Τα Μαθηματικά είναι η βάση της μουσικής και μέσα από αυτά, η ψυχή μπορεί να εξυψωθεί ώσπου να ενωθεί με το σύμπαν, πρέσβευε ο Πυθαγόρας, ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και μαθηματικός. Αυτήν την, κατά Πυθαγόρα, μυστηριακή διάσταση των Μαθηματικών, σε συνδυασμό με την μουσικότητα των λέξεων που κάθε λογοτεχνικό δημιούργημα αναδεικνύει, χρησιμοποιεί ως αφετηρία, ο ομογενής γνωστός συγγραφέας και καθηγητής Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Victoria (Victoria University), Τομ Πετσίνης, στο νέο του μυθιστόρημα που φέρει τον τίτλο «Quaternia».

Και ενώ η αφετηρία του νέου μυθιστορήματος του Τομ Πετσίνη θα μπορούσε να θεωρηθεί αναμενόμενη -αν, βέβαια, αναλογιστεί κανείς την πολύχρονη σχέση του με τα μαθηματικά και τη λογοτεχνία, εκείνο που εκπλήσσει είναι, αφενός, ο χώρος στον οποίο αυτό εξελίσσεται και, αφετέρου, το θέμα που πραγματεύεται. Στις μέχρι τώρα λογοτεχνικές του δουλειές, ο Τομ έχει ασχοληθεί με θέματα που είχαν άμεση σχέση με το ιστορικό παρελθόν ή κοινωνικά φαινόμενα, τοποθετώντας τους χαρακτήρες του σε χώρο και χρόνο χειροπιαστό.

Στο νέο του μυθιστόρημα, όμως, ο ομογενής συγγραφέας αποφασίζει να πειραματιστεί όχι μόνο με τον χώρο και τον χρόνο που τοποθετεί στην εικονική πραγματικότητα που συνθέτουν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, αλλά και με το κοινό του. Και αυτό γιατί το νέο του βιβλίο, λόγω θέματος, δεν απευθύνεται μόνο στον ενήλικα αναγνώστη, αλλά και στους εφήβους.

Η Quaternia, είναι μία «χώρα» που δημιουργείται μέσα από τα μαθηματικά, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τον χειροπιαστό μας κόσμο. Είναι ο εικονικός κόσμος ενός ηλεκτρονικού παιχνιδιού στον οποίο ο βασικός πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος, ένας 14χρονος έφηβος, περιπλανιέται και «παίζει» με μαθηματικά θεωρήματα, αριθμούς αλλά και τη ζωή.

Όπως πολλοί άλλοι έφηβοι σήμερα, ο Ιβάν ξοδεύει πολύ χρόνο παίζοντας ηλεκτρονικά παιχνίδια. Ο εθισμός του σ’ αυτά έχει αρχίσει να επηρεάζει τον χαρακτήρα του, τις σπουδές του και, βέβαια, την κοινωνική του ζωή. Οι γονείς του προσπαθούν μάταια να τον επαναφέρουν στην απτή πραγματικότητα, αλλά ο Ιβάν επιλέγει να παραμείνει στον άλλο του κόσμο και για να το επιτύχει μηχανορραφεί ένα διαβολικό σχέδιο προκειμένου οι γονείς του να πάψουν να τον ενοχλούν. Ένα σχέδιο που στοχεύει στο να κλονίσει συθέμελα την οικογένειά του.

Να αναφέρουμε ότι το νέο μυθιστόρημα του ομογενή συγγραφέα εκδίδεται από τον οίκο Australian Scholarly Publishing και χρηματοδοτήθηκε από το Πανεπιστήμιο Victoria, που είδε την ιδέα του ομογενή συγγραφέα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Πώς, όμως, γεννήθηκε αυτή η ιδέα;

«Εργάστηκα για λίγο καιρό ως σύμβουλος μαθηματικών σε μία εταιρία παραγωγής ηλεκτρονικών παιχνιδιών και αυτή η ενασχόλησή μου, σε συνάρτηση με την καθημερινή μου επαφή με νέους ανθρώπους, τους φοιτητές μου, ήταν το ερέθισμα για το συγκεκριμένο μυθιστόρημα» είπε στο «Νέο Κόσμο» ο ομογενής συγγραφέας, προσθέτοντας ότι αυτή η άλλη μη χειροπιαστή πραγματικότητα «μπορεί όντως να μην είναι υλική αλλά είναι πολύ αληθινή για εκατομμύρια ανθρώπους, που παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια και ‘εμβυθίζονται’ σ’ αυτή».

«Μιλώντας σ’ αυτούς και βλέποντας το επίπεδο του ρεαλισμού στα παιχνίδια αυτά, -ενός ρεαλισμού που επιτυγχάνεται χάρη στα μαθηματικά-, σκέφτηκα ότι αυτή είναι μία πολύ καλή πλατφόρμα, αφενός, για να ερευνήσω τα μαθηματικά και, αφετέρου, για να αγγίξω μέσα από την εικονική πραγματικότητα των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, αυτόν τον φαντασιακό κόσμο και μία κοινωνική εξέλιξη που σήμερα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής γονέων και παιδιών».

