«…έχωμεν προτιμότερον
να αποκεφαλισθώμεν
παρά την πίστη του Χριστού
ημείς να αρνηθώμεν»
Δανιήλ Τσικκίνη: «Ο Κουτσιούκ
Μεχμέτ εν Κύπρω 1821»
Την Κυριακή, 13 Ιουλίου 2025, ώρα 8πμ και 11.30πμ. τελείται αρχιερατικό μνημόσυνο και δοξολογία στην εκκλησία των Εισοδίων της Θεοτόκου 3-7 Macedon Avenue North Balwyn, ιερουργούντος του επισκόπου Μελβούρνης κ. Κυριακού, βοηθούμενου υπό του πατρός Νικολάου, για ανάπαυση των ψυχών, των υπέρ πίστεως και πατρίδας σφραγιασθέντων υπό των Τούρκων, την 9η Ιουλίου 1821 στην Κύπρο.
Το μνημόσυνο γίνεται σε συνεργασία με την Κυπριακή Κοινότητα, την Κοινότητα Αποστόλου Ανδρέα Σανσάην, την Κοινότητα Κυπρίων Βορείων Προαστείων, τον Σύλλογο Γονέων και Νεολαίας Σανσάην και την Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα, παρουσία του Υπάτου αρμοστή της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμμούτη και άλλων επισήμων.
Συμμετέχουν με τις σημαίες μαθητές από τον Χορευτικό Όμιλο της Κυπριακής Κοινότητας, την Ακαδημία Χορού “Πήγασος” το Oakleigh Grammar και το Ηellenic School of Dance της εκκλησίας των Εισοδίων της Θεοτόκου.
Ως γνωστόν, η Κύπρος, τιμά αυτή την ημέρα, την επέτειο της θυσίας του αρχιεπισκόπου Κυπριανού, των επισκόπων Χρύσανθου Πάφου, Μελετίου Κιτίου και Λαυρεντίου Κυρήνειας και άλλων κληρικών και λαϊκών, που τάχθηκαν στο πλευρό της επανάστασης του Έθνους το 1821, κατά του Οθωμανικού Ζυγού.
Σημαντικό, θεωρείται το αρχειακό υλικό στην Κύπρο που αναφέρεται στην περίοδο μεταξύ 1814 και 1824 προ δηλαδή και κατά τη διάρκεια της επανάστασης του έθνους, όπως και αποσπάσματα από το την έκθεση του προξένου των Κάτω χωρών στην Κύπρου, Lorenzo-Giovanni Santi, αυτόπτη μάρτυρα των γεγονότων προς τον πρεσβευτή της χώρας του στην Κωνσταντινούπολη, καταγεγραμμένα στο βιβλίο του καθηγητή Βασίλη Σφυρόερα: “Ωδίνες και οδύνη μιας επανάστασης”.
Γράφει λοιπόν μεταξύ άλλων, “Το 1821 στην Κύπρο, επικρατούσε μια εκρηκτική κατάσταση. “Η σφαγή άρχισε στις 21 Ιουλίου 1821 (Γρηγοριανό Ημερολόγιο) στο Σεράι, στην πλατεία της Λευκωσίας.
Εκτελέστηκαν ο αρχιεπίσκοπος Κυπριανός οι τρεις επίσκοποι, πρόκριτοι πολλοί γέροντες και άλλοι που είχαν κληθεί, τάχατες πως θα τους ανακοινωνόταν ένα φιρμάνι, ευνοΐκό για τους κατοίκους.
Δυστυχώς όλοι οι ευκατάστατοι και οι έμποροι για προληπτικούς λόγους συνελήθφησαν και θανατώθηκαν. Το νησί ερημώθηκε. Η καταστροφή ήταν ανεπανόρθωτη. Οι περιουσίες δεσμεύτηκαν ακόμα και τα θηροφυλάκια των μοναστηριών με αποτέλεσμα να παραλήσει το εμπόριο …”
Εξίσου σημαντικό είναι και το αρχειακό υλικό από την αλληλογραφία των Γάλλων προξένων στη Λάρνακα, που εντόπιζε “την εφαρμογή της τακτικής των Οθωμανών που αποσκοπούσε στον αποκεφαλισμό της πνευματικής ηγεσίας και τον εκφοβισμό του λαού.”
