Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας εξέφρασε τα θερμά του συλλυπητήρια για την εκδημία του Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Ανδρέα, υπογραμμίζοντας ότι «υπηρέτησε με πίστη, αφοσίωση και αυταπάρνηση την ορθοδοξία στην ακριτική του Μητρόπολη» και προσθέτοντας ότι «η μνήμη γι’ αυτό το πλούσιο έργο του, το ποιμαντικό, το κοινωνικό, το πατριωτικό και το πνευματικό, θα συνεχίσει να παραδειγματίζει και να δεσμεύει για τη συνέχισή του».
Ειδικότερα, κατά τη δήλωσή του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ.Τασούλας τόνισε:
«Ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρός Ανδρέας, που υπηρέτησε με πίστη, αφοσίωση και αυταπάρνηση την ορθοδοξία στην ακριτική του Μητρόπολη, υπέκυψε σήμερα σωματικά, μετά από μακρά ασθένεια και εκοιμήθη, όμως η μνήμη και το έργο του δεν θα πάψουν να συνοδεύουν ιδιαίτερα όσους από εμάς τον ζήσαμε.
Έργο τριών δεκαετιών στην παραμεθόριο αγαπημένη του επαρχία Πωγωνίου και Κονίτσης, αλλά και δυναμική και αδιάκοπη συμπαράσταση προς την ελληνική εθνική μειονότητα της Αλβανίας, με τη διαρκή εκ μέρους του αγωνία και την κινητοποίηση όλων μας για την προστασία των δικαιωμάτων “των παιδιών του, των βορειοηπειρωτών”, όπως πατρικά τους αποκαλούσε. Η μνήμη γι’ αυτό το πλούσιο έργο του, το ποιμαντικό, το κοινωνικό, το πατριωτικό και το πνευματικό, θα συνεχίσει να παραδειγματίζει και να δεσμεύει για τη συνέχισή του.
Για την εκδημία του εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια.
Αιωνία του η μνήμη!».
Σημειώνεται ότι ο μητροπολίτης Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, Ανδρέας, απεβίωσε ύστερα από πολύμηνη νοσηλεία στο νοσοκομείο «Χατζηκώστα», όπου έδινε μάχη για τη ζωή του μετά από σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ο κατά κόσμον Ανδρέας Τρεμπέλας γεννήθηκε το 1939 στην Πάτρα. Το 1967 εγκαταστάθηκε στην Κόνιτσα, αρχικά ως λαϊκός ιεροκήρυκας και στη συνέχεια ως αρχιμανδρίτης και πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης, συνεργαζόμενος στενά με τον μακαριστό μητροπολίτη Σεβαστιανό. Το 1995 ανέλαβε τη διαποίμανση της περιοχής ως μητροπολίτης.
Το έργο και η παρουσία του άφησαν βαθύ αποτύπωμα στην ακριτική Κόνιτσα, ιδίως μέσω της κοινωνικής προσφοράς και του ποιμαντικού του έργου.