ΔΕΝ ξέρω ποιος, πού και πότε είπε το σοφό απόφθεγμα «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». Ξέρω, όμως, ότι ταιριάζει απόλυτα σε τούτη εδώ τη στήλη.
Την ξεκίνησα στα μέσα της δεκαετίας του ’80 στην, τότε, «Νέα Ελλάδα», με αρχισυντάκτη τον Νώντα Πεζάρο και «υπό την άγρυπνη παρακολούθηση» του Χρήστου Μουρίκη. (Ό,τι δεν του άρεσε, κυρίως στον κοινοτικό χώρο, το… έσβηνε).
ΤΟ όνομα «Αιθεροβάμων» το έκλεψα από τον… Ανδρέα Παπανδρέου. Κάτι είχε προτείνει ο Λεωνίδας Κύρκος στη Βουλή και ο Ανδρέας Παπανδρέου του είπε «άλλο το επιθυμητό και άλλο το εφικτό» και τον κάλεσε να μην είναι «Αιθεροβάμονας».
Μου άρεσε εμένα αυτό. Σύμφωνα με το λεξικό Μπαμπινιώτη «αιθεροβάμων είναι αυτός που κινείται, βαδίζει στους αιθέρες, αυτός που βρίσκεται εκτός πραγματικότητας, που σκέφτεται ή ενεργεί χωρίς επίγνωση της πραγματικότητας».
ΗΜΟΥΝ νέος τότε και «μισούσα» την πραγματικότητα και το ρεαλισμό. Ονειρευόμουν «αλλαγή» και έναν άλλο κόσμο…
Έτσι ξεκίνησα τη στήλη με στόχο να αποκαλύπτω, να στηλιτεύω, να προτείνω. Πάντα με χιουμοριστική διάθεση…
ΕΚΕΙ, λοιπόν, προς τα τέλη της δεκαετίας του ’80, ο Νώντας Πεζάρος έφυγε από το «Νέο Κόσμο», οι σχέσεις του Χρήστου Μουρίκη με τον Τάκη Γκόγκο δεν ήταν και οι καλύτερες, ο Μπάμπης Σταυρόπουλος απουσίαζε (ως συνήθως) στην Ελλάδα και (ατύπως στην αρχή) μου ανατέθηκε η αρχισυνταξία του «Νέου Κόσμου».
ΟΠΟΤΕ, λόγω των πολλών ασχολιών μου, όταν επέστρεψε ο Μπάμπης του ζήτησα να την επιμελείται «προσωρινά».
Όπως και έγινε τα τελευταία… 26 χρόνια!
Η στήλη αυτή είναι η μακροβιότερη του παροικιακού Τύπου και ίσως και παγκοσμίως του ελληνικού Τύπου με μια ιστορία 32 τόσων χρόνων.
Πιθανότατα να μην έχει μεγάλη αναγνωσιμότητα. Έχει, όμως, τους φανατικότερους αναγνώστες και -χωρίς καμιά αμφιβολία- τους φανατικότερους «εχθρούς».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι -και αυτό το βλέπω και από τη θέση του αρχισυντάκτη- ότι οι αναγνώστες «λατρεύουν» τη στήλη αυτή. Επί Μπάμπη, όλα αυτά τα χρόνια, λειτούργησε ως «η συνείδηση» της εφημερίδας. Κατέγραφε, σχολίαζε, επέκρινε όλα αυτά που δεν αναφέραμε σε καμιά άλλη σελίδα της εφημερίδας.
ΚΑΙ όλοι την διαβάζουν και την χαίρονται… Εκτός από αυτούς με τους οποίους ασχολήθηκε η στήλη. Τότε αυτομάτως της κήρυσσαν τον «πόλεμο».
ΜΕΤΑΞΥ μας, πολλές φορές όσοι επικρίνουν τον «Αιθεροβάμονα» δεν έχουν και …άδικο! Γιατί, πολλές φορές τους έχει αδικήσει. Ο άνθρωπός μας αυτός είναι γεννημένος να μη λέει καλή κουβέντα για κανέναν. Ούτε για τον εαυτό του. Κυρίως για τον εαυτό του…
ΟΠΟΤΕ δεν έχει (σε όλα) άδικο η κ. Ιωάννα Λιακάκου που του σέρνει τα «εξ αμάξης» σε μια επιστολή της που δημοσιεύουμε στη σελίδα 20 σήμερα. Διαβάστε την. Και λίγα του γράφει…
ΝΑ σας πω την αλήθεια και εγώ συμφωνώ με τον «Αιθεροβάμονα», ότι πολλοί λογοτέχνες της παροικίας είναι «για τα κλάματα».