Αλλά και ο Ν. Γ. Κυριαζής στα Κυπριακά Χρονικά έκδοση 1930, γράφει: “Αν και το Κυπριακό εμπόριο εκμηδενίστηκε και η παραγωγή ελαττώθηκε, οι πασάδες απαιτούσαν τους ίδιους φόρου. Βάρος δυσβάστακτο για του Κύπριους.”
Είσιεν σγιαν είχαν ούλλοι τους
τζι η Τζιύπρος το κρυφόν της…
Τις τραγικές εκείνες μέρες της Κύπρου, περιγράφει μέσα από το ποίημά του «Η 9η Ιουλίου 1821», ο εθνικός διαλεκτικός ποιητής της μεγαλονήσου Βασίλης Μιχαηλίδης, στηριζόμενος στην αφήγηση του τότε περιηγητή Τζον Καρνέ.
«Αντάν αρτζέψαν οι κρυφοί
ανέμοι τζι εφυσούσαν
τζι αρκίνησεν εις την Τουρτζιάν
να κρυφοσυννεφκιάζη
…………………..
είσιεν σγιάν
είχαν ούλλοι τους
τζι η Τζιύπρος το κρυφόν της
μεσ’ στους ανέμους τους κρυφούς
είσιεν το μερτικόν της…»
Το ποίημα, που περιγράφει την συνεισφορά του νησιού στο βωμό της πατρίδας και τη θυσία των απαγχονισμένων, είναι γραμμένο στην κυπριακή τοπολαλιά. Χαρακτηρίζεται ως έργο υψηλής τέχνης, ένα αριστούργημα στη σύλληψη και εκτέλεση, με δραματική περιγραφή και λυρική έκφραση, με μουσικό στίχο και παραστατικότητα, όπως άλλωστε είναι όλα τα έργου του ποιητή της μεγαλονήσου. Εύηχοι στίχοι και κατανοητοί, με πόνο και συναίσθημα.
Τα οστά του αρχιεπισκόπου και των επισκόπων, βρίσκονται σε υπόγεια κρύπτη στην εκκλησίας της Φανερωμένης στη Λευκωσία, ενώ η επιτύμβια πλάκα αποκαλύπτει τα ονόματα, για να θυμίζουν το τίμημα και το μερτικό της Κύπρου στην Επανάσταση του Έθνους.
Εν κατακλείδι, η υπέρτατη θυσία των ιερωμένων και λαϊκών της 9ης Ιουλίου του 1821, φανερώνει περίτρανα την συμμετοχή της Κύπρου στους αγώνες του Έθνους, γιατί τα πάθη και η μοίρα Ελλάδας και Κύπρου, είναι κοινά στο αναλλοίωτο όραμα της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ.
204 χρόνια μετά, οι μορφές των ηρώων είναι σύμβολα ανδρείας και φιλοπατρίας που μας οδηγούν στο δρόμο αναζήτησης της πολυπόθητης λύσης στο πρόβλημα της ιδιαίτερης πατρίδας μας, για επανένωση και ειρηνική συμβίωση όλων των κατοίκων του νησιού μας.
204 χρόνια μετά, οι έχοντες το εύοσμο άνθος της Μεσογείου στο νου και την καρδιά μας, τελούμε μνημόσυνο στην Άγια Τράπεζα υπέρ των θυσιασθέντων απάντων της γης, εναποθέτουμε την ελπίδα μας στην Μητέρα Παναγία και περιμένουμε με την λαμπάδα στο χέρι να ξημερώσει η μέρα να βαδίσουμε όλοι μαζί το δρόμο προς το ακρωτήρι, εκεί που οι σμιλεμένοι βράχοι από τα άγρια κύματα, κρατούν συντροφιά στον προστάτη της Κύπρου μας, Απόστολο Ανδρέα.
Γιατί όπως λέει ο ποιητής:
«Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνόζαιρη του κόσμου
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ιξηλείψη,
κανένας, γιατί σ’κέπει την που τάψη ο Θεός μου.
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή όντας ο κόσμος λείψη».
Μετά το πέρας του μνημοσύνου θα ακολουθήσει σεμνή τελετή και γεύμα στο παραπλεύρως χωλ της εκκλησίας. Είσοδος $35.00
Για να κλείσετε θέσεις παρακαλείστε να τηλεφωνήστε στο: 0487 22 22 37.
