Στου Πενταδάκτυλου την πλαγιά, εκεί που η γροθιά του αιωρείται αδιάφορη χρόνια τώρα περιφρονώντας το ξενόφερτο σήμα που τού πρόσθεσαν, τα φυλάκια ένθεν και ένθεν της πράσινης γραμμής και ο τρόπος ζωής των Κυπρίων, ενδεχομένως, δίνουν την εντύπωση στον επισκέπτη του 2025, ότι ο χρόνος τρύπωσε για καλά στα μονοπάτια της πολύχρονης Ιστορίας της Κύπρου μας, νεκρώνοντας και παρασύροντας παρθένα συναισθήματα από πύρρειες νίκες και παρακάμπτοντας τα αίτια και τις αφορμές που οδήγησαν στην εισβολή της Τουρκίας το 1974.
Είναι όμως έτσι;
Παρά τα 51 χρόνια που πέρασαν, είναι κάτι ημερομηνίες σαν εκείνη της 15ης του Ιούλη, όπου το προδοτικό πραξικόπημα της χούντας των Αθηνών με στόχο την ανατροπή του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’, έχει μείνει βαθιά τυπωμένη στην μνήμη μας, γιατί εξακολουθεί να φέρει το απόστημα της προδοσίας και της διχόνοιας, γιατί καρφώθηκαν πισόπλατα αδελφικά κορμιά και γιατί χύθηκε αίμα, με αποτέλεσμα να αποδυναμώσουν το νησί.
Πέντε μέρες μετά, η Τουρκία, μια από τις εγγυήτριες Δυνάμεις της Συμφωνίας Ζυρίχης – Λονδίνου που υπογράφτηκε το 1959, και, με πρόσχημα την προστασία των Τουρκοκυπρίων, εισέβαλε στην Κύπρο.
Οι σφοδρές μάχες που ακολούθησαν, αιματοκύλισαν και ερήμωσαν ολόκληρα χωριά. Εκατοντάδες οι σκοτωμένοι που θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους, εκατοντάδες και τα ονόματα στον κατάλογο των αγνοουμένων.
Χιλιάδες οι ξεριζωμένοι που έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους πατρίδα, δεκάδες οι εναπομείναντες στα κατεχόμενα. Τεράστια και η καταστροφή που υπέστη η πολιτιστική κληρονομιά. Εκκλησίες λεηλατήθηκαν και μετατράπηκαν σε στάβλους και αποθήκες, μνημεία καταστράφηκαν και Κυπριακές αρχαιότητες ξεπουλήθηκαν στις μαύρες αγορές.
Ιούλης 2025. Για μια ακόμη χρονιά, η παροικία καλείται να δηλώσει τη συμπαράστασή της και τη συνέχιση του αγώνα, ν’ ανανεώσει τον όρκο και να υποσχεθεί ότι «Δεν Ξεχνώ την Κύπρο και Αγωνίζομαι».
Ένας όρκος και μια υπόσχεση που για 51 χρόνια παραμένουν αμετάκλητοι, γιατί έχουν ένα συναισθηματικό και γεωγραφικό προορισμό. Την πλήρη δικαίωση των αιτημάτων της μεγαλονήσου για την παράνομη εισβολή και κατοχή του 37% του Κυπριακού εδάφους.
ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ
Δυστυχώς, συνεχίζεται η προκλητική στάση του Τούρκου προέδρου κ. Ερντογάν, ο οποίος ονειρεύεται και παρουσιάζει το πανέμορφο βόρειο τμήμα της, την Αχαιών Ακτή, ως «Τουρκική Δημοκρατία της Κύπρου».
Πέταξε βλέπετε το «Βόρεια» για να εξυπηρετεί τον σκοπό του, μπήκε παράνομα στο Βαρώσι της Αμμοχώστου, το οποίο ας σημειωθεί είναι κατοχυρωμένο από τα Ηνωμένα Έθνη να επιστραφεί στους νόμιμους κατοίκους του, έχει βλέψεις στην Κυπριακή Αποκλειστισκή Οικονομική Ζώνη και αναδεικνύει εαυτόν σουλτάνο σε μέρη που δεν του ανήκουν. Και νάταν μόνο αυτά;
Όπως ενθυμούνται οι αναγνώστες μας, πέρυσι, αυτό τον μήνα με αφορμή την συμπλήρωση 50 χρόνων από την αποφράδα εκείνη ημέρα, είχε οργανωθεί με πρωτοβουλία των Κυπριακών Οργανισμών και της Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα, μεγαλειώδης συγκέντρωση στο Federation Square.
