Έχει την αυτοπεποίθηση του πολιτικού που ξέρει να δίνει μάχες και να κερδίζει. Το γεγονός ότι η έδρα που ο ίδιος πρέπει να κερδίσει για να εκλεχθεί βουλευτής, απαιτεί ένα τεράστιο άλμα που θα φέρει και την επιδιωκόμενη στροφή, 8,2%, τον απασχολεί, χωρίς εντούτοις να τον προβληματίζει.

Ο Πολ Κλεισάρης, στην τοπική αυτοδιοίκηση, συγκεκριμένα στο Δήμο Μonash, ως δήμαρχος/δημοτικός σύμβουλος τα τελευταία 15 χρόνια, δεν φαίνεται να φοβάται τα ύψη.

Εξάλλου, η έδρα Aston, που είναι ο στόχος του, όπως θα πει ο ίδιος, «όταν επιχειρεί άλματα, αυτά είναι όντως εντυπωσιακά».

Τι ακριβώς εννοεί, θα το δούμε, στην πορεία.

Τώρα επείγει να ρίξουμε μια ματιά στο αντικείμενο της κατάκτησης.

Η έδρα Aston ανήκει στον Alan Tudge του Φιλελεύθερου Κόμματος από τις εκλογές του 2010.

Καλύπτει 99 τετραγωνικά χιλιόμετρα στα ανατολικά της Μελβούρνης. Από το βορρά στο νότο τα μεγαλύτερα προάστια τα οποία περιλαμβάνει είναι το Bayswater, Wantirna, Knoxfield, Scoresby, Lysterfield και Rowville. Συμπεριλαμβάνει, επίσης, μέρος της Boronia και Fentree Gully.

Η έδρα Aston δημιουργήθηκε το 1984 και πήρε το όνομά της από τον τυφλό συγγραφέα και δάσκαλο, Tilly Aston, ο οποίος έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ίδρυση του Library of the Victorian Association of Brail Writers. Σε εκλογές του ιδίου έτους, την έδρα κέρδισε ο υποψήφιος βουλευτής του Εργατικού Κόμματος John Saunderson, o οποίος την «κράτησε» μέχρι την εκλογική αναμέτρηση του 1990.

Ήταν μία από τις πολλές έδρες που έχασε το Εργατικό Κόμμα σ’ αυτές τις εκλογές εξαιτίας του καταποντισμού της State Bank.

Να υπενθυμίσουμε, μάλιστα, ότι η μεγάλη στροφή κατά του Εργατικού Κόμματος, σ’ αυτές τις συγκεκριμένες εκλογές, απείλησε και αυτή ακόμη την κυβέρνηση Hawke.

Στις εκλογές του 2007, η εν λόγω έδρα, περιήλθε στο Εργατικό Κόμμα, με στροφή 8,1% και άλλη μία 3,3% στις εκλογές του 2010.

Στις εκλογές του 2013, ο υποψήφιος Alan Tudge του Φιλελεύθερου Κόμματος, κατόρθωσε με στροφή 7,5% να επαναφέρει την έδρα στους Φιλελεύθερους. Σήμερα απαιτείται στροφή 8,2% για να περιέλθει ξανά στο Εργατικό Κόμμα και ίσως αυτό εννοεί ο σημερινός υποψήφιος, Πολ Κλεισάρης, όταν λέει ότι η εν λόγω έδρα «όταν επιχειρεί άλματα, αυτά είναι εντυπωσιακά».

ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ

Ο Πολ Κλεισάρης, ήταν μόνο ενάμισι χρόνων όταν μετανάστευσε με τους γονείς του στην Αυστραλία, και με φανερή περηφάνια χαρακτηρίζει τον εαυτό του μετανάστη.

«Μεγάλωσα σε μεταναστευτική, εργατική περιοχή. Έζησα τα πρώτα μου χρόνια σε Housing Commission, και νιώθω ικανοποιημένος, αλλά και περήφανος που είχα την ευκαιρία να ζήσω από πρώτο χέρι την εργατικότητα, το ήθος και την επιτυχία των στόχων των συμπατριωτών μου.

Ήμουν μεταξύ εκείνων που είδαν τους γονείς τους να δουλεύουν σκληρά, να κάνουν αιματηρές θυσίες και να καταβάλλουν τεράστιες προσπάθειες για να δώσουν στα παιδιά τους την ευκαιρία να σπουδάσουν και να έχουν τα απαραίτητα εφόδια για την πρόοδό τους σ’ αυτήν τη χώρα.

Τίποτε απ’ ό,τι έχουμε σήμερα και είμαστε περήφανοι, σαν παροικία, δεν κερδήθηκε εύκολα.

Το ότι προοδεύσαμε ως ομογένεια, το ότι η δεύτερη γενιά Ελλήνων σήμερα διαπρέπει σε όλους σχεδόν τους τομείς της επιστήμης, της τέχνης, των επιχειρήσεων, σε όλες τις βαθμίδες της πολιτικής ζωής, οφείλεται στους σκληρούς αγώνες της πρώτης γενιάς. Αυτό δεν πρέπει να μας διαφεύγει» λέει ο Πολ Κλεισάρης.

ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Εκπαιδευτικός και συνιδιοκτήτης Σταθμού Παιδικής Φροντίδας με την σύζυγό του Κάθυ, πατέρας τριών παιδιών, ο Πολ Κλεισάρης, θα πει ότι το θεωρεί ευτύχημα που είχε την ευκαιρία να προσφέρει τις υπηρεσίες του, επί 15 χρόνια, στους συμπολίτες του, ως δήμαρχος και δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Monash.

