματα από μελέτες και έρευνες για τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της χώρας μας, με όμορφα φτιαγμένα βίντεο και (πάντα!) με χαμόγελο, αισιοδοξία και περηφάνια, περιέγραψε το “όραμα” του VMC.

Η πρόεδρος του VMC, Helen Kapalos, με γυναίκες εκπροσώπους εθνοτικών ομάδων της Βικτώριας στη βραδιά της παρουσίασης των στόχων του VMC στο Multicultural Hub.Φώτο: Facebook

Υπήρξαν (και πάλι!) οι δακρύβρεχτες ιστορίες για τους Έλληνες μετανάστες και το πώς έπεφταν θύματα bullying, που τους φώναζαν “wogs” και πόσο υποτιμητικά αισθάνονται. Σήμερα όλοι γνωρίζουν ότι το να είσαι ένας “wog” είναι περισσότερο τιμητικό παρά προσβλητικό. Μάλιστα, κάποιοι φίλοι μου μου είχαν πει πρόσφατα ότι θα ήθελαν και αυτοί να είναι “wogs”, δηλαδή μέρος μιας (υπο)κουλτούρας που με κάποιο μυστηριακό τρόπο συνέβαλε τα μέγιστα στον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της Βικτώριας.

Αυτό. Μέχρι εκεί. Δε ακούσαμε για όραμα, μόνο για το ότι πρέπει να αισθανόμαστε περήφανοι που είμαστε μέρος της πολυπολιτισμικής Βικτώριας. Και το χειροκρότημα του κόσμου ήταν χλιαρό και σύντομο.

Η κ. Kapalos ήταν για χρόνια αγαπημένη τηλεοπτική παρουσία, αλλά τίποτα πολυπολιτισμικό δεν θυμίζει από τη σύντομη δημοσιογραφική της καριέρα.

Επίσης, και άλλα κορυφαία μέλη της Επιτροπής έχουν ήδη κατακτήσει το “αυστραλιανό όνειρο” και αδυνατούν να “πιάσουν τον σφυγμό” των πιο αδύναμων εθνοτικών ομάδων της Βικτώριας.

Σε μια στιγμή, που υπάρχουν τόσες άλλες εθνοτικές κοινότητας που προσπαθούν να ορθοποδήσουν στην Πολιτεία και ακόμα ζουν τον εφιάλτη της αναλγησίας του ομοσπονδιακού Υπουργείο Μετανάστευσης.

Και αναρωτιόμαστε για το ποιος είναι πλέον ο σκοπός της ύπαρξης του VMC, την στιγμή που υπάρχει ήδη υπουργείο Πολυπολιτιστικών Υποθέσεων. Συνήθως μια Επιτροπή υπάρχει όταν απουσιάζει κάποιου ανώτερο κυβερνητικό όργανο.

Συμπέρασμα: Η τοποθέτηση της κ. Kapalos στην προεδρία του VCM έχει φέρει έναν νέο “αέρα”, αλλά όχι απαραίτητα και το πολυπόθητο όραμα.

ΤΟ ΟΥΤΟΠΙΣΤΙΚΟ ΟΡΑΜΑ

Δεν περίμενα να το πω αυτό, αλλά ο Γιάνης Βαρουφάκης ήταν καλός. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, ενθουσίασε τους παραβρισκόμενους εκείνο το Σάββατο το πρωί στο Athenaeum Theatre. Ένας φίλος μου και σφοδρός επικριτής του πρώην υπουργού που τον παρακολουθεί στενά εδώ και κάμποσο καιρό, μού είπε ότι ο Βαρουφάκης θα έπρεπε να κάνει την ομιλία του στο MCG. “Μόνο εκεί θα χωρούσε το τεράστιο εγώ του” μου είπε χαρακτηριστικά.

Βασικά δεν είπε κάτι καινούργιο από αυτά που ακούμε από τον ίδιο εδώ και περίπου ένα χρόνο, όταν “με φόρα” μπήκε στην ελληνική πολιτική σκηνή. Όμως, ξέρει να πουλά τις ιδέες του πολύ καλά. Ξέρει επίσης να πουλά και ένα όραμα και να καταχειροκροτείται. Γνωρίζει άριστα να απαντά κάθε ερώτηση και να γοητεύει και τον εχθρό του ακόμη.

Αλλά αυτό για τον οποίο τον παραδέχτηκε ο κόσμος εκείνο το πρωί είναι ότι ξέρει να κάνει τη δουλειά του σωστά. Ως ομιλητής και ακαδημαϊκός, και κάποιοι θα έλεγαν και ως προπαγανδιστής. Αλλά το να προπαγανδίζεις ότι η λιτότητα είναι ένα πολύ κακό πράγμα για μια οικονομία και τους πολίτες της, δεν κάνει κακό σε κανέναν. Ούτε, επίσης, κάνει κακό το να λες στον κόσμο ότι παραιτήθηκε από μια κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) που υπέγραψε αυτό που προπαγάνδιζε ότι δεν θα υπόγραφε, δηλαδή το Τρίτο Μνημόνιο.

Συμπέρασμα: Ο κ. Βαρουφάκης γνωρίζει το αντικείμενό του και ξέρει να πουλάει το ουτοπιστικό του όραμα πολύ καλά.