Παρά το μουντό της ημέρας, σύμφωνα με εκτιμήσεις, 2500 συμπάροικοι είχαν δώσει το παρών.
Ο καθένας και μια τραγική φιγούρα της ιστορίας του 74. Που όσο και να προσπαθούσαν να κρύψουν, τούτες τις μέρες οι εικόνες περνούν σαν κινηματογραφική ταινία από μπροστά τους. Ένας απέραντος πόνος, μια θλίψη και μια ιστορία πανομοιότυπη.
«Εκείνο το πρωί… Όταν μπήκαν οι… Ακόμα περιμένω νέα…».
2025. Με λύπη διαπιστώνουμε ότι το Κυπριακό έχει μείνει στάσιμο. Ούτε έχουν γίνει οι προ μηνών εξαγγελθείσες συναντήσεις με την Τουρκοκυπριακή πλευρά. Επίσης, η Κύπρος, αν και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ευρώπης και πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2004, βιώνει για 51 χρόνια τις τραγικές συνέπειες της διαίρεσης και της στρατιωτικής κατοχής. Σίγουρα ο ρόλος της θα μπορούσε να είναι πιο ενεργός και πιο καθοριστικός στην προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού με στόχο μια λειτουργική λύση με βάση τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις αρχές, αξίες και ελευθερίες, όπως ορίζουν τα Ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, που θα τερματίσουν την κατοχή και θα επανενώνει όλους τους κατοίκους του νησιού.
Δυστυχώς, το Κυπριακό, έχει γίνει ένα κουβάρι που αδυνατεί να το ξεπλέξει, ή επί το σωστότερο, να πάρει ξεκάθαρη και διεθνή θέση. Γιατί;
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΥΠΡΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Ωστόσο, σταθερό και ξεκάθαρο είναι το μήνυμα του προέδρου της Κύπρου Χριστοδουλίδη και του πρωθυπουργού της Ελλάδας, κ. Μητσοτάκη, προς τον «ονειροπόλο» πρόεδρο της Τουρκίας: Λύση δύο Κρατών και διχοτόμηση, δεν υφίστανται.
Συμφωνούμε ότι οι συνομιλίες πρέπει να γίνονται με γνώμονα τις σχέσεις καλής γειτονίας και ότι οι πολιτικοί πρέπει να διαπραγματεύονται με πολιτικό ήθος.
Τον περασμένο Σεπτέμβρη εντελώς απρόσμενα, έλαβα ένα χειροποίητο ρολόι τοίχου, φτιαγμένο από τα χέρια του συμπάροικου κ. Γιάννη Κυριάκου, που μετρά τις ώρες για λευτεριά στην Κύπρο μας. Πρόκειται για ένα δίσκο 45 στροφών «Η Κύπρος είναι δική μας», της εταιρείας Apollo, SY-17, S6365, σε στίχους και μουσική του Φραντζεσκάκη.
Ο καλός συμπάροικος χρησιμοποίησε το δίσκο ως βάση, αγόρασε τους δείχτες και τους αριθμούς και πρόσθεσε τον χρυσοπράσινο χάρτη της Κύπρου με το κλαδί της ελιάς.
Ομολογώ, ότι παρέλαβα το ελπιδοφόρο του δώρο με πολλή συγκίνηση. Είμαι σίγουρη ότι το Ρολόι της Κύπρου είναι για να θυμίζει εσαεί και να μετρά τις ώρες της αποκατάστασης της αδελφοσύνης και της ειρήνης στο νησί.
Αδέλφια. Το Κυπριακό, είναι διεθνές πρόβλημα γιατί είναι πρόβλημα εισβολής, κατοχής και παραβίασης του διεθνούς δικαίου και πρέπει να παραμείνει στο πλαίσιο των προσπαθειών του Συμβουλίου Ασφαλείας και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Ευχή μας να υπάρξει σύντομα μια βιώσιμη και λειτουργική λύση απαλλαγμένη από τα ξένα στρατεύματα, που να δώσει τέλος στην κατοχή και να επανενώνει όλους τους κατοίκους του νησιού με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες των λαών.
