«Οι πολιτικοί των δύο μεγάλων κομμάτων είναι δειλοί στο θέμα των προσφύγων» δήλωσε ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης, διευθυντής του Κέντρου Αρωγής Αιτούντων Ασύλου (Asylum Seekers Resource Centre –ASRC), σε συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, σε τηλεοπτική εκπομπή του κρατικού δικτύου ABC.
Ο ομογενής υπέρμαχος των δικαιωμάτων αιτητών ασύλου, στα 15 χρόνια «ζωής» του κέντρου που ο ίδιος ξεκίνησε, κατάφερε, όχι μόνο να βοηθήσει πάνω από 13.000 πρόσφυγες, αλλά και να εμπνεύσει πολλούς συμπολίτες του να τον ακολουθήσουν στη «σταυροφορία» αγάπης που ξεκίνησε μιάμιση δεκαετία πριν από ένα μαγαζάκι στο προάστιο Footscray της Μελβούρνης.
Το Κέντρο σήμερα αριθμεί πάνω από 1.300 εθελοντές και 80 υπαλλήλους, ενώ έχει, παράλληλα, εκπονήσει και διαχειρίζεται 30 προγράμματα για την κάλυψη των άμεσων βιοποριστικών, αλλά και των νομικών αναγκών των ανθρώπων που, όπως ο ίδιος ο κ. Καραπαναγιωτίδης λέει, «χάρη στην δειλία των πολιτικών δεν έχουν στον ήλιο μοίρα».
«Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησα το κέντρο έως σήμερα, δεν πήραμε ούτε ένα δολάριο από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και αυτό λόγω αρχής. Ο κόσμος μας βοηθά και με αυτήν την βοήθεια καταφέραμε όσα καταφέραμε» δήλωσε ο διευθυντής του ASRC.
«Κάθε φορά που ακούω για μία τρομοκρατική επίθεση σε κάποια γωνιά του κόσμου, παρακολουθώ με θλίψη το ίδιο σενάριο, να παίζεται πάλι και πάλι, από τη μία γωνιά του κόσμου στην άλλη. Τα πρώτα θύματα κάθε τέτοιας επίθεσης είναι οι πρόσφυγες, οι ίδιοι άνθρωποι που οι καιροσκόποι πολιτικοί, οι Trump και οι Abbott του κόσμου, κατηγορούν ως τους αυτουργούς της και αρχίζουν να φωνάζουν για προστασία συνόρων και ότι θα σταματήσουν τις βάρκες. Αντί κάτι τέτοιες στιγμές να δείξουν κατανόηση, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Ξέρουν ότι δεν σταματούν τις βάρκες, αλλά ανθρώπους που τα έχουν χάσει όλα, ανθρώπους που σε πολλές περιπτώσεις στέλνουν πίσω στους βασανιστές τους» δήλωσε ο κ. Καραπαναγιωτίδης.
Στο πλαίσιο της συνέντευξής του αναφέρθηκε και στα παιδικά του χρόνια, τα οποία, όπως ανέφερε, έχουν σημαδευτεί ανεξίτηλα από τον ρατσισμό που βίωσε ως παιδί μεταναστών. «Ήμουν ένα δυστυχισμένο παιδί. Όταν πήγα στο Πανεπιστήμιο έπρεπε να το πάρω απόφαση. Είτε θα κλεινόμουν στο καβούκι μου και θα συνέχιζα να νοιώθω ως απόβλητο είτε θα σήκωνα το ανάστημά μου και με οδηγό την ελπίδα και τη γενναιοδωρία θα χάραζα ένα καλύτερο αύριο για την κοινωνία που ζούσα» είπε, αποδίδοντας την δύναμη της θέλησης και την αντοχή του στα μαθήματα ζωής που του έδωσαν οι γονείς του.
Και, όντως, ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης κατάφερε, όχι μόνο να αλλάξει την δική του ζωή, αλλά και την ζωή πολλών ανθρώπων. Κοινωνικός λειτουργός, δικηγόρος, κωμικός και μασέρ, ενώ παράλληλα διευθυντής του μεγαλύτερου κέντρου αρωγής αιτητών ασύλου σήμερα, ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης απέδειξε ότι ο δρόμος προς την «επιτυχία» δεν «αποκλείει» την γενναιοδωρία και την ευαισθησία.