«Δεν πήρα απλώς το βάπτισμα στην πολιτική ζωή, αλλά έζησα και ένιωσα το μέγεθος των αναγκών του κοινού που καλείται ο πολιτικός και των τριών βαθμίδων -τοπική αυτοδιοίηκηση, πολιτειακή και ομοσπονδιακή πολιτική- να καλύψει. Είναι ένας χώρος στον οποίο θα πρέπει να είσαι αποφασισμένος να εργασθείς με αυταπάρνηση και πάθος για να φέρεις το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Δεν πρόκειται για θεωρία, αλλά για πράξη, όπου τα ίδια τα έργα σου μιλούν για την ποιότητα του χαρακτήρα σου, αλλά για το αίσθημα της υπευθυνότητας που σε διέπει.

Προσωπικά πιστεύω ότι δεν πήρα απλά το βάπτισμα στην πολιτική ζωή, υπηρετώντας στην τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά είμαι πανέτοιμος για να υπηρετήσω το κοινό ως μέλος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης».

Στη συνέχεια, ο Πολ Κλεισάρης, θα μιλήσει με ενθουσιασμό για τη νέα πρόκληση που όχι μόνο δεν τον φοβίζει, αλλά εκτιμά ότι οι πιθανότητες να περιέλθει η έδρα Aston ξανά στο Εργατικό Κόμμα, είναι πάρα πολύ μεγάλες: «Κατ’ αρχήν, μιλάμε την ίδια γλώσσα με τους κατοίκους. Ανήκουν, οι περισσότεροι, στην εργατική τάξη και στην κατηγορία των μικρομεσαίων επιχειρηματιών. Δίνουν μεγάλη έμφαση στην παιδεία και την υγεία, τους δύο πυλώνες του κορμού του Εργατικού Κόμματος πάντοτε και με ιδιαίτερη έμφαση σήμερα, προ των εκλογών. Ψηφοφόροι, οπαδοί του Φιλελεύθερου Κόμματος επί 25ετίας, δηλώνουν σήμερα ότι θα μετακινηθούν, θα ψηφίσουν το Εργατικό Κόμμα.

Ο λόγος ότι είμαστε εκπρόσωποι της κοινωνικής δικαιοσύνης, με προτεραιότητα τον άνθρωπο και όχι το μεγάλο κεφάλαιο. Είναι απλό».

ΔΕΝ ΧΤΙΖΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΟΦΗ

Ο Πολ Κλεισάρης, διαπιστώνω, αρέσκεται στο να μιλά παραστατικά και με εικόνες.

«Δεν γίνεται να χτίσεις ένα οικοδόμημα, ξεκινώντας από την οροφή. Αντίθετα θα πρέπει να θέσεις πρώτα στέρεα θεμέλια και μετά να προχωρήσεις. Είναι αυτό ακριβώς που επιχειρεί σήμερα το Εργατικό Κόμμα. Να δώσει το δικαίωμα και την ευκαιρία σε όλους τους πολίτες, αδιακρίτως κοινωνικής προέλευσης και οικονομικής δύναμης, να έχουν πρόσβαση στην παιδεία και στην ποιοτική κρατική ιατρική περίθαλψη.

Το Εργατικό Κόμμα υποστηρίζει επίσης τους μικροεπιχειρηματίες και τους δίνει πρόσβαση στις ευκαιρίες που θα τους οδηγήσουν στην ανάπτυξη».

Φωτίζοντας, στη συνέχεια, την έδρα που φιλοδοξεί να κατακτήσει, θα πει: «Για να σου δώσω μια εικόνα, το 45% των κατοίκων της περιοχής, έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό και μιλούν πάνω από 52 διαφορετικές γλώσσες. Ζούμε τον θρίαμβο του πολυπολιτισμού. Τους καταλαβαίνω για το λόγο ότι ανήκω κι εγώ στην ίδια κατηγορία, και έχω τις ίδιες προτεραιότητες».

Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΣ

«Αναμφίβολα, είναι ο καταλληλότερος, γι’ αυτήν την έδρα» υποστηρίζει ο Κώστας Καβαλάκης, πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομάδας Oakleigh, που συνεργάζεται, όπως θα πει, με τον Κλεισάρη τα τελευταία 12 χρόνια.

«Ως δήμαρχος, ήλθε κοντά στους δημότες, μίλησε την ίδια γλώσσα μαζί τους, και διαπίστωσε τις ανάγκες τους. Στη συνέχεια, εργάστηκε ακούραστα, με δυναμισμό και ευελιξία για να μπορέσει να φέρει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Υποστήριξε τους καταστηματάρχες, τους μικροεπιχειρηματίες της περιοχής, τη νεολαία. Ενδεικτικά, να πω ότι σ’ εκείνον οφείλεται το μεγάλο έργο που έγινε για την ποδοσφαιρική ομάδα Oakleigh, με συνθετικά γήπεδα, εγκαταστάσεις αποδυτηρίων και Social Club, ύψους $3 εκ.

Για την έδρα του Aston, όπου βάζει υποψηφιότητα, πιστεύω ότι είναι ο πιο κατάλληλος πολιτικός σήμερα. Για να μιλήσω, στη γλώσσα του χώρου, πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο άθλημα, στο οποίο όμως ο Κλεισάρης μπορεί να βγει νικητής. Εξάλλου, έχει δώσει εξετάσεις στον πολιτικό στίβο με άριστες επιδόσεις. Αυτό δεν πρέπει να μας διαφεύγει» τονίζει ο Κώστας Καβαλάκης.