Από την είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα μέχρι τον κενό Τάφο και τη χαρμόσυνη αναγγελία της Ανάστασης, η Μεγάλη Εβδομάδα συμπυκνώνει τη βαθύτερη έννοια του Πάσχα. Είναι μια διαδρομή γεμάτη ένταση, προδοσία, πόνο, πίστη, σιωπή και τελικά φως. Για όσους θέλουν να θυμηθούν τα βασικά γεγονότα με χρονική σειρά, ακολουθεί μια συνοπτική περιγραφή, ημέρα προς ημέρα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Ο Ιησούς, έχοντας περάσει το βράδυ στη Βηθανία (πόλη που σήμερα βρίσκεται στην Παλαιστίνη, λίγο έξω από την Ιερουσαλήμ), όπου ζούσε ο Λάζαρος, τον οποίο είχε αναστήσει, εισέρχεται στην Ιερουσαλήμ πάνω σε ένα γαϊδουράκι. Ο κόσμος τον υποδέχεται με επευφημίες, στρώνοντας βάγια στον δρόμο για να περάσει –εξ ου και αι η ονομασία της ημέρας.
ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ
Είναι η μέρα που εκτυλίσσεται το επεισόδιο στον Ναό του Σολομώντα: «Μέσα στον περίβολο του ιερού Ναού βρήκε αυτούς που πουλούσαν βόδια, πρόβατα και περιστέρια για τις θυσίες, και τους αργυραμοιβούς καθιστούς πίσω από τους πάγκους. Τότε έφτιαξε ένα μαστίγιο από σχοινιά και τους έβγαλε όλους έξω από τον περίβολο του Ναού, μαζί και τα πρόβατα και τα βόδια, και έριξε καταγής τα νομίσματα των αργυραμοιβών, και αναποδογύρισε τους πάγκους» διαβάζουμε στο κατά Ιωάννη (2:14). «Η Γραφή λέει: Ο οίκος μου πρέπει να είναι οίκος προσευχής (Ησαΐας 56, 7), εσείς όμως τον κάνατε σπήλαιο ληστών», λέει στους εμπόρους (κατά Ματθαίο 21:13).
ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ
Οι ιερείς του ναού στήνουν ενέδρα για να αιχμαλωτίσουν τον Ιησού, φοβούνται όμως τα πλήθη που τον θεωρούν προφήτη και κάνουν πίσω. Εκείνος τους αποκαλεί «φίδια και γιους φιδιών». Αργότερα, ανεβαίνει με τέσσερις από τους μαθητές του, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο, τον Ιωάννη και τον Ανδρέα, στο Όρος των Ελαιών. Εκείνοι τον ρωτούν για το μέλλον, πότε θα εκπληρωθεί η προφητεία του κι εκείνος τους απαντά με την περίφημη ομιλία στην οποία λέει μεταξύ άλλων πως «όταν ακούσετε πολέμους και ειδήσεις για πολέμους, μην πανικοβληθείτε· αυτά πρέπει να γίνουν, αλλά δεν είναι ακόμη το τέλος» (κατά Μάρκον 13:7).
ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Η ημέρα της σιωπής. Στα Ευαγγέλια δεν αναφέρεται τι συνέβη την Τετάρτη πριν τη Σταύρωση. Οι μελετητές πιθανολογούν ότι, μετά από δύο εξαντλητικές μέρες, ο Ιησούς και οι μαθητές του απλώς ξεκουράστηκαν, κατά πάσα πιθανότητα στην Βηθανία, στο σπίτι του Λαζάρου και των αδελφών του.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ
Ο Μυστικός Δείπνος. Νωρίτερα εκείνη την ημέρα, ο Ιησούς προσεύχεται στον Κήπο της Γεσθημανής. Το βράδυ τρώνε όλοι μαζί με τους μαθητές του, γιορτάζοντας το εβραϊκό Πάσχα. Ο Ιησούς λέει ότι κάποιος απ’ όλους θα τον προδώσει και προσθέτει: «Όλοι θα χάσετε την εμπιστοσύνη σας σ’ εμένα αυτή τη νύχτα· όπως το λέει κι η Γραφή: Θα σκοτώσω το βοσκό, και θα διασκορπιστούν τα πρόβατα. Μετά την ανάστασή μου όμως θα σας περιμένω στη Γαλιλαία, όπου θα πάω πριν από σας» (κατά Μάρκον 14:27). Ο Πέτρος επιμένει πως δεν θα τον αρνηθεί. Όμως το ίδιο βράδυ, πριν λαλήσει ο πετεινός, και ενώ ο Ιησούς έχει ήδη προδοθεί από τον Ιούδα, συλληφθεί και οδηγηθεί στον Καϊάφα, τρεις φορές αρνείται ότι τον γνωρίζει.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Ο Ιούδας αυτοκτονεί νωρίς το πρωί, ο Ιησούς δικάζεται και καταδικάζεται σε σταυρικό θάνατο. Κουβαλά τον σταυρό του στην κορυφή του Γολγοθά όπου σταυρώνεται και στις 3 το μεσημέρι αφήνει την τελευταία του ανάσα. Το απόγευμα ο Νικόδημος και ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία, κρυφοί υποστηρικτές του Ιησού και μέλη του Σανχεντρίν, του τοπικού δικαστηρίου που τον καταδίκασε σε θάνατο, τον κατεβάζουν από τον σταυρό και τον θάβουν.
ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ
Το σώμα του Ιησού παραμένει στον τάφο, φρουρούμενο από Ρωμαίους στρατιώτες.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
Τα ξημερώματα της Κυριακής, λέει το κατά Ματθαίον 28:1-16: «Η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία [σ.Σ. η μητέρα του Ιησού] ήρθαν να δουν τον τάφο του Ιησού. Ξαφνικά έγινε μεγάλος σεισμός, άγγελος Κυρίου κατέβηκε από τον ουρανό, ήρθε, κύλησε την πέτρα από την είσοδο και κάθισε πάνω της. Η όψη του ήταν σαν αστραπή και τα ρούχα του ολόλευκα σαν το χιόνι. Τόσο τον φοβήθηκαν οι φρουροί, που άρχισαν να τρέμουν κι έγιναν σαν νεκροί. Ο άγγελος είπε στις γυναίκες: «Εσείς μη φοβάστε! Ξέρω ποιον γυρεύετε: τον Ιησού, τον σταυρωμένο. Δεν είναι εδώ· αναστήθηκε, όπως το είπε! Ελάτε να δείτε το μέρος όπου βρισκόταν το σώμα του Κυρίου. Τρέξτε όμως γρήγορα και πείτε στους μαθητές του: «αναστήθηκε από τους νεκρούς και πηγαίνει πριν από σας, να σας περιμένει στη Γαλιλαία· εκεί θα τον δείτε». Αυτά είχα να σας πω».
Οι γυναίκες βγήκαν γρήγορα από το μνήμα με φόβο και με χαρά μεγάλη, κι έτρεξαν να πουν τα νέα στους μαθητές του. Καθώς όμως πήγαιναν, τις συνάντησε ο Ιησούς, και τους λέει: «Χαίρετε!» Αυτές τον πλησίασαν, έπεσαν στα πόδια του και τον προσκύνησαν. «Μη φοβάστε!» τους λέει ο Ιησούς. «Πηγαίνετε να πείτε στους αδελφούς μου να φύγουν για τη Γαλιλαία, κι εκεί θα με δουν».
Οι έντεκα μαθητές έφυγαν για τη Γαλιλαία, στο βουνό όπου ο Ιησούς τους είχε παραγγείλει να πάνε. Όταν τον είδαν, τον προσκύνησαν· μερικοί όμως είχαν αμφιβολίες. Ο Ιησούς τους πλησίασε και τους είπε: «Ο Θεός μού έδωσε όλη την εξουσία στον ουρανό και στη γη. Πηγαίνετε λοιπόν και κάνετε μαθητές μου όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και διδάξτε τους να τηρούν όλες τις εντολές που σας έδωσα. Κι εγώ θα είμαι μαζί σας πάντα, ως τη συντέλεια του Κόσμου».
Η Μεγάλη Εβδομάδα δεν είναι απλώς ένα χρονικό αφήγημα· είναι μια βαθιά υπαρξιακή εμπειρία, που οδηγεί από τη θλίψη στην ελπίδα και από τον θάνατο στη ζωή.
Καθεμιά από τις ημέρες της προσθέτει το δικό της νόημα στο δράμα· και στο τέλος αυτής της πορείας, η Ανάσταση έρχεται ως λύτρωση ιστορική, πνευματική και ανθρώπινη.