ΠΡΟΤΙΜΩ, όμως, να τους ενθαρρύνω αντί να τους… ξεφωνίζω. Προτιμώ να ασχολούνται με τα (κολιβο)γράμματα αντί με τα «πόκις». Μάταια του τα έλεγα εγώ… Αυτός το βιολί του.
«ΜΟΝΟ αν είμαστε αυστηροί υπάρχει το ενδεχόμενο να βελτιωθούν κάποια πράγματα» απαντούσε στις παρατηρήσεις μου.
ΑΥΡΙΟ, λοιπόν, με τις ευχές και της κ. Λιακάκου, ο «Αιθεροβάμονας» αναχωρεί για την Ελλάδα.
Η στήλη όμως θα μείνει εδώ. Θα την επιμελείται ένας άλλος «Αιθεροβάμονας». Οπότε μην περιμένετε να αλλάξουν και πολλά πράγματα. Μπορεί το ύφος, αλλά όχι και η ουσία…
ΤΟΣΑ χρόνια την διαβάζω -και έχουμε τσακωθεί άπειρες φορές για το περιεχόμενό της- οπότε κάποιο «κουσούρι» μου έμεινε.
ΣΥΜΦΩΝΩ, για παράδειγμα, με τις επικρίσεις του σε όλες αυτές τις συνεχόμενες επετειακές εκδηλώσεις που γίνονται στην παροικία μας.
ΔΕΝ λέω να μην τιμάμε τους ήρωές μας και να μην αντλούμε παραδείγματα για το μέλλον. Μέχρι εκεί καλά. Αλλά να μην επιμένουμε κολλημένοι στο παρελθόν. Να κάνουμε κάτι και για το μέλλον, αν θέλουμε κι εμείς να μείνουμε στην …ιστορία.
ΤΑ ΘΥΜΗΘΗΚΑ όλα αυτά γιατί ο καλός μου φίλος (και κατά καιρούς συνεργάτης μας) Βασίλης Τσαπαλιάρης, μου έστειλε μια διήγηση του Γεωργίου Παπανικολάου, του διάσημου Έλληνα επιστήμονα που καθιέρωσε το «Τεστ Παπανικολάου» (Pap smear για τους αγγλομαθείς αναγνώστες μου).
ΟΤΑΝ, λοιπόν, ο Παπανικολάου εγκατέλειψε την Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ, λίγα χρόνια αργότερα είπε και τα ακόλουθα: «Έφυγα από την Ελλάδα με σπασμένα φτερά και νόμιζα πως δεν θα μπορούσα πια ποτέ να πετάξω. Όλοι γύρω μου με θεωρούσαν ως έναν ναυαγισμένο ιδεοπαθή και άρχισα σιγά-σιγά να το πιστεύω και εγώ ο ίδιος… Έχω γύρω μου ζωήν που κοιτάζει μπροστά εις το μέλλον και όχι οπίσω εις το παρελθόν.
Η ΕΛΛΑΣ είναι ένα παμμέγιστον νεκροταφείον επάνω εις το οποίον είναι στημένα τα πέτρινα αγάλματα των αρχαίων σοφών. Πίσω, πίσω, πίσω. Η έρευνα είναι η ψυχή της προόδου.
Ο Αμερικανός ή ο Ευρωπαίος όταν του πω ότι είμαι επιστήμων και δεν κάνω τίποτε άλλο από το να ερευνώ, με θεωρεί όχι μόνον ως χρήσιμον στοιχείο, αλλά ως κάτι ανώτερο από τους κοινούς ανθρώπους.
Ο Έλλην με θεωρεί απεναντίας ως ένα άχρηστον όν και όχι μόνον άχρηστον αλλά και επικίνδυνον ως ένα είδος φρενοπαθούς, ο οποίος έχει καταληφθεί από μανίαν μέσα εις το νεκροταφείον του (…)»
Ε, ΚΑΠΩΣ έτσι βλέπει και ο «Αιθεροβάμων» πολλούς φορείς και παράγοντες της παροικίας μας. Ένα «παμμέγιστον νεκροταφείον» με επετειακές εκδηλώσεις και αναφορές…
Ακόμα και ο «μαρξιστής» Πάνος με την ΕΠΟΝ και το παρελθόν ασχολείται…
Ελάχιστοι νοιάζονται για το μέλλον. Γι’ αυτό είναι και τόσο καυστικός μαζί τους…
ΚΑΙ μετά απ’ αυτή την εισαγωγή η στήλη καλεί τους αναγνώστες της να ενώσουν αύριο τις δυνάμεις τους με τους «ακατανόμαστους» καταγόμενους από τη FYROM σε ένα «κοινό συλλαλητήριο».