Το μυθιστόρημα του Τομ Πετσίνη είναι μία προσπάθεια του ομογενή συγγραφέα να παρουσιάσει κατ’ αρχήν και να διερευνήσει εκ των υστέρων, πώς τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και οι φανταστικοί τους κόσμοι μεταβάλλουν, την «ευμετάβλητη» λόγω ηλικίας, ταυτότητα των νέων ανθρώπων ή την κοινωνική τους συμπεριφορά αλλά και πως αυτές οι μεταβολές ή αν θέλετε οι επιδράσεις που δέχονται οι νέοι άνθρωποι που εθίζονται στα ηλεκτρονικά παιχνίδια ερμηνεύονται από τους γονείς τους.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ, ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΟΧΘΗΡΟΥ ΗΓΕΤΗ

Ο Τομ Πετσίνης, χρησιμοποιεί, όμως, αυτήν την εικονική πραγματικότητα, προκειμένου να μυήσει τον αναγνώστη στον κόσμο των μαθηματικών, ένα κόσμο που όπως λέει, «ανοίγει άπειρους δρόμους».

«Τα μαθηματικά πάνε όσους τα ακολουθήσουν σε πολλά και διαφορετικά ταξίδια» λέει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι ο Ιβάν στην Quaternia εισάγεται σε ένα ταξίδι με πηδάλιο τα Μαθηματικά και αυτό γίνεται με τρόπο μυστηριακό, γιατί το ταξίδι του αρχίζει από την συνάντησή του με τον Πυθαγόρα, τον Έλληνα φιλόσοφο και μαθηματικό που θεωρούσε ότι η ουσία των πραγμάτων βρίσκεται στους αριθμούς και στις μαθηματικές σχέσεις που είναι και οι νόμοι που διέπουν τον φυσικό αλλά και τον πνευματικό μας κόσμο. Ο Πυθαγόρας θεωρούσε τα μαθηματικά, θρησκεία, μία θρησκεία που οδηγεί στην ολοκλήρωση του ατόμου και ο Ιβάν, ασπαζόμενος τη φιλοσοφική αντίληψη του Πυθαγόρα, μαθαίνει και πειραματίζεται με «θρησκευτική» προσήλωση στον μη χειροπιαστό κόσμο της Quaternia.

«Πάει στο νεκροταφείο των νεκρών αριθμών, στο ποταμό της μαθηματικής σταθεράς του π, στο δάσος με το ‘πρόβλημα των άγριων αριθμών’. O Ιβάν ζει και παίζει και λέω ζει, γιατί εκεί στην Quaternia αποκτά ακόμα και την πρώτη φιλενάδα της ζωής του» λέει ο ομογενής συγγραφέας περιγράφοντας το ταξίδι του ήρωά του. Και ενώ τα μαθηματικά ταξίδια του Ιβάν θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως μία θετική εξέλιξη για τον 14χρονο πρωταγωνιστή του μυθιστορήματος, μία ευκαιρία να αναπτύξει δεξιότητες και να εμπλουτίσει την γνώση του, ο συγγραφέας εισάγει στην πλοκή του μία ακόμα διάσταση στην όλη του εξέλιξη.

Στοχεύοντας στο να παρουσιάσει τους κινδύνους και το απρόβλεπτο αυτών των ταξιδιών στις εικονικές πραγματικότητες που χτίζουν άλλοι, μία άλλη πτυχή, αυτή του μοχθηρού εξουσιαστή του παιχνιδιού και των κανόνων του μπαίνει ως ο άγνωστος «χ» στην εξίσωση της λογοτεχνικής του δημιουργίας. Αόρατος, άυλος, όπως και ο εικονικός κόσμος του Ιβάν, αυτός ο επικίνδυνος εξουσιαστής αλλά η απειλή του ουσιαστική, ξεπερνά τα όρια της εικονικής πραγματικότητας. Και μ’ αυτό το μικρό μυστήριο ο Τομ Πετσίνης δίνει στον αναγνώστη την ευκαιρία να προβληματιστεί αλλά και να εκτιμήσει την ουσιαστική σχέση μεταξύ του εικονικού και του ρεαλιστικού, μία σχέση που οι επιστημονικές εξελίξεις της εποχής μας, επιβάλλουν να διερευνήσουμε γιατί είναι αδύνατο να παραβλέψουμε καθώς αδιαμφισβήτητα έχει ήδη αρχίσει να καθορίζει την καθημερινότητά μας, με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.

Εν κατακλείδι το μυθιστόρημα «Quaternia» είναι στην ουσία, μία φιλοσοφική κατάθεση και θεώρηση αν θέλετε, στα διλήμματα που η τεχνολογία εισάγει κάθε μέρα στη ζωή μας, διλήμματα που θα συνεχίσουν να υπάρχουν να μεταλλάσσονται, να πληθαίνουν και να μας προκαλούν και με αυτήν την σκέψη κατά νου πρέπει να διαβαστεί. Εξάλλου, όπως μας είπε και ο Τομ Πετσίνης, «δεν είναι εγχειρίδιο για γονείς. Είναι μία προσπάθεια να καταλάβουμε και αυτήν την τεχνολογική επανάσταση που ζουν οι νέοι μας και να εκτιμήσουμε τα θετικά και αρνητικά της στοιχεία».

*Η παρουσίαση του βιβλίου του ομογενή συγγραφέα θα γίνει την επόμενη Πέμπτη, 7 Απριλίου, στους χώρους του Victoria University στο κέντρο της Μελβούρνης και το βιβλίο θα παρουσιάσει ο David Astle, συγγραφέας και δημιουργός σταυρολέξων για την εφημερίδα «The Age» και μόνιμος συνεργάτης της εκπομπής Sunday Extra, του ραδιοφωνικού σταθμού Radio National του κρατικού δικτύου ABC.