Η ζωή του Harry Thodis είναι μια ιστορία μετανάστευσης, θάρρους, οικογενειακής αγάπης και αφοσίωσης στην ελληνική παροικία της Αυστραλίας.
Γεννημένος στις 15 Ιανουαρίου 1934 στο Λουτράκι Κορινθίας και μεγαλωμένος στο οικογενειακό χωριό της Περαχώρας, ο Harry μεγάλωσε σε μια εποχή όπου το σχολείο ήταν πολυτέλεια. Παρά τις δυσκολίες, το μυαλό του ήταν πάντα ανοιχτό και περίεργο και το πνεύμα του ατρόμητο.
Το 1959, η ζωή του άλλαξε για πάντα. Ο Harry μετανάστευσε στην Αυστραλία, νιώθοντας ότι είχε κερδίσει το λαχείο της ζωής.
Στα 25 του χρόνια γνώρισε την Antje (Anne) Maaten, μια 17χρονη Ολλανδή μετανάστρια.
Ο γάμος τους, ασυνήθιστος για την εποχή, ήταν μια απόδειξη του θάρρους και της αυτοπεποίθησης του Harry – και έμελλε να κρατήσει 65 χρόνια γεμάτα αγάπη και σεβασμό.
Μετά από διάφορες δουλειές, από εργοστάσιο υποδημάτων μέχρι ζυθοποιείο, ο Harry μαζί με τον αδερφό του George και τη σύζυγό του, Anne, ίδρυσαν το 1964 την Hermes Taxi Trucks.
Αρχικά με δύο VW Combi, μετέφεραν νέους Έλληνες μετανάστες ανάμεσα σε κοινόχρηστα σπίτια των εσωτερικών προαστίων της Μελβούρνης.
Στη δεκαετία του ’60 και ’70, καθώς οι οικογένειες μετακινούνταν στα προάστια και σε επαρχιακές περιοχές, η εταιρεία αναπτύχθηκε σε στόλο 30 οχημάτων, δίνοντας δουλειά σε πολλούς νέους Έλληνες και προσφέροντάς τους τα πρώτα επαγγελματικά τους βήματα.
Το πάθος του Harry για την ελληνική παροικία συνεχίστηκε με την ίδρυση της Hermes Shipping, που κάλυπτε τις ανάγκες των μεταναστών για μεταφορά προσωπικών αντικειμένων και παραδοσιακού ελληνικού ελαιολάδου από την πατρίδα.
Παρά τη σύντομη προσπάθεια με το Acropolis Travel, η ναυτιλιακή δραστηριότητα ήταν η μεγάλη του αγάπη. Για τον Harry, οι πελάτες δεν ήταν απλά πελάτες – έγιναν φίλοι και συχνά μέλη της μεγάλης του οικογένειας.
Σήμερα, η Hermes Shipping συνεχίζει να λειτουργεί με τα παιδιά του, Arthur και Connie, και τον εγγονό του, Harrison.
Ο Harry υπήρξε πατέρας τριών παιδιών – της Joanne, του Arthur και της Connie – και υπερήφανος παππούς και προπάππος.
Ταξίδεψε στο εξωτερικό 47 φορές, και παντού έβλεπε την ευκαιρία να μαθαίνει, να διδάσκει και να μοιράζεται τις εμπειρίες του.
Αγαπούσε τις λέσχες της ελληνικής παροικίας, όπως τον Cyprus-Hellenic Club, και συνέχιζε να παίζει τάβλι μέχρι τα 90 του χρόνια στο Greek Elderly Citizens Club του Bulleen.
Στην ηλικία των 60, άρχισε να σπουδάζει φιλοσοφία, φιλοσοφώντας με φίλους στα καφέ του Pine, πάντα πρόθυμος να συζητήσει και να μάθει.
Η αγάπη του για την ελληνική παροικία ήταν εμφανής σε κάθε του στιγμή. Συνέχιζε να διαβάζει τον «Νέο Κόσμο» από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα, κρατώντας τον δεσμό του με την παροικία ζωντανό μέχρι μία εβδομάδα πριν φύγει από τη ζωή, στις 21 Σεπτεμβρίου 2025.
Για τον Harry Thodis, η οικογένεια, η παροικία και η ζωή στην Αυστραλία ήταν τα μεγαλύτερα δώρα. Η κληρονομιά του ζει μέσα από τις επιχειρήσεις του, τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά του, αλλά κυρίως μέσα από την αγάπη και το παράδειγμα που άφησε: ένας άνθρωπος που τόλμησε, αγάπησε, δημιούργησε και έζησε με καρδιά ελληνική, μα και ανοιχτή στον κόσμο.