ΚΑΙ πριν «ανάψουν τα λαμπάκια σας» αφήστε με να σας εξηγήσω:
Ομάδα καταγόμενων από τη FYROM, όπως ενημέρωσε αποκλειστικά τη στήλη εκπρόσωπός τους, θα κάνει διαδήλωση έξω από το λεγόμενο «Μακεδονικό» προξενείο της πόλης μας.
ΠΡΟΣ στιγμήν νόμισα πως η διαδήλωση θα γινόταν κατά του Αυστραλού πρωθυπουργού μετά τη δήλωσή του στην συνάδελφο Ευγενία Παυλοπούλου (δημοσιεύθηκε στο «Νέο Κόσμο» της Πέμπτης -και πού αλλού άλλωστε;) ότι η Αυστραλία θα εξακολουθεί να αποκαλεί τη FYROM… FYROM! (Φρούδες οι ελπίδες κάποιων Σκοπιανών μέσων ενημέρωσης).
ΛΑΘΟΣ μου! Η διαδήλωση θα ξεκινήσει στις 2 το μεσημέρι και οι διαδηλωτές θα στρέφονται κατά της διαφθοράς της κυβέρνησης Γκρουέφσκι. (Στη FYROM γίνεται το σώσε αυτή την εποχή…).
ΟΙ διαδηλωτές, λοιπόν, (ανάμεσά τους και μια οργάνωση με μέλη που δηλώνουν «απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου) ζητούν τη συμπαράσταση και των … Ελλήνων! Το ακούσαμε και αυτό: Πλάκα θα έχει, λοιπόν, να δούμε Ιασωνίδη, Μηνά και άλλους ηγέτες της Μακεδονικής μας πατριάς να συστρατεύονται μαζί (με τους απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου) κατά του εθνικιστή Γκρουέφσκι (που κατάγεται και από τη Φλώρινα).
ΕΚΤΟΣ πια και αν κάποιοι δικοί μας εθνικόφρονες απουσιάζουν στην Ελλάδα σε μια άλλη «υψίστης» σημασίας εκδήλωση.
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, χθες επρόκειτο να γίνει στην Αθήνα το 2ο Συνέδριο Οικουμενικού Ελληνισμού με θέμα «Ο Οικουμενικός Ελληνισμός και το Εθνικό Κέντρο». Το οργανώνει η Νέα Δημοκρατία.
ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ, δεν ξέρω πότε έγιναν τα προηγούμενα δυο. Ξέρω όμως ότι για το χθεσινό στάλθηκαν προσκλήσεις στην Αυστραλία (και σε …μένα) την Τετάρτη (!) με την παράκληση χθες να βρισκόμασταν στην… Αθήνα για τις εργασίες του.
Ελπίζω να μη γίνεται με τον ίδιο τρόπο και ο προγραμματισμός της κυβέρνησης της Ελλάδας από τη ΝΔ.
ΠΑΝΩ σ’ αυτό το θέμα ίσως επανέλθω την άλλη εβδομάδα… Νομίζω έχει «ψωμί».
ΛΟΓΩ χώρου, αλλά και χρόνου (μιας και θέλω να μελετήσω μια διαφήμιση της SBS που ζητά παραγωγό για το ελληνικό ραδιοφωνικό της πρόγραμμα και όπως μαθαίνω ενδιαφέρονται …πολλοί) σας αφήνω για σήμερα εκφράζοντας την ικανοποίησή μου που οι ομογενείς αδιαφόρησαν για τα ρατσιστικά σχόλια μιας μικρής ομάδας αρρωστημένων εθνικιστών και πρόσφεραν απλόχερα στον έρανο της Αρχιεπισκοπής για την πατρίδα μας (και τους πρόσφυγές της).
Όπως έγραψε ο «Νέος Κόσμος» της Πέμπτης, συγκεντρώθηκαν 11 κοντέινερ με τρόφιμα και ρουχισμό (κάπου 150 τόνοι) και εκτιμάται ότι και το χρηματικό ποσό θα ανέρχεται σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια. Μπράβο μας!
