Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΒΙΟΤΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ

ΑΠΟ τις αρχές της δεκαετίας του 1990 που έγινε η ανατροπή στη Σοβιετική Ένωση, το βιοτικό επίπεδο παγκοσμίως αλλά και εδώ στην Αυστραλία σταδιακά άρχισε να παίρνει την κατιούσα. Αυτό το γνωρίζουν όλοι. Στις μέρες μας περισσότερο το αισθάνονται οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι.

Τα καρότσια στα σουπερμάρκετ που κάποτε γέμιζαν, τώρα αντικαταστάθηκαν με καλαθάκια και τα ψώνια επιλέγονται με θρησκευτική επιμέλεια για να μην παραβιαστεί ο οικογενειακός προϋπολογισμός γιατί τα έσοδα είναι μετρημένα κουκιά.

ΣΤΕΓΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ

Παλαιότερα όταν οι μισθοί ήταν γύρω στα 200 με 250 δολάρια την εβδομάδα αγόραζες σπίτι 35.000 ή και 40.000. Σήμερα ένα μέσο σπίτι ακόμη και σε μη αναβαθμισμένες περιοχές πουλιέται γύρω στο εκατομμύριο. Τα μεροκάματα, ωστόσο, δεν ανέβηκαν αναλογικά σε βαθμό που να ανταποκρίνoνται στο σημερινό κόστος ζωής.

ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Τα νοσοκομεία δεν χρηματοδοτούνται επαρκώς, με αποτέλεσμα οι λίστες αναμονής για μη επείγοντα θέματα υγείας να ταλαιπωρούν απαράδεκτα τον κόσμο. Τα λεγόμενα πακέτα για βοήθεια στο σπίτι παίρνουν μέχρι και 12 μήνες για να εγκριθούν.

Η δωρεάν παιδεία στα Πανεπιστήμια που ξέραμε από την εποχή τοπυ Γουίτλαμ είναι παρελθόν. Η μόρφωση σήμερα είναι προνόμιο των πλουσίων και όσων έχουν την οικονομική ευχέρεια να πληρώνουν τα ακριβά ιδιωτικά σχολεία. Το Εργατικό Κόμμα από κόμμα υποτίθεται των εργατών, όσο περνούν τα χρόνια, όλο και περισσότερο μοιάζει με το κόμμα των Φιλελευθέρων.

Η ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Εκείνο όμως που κατατάσσει την Αυστραλία σε τριτοκοσμική χώρα, σύμφωνα με τη γνώμη πολλών -συμπαροίκων και μη- είναι η παροχή υπηρεσιών. Οι περισσότερες υπηρεσίες πέρασαν στο διαδίκτυο και η πρόσβαση σε αυτές από μη αγγλόφωνους μετανάστες είναι δύσβατο μονοπάτι.

Μου έλεγε ένας συμπάροικος ότι για να μάθει τα βασικά του διαδικτύου πήγαινε για ένα χρόνο στην Πρόνοια και ήταν τυχερός, όπως είπε, γιατί έμαθε κάποια λίγα πράγματα. Ευτυχώς γιατί ήταν δωρεάν τα μαθήματα και δεν χρειαζόταν να πληρώσει. Πόσοι όμως μπορούν στα γεράματα να μάθουν κομπιούτερ!

ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ Ή ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ;

Πολλές υπηρεσίες μείωσαν στο ελάχιστο το προσωπικό και σε παραπέμπουν να εξυπηρετηθείς με το τηλέφωνο κι εκεί γνωρίζει κανείς τι σημαίνει ταλαιπωρία! Παίρνεις τηλέφωνο, βγαίνει μαγνητοφωνημένο μήνυμα, press 1, press 2, press15 και αν είσαι τυχερός και πιάσεις γραμμή μπαίνεις στην αναμονή.

Μου έλεγε φίλος μου ότι πήρε στο Centrelink (τώρα το λένε Services Australia). “Μe είχαν στο περίμενε 45 λεπτά”, μου είπε.

“Πήρα”, μου διηγήθηκε άλλος, “στο South East Water, 23 λεπτά αναμονή. Σε μια σειρά άλλες υπηρεσίες, από ασφάλειες μέχρι τράπεζες, η ίδια ταλαιπωρία.

Σίγουρα κι εσείς θα έχετε κάποια εμπειρία από άλλες Υπηρεσίες. Όπως χαρακτηριστικά μου δήλωσε ο κ. Γιώργος, όταν τηλεφωνάς είναι σαν να κάνεις τεστ αντοχής νεύρων. Ποιος ηλικιωμένος μπορεί να εξυπηρετηθεί από τέτοιες υπηρεσίες. Σου σπάνε τα νεύρα και αν τυχόν νευριάσεις σου κλείνουν το τηλέφωνο. Φροντίζουν όμως να σε προειδοποιήσουν ότι πρέπει να είσαι ευγενικός στον υπάλληλο που θα απαντήσει στην κλήση του τηλεφώνου σου!

Πώς όμως -αναρωτήθηκε ο κ. Γιώργος- μπορείς να συγκρατηθείς και να μην νευριάσεις όταν είσαι τόση ώρα σε αναμονή στο τηλέφωνο;

ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕΝΟΥΝ ΑΒΟΗΘΗΤΟΙ

Πολλοί μη αγγλόφωνοι πολίτες στερούνται βασικές βοήθειες γιατί δεν βρίσκουν άκρη με τα τηλέφωνα.

“Δεν έχουμε πού να κάνουμε τα παράπονα”, συνέχισε οι φίλος μου. “Πήγα στον βουλευτή της περιοχής, αλλά και αυτοί έχουν κλειστές τις πόρτες των γραφείων τους. Σου μιλάνε από ένα παραθυράκι και δεν σου δίνουν ούτε καρέκλα να καθίσεις”.

Παλαιότερα τα γραφεία των βουλευτών ήταν γεμάτα από κόσμο. Τώρα τους βουλευτές, τα κόμματα τους φορτώνουν ένα σωρό συνεδριάσεις και άλλες υποχρεώσεις και δεν τους μένει χρόνος ούτε για ελάχιστη επαφή με τον κόσμο. Ο κόσμος όμως είναι θυμωμένος και… τσιτωμένος πολύ με την απαράδεκτη κατάσταση της παροχής υπηρεσιών.

Δεν ξέρω πού θα οδηγήσει αυτή η κατάσταση. Το σίγουρο βέβαια είναι ότι θα συνεχίσει η ταλαιπωρία του κόσμου εφόσον όλα υπάγονται στην ελαχιστοποίηση των εξόδων προκειμένου να δίνονται δισεκατομμύρια στα όπλα να κερδίζουν οι βιομηχανίες όπλων και άλλα μονοπώλια! Απαράδεκτο μια πλούσια χώρα όπως η Αυστραλία να στερεί βασικές υπηρεσίες σε ένα πολύ μεγάλο αριθμό των πολιτών της!

ΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΟΥΒΑΛΙΑ

Στη ζούγκλα το λιοντάρι μπορεί και βάζει κάτω το βουβάλι. Τα άλλα τα βουβάλια δίπλα βλέπουν και δεν τολμούν να επιτεθούν. Αν όμως το αποφασίσουν τότε δεν κατασπαράζουν μόνο ένα λιοντάρι αλλά ολόκληρη αγέλη!

Το ερώτημα είναι, πότε θα αποφασίσουν να αντιδράσουν οι πολίτες;